พะโล้ของพร่องงงงง (2025)

10/12/2024

10 ธันวาคม 2567 : 1 เดือน

1 เดือนแล้ว ที่หมูทุกตัวในบ้าน คะน้า กะเพรา ฟักทอง วัว อู๊ดพริ้ม ลูกหนุน ลูกชิ้น ลูกอม ลูกเพ่ แขนง แตงกวา หน่อไม้ ชะอม และเขียวหวาน พากันเดินทางกลับดาวหมู ระยะเวลา 1 เดือนมันเดินทางเร็วเหลือเกิน

ที่บ้านของเราเปลี่ยนแปลงไปเยอะ การใช้ชีวิตของพวกเราทุกคนก็เปลี่ยนแปลงไปมากเช่นกัน ยอมรับว่าจนตอนนี้ก็ยังไม่ชินที่ต้องลืมตาตื่นมาแล้วไม่รีบไปให้ข้าวหมูๆ ยังไม่ชินที่กลับบ้านมาถึงดึกๆแล้วเดินไปเช็คจำนวนหมูๆแล้วพบว่าตอนนี้ไม่เหลือเลยสักตัว

มีหลายครั้งเวลาไปเดินตลาดเห็นผักผลไม้บางอย่างก็อดนึกถึงหมูที่บ้านไม่ได้ บางครั้งลืมตัวเดินไปหยิบแล้วก็ต้องเอากลับไปวางที่เดิม เพราะไม่รู้จะซื้อไปให้ใครเหมือนกัน

ถ้าถามว่าตอนนี้ทำใจได้ไหมก็คงต้องตอบว่า วันเวลาช่วยฟื้นฟูและทำให้พวกเรายอมรับและค่อยๆทำใจ แต่ถ้าถามว่าคิดถึงไหม ก็ตอบได้เลยว่าคิดถึงมากๆ

ตอนนี้ที่บ้านเงียบสงบ มีแค่เสียงของสมชายที่ชอบเห่ากบ หนู ในบางวัน สมาชิกหมาตัวอื่นก็ยังคงสบายดี ขมิ้นกับถ่านก็สุขสบาย

พวกเราเองก็สบายดีเช่นกัน ยังคงทำงานไปเรื่อยๆ มีซึมๆบ้างเวลาเผลอนึกถึงเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นมา และเพียงแค่เสียดาย ที่หมูๆรีบกลับดาวหมู แค่นั้นเอง

คิดถึง
#พะโล้ของพร่องงงงง

19/11/2024

19 พฤศจิกายน 2567

กว่าสัปดาห์ที่เด็กๆหมูเดินทางกลับดาว ความรู้สึกตอนนี้ก็ยังคิดถึงเหมือนเดิม ทุกครั้งที่กลับไปดูภาพเก่าๆที่เคยถ่ายไว้ก็ยังทำให้ยิ้มได้เหมือนเดิม แม้หลายครั้งจะเผลอมีน้ำตาบ้าง แต่ก็ทำให้เราอุ่นใจมากขึ้น สงสัยพวกหมูคงกำลังเริ่มเดินทางย้ายจากสวนไปอยู่ในความทรงจำของพวกเราแล้ว

วันนี้พวกเราเดินทางไปวัดถ้ำ ไปถวายสังฆทาน ทำบุญให้กับหมูๆ หลวงตาถามว่าทำบุญให้ใคร พอเราบอกมาทำให้สมาชิกสัตว์ในบ้าน หลวงตาเลยบอกให้นึกถึงหน้าเค้าแล้วเอ่ยชื่อพวกเขา แต่อย่าลืมทำเพื่อตัวเองด้วย

เราเลยนำบุญมาฝากพี่ๆน้องๆในเพจทุกคน
ขอบคุณอีกครั้งที่ช่วยเหลือหมูๆทุกชีวิต แม้สุดท้ายเราจะรักษาพวกเขาไม่ได้ แต่พวกเราทุกคนก็ช่วยกันอย่างเต็มที่แล้ว

ขอบคุณอีกครั้งนะครับ

#พะโล้ของพร่องงงงง

12/11/2024

12 พฤศจิกายน 2567 : กลับสวนคืนแรก

เมื่อคืนกว่าจะกลับถึงสวนก็ปาไป 5 ทุ่มแล้ว เป็นคืนแรกที่กลับมาแล้วเราไม่ได้ยินเสียงหมูแม้แต่ตัวเดียว ปกติพอถึงสวนไม่ว่าจะดึกแค่ไหน เรามักจะชอบเดินไปหน้าบ้านหมูเพื่อเช็คจำนวนประชากรว่าอยู่ครบไหม

เดินไปบ้านเขียวหวานเพื่อแอบเอาขนมที่ซื้อมาให้เขียวโดยเฉพาะ แล้วค่อยเดินถืออาหารเม็ดไปให้ปีโป้

แต่เมื่อคืนเป็นคืนแรกที่ทุกอย่างเงียบมาก เงียบจนมันกลายเป็นความเหงา พอมองภาพบ้านหมูแล้วก็ทำให้คิดถึงทุกตัว จนทำให้จะร้องไห้ออกมา แต่มีเสียงหนึ่งที่ดึงพวกเรากลับมา

เสียงนั้นคือ เสียงของปีโป้ ..

