Paardenfeest - Jouw paard lekker in zijn vel

Paardenfeest - Jouw paard lekker in zijn vel Paarden met stress en spanning, fysiek en mentaal weer in balans brengen. Het zelfhelend vermogen ac Heeft jouw paard snel last van stress? Angstig? Is het angst?

Is hij makkelijk onzeker? Of vertoont hij ineens heel ander gedrag dan je van hem gewend bent? Is hij geblesseerd? Merk je dat jullie miscommunicatie hebben? Grote kans dat jouw paard om wat voor reden dan ook, spanning heeft opgeslagen in zijn lijf. Hierdoor is de balans tussen inspanning en ontspanning zoek. En juist die balans is ESSENTIEEL voor een gezond paard, zowel mentaal als fysiek! Door

middel van massage en acupressuur, help ik je paard (oude) spanning los te laten. Zowel mentaal als fysiek. Ik geloof dat ieder lichaam een eigen wijsheid heeft. Dat is ook waar ik mijn behandelingen op richt. Die eigen wijsheid en het enorme vermogen om zelf te herstellen. Door hier samen met het paard naar te kijken en het tempo van het paard hierin te respecteren. Het paard krijgt altijd controle, en mag nee zeggen. Verder gaan we op zoek naar de reden achter de spanning en stress. Is het pijn? Is het (oud) verdriet? We gaan kijken of we de kleinste signalen van je paard kunnen zien én er gehoor aan geven. Door je paard te belonen voor gewenst gedrag, leren we hem wat we wel willen én zorgen we er voor dat hij zich goed gaat voelen. Trainen moet fijn en leuk zijn voor beiden! Ik train zonder gebruik van druk. Dus geen leadrope, geen zweep, maar een clicker, target en voer. Zo zal de band tussen jou en je paard zoveel sterker worden, jullie zullen elkaar beter begrijpen, meer op elkaar vertrouwen en komt jouw paard weer lekker in zijn vel!

VUURWERK - HOE IS DAT VOOR JOU?Waar ik woon (Utrecht) is vuurwerk nooit helemaal weg. Maar de afgelopen weken wordt het ...
19/11/2024

VUURWERK - HOE IS DAT VOOR JOU?
Waar ik woon (Utrecht) is vuurwerk nooit helemaal weg. Maar de afgelopen weken wordt het wel weer heftiger. Met name de "bommen" (kan iemand mij uitleggen wat daar leuk aan is?!), nemen in aantal toe. En in decibellen, zo lijkt het. Op 6 hoog zie ik regelmatig vogels opvliegen na zo'n knal.

Ook voor veel paarden is het niet zo fijn. Met mijn collega's van Het Stresscafé nemen we volgende week een podcast op over vuurwerk. Daarom ben ik wel benieuwd:

- Ervaart jouw paard (denk jij) stress van vuurwerk?
- Zo ja, waar zie je dat dan aan / wat merk je?
- Wat doe je om je paard te ondersteunen?

Heel leuk als je je ervaringen en ideeën wil delen! Dan kunnen we die weer meenemen in de podcast!

LEIDERSCHAP NEMEN IS NIET HETZELFDE ALS BAASJE SPELENVan de week hoorde ik een nieuwe leidinggevende zeggen: "ik ben nie...
23/10/2024

LEIDERSCHAP NEMEN IS NIET HETZELFDE ALS BAASJE SPELEN
Van de week hoorde ik een nieuwe leidinggevende zeggen: "ik ben niet aardig, ik ben zakelijk." In haar gedrag neemt ze vooral een controlerende rol aan, laat mensen zwemmen als ze hulp nodig hebben, deelt commando's uit en toont weinig interesse in haar mensen. Het resultaat: de medewerkers zijn zeer ongemotiveerd, voelen zich ongezien en ongewaardeerd. En de afdeling is binnen no time een puinhoop. Voor mij is zakelijk zijn niet hetzelfde als "baasje spelen". Juíst als je omzet moet draaien - want sja, dat werkt zo in een commercieel bedrijf - is het essentieel dat mensen voor je willen werken. Dat ze zich veilig, gezien en gehoord voelen. En in mijn ogen, werkt dat bij paarden net zo!

"PROBLEEMGEDRAG? WERK AAN JE LEIDERSCHAP!"
Als paarden "probleemgedrag" laten zien, is er altijd wel één iemand die zegt: "ga aan je leiderschap werken." Maar ik zie ook bij paarden dat leiderschap en "baasje spelen", zoals ik het misschien wat oneerbiedig noem, nog wel eens door elkaar gehaald worden. Ik denk dat iedereen snapt waarom die afdeling in de winkel zo slecht draait. Er zijn maar weinig mensen die goed gaan op rond gecommandeerd worden. In mijn ogen, paarden net zomin.

