HondenBrokkenMakers

11/02/2025

BRRRRRRRRRR.
Vier karren met stro, vandaag.

Vannacht ligt mijn warme snuggle safe heatpad ( € 25 bij zooplus) in een kennel in de paddock. Die heatpads geven (na een opwarmtijd van 6 minuten in de magnetron) gedurende ongeveer 8 uren warmte af. Ideaal toen ik nog elke maand op en neer vloog naar de farm en er nog helemaal geen verwarming was in het farmhuis. Ik begin bij Sapphire; zij is proefkonijn. Als de pad morgen nog heel is, wil ik er nog een aantal bij kopen en dan start ik morgen een tikkie op, want zooplus Roemenië verkoopt ze ook. Mocht hij toch gesloopt zijn, dan is de gel die er in zit niet giftig voor dieren. En natuurlijk zit er een hoes omheen en ligt er nog stro bovenop, maar dat zal een echte knager natuurlijk niet tegenhouden. We gaan het zien.

(en ik ga gewoon aan de kersenbonbons om warm te blijven😂)

'niets doen is geen optie'



HBM-2025- 0043

09/02/2025

Zondag, 9 februari 2025.
Nog steeds die snijdende noordenwind, maar gelukkig is er geen ijzel of hagel meer gevallen. Nu wachten tot de ijsplaten ontdooien. De blauwe plekken zijn geteld. Het viel mee, want ik viel zacht vanwege de gewatteerde oversized jas met hoodie en sweater eronder :))) alleen mijn oog is gevoelig, want daar stak Diva dolenthousiast haar grote neus in 'Ha, kom jij op de grond liggen? Gezellig!' Het is zo'n lekkere lomperd en ze bedoelt het alleen maar lief, maar als tegen je aan springt kieper je gewoon om.

De wateremmers die buiten staan zijn tot op de bodem bevroren, dus hameren heeft geen zin. We wisselen ze om voor nieuwe emmers en laten ze binnen ontdooien. Af en toe breekt er een waterig zonnetje door en dan laten we snel weer wat honden buiten rennen, voor wat beweging en afleiding.

En over afleiding gesproken: de koerier kwam met een doos van zooplus. Ondanks de plastic verpakking had Dorys het al geroken...
"Volgens mij krijgen we straks varkensoren en kippenpootjes!"
Klopt

08/02/2025

Een korte impressie van zaterdag 8 februari: ijskoud!

Het vergde vanochtend echt wel even wat moed verzamelen om uit bed te komen en een opgevroren ijswereld in te stappen, na een nacht van min 8. Maar ja, de honden wachten, ze rekenen op ons en meer motivatie heb je niet nodig.

Voetje voor voetje schuifelend over de farmweg naar de farm - want de auto lijkt op een iglo - omringd door alle outsiders die extra blij zijn om je te zien na een koude nacht. Ze springen tegen je op en dansen om je heen: eten, water, snoepjes, maar vooral aandacht en een knuffel! Ja, toen lag ik dus languit op mijn snuffel.

Op de farm is natuurlijk ook alles bevroren en de zon gaat zich vandaag niet laten zien. Jammer, want de zonnepanelen laden dan niet op en dat betekent: betaalde stroom inschakelen. Nog mazzel dat er vandaag stroom is! Maar geen water dus, tenminste niet uit de slangen en de buitenkranen. Vers drinkwater halen we uit het farmhuis, met gieters. Met een hamer slaan we het ijs in de emmers kapot. De paddock is een ijsbaan, door het smeltwater van gisteren. Ik twijfel: zal ik m'n schaatsen aandoen en er een Elfkenneltocht van maken? Nee, toch maar klunen... dat is al link genoeg. Eén handschoen aan om de grendels vast te pakken, de andere hand zonder handschoen voor het fijnere werk dat nooit lukt met een handschoen. Alles duurt veel langer zo, maar de honden vinden het wel gezellig en daarna gaan we aan de warme soep. De weersverwachting sla ik de komende week maar over, want die noordenwind blijft voorlopig stevig waaien, zag ik.
Het is niet anders - het wordt vanzelf beter.
Fijn weekend iedereen!

Foto: ijspootjes in de paddock, BonBon en Teebone

HBM-2025- 0041

06/02/2025

Alhoewel de timing beter had gekund, want het is echt nog ijskoud: de sterilisatiecampagne voor honden met een eigenaar, uitgevoerd door ASPA en betaald door het stadhuis, is reden voor groot feest! Zie vorige post.