ปีโป้ยังอยู่ โป้ยังรอพวกเราเอาอาหารไปให้ ไม่รู้ว่าปีโป้จะรู้ไหมว่าพวกเพื่อนหมูไม่อยู่แล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่โป้รู้คือพวกเรากลับมาแล้ว และโป้จำได้ว่าพวกเราชอบเอาข้าวมาให้ตอนกลับบ้าน

หมาๆยังอยู่ ยังมีอีกหลายตัวที่อยู่ที่สวน

พวกเรารู้ว่าตอนนี้หมูๆไม่ได้หายไปไหน พวกเค้าแค่ย้ายจากที่สวนไปอยู่ในความทรงจำ

เพียงแต่ตอนนี้เราแค่ต้องให้เวลาค่อยๆทำงาน ค่อยๆย้ายพวกเขาไปในความทรงจำแค่นั้นเอง

#พะโล้ของพร่องงงงง

11/11/2024

11 พฤศจิกายน 2567

ในชีวิตของคนๆหนึ่งที่เป็นคนชอบสัตว์ ชอบเล่นกับหมาแมวข้างทางมาตั้งแต่เด็ก ชอบดูการ์ตูนเรื่อง ดิจิม่อน โปเกม่อน และฝันว่าวันหนึ่งอยากมีคู่หู อยากมีโปเกม่อน เป็นเพื่อนของตัวเอง คนที่ตอนอยู่กรุงเทพชอบไปเดินเล่นโซนสัตว์เลี้ยงของจตุจักรและวันดีคืนดีก็ได้หมูตัวหนึ่งมาเป็นเพื่อน จากหมูหนึ่งตัว เลี้ยงแบบผิดๆถูกๆ จนเริ่มมีตัวที่สอง ตัวที่สาม ตามมาเรื่อย และย้ายจากกรุงเทพขึ้นมาอยู่เชียงราย จากวันนั้นจนถึงวันนี้เวลามันผ่านมา 10 ปีแล้ว

10 ปีที่ได้รู้ว่าหมู ไม่ได้เป็นแค่อาหารของมนุษย์ แต่หมูยังสามารถเป็นเพื่อนกับคนได้ หมูฉลาดพอๆกับหมา ขี้อ้อนด้วย เพียงแค่หมูตัวใหญ่กว่าเท่านั้นเอง

10 ปีที่ผ่านมา ในฐานะผู้ปกครองคนหนึ่ง เรามีความสุขมากที่ได้ดูแลพวกเขา ได้เห็นพวกเขามีชีวิต ได้มีอิสระ ได้วิ่งเล่น ได้ล้มต้นกล้วย ได้ใช้ชีวิตในแบบที่พวกเขาและเราเองไม่เคยคิดมาก่อน พวกเรามีความสุขจริงๆ

หมูพวกเราเริ่มล้มป่วยตั้งแต่ช่วง ปลายเดือนตุลาคม และเริ่มเดินทางกลับดาาวหมูตั้งแต่ 30 ตุลาคม 2567 จนถึง 10 พฤศจิกายน 2567 ระยะเวลาแค่ 12 วัน ทำให้สมาชิกหมูในบ้านของเราเดินทางจากพวกเราไปอย่างไม่มีวันกลับ

ความรู้สึกของเราตอนนี้ ก็ต้องยอมรับว่ามันแย่มาก ความแย่ที่สุดคือเมื่อวันเสาร์ อาทิตย์ที่ผ่านมา พวกเรารับงานไว้ และต้องทำงานนั้นต่อ พวกเราไม่สามารถที่จะยกเลิกงานนั้นได้ เพราะไม่อยากให้คนอีกหลายคนเสียหายไปกับพวกเรา เราบอกตัวเองว่า เราต้องทำงานนี้ให้ดีที่สุด ดังนั้นเมื่อถึงตอนทำงานเราจึงตั้งใจทำให้สุดความสามารถ จนสุดท้ายมันก็สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

เมื่อวานหลังงานเสร็จ ตอนที่มีคนๆหนึ่งเดินเข้ามากอด มันเหมือนปลดล็อคอะไรบางอย่างและทำให้เราร้องไห้ออกมาอย่างที่ไม่เคยร้องมาก่อน

