Gamechanging Projects I Bit&Bridle Fitting I Juf Jassie
(2)
Besties🤎🧡
Opa Warrie en King. Elke dag wordt er nog woest gespeeld op . De heren gaan ook samen op springwedstrijd met hun meisjes. Vinden ze héél gezellig. Samen op de wagen en een begroeting als ze elkaar weer zien als ze uit de ring konen.
Heeft jou paard ook een bestie?
Mijn dochter krijgt nog wel eens de opmerking: je wordt te groot voor je pony. Het valt mij op dat dat vrij snel en makkelijk gezegd wordt tegen kinderen. Ook door juryleden.
Echter, wanneer bij volwassenen ruiters de lengte/breedte/dikte ratio tov het paard wat afwijkt van het 'ideaal', dan hebben we het ineens over 'body-positivity' en pluszise equestrians. En dan kan het ineens niet meer gezegd worden, ligt dat allemaal heel gevoelig en zo. Of dan hoort dat zo, zoals bv bij Ijslanders. Of in het geval van mannelijke lange topruiters zijn lange benen die onder de buik van het paard uitkomen ineens wel normaal.
Nu heb ik daar verder in het algemeen niet zo'n sterk oordeel over. Behalve dat ik vind dat je met morbide obesitas niet meer op een paard moet stappen. Ongeacht je leeftijd en ongeacht het ras/type van je paard. Maar het is de dubbele moraal die mij stoort.
Als kind kreeg ik ook altijd de opmerking dat ik de groot werd voor mijn pony (bij een vergelijkbare ratio als mijn dochter). En ik kan daar nog verdrietig om worden. Want als kind weet je ook dat je ponytijd eindig is. En dan een afscheid onvermijdelijk is. De ponytijd is al zo kort. Laat die kids genieten met hun pony's.
Het is een opmerking waar de kids zelf niets mee kunnen. Zij kunnen er niets aan doen dat ze groeien. Zij moeten het doen met wat ze tot hun beschikking hebben. Met wat hun ouders hen kunnen bieden.
Het is zo'n belangrijke tijd voor hun ontwikkeling. Je kunt ook niet in de portemonnee van de ouders kijken. Niet iedereen heeft de middelen om er even een paard bij te kopen. En veel kids zijn op 14/15 jaar echt nog niet toe om de overstap naar de paarden te maken. Grote kans dat de lol er dan gauw af is.
Voor hun rijtechnische ontwikkeling kan het zelfs helpen als ze net iets groot zijn voor hun pony. (Met nadruk op 'net'). Dat is vaak het moment dat ze ook iets meer overwicht krijgen op de pony, en daarmee meer zelfvertrouwen. Dat was ook duidelijk het geval bij mijn dochter.
Het is veel minder ideaal een kind op een te grote pony te laten rijden. Niks zo verwoestend voor het zelfvertrouwen van een kind als een pony waar ze geen overwicht op hebben. Omdat die letterlijk een maatje te groot is.
En voor degene die menen dat het schadelijk is voor het welzijn van de pony en toch moeten zeuren: mijn dochter weegt 55 kg en zit netjes in balans. Voordat we het over het welzijn van haar pony's gaan hebben, staan er nog een heleboel andere combinaties voor haar in de rij waarbij de ratio veel ernstiger afwijkt van het 'ideaal'.
Tegen de tijd dat zij aan de b***t is, zit ze al op een paard. Dus geen zorgen lieve mensen!
Playtime!
Oh deze rakkers kunnen toch zo vreselijk spelen met elkaar. Het is zo bijzonder hoe Jip toch zo voorzichtig is met Pelle. Pelle is best brutaal en zit hem echt uit te dagen. Maar hij weet ook precies hoe ver hij kan gaan bij Jip. Het zijn dikke vrienden samen🧡🤎
.
8 en 9 juni organiseert Lr. & Pc. De Duinruiters weer hun jaarlijkse wedstrijd De Duinruiterbokaal. Op beide dagen kun je springen en meedoen in de dressuur. Zowel voor pony's als voor paarden. Er zijn weer heel veel mooie prijzen te winnen.
Voor de allerbeste ponycombinatie over twee dagen sponsor ik de allerleukste hoofdprijs👇👇👇
Doe je mee? Inschrijven kan nog via MijnKNHS!