Voor mij gaat leiderschap niet over blinde gehoorzaamheid. Als mensen zeggen: "hij moet gewoon leren dat echt niet mag...." Vul maar in. Bokken? Bijten? Opzij springen als hij schrikt? Maar hoe moet hij dán laten weten dat wat gevraagd wordt niet gaat? De meeste paarden zijn de beroerdste niet. Die laten doorgaans echt minder groot weten dat er probleem is. Een goede leider, luistert. Probeert uit te vinden wat dan het probleem is. En past de vraag aan. Geen mens houdt overbelasting vol. En dat geldt voor paarden net zo. De belasting moet passen bij de belastbaarheid van het paard. Mentaal en fysiek. Hij moet idd de kans krijgen om te LEREN! En da's niet "shut up and drive!", maar veiligheid creëren en je paard succeservaringen gunnen. En: accepteren dat het niet lukt... hoe moeilijk is dat?

Bovendien is het paard zo ontworpen, dat hij snel kan reageren in bepaalde situaties: vreemde geuren, onverwachte geluiden en bewegingen. Daar grijpt zijn zenuwstelsel in. En dat zijn dingen die hij niet kan controleren. Tuurlijk zijn bepaalde gedragingen vervelend. Of zelfs gevaarlijk. Maar simpelweg streng zijn, kan een oplossing betekenen voor de korte termijn, echt duurzaam is het meestal niet. Dat zijn noodgrepen, en niet een structurele oplossing.

VOOR WIE? JEZELF? OF VOOR HET PAARD?
En laten we eerlijk zijn: die gehoorzaam is vooral vaak nodig, omdat WIJ iets willen. Wij willen buiten rijden / wandelen, en we kunnen toch niet bij elke vrachtwagen met een stuiterend paard zitten? Maar draai het eens om: als WIJ willen buiten rijden, zijn we het onze paarden dan niet verplicht dat ze emotioneel en mentaal in staat zijn die belasting aan te kunnen?

En een paard dat bijt... is verre van prettig. Zeker niet als er kinderen in het spel zijn. Maar simpelweg een mep geven kan het gedrag wel onderdrukken, maar lost het probleem niet op. JUIST als er kinderen bij betrokken zijn, lijkt het me essentieel zoiets bij de wortel aan te pakken. Heeft het paard pijn? Is hij gefrustreerd?

Leiderschap gaat voor mij over veiligheid bieden. Luisteren naar je paard. Proberen uit te vinden wat de reden achter gedrag is. Blinde gehoorzaam is fijn voor ons. Maar het ontneemt het paard zijn eigen autonomie. Zie het maar als blijk van vertrouwen, in zichzelf en in jou, als je paard nee durft te zeggen!

VEEL STRESS OP JONGE LEEFTIJD MAAKT PAARD GEVOELIGER VOOR ANGST?Nou ja, of het bij het paard zo werkt, is bij mijn weten...
09/10/2024

VEEL STRESS OP JONGE LEEFTIJD MAAKT PAARD GEVOELIGER VOOR ANGST?
Nou ja, of het bij het paard zo werkt, is bij mijn weten nog niet onderzocht. Maar op dit moment, zou ik niet weten waarom het niet net zo zou werken als bij mensen.

TWEE SYSTEMEN BIJ STRESS
Als er een prikkel komt die stressvol is, zijn er 2 systemen in het lijf die in actie komen. De één heet de SAM axis (sympatatic adrenal medulla, een actie van het sympathische systeem waarbij het bijniermerg adrenaline uitscheidt). Dit systeem is voor de korte termijn, en reageert direct.

Het tweede systeem is de HPA axis (hypothalamus pituitary adrenals, hierbij activeert de hypothalamus de hypofyse die op zijn b***t de bijnierschors aanzet tot aanmaak van cortisol). De HPA axis start pas later op, als de stress niet direct weg gaat.

MEER MOEITE MET GEWICHT, SNELLER OVERPRIKKELD
Bij mensen is ontdekt dat als een kind op jonge leeftijd veel stress heeft ervaren, de HPA axis gevoeliger is, sneller aanslaat en de bijnieren meer cortisol aanmaken. Je kunt denken aan kinderen die men liet huilen (want oppakken zou ze maar verwennen). Maar ook aan ongeboren kinderen waarbij de moeder gigantische stress ervaarde, zoals een levensbedreigende ziekte van haar andere kind. De kinderen die blootgesteld werden aan veel chronische stress, kunnen minder prikkels verdragen en hebben meer moeite met het behouden van gezond gewicht.

HOEVEEL STRESS ERVAREN ONZE DRACHTIGE MERRIES?
Dat bracht me bij de paarden... het vroege en abrupte afspenen. Dat lijkt mij super stressvol. Maar ook: hoevaak wordt er niet gefokt met een merrie die niet meer geschikt is om op te rijden? Drachtig zijn vraagt toch ook fors wat van het lijf. Ik zeg niet dat je het niet moet doen of dat het altijd slecht is. Maar het deed me er wel bij stil staan: hoe stressvol is drachtig zijn, en bevallen? Voor een gezonde merrie is het iets dat ze kan dragen.

