17/11/2023
Zeker de moeite waard om eens overna te denken. Dit onderwerp bespreek ik zelf ook regelmatig tijdens consulten gedragstherapie 🐩🐕
Dagelijks moet je minstens 3 keer per dag met je hond wandelen en minimaal 1 uur een lange wandeling. Dat is toch wel de standaard die we denk ik met zijn allen aanhouden. En in principe zou ik zeggen ook vooral doen, want de meeste honden hebben voldoende beweging nodig gedurende de dag om fit en gezond te blijven. Maar we houden het vaak niet alleen bij die beweging. Een groot deel van onze honden mag ook wekelijks naar training of dat nu opvoeding is of een sport zoals agility, speuren, rally-o of balans en coördinatie. Voor ieder wat wils en de baas gaat meestal iets doen dat hij of zij leuk vindt en gelukkig past het de meeste honden ook prima.
Maar hoe zit het met de rust die de hedendaagse honden krijgen? Als gedragstherapeut zie ik vaak honden die het heel moeilijk vinden om zelf rust te pakken, die buitenshuis bijna hyperalert zijn en die kalm zijn als concept niet helemaal meer lijken te snappen. En dat veroorzaakt vaak andere problemen in gedrag.
Natuurlijk zijn al die activiteiten en beweging leuk voor je hond, maar vraag je ook eens kritisch af, is het nodig? Mag je hond ook nog rondlummelen en zich “vervelen” of is de dag veelal volgepakt met prikkels en activiteiten. Hier horen ook prikkels bij die binnenshuis voorkomen zoals kinderen die spelen, bezoek, muziek die hard aanstaat, geluiden van televisie etc. Ongemerkt vullen deze prikkels de emmer van je hond.
Als je bedenkt dat free ranging dogs die op straat leven en geen “baas” hebben, maar zichzelf moeten zien te redden het overgrote deel van hun dag besteden aan dutten en een beetje snuffelen, dan is het best gek dat wij onze honden zoveel beweging en uitdaging willen geven. Deze free ranging dogs hebben ook zelden echt interactie met andere honden, behalve als het echt nut heeft. Gevechten komen minder voor dan we denken omdat ze deze vooral uit de weg gaan.
Heel anders dus dan de speelveldjes waar wij onze huishonden met elkaar laten “spelen”. Waar ze min of meer gedwongen worden om interactie te hebben met soortgenoten, soms met alle gevolgen van dien als de communicatie niet soepel verloopt door karakter, leeftijd of ongemak.
En mogen we dan zomaar onze huishonden vergelijken met free ranging dogs? Nee natuurlijk niet want de maatschappij waar wij in leven voorziet niet in de mogelijkheden die deze honden wel hebben. Onze honden zijn vaak zeer beperkt in hun leefruimte thuis. En dan is buiten wandelen en spelen een oplossing om ze toch de noodzakelijke beweging te geven.
Maar kijk eens goed naar wat je hond nodig heeft, is dat echt die heftige renacties achter een bal aan die je met een werpstok weggooit zodat hij in ieder geval zijn “energie” kwijt kan. Of die groepswandeling met 4 andere honden, waar hij alleen maar als een razende pak me dan als je kan spelletjes doet. Of geef je hem ook regelmatig een dagje “vrij”? Geen lange wandelingen, maar enkele korte p**p en plas rondjes en verder thuis niks. Dit is zeker voor honden die de wereld spannend vinden om uiteenlopende redenen, zoals angst voor verkeer, andere honden, andere mensen en geluiden een enorme opluchting als ze eens niet naar buiten hoeven. Dat ze niet dagelijks die wereld hoeven te trotseren en gewoon thuis mogen zijn en ontspannen.
In de gedragstherapie zie ik veel honden die hier behoefte aan hebben om gewoon even bij te komen en letterlijk te mogen bijslapen. Het is dan belangrijk om de voorwaarden voor die rust ook te scheppen en de hond een plek te geven waar hij dat ook kan doen.
Maar ook honden zonder gedragsproblemen hebben profijt van af en toe een dagje rust. Of bijvoorbeeld alleen die wandeling aan de lijn op st***je treuzelen zodat hij vooral lekker kan snuffelen. En thuis wat voertjes zoeken in de tuin en verder een lekkere gevulde Kong, Topll of een kauwbot. Daar ontspant hij van en de rest van de dag mag hij lekker lummelen, slapen, dutten en gewoon zijn. Zo kan hij de dag erna weer fit en vol energie de wereld aan.