Hij is zo knap🥰😍
Pelle &
Vriendjes🧡🤎
Patrick van de Meer is door de KNHS aangesteld als bondscoach van TeamNL. In de media lezen we vooral over podiumplaatsen en medailles als ambitie. Maar niets over het kritieke kantelpunt waar de dressuur zich op bevindt?
Wordt Patrick de laatste bondscoach van TeamNL of de eerste die opstaat om de dressuursport te redden van de ondergang?🦸♂️
Ik vraag het hem. 👇👇👇
https://paardenlifestyle.com/dressuursport-game-over-we-need-a-hero/
Sharing is caring🙏🧡🐴
Ik kan hier zo van genieten🥰
Isolde (14) helpt bestie Lieke (10) en staat haar heel wijs instructie te geven. Ik hoor precies de dingen terug die zij van haar eigen instructeur leert.🤣
Lieke vindt springen soms best spannend, maar voelt zich helemaal op d'r gemak als Isolde haar helpt.
Ze gaan samen helemaal op in hun eigen ding. Ze zijn:
👉 niet met hun telefoon bezig
👉 zich niet aan het bewijzen aan anderen
👉 lekker zichzelf.
👉 totaal niet bewust van andere zaken om hun heen.
Waar kan dit nog? Dat kids zelf een parcoursje bouwen en ongestoord samen hun ding kunnen doen? Zonder dat allerlei volwassenen zich ermee bemoeien. Die plekken worden steeds schaarser.
Wij denken dat we hun leerproces helemaal kunnen en moeten regisseren. Met allerlei regels, diploma's en veiligheidscertificaten. Dat we ze, door ze een heleboel theorie door de strot te duwen, kunnen behoeden voor fouten.
Maar dat is echt zo'n gemiste kans, want kinderen leren het meest van elkaar. En met elkaar. Door trial&error. Door elkaar te kopiëren en door gewoon te doen.
Kinderen nemen vaak veel sneller wat van elkaar aan, dan van een volwassene. En ze worden zichzelf ook veel meer bewust van het hoe en waarom als ze iets aan elkaar willen uitleggen.
Geef kinderen vrijheid en vertrouwen. Om te experimenteren en fouten te kunnen maken. Dan worden het verantwoordelijke mensen.
Daarmee zeg ik niet dat je kids met paarden maar aan hun lot moet overlaten. Maar zoals Juf Ank zegt: als je wilt dat ze groeien, moet je er niet bovenop gaan zitten.
Helaas wordt dat laatste steeds lastiger in onze overgereguleerde maatschappij en in het verlengde daarvan de paardenwereld.
Daarom geniet ik er even extra van als ik deze twee zo bezig zie. En ben ik dankbaar voor de omstandigheden waarin dit nog wel kan. Waar nog ruimte is voor spontaniteit, ongedwongenheid en trail&error. ❤🙏
Judith Nanninga-conijn
High five! 🖐
Vanmorgen zaten we even gezellig samen te paard (pony) op .
Windje was wel koud💨
Heel bijzonder dit.🧐
Al jaren maakt op instagram met bronvermelding gebruik van beeldmateriaal van Clipmyhorse. Met haar analyses stelt ze kritische vragen bij de jurering in de dressuur.
Niet op de man, maar op de bal.
Nu ben ik groot voorstander van bescherming van copyrights.
Maar als je dit al die tijd oogluikend toestaat, en deze rechten nu ineens gaat claimen... nu de dressuur onder vuur ligt... Dan vind ik dat verdacht.
Dat voelt als eerlijke critici de mond snoeren.
Dat voelt als bewijs dat het systeem niet deugt in aanloop naar de Olympische Spelen wegmoffelen.
Blondedressage weet als een van de weinige heel goed te verwoorden hoe de jurering voor het publiek en buitenstaanders niet te volgen is.
Stelt terechte kritische vragen. Verwoord het signaal van de gewone dressuur liefhebber die verlangt naar de oorspronkelijke waarden van de dressuur zo ontzettend goed.
God, wat had de FEI en andere belangrijke stakeholders hier hun voordeel mee kunnen doen. Om de hele dressuur weer te laten aansluiten op evoluerende maatschappelijke normen en waarden.