จนถึงตอนนี้ความรู้สึกของพวกเราคำว่า แหลกสลาย คงจะเป็นสิ่งที่เหมาะกับพวกเราที่สุด เราไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนที่ความรู้สึกแหลกสลายนี้มันจะสามารถกลับมาดีขึ้นได้อีกครั้ง

แต่อย่างน้อยช่วงที่เกิดเรื่องขึ้นมา พวกเราในฐานะผู้ปกครอง ก็ไดพยายามช่วยเหลือพวกเขาอย่างสุดความสามารถแล้วจริงๆ รวมถึงพี่ๆน้องๆในเพจที่พวกเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนในชีวิตจริง แต่ทุกคนกลับพร้อมที่จะช่วยเหลือพวกเราอย่างเต็มใจ ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งจริงๆ

ตลอดระยะเวลา 12 วัน ของการพยายามรักษาหมูทั้ง 13 ตัว
ค่ารักษาพยาบาลอยู่ที่ 164,310 บาท
ได้รับการช่วยเหลือในเพจ 95,854 บาท
ยอดคงค้าง 68,456 บาท

ทางพวกเราขอขอบคุณทุกท่านอีกครั้งมากๆ ที่พยายามเต็มที่ไปกับพวกเราครับ

จากนี้พวกเราเองก็ไม่รู้ว่าจะใช้เวลาในการเยียวยาจิตใจตัวเองมากแค่ไหน แต่เราเชื่อว่าสักวันเราคงกลับมาเข้มแข็งได้เหมือนเดิม เพราะเราอยากให้พวกหมูที่อยู่บนดาวสบายใจ แต่แค่มันคงต้องใช้เวลาแค่นั้นเอง

#พะโล้ของพร่องงงงง

10/11/2024

10 พฤศจิกายน 2567

หน่อไม้ไม่อยู่แล้วนะครับ
หน่อไม้เดินทางตามเพื่อนๆทั้งหมดไปดาวหมูแล้ว

ป่านนี้บนดาวหมูคงคึกคักน่าดูเลย
ส่วนที่สวนคงเงียบไปอีกนาน

#พะโล้ของพร่องงงงง

09/11/2024

9 พฤศจิกายน 2567

อู๊ดพริ้มเดินทางกลับดาวหมู
กลับไปหาหมูทุกตัวบนดาวดวงนั้น

เดินทางปลอดภัย ขอบคุณมากๆเลยนะ

#พะโล้ของพร่องงงงง

08/11/2024

8 พฤศจิกายน 2567

แตงกวาและชะอม เดินทางกลับดาวหมู
เดินทางปลอดภัย ฝากทักทายทุกคนบนนั้นด้วยนะ

#พะโล้ของพร่องงงงง

07/11/2024

7 พฤศจิกายน 2567 : เขียนให้เขียวหวาน หมูที่พร่องรักที่สุดในโลก

เวลามีคนถามว่าพะโล้กับเขียวหวานรักใครมากกว่ากัน พร่องจะตอบทันทีว่ารักเขียวหวานมากกว่า พะโล้เป็นเด็กผู้ชายเรียบร้อย แต่เขียวหวานเป็นเด็กหญิงตัวแสบ

วันแรกที่ไปรับเขียวมาอยู่ด้วยกันพร่องปิงปองบอกว่า ตัวนี้ดื้อแน่ๆ เพราะดูจากหน้า แต่พร่องชอบมาก เพราะดูแสบๆน่าสนใจดี และพอรับเขียวหวานมาเลี้ยงก็แสบสมใจที่หวังไว้ เอามาอยู่กับพะโล้ก็โดดขึ้นไปนอนบนหลังพะโล้ทันที จนหลังพะโล้เป็นรอย เวลาคนแถวบ้านจุดประทัดช่วงงานเทศกาลพะโล้ชอบวิ่งมาให้พวกเราปลอบ แต่เขียวชอบวิ่งไปแย่งข้าวพะโล้แทน เขียวอยู่กับพะโล้คอยแกล้งพะโล้ตลอดเวลา แต่พะโล้ก็ยังยอม พะโล้นี่เป็นหมูที่ดีจริงๆ ส่วนเขียวหวานนี่ก็ต่างกันสุดขั้ว

ตอนอยู่กรุงเทพ ทุกเช้าเวลาเดินผ่านห้องครัวช่วงที่ป๊ากำลังกินข้าว เขียวหวานจะรีบเดินไปนั่งเรียบร้อย รอป๊าแบ่งขนมปังหรือพวกปลาเส้นให้เสมอ เรื่องเอาอกเอาใจนี่ไว้ใจเขียวได้เลย

อยู่กันได้เกือบปีเขียวก็ตั้งท้อง จำได้ว่าวันที่เขียวนั่งคลอดลูก คือ วันที่วุ่นวายที่สุด เขียวไม่ยอมออกไปคลอดข้างนอก สุดท้ายเขียวก็คลอดบนเตียงที่นอนอยู่กับพวกเรานั่นแหละ ช่วงคลอดลูกเขียวหวงลูกมาก ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้เลย เว้นแต่พวกเรา 2 คน 🙂