Het is geweldig om te zien dat onder andere ons eindeloze 'gezeur' en gedram het gewenste resultaat hebben! Geen hondenvangers, maar sterilisaties. Natuurlijk blijven wij als HBM het hele jaar door gratis sterilisaties aanbieden, elke dag, en dat blijft voorlopig ook broodnodig - maar uiteindelijk moet de overheid dit toch zelf regelen en dan natuurlijk ook handhaven bij de mensen die nog steeds niet meewerken.
BASTON, de hond die we blind aantroffen op straat, krijgt er de zoomies van ;)

Baston werd blind door een slag op zijn kop, met iets van een knuppel. Zijn zicht is inmiddels in één oog een heel eind hersteld, en ondanks dat hij geen afstand of diepte kan inschatten - hij rent zo door je heen als je niet op tijd opzij gaat - redt hij zich prima, zoals je ziet.
Voor Baston zoeken we een familie zonder andere honden, maar wel met extra handen. Om met Baston te knuffelen, want zijn grootste hobby is knuffels geven en krijgen! Hij is dol op mensen, ook als hij ze helemaal niet kent en dat is best bijzonder voor een straathond die zo erg is mishandeld als hij.

Hoe dan ook, ik denk dat ik vanavond voorzichtig aan de kersenbonbon 🍸ga.
The only way is up!




HBM-2025 - 0040

06/02/2025

BEKENDMAKING STERILISATIECAMPAGNE FEBRUARI 2025
GEORGANISEERD DOOR HET STADHUIS VAN TOPRAISAR

05/02/2025

We stonden al helemaal in zomer-modus: 20 graden, zonnetje en windstil. Jas uit, hoody uit, trui uit, korte mouwen. Dat werk.
De perfecte tijd om een geul te graven voor een nieuwe waterleiding van de waterput naar de hoofdkraan, bedacht ik. Want er komt een waterfilter, zodat er in de toekomst water uit de kraan komt met wat kalk, in plaats van enigszins vloeibare kalk, zo wit dat je tandpasta er jaloers op is.
En toen ging het hagelen en sneeuwen 😤

Foto: dakje van de hangmat van Sjors in mijn voortuin.
Sjors ligt nu in een hondenhok.
Woensdag 5 februari 2025.

Geen foto's van spelende honden vandaag, want die hadden opvallend weinig zin om naar buiten te gaan.



HBM-2025- 0038

04/02/2025

A middle-aged woman peeks into his kennel. She smiles. He wags his tail. Maybe she will adopt him, he’s thinking.
Then she walks away.
Of course. Everyone who peeks into his kennel usually walks away. Nobody wants an old dog. At this shelter, everyone adopts young dogs who can’t control their bladders. Humans want puppies. Not geriatrics.
If only humans could understand canine language, he would’ve told the lady all about himself and what a good boy he is. It’s a shame that humans don’t speak Dog.

He’s not sure how he ended up in this place. Once he had a family. But they didn’t want him. So they left him here. He waited for them to come back, staring out his kennel door. But his owners were done with him.
That was a lifetime ago. Since then, he’s been stuck in this loud room of kennels with dogs who cry all day long.

He’s overheard the humans’ remarks about him. “How old is that dog?” they ask, pointing at him. “He looks kind of gray.” “Mommy, I don’t want an old dog.” “Poor old guy, nobody’s gonna want an elderly dog.”
Elderly. Who would want an elderly dog? The worst part is, it’s been so long since he’s been touched. When you’re a puppy everyone showers you with affection. They’re always touching you. But when you’re an old dog, they just ignore you.

He wishes he could tell the humans what a good dog he is, tell them about all his skills. Being old has its advantages. For starters, he can hold his bladder, he knows how to watch TV, he knows how to cuddle, how to be patient, he knows how to fend off dangerous UPS men.

But it doesn’t matter. This kennel is life now. He knows that one day he will be led to the back room with the doctor, like all the other old dogs. And that will be the end.
The door opens. The place becomes loud with barking dogs.
He can see a little girl. She’s cute. She looks around for a few minutes. Surprisingly, she stops in front of his cage.
She says, “What’s this one’s name?”
“We don’t know,” says the woman employee.
“You don’t know his name?”
“We get a lot of dogs without names, honey.”

The girl approaches his kennel. He doesn’t bother standing. Why waste his energy? You see one kid, you've seen them all. She’s not going to adopt him. She’ll end up adopting a rambunctious Labrador-mix.