Maar in plaats daarvan snoeren ze haar de mond. 🚫
Onder het mom van 'copyrights'. 🤦🏼♀️
De recente onthullingen van mishandelingen zetten de dressuurwereld onder druk. Is de dressuurwereld nog te redden? Of wordt het tijd dat we plaats gaan maken voor hippische disciplines die wél in staat zijn mee te ontwikkelen met evoluerende maatschappelijke normen en waarden?
👇👇👇👇
https://paardenlifestyle.com/hoe-lang-blijven-we-nog-aan-een-dood-dressuurpaard-trekken/
De directie en aandeelhouders van MyCompass.Horse B.V. zijn door Jasmijn de Bruijn geïnformeerd dat zij met onmiddellijke ingang haar dagelijkse werkzaamheden voor het platform beëindigt. Directie en…
🚫The Conscious Equestrian STOPT🚫
Het was even stil op de pagina van TCE. Ik ben via TCE mijn blogs gaan delen omdat ik een bepaald idee en een bepaalde visie had over de hippische sector.🙃 Een aantal van mijn blogs hebben ook best wat losgemaakt. Maar nog belangrijker; daardoor ben ik in contact gekomen met mensen die ook graag wat in beweging willen zetten. En met mensen die mij verder konden helpen❤. En dat was precies de bedoeling 😀 Want naast een visie had ik ook een plan.
TCE stopt, maar dit is niet het einde.
Sterker nog: het is een nieuw begin! 💫
Spraken de blogs van TCE je aan? Blijf dan vooral deze pagina volgen. Binnenkort gaan we verder onder een nieuwe naam. Met meer blogs, content en nieuwe kansen en mogelijkheden voor paardenliefhebbers en professionals die de paardenwereld een beetje mooier en beter willen maken.🤩
Stay tuned!
Stel; je zoekt en professional die jou en je paard kan helpen. Een instructeur, behandelaar of coach. Waar vindt je dan een goede? Google is your best friend, right? Maar de kans is groot dat niet de beste professional, maar degene met de beste marketingskills boven in je zoekresultaten verschijnt. Het ontbreekt de hippische sector aan transparantie, waardoor inferieure paardenprofessionals vrij spel hebben.
Lees meer in deze blog👇👇👇
Binnen de hippische sector springen allerlei (commerciële) opleidingen, on- en offline workshops en cursussen als paddenstoelen uit de grond. Wie op sociale media scrolt wordt bedolven onder gesponsorde adds van hippische professionals die jou en je paard naar een hoger plan kunnen tillen. Veel tit...
In zijn meest recente column vraagt Theo Fledderus zich af of we over 10 jaar nog wel topsport kunnen bedrijven. Het vijfkamp onderdeel springen is uit het Olymisch format. Dierenrechtorganisatie PETA vindt dat niet genoeg, zij willen dat de paardensport volledig uit het olympische programma wordt geschrapt.
Er is een 'cultuurverandering' nodig. Dat was de belangrijkste conclusie van het selecte groepje KNHS toptrainers. Maar wat is dat eigenlijk een cultuurverandering? En bereik je die met een lesprogramma en een rijstijlcompetitie? Met de zoveelste oproep om de dialoog aan te gaan met critici en op social media vooral een mooi beeld van onze paardensport te laten zien. Is dit voldoende om te vertrouwen weer te kunnen winnen van het grote publiek?
‼️TRIGGERWARING‼️ : 13 MIN. READ.
Wie liever gedachteloos clickbait wil consumeren kan dus maar beter even doorscrollen. 🚫
Wie zich ook zorgen maakt over de toekomst van paardensport, en daarmee in het verlengde de hele hippische sector, beter dat je voor deze blog even rustig gaat zitten👇👇👇
https://www.theconsciousequestrian.nl/post/hippische-cultuuromslag-begint-maandag-om-9-00
In zijn meest recente column vraagt Theo Fledderus zich af of we over 10 jaar nog wel topsport kunnen bedrijven? Terechte vraag, gezien de steeds kritischere buitenwereld. Er is een cultuurverandering nodig. Dat was de belangrijkste aanbeveling van het selecte groepje toptrainers. Maar wat is dat ei...
