Voor mijn 30ste verjaardag heb van vrienden en familie een Blauwe Rus gekregen. Dolverliefd was ik op mijn Nina, het was een zeer aanhankelijke lieve poes. Ik heb haar moeten afgeven net voor ze 15 jaar werd omdat ze een nierziekte had. Het was moeilijk te leven zonder kat, overal zag ik Nina rondwandelen in mijn gedachten. Ik kon haar niet missen en ben toen meteen beginnen zoeken naar een nestje
. Na verschillende sites te hebben bezocht heb ik uiteindelijk een Cattery gevonden met nog twee Blauwe Rusjes. De kittens waren 14 weken en mochten meteen hun nestje verlaten. De keuze was moeilijk tussen de twee vrouwtjes, uiteindelijk kozen we voor Noena. Eenmaal in de auto begonnen mijn kinderen te huilen omdat ze het zo erg vonden dat die ene zus helemaal alleen achter zou blijven. Ik keek naar mijn man, we haalden allebei onze schouders op en zijn teruggereden voor onze Sassi. Dolgelukkig waren we met onze twe kittens, ze waren wat schuw de eerste dag (augustus 2007) en geleidelijk hebben ze een plaatsje in ons huis en in ons hart gevonden. Omdat mijn job destijds veel energie van mij eiste heb ik de poezen laten steriliseren. Nog steeds vind ik het erg jammer dat ik van hen geen nestje heb genomen. In juni is Izza (stamboomnaam: Boudizza) geboren en september hebben we ze verwelkomt in ons gezin. Izza is een zeer speelse poes die geen gevaar kent en steeds in is om iets nieuws te ontdekken. Doordat ik meer tijd heb, hebben we besloten om met die kleine Amerikaanse Blauwe Rus te gaan fokken. De twee tantes (Noena en Sassi) zullen mee aan de basis liggen van goed gesocialiseerde katjes .