เขียวเป็นแม่ที่เลี้ยงลูกเก่งมากกกกกกก ยกให้เป็นสุดยอด แม่หมูได้เลย

จนกระทั่งย้ายมาเชียงราย เขียวได้มีอิสระในการออกไปเดินเล่นทั่วสวน แต่สวนเองดูจะกว้างไม่พอ วันดีคืนดี เราจะได้ยินชาวบ้านมาตะโกนเรียก บอกว่ามีหมูหลุด พวกเราเองก็ต้องรีบไปตามกลับ กลัวชาวบ้านจะว่าให้ แต่เปล่าเลย ชาวบ้านบอกเขียวหวานน่ารักมาขออ้อนกินใบกล้วย เลยตัดให้เขียวกินแต่โดยดี บอกแล้วเรื่องเอาใจคนไว้ใจเขียวได้ เวลาคนมาเยี่ยมบ้านตกหลุมรักเขียวหวานทุกคน

เขียวหวานเป็นหมูที่แข็งแรง 9 ปีที่อยู่กับพร่องมา เคยผ่าตัดใหญ่แค่ครั้งเดียวเพื่อเอาก้อนเนื้อออก นอกจากนั้นแทบไม่เคยเจ็บป่วยเลยแม้แต่ครั้งเดียว ที่สำคัญเขียวหวานเป็นหมูที่อยู่กับพวกเรานานที่สุด 9 ปี

วันนี้เขียวเดินทางกลับดาวหมูแล้ว ยอมรับว่าใจสลายมากเลย แต่เราเชื่อว่า 9 ปีที่พวกเราอยู่กับเขียว ไม่มีวันไหนเลยที่พวกเราไม่รักเขียว แม้จะมีบ้างที่เราชอบใช้เท้าเขี่ยพุงเขียวก็ตาม

ขอบคุณมากๆนะเขียวหวาน 9 ปีที่อยู่กับเขียว แม้จะมีเรื่องให้ปวดประสาทแทบทุกวัน แต่มันก็ทำให้พร่องหัวเราะได้ทุกที

ตอนนี้บนดาวหมูวุ่นวายแน่ มีหมูที่แสบที่สุดขึ้นไปอยู่บนนั้นแล้ว ยังไงก็ฝากความคิดถึงไปถึงทุกตัวด้วยนะ บอกทุกตัวด้วยว่าพร่องขอโทษที่เรื่องมันจบลงแบบนี้ บอกพะโล้ด้วยว่าไม่เหงาละนะ

ขอบคุณมากๆ ขอบคุณจริงๆ

รัก
อาตัน พร่องของพะโล้
#พะโล้ของพร่องงงงง

07/11/2024

7 พฤศจิกายน 2567

หลับให้สบายนะเขียวหวาน
ขอบคุณมากๆ ขอบคุณจริงๆ

เขียวเก่งที่สุดในโลกเลย

#พะโล้ของพร่องงงงง

06/11/2024

6 พฤศจิกายน 2567

วันนี้เป็นวันแรกที่ตื่นมาแล้วพบว่าไม่มีใครในบ้านต้องจากไป

วันนี้เป็นเช้าแรกในรอบหลายวันที่ไม่ต้องเสียน้ำตากับการจากไปของสมาชิกในบ้านเรา แต่ก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมามากนัก

เขียวหวาน แตงกวา ชะอม วันนี้อาการยังทรงๆ ไม่ทรุดลงมาก แม้ไม่ยอมกินข้าวเป็นจริง เป็นจัง แต่ยังยอมทานน้ำข้าวที่แม่เตรียมไว้ให้บ้าง แค่ตื่นมาวันนี้ทุกตัวยังอยู่ก็พอจะทำให้พวกเราอุ่นใจบ้าง

หน่อไม้ อู๊ดพริ้ม กินข้าวได้น้อยลง แต่ยังพอมีเรี่ยวแรงช่วยเหลือตัวเองได้บ้าง ไม่นอนซมเหมือนสามตัวข้างบน

เมื่อคืนที่เชียงรายมีฝนตกปรอยๆมาเล็กน้อย ทำให้แม่ค่อนข้างกังวล เพราะอยากให้ทุกตัวได้เข้าไปอยู่ในบ้าน แต่เมื่อคืนเพิ่งทำความสะอาดไป เลยไม่สามารถย้ายทุกคนเข้าไปได้เพราะน้ำยาฆ่าเชื้อมีฤทธิ์รุนแรง หมูไม่สามารถสัมผัสได้ ต้องรอให้แห้งเสียก่อน