Dogmatische tegenstellingen binnen de hippische sector nemen toe. Ook wordt de druk opgevoerd door dierenactivisten. Om daadwerkelijk iets te kunnen veranderen, is kritiek hebben op oude en nieuwe opvattingen en ideeën niet genoeg. richt zich op hoe het misschien ook kan. Vanuit samenwerking, verbinding en nieuwe invalshoeken. Vanuit de volgende visie:
"De hippische sector heeft niet nóg meer 'succesvolle' ruiters nodig. We hebben een nieuw verhaal nodig over partnerschap, samen leren en groeien. De paardensport heeft meer bewuste ruiters, coaches, trainers en paardenliefhebbers nodig. Die allen het unieke partnerschap met het paard centraal stellen, waarbij paard en mens elkaars leven zin en betekenis geven. Die samen de uitdagingen aangaan van het leven in een steeds veranderende wereld. Een uniek verbond tussen paard en mens, gebaseerd op vertrouwen, partnerschap, harmonie en een diep inzicht"
👉Van controleren naar inspireren
👉Co-creatie van een nieuw verhaal
👉Horsemanship in de 21ste eeuw
👉Vanuit de bedoeling
👉Van verdeeldheid naar ruimte voor diversiteit
👉Nooit af...
⭐️'If we change the way we look at things, things wil change'.⭐️
🤫 🤫
Coming soon!
Mijn nieuwste blog👇👇👇
De hippische sector is sinds de jaren ‘50 enorm gegroeid en geprofessionaliseerd. De handel in sportpaarden is big business. Maar de commercie richt zich niet alleen op het prestatiepaard. Het prestatiepaard is een businessmodel geworden, maar ook het ‘probleempaard’ is dat. Met het vaststelle...
Lieve mensen,
Vorige week deelde ik de blog over de 'Natuurlijk-is-beter-bias'.
Al snel reageerde Nathalie De Galan dat deze blog het verdiende om viral te gaan
Waarom 'natuurlijk' paardenhouden onzinnig is 🌿
Al jaren is het de trend; 'natuurlijk' paardenhouden en 'natural' horsemanship. In deze trend worden allerlei praktijken, trainingsmethodes en producten bestempeld als ‘natuurlijk’ en daardoor dus goed voor het paard. De term ‘natuurlijk’ kan door iedereen worden geclaimd om diensten of idealen aan de man te brengen.
Maar wat houdt 'natuurlijk' eigenlijk in? Hoe natuurlijk is het überhaupt het feit dat wij op paarden rijden?
Je leest het in deze blog!👇
https://www.theconsciousequestrian.nl/post/de-natuurlijk-is-beter-bias-waarom-natuurlijk-paarden-houden-onzinnig-is
Al jaren is het de trend; "natuurlijk" paardenhouden en 'natural' horsemanship. In deze trend worden allerlei praktijken, trainingsmethodes en producten bestempeld als ‘natuurlijk’ en daardoor dus goed voor het paard. De term ‘natuurlijk’ kan door iedereen worden geclaimd om diensten of idea...
Vermanend wijst Dirk Willem Rosie zijn klagende leerlingen er op dat geld en sociale herkomst geen rol speelt als je de ambitie hebt om een kampioen te worden, in zijn meest recente column voor Horses.nl. Hoewel Dirk het vast motiverend en relativerend heeft bedoeld, is het maar de vraag of hij daarmee het elitaire imago van de paardensport kan bestrijden.
Lees meer in deze blog👇👇👇
https://www.theconsciousequestrian.nl/post/kampioenen-zijn-doorzetters-verliezers-hebben-geen-karakter
Vermanend wijst Dirk klagende leerlingen er op dat geld en sociale herkomst geen rol speelt als je de ambitie hebt om een kampioen te worden in zijn meest recente column. Hoewel Dirk het vast motiverend en relativerend heeft bedoeld, is het maar de vraag of hij daarmee het elitaire imago van de paar...
Afgelopen donderdag werd ik geïnterviewd door Bert van Wanrooij van Nieuws.horse. De blogs van TCE waren hem ook opgevallen. Het werd een interview wat wat dieper inging op mijn persoonlijke drijfveren en de reden waarom ik van paarden hou. En ik vind het eigenlijk best een beetje spannend om die te delen😊 Maar het is een mooi interview geworden.