Maar hoe zit dat met de geblesseerde, afgekeurd-voor-de-sport paarden? Het is iets waar ik zelf eerder nooit zo over nadacht, maar nu wel. Fysieke stress is immers ook een vorm van stress. Zeker als er constant ongemak is, waar het paard niet van weg kan, en wat misschien erger wordt, zou het chronisch kunnen worden. Al weet ik ook bij mensen met vooral auto-immuunziekten, dat de veranderde hormoonbalans bij zwangerschap juist weer voor vermindering van klachten zorgt. Maargoed, over auto-immuunziekten bij paarden weten we - voor zover ik weet - helemaal bijzonder weinig.

En dan heb ik het nog niet over mentaal/emotionele stress. Ook dat geldt zeker niet voor alle paarden. Maar ook heb gezien hoe mooi de samenwerking is tussen moeder en de rest van haar harem. Hoe broertje of zusje van het jaar ervoor, een rol speelt in de zorgtaken. Hoe veel veiligheid er schuilt in zo'n groep. Onze merries hebben dat vaak niet. Zou dat niet toch stressvol zijn? Ze weten natuurlijk niet beter. Maar het wijkt in mijn ogen wel af van hoe ze zijn ontworpen. En ik vraag me af, of het paard zich daar écht op heeft aan kunnen passen. Als je naar evolutie kijkt, waar de paardachtigen zich hebben aangepast aan de veranderende omstandigheden, gingen daar miljoenen jaren overheen. Domesticatie gaat vele malen sneller. Ze kunnen er mee dealen (ze moeten wel), maar of ze ook echt optimaal zijn aangepast? Dat betwijfel ik.

ZOVEEL OVERSTROMENDE EMMERTJES EN GEWICHTSPROBLEMEN
We hebben tegenwoordig zo veel paarden waarvan de emmertjes snel overlopen. Die problemen hebben met hun gewicht... Daar ligt natuurlijk niet een oorzaak aan ten grondslag. Maar voor mij is het wel weer iets om over na te denken. Wat zou er gebeuren als meer mensen zouden gaan fokken met kleine harems? Waarbij veulens kunnen opgroeien in stabiele groepen, waar weinig chronische stress is? En zolang we dat niet in grote aantallen doen, misschien helpt het besef dat de HPA axis gevoeliger kan zijn, door chronische stress op jonge leeftijd, om meer begrip te hebben voor onze paarden!

WAAROM DRUK WEG HALEN, OF EEN KLOPJE OP DE HALS, NIET ALTIJD EEN BELONING IS"Beloon je paard maar," een veelgehoorde zin...
24/09/2024

WAAROM DRUK WEG HALEN, OF EEN KLOPJE OP DE HALS, NIET ALTIJD EEN BELONING IS

"Beloon je paard maar," een veelgehoorde zin in veel lessen. En goed natuurlijk, we willen onze paarden graag laten weten dat we blij met ze zijn. Waar ik de laatste jaren wel bewuster over ben gaan nadenken: ís wat ik doe wel belonend voor het paard?

Om dat te beantwoorden is het goed om te kijken naar wat een beloning eigenlijk is. Het woordenboek zegt: iets leuks krijgen nadat je iets goeds hebt gedaan. Kan ik wel wat mee. Kom ik gelijk op het volgende: wat is belonend voor het paard? Want dát is wel essentieel. Je kunt je paard wel bleekselderij geven als beloning. Er zijn paarden die dat heerlijk vinden. Maar er zijn er ook die er nog niet in de buurt wensen te komen.

DE KOSTEN / BATEN ANALYSE
Ok. Dus paard bepaalt of iets belonend is. Ik hoop dat je daarop mee kunt. Dan moet de beloning in verhouding staan tot wat het je paard kost. Een paard doet vaak een kosten / baten analyse. Staat hij in een wei met lekker gras? Dan is een klopje op zijn hals als hij komt, niet per se interessant. Sterker nog. Het zou zomaar kunnen, dat ook als je iets te eten hebt, je paard toch het gras verkiest. De omstandigheden spelen een rol. En, wat kost het je paard, wat levert het op.

Dan is er ook nog zoiets als "dingen die van nature belonend zijn " en beloning die is aangeleerd. Een paard zal in de natuur, zonder mensen, nooit gedrag vertonen om een klopje op zijn hals te krijgen, of een complimentje van zijn mens. Hij zal wel moeite doen om te eten, met een maatje te groomen, zich voort te planten of een schuilplaats te vinden. Als mensen gebruiken we vaak voer, dat is het makkelijkst te regelen, en eten doet een paard uren per dag. Dat maakt de kans dat het op een bepaald moment belonend is, groter dan hem een schuilplaats bieden.