ตอนเย็นวันนี้คุณหมอยังเข้ามาดูอาการ และใจดีช่วยพาทั้ง 5 ตัวเข้าไปในบ้าน เพราะที่เชียงรายวันนี้ท่าทางจะฝนตกหนัก ถ้าปล่อยไว้ข้างนอกทั้ง 5 ตัวน่าจะไม่ปลอดภัย

เรายังคงเลือกที่จะให้คุณหมอเข้ามาดูแลหมูๆ เพราะเรายังอยากให้พวกเขาหาย เราอยากให้พวกเค้ากลับมาวิ่งเล่นได้ แม้หลายคนบอกให้เราหยุดเพราะรักษาไปก็ใช่ว่าจะรอด แต่เราแค่อยากทำหน้าที่ของผู้ปกครองเด็กๆให้ดีที่สุดเท่านั้นเอง

ขอบคุณที่ทุกคนช่วยเหลือพวกเรามาเสมอ ขอบคุณกำลังใจที่มอบให้กับพวกเรา พวกเราซึ้งใจมากจริงๆ

พรุ่งนี้เช้าจะเป็นยังไงเราเองไม่อาจรู้ได้ ได้แต่ภาวนาขอให้หมูที่เหลืออยู่เข้มแข็งและผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้

ภาวนาและหวังว่าทุกอย่างมันจะดีขึ้นกว่าเดิม

#พะโล้ของพร่องงงงง

05/11/2024

อย่างที่ทุกคนรู้ ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา บ้านเราเจอการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ เป็นการสูญเสียที่ไม่รู้ว่ามันจะจบลงที่ตรงไหน เผื่อบางท่านยังไม่ทราบว่าตอนนี้ที่บ้านเราเสียหมูไปแล้วทั้งหมด 9 ตัว คือ ลูกหนุน ลูกเพ่ กะเพรา คะน้า ลูกชิ้น แขนง ลูกอม ฟักทอง และอีวัว

หลังจากมีการส่งชิ้นเนื้อและอวัยวะของคะน้าไปตรวจ และจากการหารือของคุณหมอและปศุสัตว์ คาดว่าหมูที่บ้านพวกเราน่าจะติดเชื้อไวรัส circovirus PRRS และ ASF ซึ่งเป็นไวรัสที่ร้ายแรงและมีโอกาสที่จะตายได้ทั้งหมด ทั้งนี้ทั้งนั้นคงต้องรอผลอย่างละเอียดอีกครั้งว่าสาเหตุการติดต่อมาได้จากทางไหนบ้าง

ถ้าเป็นที่อื่นเขาจะให้คัดทิ้งทั้งฟาร์ม แต่พวกเราไม่สามารถทำแบบนั้นได้จริงๆ บางคนอาจมองว่าพวกเขาเป็นแค่สัตว์เศรษฐกิจ แต่สำหรับพวกเรา เราไม่ได้เลี้ยงเขาไว้ฆ่าหรือขาย แต่เราเลี้ยงพวกเขาไว้เป็นเพื่อน ให้พวกเขาเป็นเหมือนคนในครอบครัวของพวกเรา

ต้องยอมรับว่าทุกเช้าที่ตื่นมา เราจะพบเจอกับข่าวร้ายอีกไหม พวกเราขอโทษที่ทำให้หลายคนไม่สบายใจกับข่าวร้ายที่รายงานทุกวัน แต่เราเชื่อว่าคงมีคนที่รักหมูที่บ้านนี้และอยากรู้ว่าตอนนี้พวกหมูเป็นยังไงกันบ้าง

ตอนนี้หมูที่บ้านเราเหลือเพียง 5 ตัว คือ อู๊ดพริ้ม ชะอม แตงกวา หน่อไม้ และเขียวหวาน ซึ่งเราไม่สามารถรับปากได้เลยว่าพวกเขาจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ไหม แต่พวกเราก็ยังเลือกที่จะรักษา และยื้อทุกวิถีทางให้พวกเขาหายจากไวรัสนี้ให้ได้

ขอบคุณน้ำใจของพี่ๆในเพจทุกคน ที่ช่วยเหลือแบ่งเบาภาระเรื่องค่ารักษาของหมูที่บ้าน ค่ารักษาในช่วงวันที่ 2 - 5 พฤศจิกายน อยู่ที่ 53910 + 17200 + 14500 + 6400 = 92010 บาท

มีพี่ๆในเพจช่วยซับพอร์ตเป็นเงิน 56884 บาท พวกเราขอบคุณจากใจจริงๆ ที่ทุกคนช่วยเหลือพวกเรา ไม่รู้จะตอบแทนทุกคนยังไง นอกจากคำว่าขอบคุณ และพวกเราซึ้งในน้ำใจที่มีให้พวกเราตริงๆครับ