De blogs die ik deel via TCE zijn voor mij eigenlijk een begin. Ik heb nog meer plannen, en werk achter de schermen al een tijdje aan mijn 'secret project'. Ik ga er nog niet teveel over zeggen, maar er lopen wat nieuwe ontwikkelingen. Wordt vervolgd 😉
https://nieuws.horse/2021/06/07/jasmijn-de-bruijn-laten-we-een-nieuw-verhaal-creeren/
‘Ik denk dat er meer aandacht moet zijn voor onze relatie met het paard. Terug naar de vraag: waarom houden wij eigenlijk van paarden? En doet mijn omgang met mijn paard nog wel recht aan de bedoeling? Ik zie dat mensen heel erg zoekende zijn, en ik zie ook veel negativiteit. Maar daar wordt niem...
Onlangs schreef KNHS Jeugdbestuurslid Thomas Bosman een analyse over de kritiek die de KNHS te verduren krijgt. In zijn analyse lacht Thomas ideeën over een tweede paardensportbond weg. Die zal het volgens hem vast niet beter kunnen.
De vraag is; hoe ondenkbaar is het idee van een nieuwe paardensportbond? Je leest het in deze blog👇👇👇
https://www.theconsciousequestrian.nl/post/een-nieuwe-paardensportbond
KNHS jeugdbestuurslid Thomas Bosman heeft een analyse gemaakt over de kritiek die de KNHS te verduren krijgt. In zijn analyse lacht Thomas het idee van de oprichting van een tweede paardensportbond weg. Die zal het volgens hem vast niet beter kunnen. Maar is dat werkelijk zo ondenkbaar?
Fokker en dressuurliefhebber Yves Gielen is van mening dat het terecht is dat de dressuur regelmatig onder een vergrootglas ligt als het gaat om dierenwelzijn. Maar vindt het ook een gezamenlijke verantwoordelijkheid om de thema's te bespreken en dat dit nog te weinig geb***t.
Lees in de nieuwste blog over zijn visie op de sport met, handel in en fokkerij van dressuurpaarden👇👇👇
https://www.theconsciousequestrian.nl/post/fokker-yves-gielen-over-de-dressuur-paarden-poen-en-politiek
Fokker en dressuurliefhebber Yves Gielen is van mening dat het terecht is dat de dressuur regelmatig onder een vergrootglas ligt als het gaat om dierenwelzijn. Maar vindt het ook een gezamenlijke verantwoordelijkheid om de thema's te bespreken en dat dit nog te weinig geb***t.
Gisteren posten we de blog over plezier als basis voor succes. Vanmorgen zag ik dit interview van schaatser Nils van der Poel. Hij had net de 5 km gewonnen. Een superleuk interview waarin hij laat zien dat plezier écht de basis is voor succes.
'Just pleasure, no pressure'
Al voordat hij won had hij al een topdag. Hij weet waar hij het voor doet, niet voor de medailles maar voor de ervaring, de lol en dat hij tegen grote namen mag schaatsen. Voor de wedstrijd had hij gewandeld, gitaar gespeeld, lekker geluncht. En hij had oprecht zijn tegenstander ook de titel gegund. En op het ijs doen waar je al die tijd voor getraind hebt.
Ik denk dat we als ruiters best veel kunnen leren van de mentaliteit van deze topsporter.
https://nos.nl/video/2368278-van-der-poel-na-wereldtitel-op-vijf-kilometer-vind-het-rot-voor-roest.html
De reactie van Nils van der Poel na de 5.000 meter. De Zweed versloeg favoriet Patrick Roest bij de WK afstanden in Heerenveen.
De focus op talentontwikkeling binnen de paardensport past goed in het huidige tijdperk waar status, erkenning en zelfverwezenlijking centraal staan. Maar wanneer ben je nu eigenlijk een 'talent'? En hoe effectief zijn talentenplannen eigenlijk? In deze blog geven Marian Staal van Salva Paardensport Coaching & Educatie (coach topsportvaardigheden) en Wesley mulder (internationaal springruiter) hun visie op talentontwikkeling van (jonge) ruiters. Met tips voor de ambitieuze ruiters die niet tot de uitverkoren talenten behoren👇👇👇
https://www.theconsciousequestrian.nl/post/weg-met-talentenplannen-plezier-als-basis-voor-succes
Talentenplannen zijn hot. Maar hoe effectief zijn ze nu eigenlijk? En in welke mate dragen ze bij aan de ontwikkeling van het creëren van een klimaat binnen de paardensport waarin ruiters zich goed kunnen ontwikkelen en betrokken voelen?