Dat klopje op de hals kán een aangeleerde beloning zijn (al hebben studies uitgewezen dat de meeste paarden zo'n klopje niet per se prettig vinden). Al is het ook interessant om te zien dat zo'n klopje vaak gepaard gaat met druk van de mond af of lange teugel. Dus kun je je afvragen waar voor het paard de beloning zit😉.

HOEVEEL KEUS HEEFT EEN PAARD?
Tot slot wil ik het hebben over het moment van belonen. Wat ging er aan vooraf? Druk weg nemen, wordt vaak gezien als beloning. Alleen, je kunt je afvragen, als je denkt aan het toevoegen van iets leuks, zoals het woordenboek omschreef, dan wel klopt. Eigenlijk niet. Je voegt niets toe. Je haalt iets weg. Namelijk druk. Technisch gezien is dat dus geen beloning. Daarnaast kun je je afvragen hoeveel keus een paard had. Hoe dwingend werd de vraag gesteld? En dat geldt niet alleen voor nu, maar ook in het verleden. Als een paard in het verleden een goede tik met een zweep of een ruk aan de leadrope heeft gehad, weet hij dat echt nog wel en zal hij dat willen voorkomen. Tenzij het hem dus nog meer kost.

Kortom, belonen is misschien minder simpel dan je in eerste instantie denkt! Duidelijkheid kan prettig zijn, omdat het paard begrijpt wat er van hem verwacht wordt, maar het is niet per se belonend. Een gehoorzaam paard hoeft zich niet beloond te voelen. Misschien wil hij wel straf ontwijken. Een blij mens is sommige paarden best wat waard, maar het is niet van nature belonend. En dat klopje op de hals... is voor veel paarden blijkbaar vervelend. Waarom het interessant is om hierover na te denken? Als gedrag iets oplevert dat belonend is voor je paard, zal hij het vaker gaan doen. En dat kan gaan van zichzelf lostrekken en naar het gras rennen, tot gezellig een training met je mee doen. Angst voor straf (een ruk aan de hengstenketting bij los trekken, of een tik met de zweep als hij weigert bij de hindernis), kan ook een motivatie zijn. Als je wil dat je paard zich goed voelt, zou ik meer dingen in de eerste categorie willen, dan de tweede 😉.

HOE MAAK JE JE PAARD STERKER?Hoe train ik de achterhand? Hoe krijgt mijn paard een betere bovenlijn? Hoe worden de buiks...
18/09/2024

HOE MAAK JE JE PAARD STERKER?
Hoe train ik de achterhand? Hoe krijgt mijn paard een betere bovenlijn? Hoe worden de buikspieren sterker? Vragen die ik regelmatig voorbij zie komen op allerlei fora. En dan gaat het los, en komen er onnoemelijk veel tips. En eigenlijk is er maar één tip die ik graag vooraf zou willen laten gaan aan álles wat hier genoemd wordt:

Zoek uit wat de oorzaak is als je paard achter blijft in spieren, of in een correcte ontwikkeling van zijn lijf!

Want als er een sprake is van pijn, ongemak of een blessure, kun je trainen wat je wil, maar daar help je je paard niet mee. Achterwaarts heeft geen zin als je paard slepend en scheef gaat. Daarmee “dwing” je hem eigenlijk alleen maar verder in de compensatie.

Balkjes trainen kan een fantastische tool zijn, maar als jouw paard problemen heeft in bijvoorbeeld zijn knieën, kan het zomaar teveel voor hem zijn. En als zijn proprioceptie of coördinatie om welke reden ook niet op orde zijn, kun je misschien beter eerst ergens anders beginnen.

Voltes kunnen prachtig helpen om het achterbeen te helpen meer onder het zwaartepunt te komen, maar als een paard constant uit balans loopt op die volte, doet het vaak meer kwaad dan goed.

Kortom: laat je begeleiden door iemand die zich verdiept heeft in de anatomie en biomechanica. Ik vind het zelf heel fijn als ik weet dat iemand een paard eens van binnen heeft gezien (tip, Equine Studies organiseert op 10, 11 en 12 oktober een online dissectie met als aandachtspunt pezen en ligamenten. Bijkomend voordeel van online: je kunt terug kijken, je ruikt niks, je kunt pauzeren en alles vanuit een comfortabele stoel bekijken 😉). Iemand die je kan uitleggen waarom je een bepaalde oefening moet doen, maar ook: kan vertellen hoe de oefening er uit ziet als hij goed gaat, en wat de “valkuilen” zijn als het niet goed gaat.

HET PAARD HEEFT ALTIJD GELIJK
En dan nog een bonus tip: als je paard weerstand blijft hebben tegen bepaalde oefeningen, geef hem dan het voordeel van de twijfel. Ja, het kan zijn dat je paard op foto en röntgen helemaal is goed gekeurd. Maar helaas is dat niet per se een garantie dat écht alles goed is. Bovendien is er ook nog zoiets als neuropatische pijn, zeg maar zenuwpijn. Dat kan bijvoorbeeld ontstaan wanneer bindweefsel erg onder druk staat. Op zo’n moment kunnen de receptoren in het bindweefsel een pijnsignaal afgeven aan het brein. En ervaart je paard oprecht pijn. Maar deze pijn is niet vast te leggen op foto of echo. En reageert niet op normale pijnstilling (die zijn bedoeld om een ontsteking te remmen, en neuropatische pijn is zenuwspijn, geen ontsteking). En zelfs als er niets is, en de weerstand is puur mentaal, dan nog heeft je paard gelijk. De stress kan er voor zorgen dat de spanning dusdanig is, dat oefeningen oncomfortabel zijn!