หลายคนถามถึงสภาพจิตใจพวกเรา ถ้าเราตอบว่าโอเค มันคงจะเป็นการโกหก มันแย่มากๆที่ทุกเช้าเราจะได้รู้ว่ามีหมูสักตัวจากเราไป พวกเราพยายามเข้มแข็ง แต่สุดท้ายก็พบว่าการได้ร้องไห้ออกมาบ้างมันก็พอจะเยียวยาตัวเราได้บ้าง พร่องได้อ่านทุกข้อความ ทุกกำลังใจที่ส่งมา

ขอบคุณจริงๆครับ และขอโทษที่ดูแลลูกหมูทุกตัวได้ดีที่สุดเพียงเท่านี้

ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งครับ เรายังคงไม่ยอมแพ้และหวังว่าท้ายที่สุดจะเกิดปาฏิหาริย์กับพวกเราบ้าง

#พะโล้ของพร่องงงงง

05/11/2024

5 พฤศจิกายน 2567

อีวัว ฟักทอง และลูกอม
หลับให้สบาย ไปวิ่งเล่นบนดาวหมูกับเพื่อนๆที่เหลือนะ 🙂

พวกหนูเก่งมาก

#พะโล้ของพร่องงงงง

04/11/2024

4 พฤศจิกายน 2567

ไปวิ่งเล่นบนดาวหมูนะ แขนงและลูกชิ้น 🙂
ขอโทษที่ทำได้ดีที่สุดแค่เท่านี้นะ

#พะโล้ของพร่องงงงง

03/11/2024

3 พฤศจิกายน 2567

วันนี้ยังไม่มีใครจากเราไป แต่ทุกอย่างก็ยังไม่ดีขึ้น
เขียวหวานเริ่มมีอาการอ่อนแรงและไม่ยอมทานข้าว ตอนเห็นยอมรับเลยว่าเสียใจมาก ที่ทุกอย่างไม่ดีขึ้น แถมมันดูแย่ลงกว่าเดิม

ทั้งเขียวหวาน อู๊ดพริ้ม แตงกวา เริ่มมีอาการไม่ยอมกินอาหารและเอาแต่นอน เหลือเพียงหน่อไม้ที่ยังจะพอมีแรงบ้าง

เย็นนี้ คุณหมอยังคงมาฉีดยากระตุ้นภูมิให้กับทุกตัวที่เหลือ ไม่ให้อาการแย่ลง

ตอนนี้ในหัวของพวกเรามีเรื่องที่คิดไม่ตก เราอยากให้พวกหมูรอด เพราะเราเชื่อว่าชีวิตทุกชีวิตมีคุณค่าในแบบของตัวเอว อีกอย่างพวกเขาเป็นคนในครอบครัวเรา เราอยากรักษาพวกเขาให้ดีที่สุด

แต่เราก็กังวลเรื่องค่าใช้จ่ายมากๆ 2 วันที่ผ่านมานี้ ค่าใช้จ่ายคือ
53910 + 17200 = 71110 บาท

ซึ่งตอนนี้เราได้รับการช่วยเหลือจากทุกคนที่ 16495 บาท
พวกเราขอบคุณมากๆ ที่ทุกท่านช่วยชีวิตของหมูๆไว้

แต่มันเป็นยอดเงินที่สูงมากๆ เราไม่รู้ว่าต้องรักษาอีกนานแค่ไหน เราไม่อยากให้ทุกคนลำบาก เราไม่รู้ว่าเราจะยื้อค่าใช้จ่ายได้อีกนานแค่ไหน

หรือสุดท้ายพวกเราต้องหยุดรักษา และปล่อยพวกเราไปจริงๆสักที

ยอมรับว่าแรงใจตอนนี้มันเหนื่อยมาก มากจนจะยอมแพ้แล้ว แต่คงต้องจอลองอีกสักครั้ง หวังว่าปาฏิหาริย์คงเกิดกับพวกเราสักที

#พะโล้ของพร่องงงงง

02/11/2024

2 พฤศจิกายน 2567

คะน้า เป็นหมูตัวที่ 4 ที่จากพวกเราไป
เช้านี้อาการของคะน้าแย่ลง ดูท่าทางเหนื่อยหอบ มากว่า 2 วันที่ผ่านมา พวกเราพยายามเช็ดตัวและป้อนน้ำให้ แต่อาการก็ไม่ดีขึ้นเลย

วันนี้คุณหมอแวะมาดูอาการในช่วงเที่ยง เพื่อกับทำการวางยาและเจาะเลือดเพื่อไปตรวจโดยละเอียด คุณหมอทำการตรวจแล้วพบว่า ไวรัสที่ทำลายร่างกายคะน้าเดินทางเร็วมาก นอกจากตับที่ถูกทำลายแล้ว ตอนนี้ปอดของคะน้าทำงานผิดปกติ ส่งผลให้เลือดไม่สามารถไปเลี้ยงร่างกายได้ คุณหมอพยายามให้น้ำเกลือและรักษาอย่างเต็มที่ แต่สุดท้ายร่างกายของคะน้าก็รับไม่ไหว และหลับไปไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลย

คุณหมอประสานกับปศุสัตว์ เพื่อขอทำการชันสูตรและนำอวัยวะต่างๆของคะน้าไปพิสูจน์หาสาเหตุต่อไป หมอบอกกับพวกเราว่าอย่างน้อยที่สุดจะได้ช่วยอีก 10 ชีวิตที่ยังอยู่ที่สวน

ตกเย็นคุณหมอกลับมาอีกครั้งเพื่อทำการผ่าตัดเอาอวัยวะภายในของคะน้าไปตรวจ ใช้เวลาเกือบ 2 ชั่วโมงกว่าจะเสร็จ ระหว่างนั้นเราก็เตรียมขุดหลุมทำบ้านให้คะน้าได้นอนพักครั้งสุดท้าย

หลังจากผ่าตัดเสร็จ คุณหมอแจ้งว่าปอดของคะน้าถูกทำลายเกือบหมด มีตับและลำไส้ที่อักเสบ หมอนำอวัยวะภายในทั้งหมดไปตรวจ คงต้องรออีกหลายวันกว่าผลตรวจโดยละเอียดจะออกมา

พอพูดคุยเสร็จพวกเราจึงเริ่มไปฉีดยาให้กับหมูที่เหลืออีก 10 ตัว

กลุ่มที่ 1 คือกลุ่มผู้มีอาการ 6 ตัว คือ ฟักทอง อีวัว แขนง ลูกชิ้น ลูกอม และน่าเสียดายที่ต้องแจ้งว่า ชะอม เองก็เริ่มมีอาการเช่นกัน คุณหมอฉีดยาให้ 3 เข็ม มีการเพิ่มยาอีก 1 ชนิด เพื่อต่อสู้กับไวรัสที่ตอนนี้เรายังไม่รู้ว่าคืออะไร

กลุ่มที่ 2 คือกลุ่มผู้ยังไม่แสดงอาการ 4 ตัว คือ หน่อไม้ แตงกวา อู๊ดพริ้ม และเขียวหวาน กลุ่มนี้มีเขียวหวานคนเดียวที่สามารฉีดยาได้ทั้ง 3 เข็ม ส่วนที่เหลือเปลี่ยนเป็นยากิน

หนึ่งสิ่งที่คุณหมอบอกกับพวกเราก็คือ เราไม่มีทางรูเลยว่าตอนนี้ตัวไหนติดไวรัสนี้แล้วบ้าง ท้ายที่สุดทั้งหมดอาจติดแล้วก็ได้ ตอนนี้ได้แต่ภาวนาอย่างเดียวเท่านั้น และรักษาตามอาการเท่าที่จะทำได้

พวกเราเองได้แต่หวังว่าอย่างน้อยขอให้ทุกตัวปลอดภัย และยาที่เปลี่ยนมาใช้กับทุกตัวขอให้ได้ผลและชนะเจ้าเชื้อร้ายนี้ด้วย ไม่เช่นนั้นที่บ้านเราอาจไม่เหลือหมูแม้แต่ตัวเดียว

ในส่วนของค่ารักษา 2 วันที่ผ่านมาอยู่ที่ 32700 บาท
มีพี่ๆบริจาคมาช่วยทั้งหมด 34663 บาท
คงเหลือ 1963 บาท

ซึ่งยังไม่รวมค่าใช้จ่ายในวันนี้ ที่มีการรักษาและฉีดยาเพิ่มขึ้นให้กับหมู 10 ตัวครับ

ทางเพจพะโล้ของพร่องงงงง ขอขอบคุณทุกท่านที่ช่วยเหลือค่ารักษา หวังว่าสุดท้ายทุกอย่างจะดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้

#พะโล้ของพร่องงงงง

02/11/2024

2 พฤศจิกายน 2567

คะน้ากลับดาวหมูแล้ว หลับให้สบายนะคะน้า

ขอบคุณมากๆ และขอโทษนะที่ช่วยหนูได้แค่นี้
หนูเก่งมาก เก่งที่สุดในโลกเลย

#พะโล้ของพร่องงงงง

01/11/2024

1 พฤศจิกายน 2567

เมื่อคืนหลังจากที่คุณหมอฉีดยาให้กับหมู ทั้ง 7 ตัว พวกเราก็คอยหมั่นมาตรวจดูอาการของหมูทุกตัวในบ้าน ทุกๆ 4 ชั่วโมง ที่พวกเราทำแบบนี้ยอมรับเลยว่ากลัวจะมีหมูสักตัวจากพวกเราไป พวกเราอยากอยู่กับพวกเขาให้นานที่สุด ถ้าท้ายที่สุดพวกเขาจะจากไป ก็ขอให้พวกเราได้ส่งพวกเขาเป็นครั้งสุดท้ายก็ยังดี