The child reaches through the bars. “Come here, boy,” she says.
He doesn’t move. She seems sweet enough, sure, but he’s no dummy. This is the same old song and dance. They pet you. Then they figure out you’re an elderly dog, and they keep moving.
“Let’s go, sweetie,” says the girl’s mother. “Let’s go look at the puppies.”
“But I want to pet him.”
A long pause. The woman says, “But don’t you wanna see the younger dogs?”
“Please?”

The cage door opens. This gets his attention. Namely, because his cage door NEVER opens.
The little girl steps in. He’s on his feet now. He’s nervous. Panting. Heart beating fast. Who is this child and what does she want?
She reaches her hand outward. She comes close. She rests her palm on his forehead. The child rubs his fur. And she doesn’t just rub him, she hugs him.
“You’re not too old,” the girl whispers.
Before he realizes what’s happening, the employee places a leash on him and leads him out of the kennel. They are parading him down the aisle. He’s leaving this dreadful place.
Can it be? Is this for real? Or is this a cruel joke?

All the dogs are screaming as he walks by.
In a few minutes, it's official. The little girl signs a stack of papers then takes him home. She names him Jackson. She gives him a brand new world. She even lets him sleep in her bed.
It all happens so fast that it still seems like some kind of elaborate fantasy. Yesterday; death row. Today; Buckingham Palace.

Sometimes, late at night, when he sleeps beside her, he still can’t get over how beautiful his rescuer is. This girl who makes waking up each morning worthwhile.
This 10-year-old child, who makes him feel as though he had a purpose in the world. Who taught him how to appreciate being alive. Oh, if this kid only knew what she had done by choosing him. If only she knew that she had saved his life. If she knew the devotion he felt. If she only knew how much he loved her.

It really is a shame humans don’t speak Dog.

02/02/2025

Lieve, praatgrage DORYS

01/02/2025

BERICHT VAN CAS SNEL, 'onze' hondengedragsdeskundige! ;)

🐶 INTERVIEW & Q&A BIJ HAVEN 5! 📖🎤
Op 11 februari ben ik te gast bij Haven 5, waar Tom Egbers mij interviewt over mijn boek Maar verder is-ie lief, hoor en mijn werk met honden. Ik zal vertellen over mijn meest bijzondere, grappige en opmerkelijkste cases uit mijn carrière. En er is ruimte om zelf vragen te stellen.
Na afloop kun je het boek aanschaffen en laten signeren. 📚✍🏼
📅 Datum: 11 februari van 19:30 tot 21:30
📍 Locatie: Haven 5 in Huizen
💰 Entree: Gratis
⚡ Aanmelden? Stuur een mail naar [email protected] met je naam en het aantal personen. Er zijn beperkte plaatsen, dus wees op tijd!

🐶 INTERVIEW & Q&A BIJ HAVEN 5! 📖🎤

Op 11 februari ben ik te gast bij Haven 5, waar Tom Egbers mij interviewt over mijn boek Maar verder is-ie lief, hoor en mijn werk met honden. Ik zal vertellen over mijn meest bijzondere, grappige en opmerkelijkste cases uit mijn carrière. En er is ruimte om zelf vragen te stellen.

Na afloop kun je het boek aanschaffen en laten signeren. 📚✍🏼

📅 Datum: 11 februari van 19:30 tot 21:30
📍 Locatie: Haven 5 in Huizen
💰 Entree: Gratis

⚡ Aanmelden? Stuur een mail naar [email protected] met je naam en het aantal personen. Er zijn beperkte plaatsen, dus wees op tijd!

01/02/2025

31/01/2025

Goedemorgen! De maand is om.
Het is hartstikke mistig, je ziet geen hond voor ogen.
Tenminste.... Booper, Radja, Pantoffel, Sjimmie, Diva en Diablo staan al voor de poort te wachten op hun ontbijt en een orenfrommel. Hopelijk komt het zonnetje er straks nog bij. We zijn verwend de afgelopen dagen met temperaturen tegen de 20 graden. Maar vanaf het weekend gaat het weer vriezen, ik zie zelfs min 7, een beetje sneeuw en Noordenwind kracht 5 :( Dat wordt weer extra stro in alle hokken stoppen en nog meer voer voor de outsiders, want een hond verbrandt in de winter tot wel 4 x meer calorieën om zichzelf warm te kunnen houden. De vogels eten massaal mee uit elke voerbak waar ze bij kunnen.
Vandaag maar weer een bestelling doen, want het gaat hard.
Dank aan alle lieve mensen die ons financieel steunen met kleine of grote bedragen - we doen dit gelukkig niet alleen! 🥰



HBM-2025- 0033

29/01/2025

Woensdag 29 januari 2025.
Zonnetje. Windstil. 18 graden in de schaduw.
MOSSEL twijfelt. Zal ze plons doen....?
"En....? Moet ik een honddoek voor je halen?"
"Mwah. Nog steeds een beetje fris. Doe er nòg maar een kopje warm water bij."
Je mag dan Mossel heten, maar nattigheid graag wel op kamertemperatuur.