Ach, ik ga er eigenlijk vanuit dat iedereen die dit leest, eigenlijk wel weet dat je meestal beter geen trainingsadvies aan neemt van iemand die onder een post zomaar wat schrijft 😉. Maar voor degenen die nog twijfelen, of als je iemand hebt die met een “standaard” tip komt als “ga maar balkjes lopen” om de achterhand sterker te maken, kun je misschien nog eens even aan mij (of beter gezegd: dit stukje) denken 😊.

HET "MOEILIJKE" PAARD...Ik wil met dit stuk graag een lans breken voor het "moeilijke" paard. En dan vooral het paard da...
03/09/2024

HET "MOEILIJKE" PAARD...
Ik wil met dit stuk graag een lans breken voor het "moeilijke" paard. En dan vooral het paard dat het moeilijk heeft in een groep.

De afgelopen jaren ben ik ze regelmatig tegen gekomen. De ruin die dekt en van geen ophouden weet. De dominante die iedereen bij het eten weg jaagt. De gestoorde die andere paarden in een hoek zet, jaagt, trapt. De claimerige, die zo aan een ander paard hangt, dat je die amper mee kan nemen.

En begrijp me goed, ik snap als geen ander, dat zulke paarden "lastig" zijn. En ook een sterke wissel trekken op de rest van de paarden. Iets wat je natuurlijk niet wil voor je paard.

Maar mijn hart huilt ook voor de "moeilijke" gevallen. Want ze worden de paria's. Moeten steeds weg. Zijn nergens welkom. Waardoor het gedrag vaak alleen maar erger wordt. Terwijl, als we heel eerlijk zijn, deze paarden zo vaak het resultaat zijn van onze onbewust en ongewild gemaakte "fouten".

Te vroeg / te abrupt afspenen. Ik ken zelfs een verhaal van een veulen dat spikes om het halster kreeg, zodat als hij wilde drinken, de merrie dat uiteraard niet toestond... Tekorten laten ervaren qua voeding. Paarden maar bij elkaar gooien, terwijl dat zoveel stress geeft dat niet elk paard dit kan handelen. Allerlei rassen samen, die elkaar minder makkelijk kunnen verstaan, omdat ze een totaal andere lichaamsbouw hebben... Verkeerde voeding, waardoor er stress in het lijf ontstaat. Stabiliteit uit de paarden fokken, omdat we die zwaaiende benen zo mooi vinden. Genetische aandoeningen als EMS, ECVM, PSSM onbedoeld doorfokken, omdat we het niet doorhadden.

En die paarden, die zijn dan de dupe. Ik weet dat het niet overal mogelijk is. En je kunt je misschien zelfs afvragen welke kwaliteit van leven zo'n "moeilijk paard" heeft. Maar áls je ergens de mogelijkheid hebt om je management aan te passen, om zo'n paard een kans te geven, stuur hem dan niet zomaar weg... als je kunt zien dat zo'n paard problemen hééft, en niet is... kijk of er nog mogelijkheden zijn. Het is natuurlijk de vraag of je moet willen managen op de "zwakste schakel", dat zou zeker niet mijn voorkeur hebben. Dat trekt teveel een wissel op de rest.

Wat ik vooral hoop, is dat we zo'n paard niet meer gaan zien als lastig of vervelend. Maar met meer mededogen gaan kijken. Dat we gaan zien dat hij 9 van de 10 keer het resultaat is van menselijk handelen. Je kunt en moet niet alles redden. Maar doorgaans zijn wij eerder het probleem (geweest) dan het paard. Er met liefde naar kijken, is het minste dat we voor hem kunnen doen. Soms is liefde loslaten. En soms is het nog een kans geven.

OEFENING HERHALEN TOT HET GOED GAAT? DOE MAAR NIET (ALTIJD)!Onlangs zag ik een filmpje op YouTube waar een klas meedeed ...
28/08/2024

OEFENING HERHALEN TOT HET GOED GAAT? DOE MAAR NIET (ALTIJD)!
Onlangs zag ik een filmpje op YouTube waar een klas meedeed aan een experiment, zonder dat ze dat wisten. Ze kregen een aantal vrij eenvoudige opdrachten. De docent gaf min of meer het tempo aan (“beantwoord vraag 1, nu vraag 2,” enz.). Gaandeweg zat een deel van de klas er uitermate ontspannen bij. De andere helft fronste het voorhoofd, keek vertwijfeld om zich heen. En de laatste vraag had de ontspannen helft allemaal goed, maar het deel dat in de problemen leek, een veel kleiner percentage.