ตอนเช้าจนถึงตอนนี้เราสามารถจำแนกหมูออกเป็น 2 กลุ่ม คือ
1.กลุ่มที่ปลอดภัย ตอนนี้มีทั้งหมด 5 ตัว คือ หน่อไม้ แตงกวา ชะอม อู๊ดพริ้ม และเขียวหวาน ตอนนี้แม่เขียวหวานถูกจัดในหมวดนี้เพราะสามารถใช้ชีวิตได้เป็นปกติ กิน นอน ตามที่หมูควรจะเป็น

2.กลุ่มที่มีอาการ มีทั้งหมด 6 ตัว ซึ่งแยกย่อยได้ คือ
2.1 ลูกชิ้น ลูกอม เป็นกลุ่มหมูที่ไม่ยอมกินข้าว กินน้ำบ้าง แต่มีเรี่ยวแรงดีมาก แม้จะนอนมากกว่าปกติแต่ก็สามารถเดินไปไหนมาไหนได้ด้วยตัวเอง
2.2 อีวัว ฟักทอง กินกล้วย น้ำ ได้บ้าง เดินเล่นพอได้ แต่ยังดูไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง
2.3 แขนง คะน้า สองตัวนี้เป็นกลุ่มที่น่าเป็นห่วง เพราะค่อนข้างไร้เรี่ยวแรง ไม่ยอมกินข้าว แต่อย่างน้อยยังยอมกินน้ำเปล่า เวลาส่วนใหญ่นอนพักอย่างเดียว

ช่วงบ่ายคุณหมอโทรมาแจ้งผลเลือดของคะน้า พบว่าตอนนี้คะน้า มีอาการตับอักเสบเฉียบพลัน ส่งผลให้กลายเป็นแบบนี้ สาเหตุกำลังเร่งหาว่าอะไรทำให้หมูเกือบทั้งหมดป่วย เช่น อาหาร ที่อยู่อาศัย อากาศ หรืออย่างอื่น

ซึ่งทางเดียวที่จะทำได้คือต้องเจาะเลือดและส่งตรวจแบบละเอียดอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ต้องใช้เลือดของคะน้าในปริมาณที่มากกว่าเดิม

น่าเสียดายที่รอบนี้คะน้าคงเจ็บมาก เลยไม่สามารถเจาะเลือดออกมาได้เลย พรุ่งนี้คุณหมอจะกลับมาอีกครั้งพร้อมยาที่อาจทำให้คะน้าซึมเพื่อง่ายต่อการเจาะเลือดนั่นเอง

คุณหมอมีการฉีดยาให้ทั้ง 6 ตัวอีกรอบเพื่อป้องกันไม่ให้อาการทุกอย่างกำเริบหรือแย่ลงกว่าเดิม

ทุกอย่างในวันนี้จบลง และพวกเราก็คงต้องคอยลุ้นเหมือนเดิมว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง เราไม่กล้าบอกทุกคนว่าท้ายที่สุดทุกตัวจะหายและกลับมาอยู่กับพวกเราครบ แต่เรายังหวัง หวังว่าสุดท้ายขอให้ทุกอย่างมันดีขึ้นและหวังว่าทุกตัวจะสู้ เหมือนที่พวกเรากำลังสู้อยู่

ในส่วนของค่าใช้จ่าย ครั้งนี้พอป่วยหลายตัว ตอนนี้ยอด 2 วันคือ
18500 + 14200 รวมแล้ว 32700 บาท

ยังคงมีค่าใช้จ่ายของวันพรุ่งนี้ และไม่รู้ว่าจะมีของวันอื่นอีกไหม เมื่อวานมีพี่ๆในเพจช่วยค่ายามาทั้งหมด 10775 บาท พวกเราขอบคุณในน้ำใจของทุกคนมากๆนะครับ

ขอบคุณที่รักหมูของใครที่ไหนก็ไม่รู้ หมูที่หลายคนมองว่าสกปรก หมูที่หลายคนบอกเป็นได้แค่อาหาร ขอบคุณมากๆที่รักพวกเขา ขอบคุณมากจริงๆฮะ

#พะโล้ของพร่องงงงง

พะโล้ของพร่องงงงง

10/12/2024

19/11/2024

12/11/2024

11/11/2024

10/11/2024

09/11/2024

08/11/2024

07/11/2024

07/11/2024

06/11/2024

05/11/2024

05/11/2024

04/11/2024

03/11/2024

02/11/2024

02/11/2024

01/11/2024

Address

Telephone

Website

Alerts

Contact The Business

Videos

น้ำท่วมแล้วววววววววว

Shortcuts

Share