10/06/2023
Vaarwel lieve Chloé.
Onze Benjamin is er niet meer. Geheel onverwacht is zondag 4 juni na een fijne wandeling op de weg naar huis onze lieve, mooie en volop aanwezige meisje overleden. Zonder enig voorteken is ze in de auto overleden. Reanimatie mocht nier meer baten.
5 Oktober 2012 werd onze laatste Amstaff meisje als één van de eerste geboren uit Jody's 2e en laatste nestje. Je was vanaf de dag dat je jouw lieve oogjes opende aanwezig. Je was in alles haantje de voorste. Je had als eerste de oogjes open, liep als eerste en je eiste alle aandacht op. Jouw stamboom naam was dan ook toepasselijk Midnight Jokers Can't shake Lose.
Je had al vanuit het nest een speciale band met broer Boy. Niet alleen leken jullie sprekend op elkaar in uiterlijk, maar ook in gedrag en bewegingen leken jullie erg op elkaar.
Je groeide op als jongste van 6 in onze roedel. In het begin kon je het met iedereen vinden, maar naar mate je ouder werd, werd je brutaler en dominanter in de roedel. Als eerste moesten we jou apart houden van je moeder en zus Bailey, omdat ook zij erg dominant waren.
Toen jij ruim een jaar was nam Abbey het leiderschap binnen de roedel over. Dat was het moment dat je besloot dat jij de baas was. Vanaf dat moment kon je alleen nog maar samen met Django.
Zo lelijk als je kon doen tegen de andere dames in de roedel, zo lief was je met Django, Boy en Vinnie.
Je was een echte mensenvriend en als je niet aan het spelen of aan het "waken" was in de tuin, dan lag je bij ons op de bank. Zodra je maar met 1 vinger werd aangeraakt, ging je al op jouw rug liggen om heerlijk geaaid te worden over je buik. En o wee als vrouwtje of baasje durfde te stoppen met aaien. Dan kwam je kop onder onder de hand en duwde deze weer naar jou om weer geaaid te worden.
Je ging meerdere keren mee naar Zweden samen met Abbey. Zwemmen in het meer vond je fantastisch.
Je broer Boy logeert een tijdje bij ons. In het begin was het een beetje aftasten, maar na een uur hadden jullie elkaar weer helemaal gevonden. Wij noemden jullie gekscherend Jut & Jul. Jullie lagen of synchroon of in spiegelbeeld van elkaar. Jullie zochten elkaars warmte op in de winter, of gebruikte elkaar als kussen.
En dan dan ineens ben je er niet meer. Zomaar uit het niets. Nooit meer jouw opdringen om gekriebeld te worden, jouw "luchtalarm" laten afgaan als een van de buurthonden aan het blaffen was. Nooit meer s 'morgens beneden komen en jou op de bank als een diva op de bank zien liggen, nooit meer als een wervelwind 's avonds komen binnenstormen als je voor de laatste keer was uit geweest voor het slapen gaan, omdat je wist dat je dan nog een koekje kreeg.
Nu is er alleen nog maar de enorme pijn en het gemis door jouw onverwachte overlijden. Niet alleen wij missen jou, maar ook jouw Broer Boy treurt om jouw afwezigheid.
Lieve Chloé, wij gaan jou heel erg missen, maar zeker niet vergeten.