Aangekondigde vernieuwingen wedstrijsport KNHS:
Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker?
De wedstrijsport aantrekkelijker maken is een van de speerpunten van het beleidsplan 'Van hand veranderen' van de KNHS. Dit plan is in 2018 opgesteld. Vandaag las ik het nieuwsbericht dat de eerste stappen zijn gemaakt. In drie jaar tijd (!) is de eerste stap in deze vernieuwingsslag gezet met het afschaffen van de verliespunterregeling🧐. Verder wordt aangekondigd dat er geschoven worden met wat wedstrijd categorieën en als klap op de vuurpijl wordt de manier van betalen vereenvoudigd.
Het klinkt in mijn oren vooral als symptoombestrijding en procesoptimalisatie. Maar vernieuwend is het allerminst. In plaats van een verliespuntenregeling af te schaffen, was het wellicht zinvoller geweest te onderzoeken hoe het komt dat ruiters niet in staat zijn het gevraagde te tonen op een wedstrijd en gedesillusioneerd huiswaarts keren met een verliespunt.
Is dat omdat ze niet goed begrijpen wat er verwacht wordt? Het gevraagde te moeilijk is? Of zijn er andere factoren waardoor paard en ruiter geen goede overstap kunnen maken van het oefen thuis naar het rijden van een wedstrijd.
In plaats van het systeem eens goed onder de loop te nemen en eens te gaan experimenteren met écht nieuwe vormen van wedstrijden die meer aansluiten bij de beleving en interesses van grote groepen ruiters, wordt er nu symptoombestrijding toegepast.
We schaffen de verliespuntenregeling af, dan is het probleem er niet meer? Dan gaan ruiters ineens beter rijden? Het niveau omhoog? Wordt het aantrekkelijker? Wie met < dan 50% uit de ring komt heeft evengoed een rotdag.
Bij het experimenteren met nieuwe formats van wedstrijden in de basis, denk ik eerder aan bijvoorbeeld Caprilli in een nieuw jasje, het populaire working equitation als nieuwe discipline, teamchallenges, het publiek mee laten jureren door gebruik te maken van innovatieve technologie. On- en offline initiatieven meer op elkaar aan laten sluiten. Te zorgen voor meer interactie tussen toeschouwers, deelnemers en officials.
Want is dat niet waar we eigenlijk met zijn allen zo naar verlangen? Weer een beetje contact? Gezelligheid? Hoe waardevol was het moment altijd dat je even bij de jury mocht komen voor 'commentaar'? Juist door de digitalisering, individualisering en COVID is het belangrijk om te zorgen dat de verbinding weer terug komt. Daar hebben we volgens mij behoefte aan.
Volgens mij liggen er ook enorme kansen wanneer je van problemen de oplossing kunt maken; te weinig toezicht op wedstrijden als het gaat om welzijn? Er lopen op ieder wedstrijdterrein vele potentiele 'officials' rond. Oftewel iedereen met een Iphone. Bedenk een app waar je filmpjes van misstanden heen kunt appen en je hebt overal permanente en sociale controle op welzijn. Maak zo van welzijn een gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Dat startpashouders nu massaal hun startpas opzeggen vanwege COVID is omdat ze zich niet meer verbonden voelen met de KNHS. Dat gevoel neem je niet weg door de betalingen te vereenvoudigen. Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker... Zo iets?
De grootste 'veranderingen' die de laatste decennia hebben plaatsgevonden sinds de invoering van de Kur op muziek waren het afschaffen van het groeten, wat geschuif in winstpunterregelingen en nu met categorieën. En oh ja, geen hoedje meer. Maar we rijden nog steeds in dezelfde bak. Je kunt wel van hand veranderen, maar dan blijf je nog steeds hetzelfde rondje rijden.
Wat zou het leuk zijn als er eens geëxperimenteerd wordt met ECHT vernieuwende concepten. Ingestoken vanuit vertrouwen, in plaats vanuit controle. Vanuit verbinding, in plaats van verdeeldheid. Vanuit frisse inspiratie, in plaats vanuit krampachtig vasthouden aan het oude.