Mossel is nog steeds in afwachting van een lieve familie.
Wij zitten te springen om fosters, zodat hondjes als Mossel hun weg naar geluk kunnen vinden. Dat maakt alle verschil.
Meer weten? Bel 0628132528 of stuur ons een berichtje.




HBM-2025- 0032

29/01/2025

Gelukkig! Steeds meer mensen laten hun hond steriliseren - elk nestje dat niet op straat moet zien te overleven scheelt zó veel dierenleed, maar ook heel veel geld. Met één sterilisatie (gemiddeld 35 euro) voorkomen we al die pups op straat. Bedenk: één pup of volwassen hond 'redden' kost minimaal 1.000 euro aan medische kosten, voer, verzorging, huisvesting, transport, verzekering, belasting, energie, regelgeving, chip, paspoort. En dan moet alles meezitten en moet hij of zij direct, dat wil zeggen na vier weken, op reis kunnen naar zijn eigen familie. En dat gebeurt vrijwel nooit.

We kunnen elke euro maar één keer uitgeven.
We kunnen het ons gewoon niet veroorloven om NIET te steriliseren. De kraan moet dicht. Dat is ons hoofddoel!

Dus.
De rekening van de dierenarts komt er weer aan. Hoe hoger, hoe beter! Maar ja.....
Elke bijdrage helpt enorm. Delen ook en dat kost niets.
Alvast heel veel dank!

Wil je mij alsjeblieft betalen voor 'HondenBrokkenMakers' via
https://tikkie.me/pay/iq8o6uit6ve72fppp73l
Deze link is geldig t/m 11 februari.



HBM-2025- 0031

27/01/2025

Na een paar grijze dagen (oké, sinds die fotokapselflop is elke dag grijs, maar dat terzijde) scheen vandaag de zon weer en was het warm genoeg voor alleen een T-shirt met een trui er overheen. Zelfs sneeuwwitte Jinglebelle probeerde bruin te worden. De Molletjes Thomas (midden) en Momfer (rechts) hoeven dat niet meer, maar ze lagen lekker te soezen in het zonnetje. Ze zijn nog steeds te bang om aangeraakt te worden, maar inmiddels zijn ze wel een stuk relaxter en blijven gewoon liggen als we in hun kennel rondscharrelen. Frolic, hè.....



HBM-2025- 0030

25/01/2025

"Waar ben jij geweest...?"
Bij de auto, Buffel.
"En aan wie heb je die Frolic gegeven....?
En dat kippenpootje?
En die orenfrommel...? Hmmm?"
Ik heb alleen de boodschappen uitgeladen, Buffel.
"Ik geloof er niks van. Dit zaakje stinkt."
Oké. Het was Pantoffel en het was een doos van zooplus. Ik haal nog wel een kippenpootje voor jou. Goed?
"Hmz. Wel een grote dan."



HBM-2025- 0029

23/01/2025

Net terug van Boekarest, samen met Kathinka die gezellig mee was.
'Even' naar de ambassade voor dat paspoort en dan PAL voor de ingang mogen parkeren. We zijn sinds vandaag lid van het Corps Diplomatique. Nee, wij wisten het ook niet 🤣
De dame achter de balie zei niet 'goh, wat zit uw grijze haar leuk!'
Maar ze zei ook niet 'zeg, deze pasfoto is minstens 12 jaar oud!'
Nu een paar weken geduld hebben en dan komt mijn verse paspoort met de koeriersdienst naar huis. Mission accomplished!
Nu snel naar de hondjes ;)



HBM-2025- 0028

21/01/2025

Donderdag moet ik naar Boekarest, naar de ambassade, om mijn paspoort te laten verlengen. Dat betekent twee pasfoto's meenemen (ik bespaar je de soap 'online een afspraak maken' omdat ik waarschijnlijk de pensioengerechtigde leeftijd heb bereikt tegen de tijd dat ik dat allemaal heb opgeschreven. Laat ik het er op houden dat ik AL het ambassadepersoneel nu heb gesproken.)