Wat was er aan de hand? De ene helft had idd de beloofde, makkelijke vragen. Maar de andere helft, kreeg t/m de een na laatste vraag eigenlijk onmogelijke opdrachten. Achteraf zeiden ze dat ze zich dom voelden, ontmoedigt. Met als resultaat dat ze de laatste vraag, die voor iedereen gelijk was, ook veel minder goed beantwoorden. Moraal van het verhaal: gevoel van falen, zet op voor falen…

En natuurlijk moet je uitkijken dat je dit niet één op één op dieren plakt. Maar ik zie wel degelijk dat als een paard een vraag gesteld wordt die hij moeilijk vindt, en daarna nog één, dit bepaald niet motiverend werkt. Het ligt hierbij ook nog aan de leergeschiedenis van het paard, hoe veerkrachtig hij hierin is. Ik heb wel eens gewerkt met paarden die erg apathisch waren, depressief. Die hebben – logischerwijs – bijzonder weinig veerkracht als het hierop aan komt. Een paard dat in zijn leven veel controle ervaart, in de trainingen met zijn mens, veel successen beleeft (en let wel: in ZIJN ogen, niet in de jouwe 😉), die kan veel langer puzzelen om tot een “juist” antwoord te komen.

Daarnaast is het natuurlijk de vraag of een paard er fysiek toe in staat is. Zéker lichamelijke training kon ik vroeger eindeloos herhalen. En ging het beter? Nee, natuurlijk niet. Maar poeh, hoe lastig om op tijd te stoppen! Op tijd is niet als de oefening geslaagd is. Op tijd, is als je paard mentaal en fysiek nog open staat, mee kan denken en niet uitgeput raakt! Want een moe paard, presteert sowieso niet beter.

Stop vóór het moeilijk wordt! Wees tevreden met kleine stapjes. Blijf weg bij “meer, meer, meer”. En soms, soms zit het er op een dag gewoon even niet in! Als je dan stopt, start je de dag erna zoveel beter.

WAT JE VAAK ZIET, IS NIET PER SE NORMAAL…!Tijdens de podcastopname van Het Stresscafé (zoek het zeker even op Instagram,...
22/08/2024

WAT JE VAAK ZIET, IS NIET PER SE NORMAAL…!
Tijdens de podcastopname van Het Stresscafé (zoek het zeker even op Instagram, Facebook en Spotify, als je meer wilt leren over het herkennen van -chronische- stress en wat je kunt doen om het te verminderen!), hadden we het over inscharen en hoe paarden dan kunnen reageren. Je kent vast wel een paard in je omgeving die kan uitvallen naar andere paarden. Ze wegjaagt bij het eten bijvoorbeeld. Voorheen dacht ik: “o, dat paard is de baas!” Maar nu ik meer weet van stress, stress-signalen en hoe een paard van nature functioneert, staat dat voor mij in een ander perspectief. Van nature gaan paarden vooral voor harmonie. En kunnen ze prima op een kluitje eten. Ze leren hoe ze samen kunnen werken en leven. De meeste gedomesticeerde paarden missen dat stukje opgroeien in een familie groep. Waardoor dat samenwerken en delen lastiger is. Wij zien dus eigenlijk vooral paarden die wat dat betreft wat verder van hun natuur af staan. Met als gevolg paarden die met grootse gebaren hun eigen ruimte / eten veilig stellen. Voor ons is zulk gedrag normaal. Maar als je naar de blauwdruk kijkt, ís het dus niet normaal!

Voor mij is dit belangrijke info, omdat ik het zie als een mogelijk teken van spanning. Het zegt mij iets over de emotionele, mentale en fysieke rek van een paard. En dát is weer handig, als je er als mens dingen mee wilt! Maar je moet wel bereid zijn om los te laten wat je weet. Of denkt te weten 😉.

Sinds ik dat ben gaan doen, vallen me meer en meer dingen op. Bijvoorbeeld:

- We zijn ontzettend gewend geraakt aan super lenige, hypermobiele paarden. Dat is ons “normaal”. Dankzij de Bosnian Mountain Horses en ook de Koniks en Zebra’s, ben ik anders naar beweging gaan kijken. Waarom is dit belangrijk? Daar waar veel beweging mogelijk is, vindt vaak ook sneller slijtage plaats. En dus grotere kans op blessures.
- Bij een groot aantal paarden mist het zweefmoment in draf. We zijn heel snel geneigd om te zeggen, dat hoort bij het ras (net als bijvoorbeeld het maaien met een voorbeen). Maar het missen van een zweefmoment, is voor mij ook een indicator van een veringssysteem dat minder functioneel is. En dat veringssysteem is een briljante uitvinding van de natuur. In de pezen wordt energie opgeslagen als de voet de grond raakt en gewicht gaat dragen. Wanneer de voet de grond verlaat, komt de energie vrij, als een elastiekje. Zo kost bewegen minder energie. Wat heb je eraan om dit te herkennen bij je paard? Het kan betekenen dat je paard sneller vermoeid raakt en meer hersteltijd nodig heeft.
- Schapen op de poetsplaats . De meeste mensen zien dit als een teken van ongeduld. En dat is zeker waar. Maar er kan nog meer achter zitten. Zeker als een paard vast staat, kan het een vorm van oversprong gedrag zijn. Dat laat een paard zien als hij in een situatie zit, waar hij niet uit kan. Het is een manier om om te gaan met spanning. En als ik heel eerlijk ben, dacht ik daar vroeger nooit zo over na. Het was vooral vervelend en irritant, en mijn paard moest gewoon “normaal” doen! Een goede “HEY!” en hij stopte ook wel. Even. Als ik erop terug kijk, denk ik dat ik wel meer had kunnen doen om het voor hem comfortabeler te maken.

En zo kan ik nog wel even door gaan 😉. Mijn punt: het kan voor je paard heel fijn zijn, als je zo nu en bereid bent anders te kijken! Telkens terug keren naar de “blauwdruk”, zoals we in Het Stresscafé zo vaak zeggen. In de natuur heeft alles een reden. En hoewel paarden gedomesticeerd zijn, functioneert hun wezen eigenlijk nog steeds het beste volgens die blauwdruk. Zien waar we vanaf wijken, zorgt ervoor dat we onze paarden beter kunnen helpen! Heb jij een voorbeeld van iets waar je anders naar bent gaan kijken?

📷Melanie Smulders - www.mevrouwwiebelkont.nl

JE PAARD PROBEERT JE UIT! NEE… HIJ PROBEERT JE WAT TE VERTELLEN!Ik las het laats weer ergens: paard wilde ergens niet la...
13/08/2024

JE PAARD PROBEERT JE UIT! NEE… HIJ PROBEERT JE WAT TE VERTELLEN!
Ik las het laats weer ergens: paard wilde ergens niet langs, of niet mee naar toe, en iemand schreef: paard probeert je uit! En voor mij is dit uitgangspunt zó jammer… Want hiermee wórdt het paard het probleem, ipv dan hij er één heeft. Hij is gewoon een pain in the *ss en heeft maar te luisteren… En dat lijkt toch vaak de vrijbrief voor streng worden en het paard (hard) aanpakken.

Een paard probeert ons niet uit, echt niet. Ze zitten niet zo in een strijdmodel als wij dat doen. Ze zijn niet uit op macht. Testen / uitproberen vraagt ook veel van de neo-cortex. Bij ons is dat een sterk ontwikkeld deel van de hersenen. Dit gebied gaat oa over plannen, structuur, logica, beoordelen. Een paard heeft minder aan dit soort functionaliteiten, dus is dat deel ook anders ontwikkeld. Hij zal daarom ook geen plannetjes smeden om ons een hak te zetten. Als hij zulk gedrag laat zien, is dat, omdat jij iets van hem vraagt, wat niet goed voor hem voelt. En dáár reageert hij op.

ACHTER GEDRAG ZIT ALTIJD EEN EMOTIE!
Eén van mijn grootste eye openers is misschien wel dat gedrag altijd gedreven wordt door emotie. En voor mij is dat zo belangrijk! Want als je de emotie begrijpt, kun je daar je aanpak op aan passen. Dus, als een paard “probleemgedrag” laat zien, welke emotie zou daar dan achter kunnen zitten? Meestal angst of frustratie. Of pijn. Dat is niet per se een emotie. Maar angst voor pijn, of een paard dat boos wordt, omdat jij dingen van hem blijft vragen die hem zeer doen… niet zo gek toch? Hij “kiest” ook geen enge plek uit om maar van te schrikken om jou dwars te zitten. Nee, hij is bang, ervaart iets in een bepaalde hoek, en daar loopt de emmer over. Vaak reageren wij dan ook nog eens boos, waardoor die hoek alleen maar enger wordt…

Het verlaten van vriendjes, of een vertrouwde omgeving, kan ook heel heftig en beangstigend zijn. Als hij weigert mee te lopen, is dat dus niet om uit te proberen hoever hij bij jou kan gaan, en of jij je “leiderschapskwaliteiten” wel op orde hebt. Nee. Hij voelt zich oncomfortabel, en dat uit zich in gedrag.

