06/04/2024
Het voelde alsof zijn ogen dichtgeplakt zaten, zo dik zat de slaap op zijn wimpers. Zijn lippen voelde licht gezwollen en hard aan. Firan rekte zich eens flink uit, en zei zacht, wakker worden schat, ik denk dat wij ons verslapen hebben. Met nog altijd zijn ogen gesloten zag hij duidelijk door zijn oogleden heen dat de zon al flink hoog moest staan aan de hemel, en dat de gordijnen dus gisteravond niet dichtgedaan waren. Firan wreef de slaap uit zijn ogen en deed zijn ogen open.
In plaats van een raam met open gordijnen keek hij door een gapend g*t in de muur waar gisteren nog een raam gezeten had. En de zon die hij had gedacht te zien was een vloed licht wat op hun huis gericht was. Firan reikte naar links om zijn vrouw wakker te schudden en trof een koude matras aan. Het bed was leeg.
Firan was direct klaarwakker, de wind en het geluid van de motoren van de tanks die hij door het g*t in de muur zag staan kwamen ineens keihard bij hem binnen. Firan gleed uit bed, hij voelde hoe zijn schubben in contact kwamen met de gebroken stenen van de muur op de vloer, MANURA brulde hij, waar ben je?!
Firan gleed naar de slaapkamerdeur en trok deze open, de gang was nog duister maar vlak bij de hoek lag op de grond het lichaam van zijn vrouw.
MANURA !!! Brulde hij nogmaals, maar nu met paniek in zijn stem en hij schoot naar voren om ….
Een alles verblindende lichtflits en adembenemende dreun sloegen Firan tegen de grond.