Pasfoto's laten maken kan alleen in Constanta. Of ergens in Boekarest, maar dat zie ik helemaal niet zitten aangezien ik al om half 12 op de ambassade moet zijn. Maar. Laat ik nou nog twee pasfoto's hebben! Ze mogen alleen niet ouder zijn dan zes maanden. Tja. Ik denk dat ze minstens tien jaar geleden gemaakt zijn. Maar er staat geen datum op, dus...?

Eens kijken. Ik heb op de foto's een coupe soleil, oftewel lichtblonde strengetjes in mijn van nature donkerblonde haar. Verven, daar begin ik niet aan. Mijn haarkleur is al jaren naturel donkerblond en sinds kort zie ik af en toe iets oplichten. Grijs worden boeit me niet - die haren zitten mij niet in de weg en honden zien sowieso weinig kleur. De verlichting is altijd schaars, want dat scheelt stoffen en stofzuigen. (Ik heb dan ook regelmatig een romantische niesbui, windkracht acht.)

Ik besluit naar de kapper te gaan, gewapend met pasfoto, en mijn hoofd van tien jaar geleden te bestellen. Het kost een paar uurtjes, maar dan hoef ik in ieder geval geen nieuwe pasfoto's te laten maken. Als ik mijn extra onderkin intrek, kom ik er vast wel mee weg.

Vanochtend dus extra vroeg begonnen op de farm, zodat ik om tien uur in de kappersstoel kon gaan zitten. Foto erbij, uitgelegd waarom en hoe en vooral: welke kleur. De kapster had zelf een paar plukken blond haar in precies de goede kleur, dus ik wees: dàt wil ik dus ook. Ja, ja, ze begreep het. Lichtblond, niet te veel, gewoon een beetje een zonnige gloed, zeg maar.

Ik was de enige klant (er zijn maar twee stoelen), dus ik was al blij, tot ze me pontificaal voor het raam parkeerde. En het is een schoolroute, vlak bij een supermarkt, tegenover de kerk. Heel het dorp heeft mij met die gaatjesbadmuts op mijn hoofd kunnen bewonderen, waar met een haaknaald plukjes haar (en hier en daar een stukje oor) doorheen getrokken werden. Daarna kwam de verf. Dertig Roemeense minuten wachten, terwijl de kapster haar was op ging hangen, want de wasmachine was klaar (ze woont naast de kapsalon). Vijfenveertig minuten later kwam ze terug, tilde drie lagen aluminiumfolie op en wreef eens peinzend een plukje blond haar tussen haar vingers. Mooi, zei ik verheugd. Nee, het moest nog wat langer intrekken. Tien minuutjes. En weg was ze weer.

Vijfentwintig minuten later was haar koffie kennelijk op en ging de alufolie in de prullenbak. De blonde plukjes lieten tot mijn verbazing niet gewoon los. Uitspoelen maar, bij een wasbak die ze vast heeft gekocht van een tuinkabouter. Klem vast, zat ik, lag ik, dertig centimeter boven de grond. Ik voelde de straaltjes langs mijn ruggengraat druipen. Net toen ik dacht dat ik mocht proberen om overeind te krabbelen en weer in de kapperstoel te gaan zitten, kwam er opnieuw een bakje smeersel tevoorschijn. Ik keek er argwanend naar, want het rook te smerig om door te gaan voor conditioner of crèmespoeling. De kapster haastte zich om uit te leggen dat het ook een soort verf was, want daarmee werd de kleur uhm..... ze kon niet op het juiste Engelse woord komen en het Roemeense woord kon ik niet thuisbrengen. Ik gokte 'geseald?' en ze knikte weifelend van ja. Zonder die tweede verfbeurt zou ik haar hebben 'als een kip'. Ik zag mezelf al met veren op mijn hoofd de deur uit wandelen en wuifde dat het wel goed was. Het ging waarschijnlijk om de structuur van de haren, de schubben sluiten of zo. Wat kon er nog mis gaan?
Goed.

Na het weer uitspoelen, rug wassen, knippen en föhnen was daar dan het eindresultaat. Ze liet het me trots zien, wapperend met een spiegel voor de achterkant.

Ik ben grijs.
Morgen pasfoto's maken.




HBM-2025- erna

21/01/2025

Alsof ik te veel gedronken heb. Maar nee, ik heb niet eens aan een kersenbonbon gelikt.
Sjimmie zit nu ergens binnensmonds foeterend een aangetekende brief op te stellen.

Diva en haar broer Diablo - ook goedemorgen.....
we gaan er nog maar een hok bij zetten.
Of twee.
Of..... nee, daar draai ik de bak voor in.





HBM-2025- 0026