Tijdens de eerste lockdown schreef ik er al onderstaande blog over. Met een idee voor een nieuw format voor dressuurwedstrijden. Wat mij betreft niet dé oplossing, maar gewoon een idee. Vanuit de gedachte; 'van proberen gaan we leren'.
~If, at first, the idea isn't absurd, then there is no hope for it~
Albert Einstein
https://www.theconsciousequestrian.nl/post/design-a-stunning-blog
Onlangs heeft de KNHS de app ‘Paardrijden.nl’ gelanceerd waarin ruiters online hun proef in kunnen sturen voor winstpunten. Dit initiatief hebben zij genomen als reactie op alle corona maatregelen en het feit dat alle wedstrijden tot nader bericht zijn afgelast. Het initiatief van de KNHS maakt ...
Helaas hebben we moeten besluiten om het event 'Vorm je eigen visie', welke we gepland hebben op 30 januari 2021, te annuleren in verband met de situatie rondom Covid-19.
MAAR! van uitstel komt geen afstel! Zodra de maatregelen weer wat meer ruimte geven, zullen we een nieuwe datum plannen.
Wesley mulder
Wanneer is het genoeg?
Als iets goed gaat, doe er meer van. Daar zit wat in, maar wanneer is het genoeg? Wanneer is dat wat we van ons paard verlangen genoeg? Omdat iets kán, of lukt, moeten we het dan ook doen? Of eindeloos herhalen?
Wanneer is dat wat je doet nog in lijn met je training, om de communicatie met je paard te verbeteren of in het belang van het partnerschap met je paard? En wanneer doe je het om een statement te maken naar de buitenwereld? Om anderen de imponeren? Of omdat je zelf nog steeds niet tevreden en onzeker bent of het wel goed genoeg was en misschien toch niet nog beter kan?
👉Wanneer je paard gewillig en attent jouw aanwijzingen opvolgt, moet je dan die dressuuroefening nog keer op keer gaan herhalen?
👉Wanneer je paard een 'release' geeft in je grondwerk, moet je dat dan nog keer op keer herhalen?
👉Wanneer je paard dat ene lijntje goed springt, moet je dat dan nog keer op keer gaan herhalen?
Wanneer alles lukt, dan geeft dat een kick. Helemaal als dat ook nog eens applaus, bewondering of likes oplevert. Dan wordt het nog moeilijker om op het juiste moment te stoppen. Herhaling en grenzen verleggen zijn nodig om progressie te boeken. Maar als je het werk voor je paard leuk wil houden is op het juiste moment stoppen net zo belangrijk.
Wanneer een paard eenmaal overbelast is geraakt doordat het overnomen is, heeft het vaak een lange weg te gaan voordat ze weer plezier in het werk hebben. Sommige paarden gaan staken, bij andere paarden verdwijnen 'de sprankeltjes uit de ogen' (learned helplessness)
Het verlangen naar méér en beter zit in ons allemaal. De grootste uitdaging is het vinden van de balans. Stop je te vroeg, dan train je niets of het verkeerde. Ga je te lang door dan raakt je paard fysiek en/of mentaal overbelast.
Hoe hou jij de balans?
Wat betekent voor jou 'op het juiste moment stoppen?
Wanneer is het voor jou 'goed genoeg?'
Je horsemanship ontwikkelen is eigenlijk een ontdekkingsreis. Mijn reis is nog lang niet ten einde, want elke dag leer ik weer bij. Ik kan soms terugkijken en dan echt denken; ‘Wat dacht ik toen?’. Ik heb geleerd mijn oogkleppen af te zetten. Niet denken, dit is het, zo moet het zijn. Uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde; op een fijne manier met het paard werken, een happy athlete, een paard wat mooi licht in de hand en aan de hulpen is, los onder je door beweegt, evenwicht mooi verdeeld over 4 benen, liefst achter nog iets meer dan voor.
Ook met het oog op welzijn, zijn er verschillende manieren om dat te bereiken. Elk paard benader je daarin anders en afhankelijk van je discipline, sportieve of recreatieve doelstellingen zul je in uitvoering misschien net iets meer of iets minder de nadruk leggen op bepaalde aspecten. Maar tegelijkertijd zijn er ook weer heel veel raakvlakken. “
Door regelmatig even de tijd te nemen en terug te gaan naar de vraag wáárom je nu eigenlijk (van) je paard houdt, en vervolgens jezelf af te vragen of je aanpak en je acties nog wel in lijn zijn met de betekenis die je paard voor jou heeft, ontwikkel je je eigen visie.