FOCUS JIJ OP GEDRAG OF OP EMOTIE?
Uiteindelijk heb je in alle gevallen grofweg 2 keuzes: óf je gaat je focussen op het gedrag en voorkomen dat je paard stil staat. Óf je gaat kijken naar de emotie achter het gedrag en neemt dát als uitgangspunt. Wat voelt hij zeer waarschijnlijk? En waarom? Wat kan ik doen om dat gevoel te veranderen? Mijn voorkeur gaat echt uit naar het laatste. Uiteindelijk is dat de meest duurzame oplossing. Een paard dat zich goed voelt, werkt graag en makkelijk mee. Als jij kijkt naar de omgang met je paard, heb je dan meer geleerd om te kijken naar het gedrag? Of de emotie? Als ik naar mezelf kijk heb ik absoluut het eerste geleerd, in mijn beginjaren. Pas later leerde ik over emoties. Het heeft een wereld van verschil gemaakt in hoe ik met paarden omga!

JE PAARD ALS BODYBUILER? LIEVER NIET!Tuurlijk, een mooie opbouw van spieren, is fijn! Maar voor mij is dat niet een “bod...
11/08/2024

JE PAARD ALS BODYBUILER? LIEVER NIET!
Tuurlijk, een mooie opbouw van spieren, is fijn! Maar voor mij is dat niet een “bodybuilders lijf”. Waarbij je elke spier apart kunt definiëren. Als er één ding is dat ik heb geleerd bij mijn opleiding bij Equine Studies, is het wel dat zichtbare spierlijnen vaak eerder een indicator zijn voor problemen, dan een goed teken.

En het is ook wel logisch, als je er over nadenkt. Een gezond lichaam functioneert als een geoliede machine. Elke spier heeft zijn eigen taak. En als ze dat allemaal doen, dragen ze allemaal bij aan gezonde beweging! Maar als bepaalde lichaamsdelen onder druk komen te staan, gaan sommige spieren er een tandje bij gooien. Dat is natuurlijk een prachtig systeem, want zo kan een paard in principe nog steeds functioneren. Maar, het betekent ook, dat er veel “over gewerkt” wordt, op de ene plek, en op de andere plek juist minder gedaan wordt. Je kunt je vast wel indenken wat er geb***t met mensen die continue overwerken. Als ze meer en meer op hun nek nemen, is de kans groot, dat ze eruit knallen.

KIJK NAAR JE PAARD – ZIJN LIJF SPREEKT ALTIJD DE WAARHEID
Dus, kijk eens goed naar je paard. Zowel in beweging, als in stilstand. Het lijf spreekt namelijk altijd de waarheid! De huid moet zoveel mogelijk glad zijn en vloeiend bewegen. Zodra je spieren ziet “oppoppen”, kán dat betekenen dat je paard ergens compenseert. Vaak zie je dan op een andere plek minder spier (atrofie). Wat ik ontzettend vaak zie, is paarden met problemen in de achterhand, waarbij de hals harder gaat werken om vooruit te komen. In plaats van dat de krachten van achteren naar voren gaan, trekt het paard zich als het ware aan de hals naar voren. . Let op: voor paarden in de groei geldt dit niet. En denk ook altijd logisch na: welke discipline voert een paard uit. Doet hij veel zijganten, dan zie je vaak de spieren rondom schouderregio wat meer verschijnen. Of dat wenselijk is… kun je over discussiëren. Maar het is wel te verklaren. In de foto’s zie je een aantal voorbeelden die ik bij mijn eigen paard tegen kwam.

HOE ZIT HET MET STABILITEIT? PASSIEVE FYSIO KORTINGSCODE!
Wat ik ook een beetje tegen heb op dat “bodybuildersprincipe”, is dat de focus enorm ligt op de buítenkant van het lijf. Daar liggen de spieren die verantwoordelijk zijn voor beweging. Maar dicht bij de wervelkolom, liggen talloze spiertjes, die verantwoordelijk zijn voor stabiliteit. En stabiliteit is essentieel voor gezonde beweging. Die kleine spiertjes, hebben heel veel kleine bewegingen nodig, maar zijn bij veel paarden onderontwikkeld. Het risico op blessures wordt daarmee groter. Daarom is Passive Physio zo tof. Hiermee nodig je het paard uit dmv je management, hoe je zijn omgeving inricht, zichzelf te “trainen”. Via The Horse Inside out, hebben Zefanja Vermeulen en Tamara Dorresteijn al hun kennis gebundeld in een online cursus. Het fijne van deze cursus is, dat er voor elk management tips zijn. Er is altijd íets dat je kunt doen om elementen van Passive Physio in te zetten voor een gezonder en sterker paard. Met de kortingscode Paardenfeest10 krijg je €10 korting. Ga naar https://equinestudies.e-quine.com/product/online-cursus-passive-physio/ om de cursus aan te schaffen.

Adres

Utrecht

Openingstijden

Maandag 09:00 - 19:00
Dinsdag 09:00 - 19:00
Woensdag 09:00 - 19:00
Donderdag 09:00 - 19:00
Vrijdag 09:00 - 19:00
Zaterdag 09:00 - 19:00
Zondag 09:00 - 19:00

Telefoon

+31653240214

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Paardenfeest - Jouw paard lekker in zijn vel nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact

Stuur een bericht naar Paardenfeest - Jouw paard lekker in zijn vel:

Delen