In deze is er geen quick-fix, maar het is een on-going proces, want met paarden raak je nooit uitgeleerd'. Hoewel er geen quick-fix is, is er wel een recept om jezelf als ruiter of trainer continu te blijven verbeteren. Meer lezen? Lees dan de blog Vorm je eigen visie en wordt de beste ruiter die je kunt zijn @ ww.theconsciousequestrian.nl.
Hoe blijf jij jezelf als ruiter constant verbeteren?
https://www.jasmijndebruijn.nl/, http://www.paardenlifestyle.com/
Be the first to know and let us send you an email when Jasmijn de Bruijn posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.
Send a message to Jasmijn de Bruijn:
Ik kan hier zo van genieten🥰 Isolde (14) helpt bestie Lieke (10) en staat haar heel wijs instructie te geven. Ik hoor precies de dingen terug die zij van haar eigen instructeur leert.🤣 Lieke vindt springen soms best spannend, maar voelt zich helemaal op d'r gemak als Isolde haar helpt. Ze gaan samen helemaal op in hun eigen ding. Ze zijn: 👉 niet met hun telefoon bezig 👉 zich niet aan het bewijzen aan anderen 👉 lekker zichzelf. 👉 totaal niet bewust van andere zaken om hun heen. Waar kan dit nog? Dat kids zelf een parcoursje bouwen en ongestoord samen hun ding kunnen doen? Zonder dat allerlei volwassenen zich ermee bemoeien. Die plekken worden steeds schaarser. Wij denken dat we hun leerproces helemaal kunnen en moeten regisseren. Met allerlei regels, diploma's en veiligheidscertificaten. Dat we ze, door ze een heleboel theorie door de strot te duwen, kunnen behoeden voor fouten. Maar dat is echt zo'n gemiste kans, want kinderen leren het meest van elkaar. En met elkaar. Door trial&error. Door elkaar te kopiëren en door gewoon te doen. Kinderen nemen vaak veel sneller wat van elkaar aan, dan van een volwassene. En ze worden zichzelf ook veel meer bewust van het hoe en waarom als ze iets aan elkaar willen uitleggen. Geef kinderen vrijheid en vertrouwen. Om te experimenteren en fouten te kunnen maken. Dan worden het verantwoordelijke mensen. Daarmee zeg ik niet dat je kids met paarden maar aan hun lot moet overlaten. Maar zoals Juf Ank zegt: als je wilt dat ze groeien, moet je er niet bovenop gaan zitten. Helaas wordt dat laatste steeds lastiger in onze overgereguleerde maatschappij en in het verlengde daarvan de paardenwereld. Daarom geniet ik er even extra van als ik deze twee zo bezig zie. En ben ik dankbaar voor de omstandigheden waarin dit nog wel kan. Waar nog ruimte is voor spontaniteit, ongedwongenheid en trail&error. ❤🙏 Judith Nanninga-conijn
🚫The Conscious Equestrian STOPT🚫 Het was even stil op de pagina van TCE. Ik ben via TCE mijn blogs gaan delen omdat ik een bepaald idee en een bepaalde visie had over de hippische sector.🙃 Een aantal van mijn blogs hebben ook best wat losgemaakt. Maar nog belangrijker; daardoor ben ik in contact gekomen met mensen die ook graag wat in beweging willen zetten. En met mensen die mij verder konden helpen❤. En dat was precies de bedoeling 😀 Want naast een visie had ik ook een plan. #secretproject TCE stopt, maar dit is niet het einde. Sterker nog: het is een nieuw begin! 💫 Spraken de blogs van TCE je aan? Blijf dan vooral deze pagina volgen. Binnenkort gaan we verder onder een nieuwe naam. Met meer blogs, content en nieuwe kansen en mogelijkheden voor paardenliefhebbers en professionals die de paardenwereld een beetje mooier en beter willen maken.🤩 Stay tuned! #secretproject #paardenwelzijn #hippischverantwoordondernemen #gamechangers #changeiscoming
Want your business to be the top-listed Pet Store/pet Service?
