09/12/2022
สวัสดีครับ วันนี้เราจะมาพูดถึงอีกแง่มุมนึงของการเลี้ยงสัตว์กันครับ เนื่องจากช่วงเดือนก่อน ผมพึ่งเสียกิ้งก่าที่รับมา แล้วก็เสียงูน้อยๆไป3ตัว เลยจะมาคุยเรื่องการสูญเสียงสัตว์เลี้ยงกันครับ 😭
สำหรับคนมีสัตว์เลี้ยงแล้ว การต้องสูญเสียสัตว์เลี้ยงเป็นสิ่งที่เจ็บปวดมาก ยิ่งคุณมีสัตว์เลี้ยงจำนวนมาก อัตราเสียชีวิตของสัตว์เลี้ยงที่คุณอาจต้องเจอต่อปีก็มีแนวโน้มจะมากกว่าคนที่เลี้ยงสัตว์จำนวนน้อยๆ
คนที่ซื้อเลี้ยงสัตว์เพื่อการลงทุน สิ่งนี้คือการขาดทุนที่หนักที่สุด เพราะเงินที่คุณลงไปกับสัตว์ที่ซื้อมามันจะเป็น 0 ทันที😰 จึงเป็นเรื่องที่ทุกคนต้องประเมินความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นก่อนที่จะตัดสินใจลงทุนรับน้องเข้าบ้านครับ
ส่วนคนที่รับมาเลี้ยงเพราะความรักความชอบ ความผูกพันระหว่างคุณกับสัตว์เลี้ยงมักทำให้คุณเสียใจเจ็บปวดกับการจากไปของเขา สาเหตุการจากไปของเขาเช่น อุบัติเหตุ, การเจ็บป่วย, หรือสภาวะที่เลี้ยงที่ไม่เหมาะสม อาจเป็นสิ่งที่คุณคาดไม่ถึงมาก่อน พอการจากลา มาถึงแบบไม่ทันตั้งตัว คุณมักจะเสียใจ และอาจโทษตัวเองว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้น้องจากไปก่อนวัยอันควรด้วย บางคนอาจจะเสียใจหนักมาก ถึงขั้นที่ไม่อยากเลี้ยงอีกแล้วเลย
สำหรับตัวผมมองว่า เมื่อทุกอย่างมันเกิดขึ้นมาแล้ว เราก็กลับไปแก้ไขอะไรในอดีตไม่ได้ สิ่งที่เราควรให้ความสำคัญคือสิ่งที่เรายังเหลืออยู่ตรงหน้ามากกว่า เรามองว่าทุกสาเหตุการเสียชีวิตของเด็กๆเช่น ชั้นวางงูไม่เหมาะสม มดขึ้นกล่องไปกัดน้อง เป็นบทเรียนที่เราต้องระวังมากขึ้นเพื่อไม่ให้เกิดความสูญเสียจากสาเหตุเดิมซ้ำอีก
ส่วนเรื่องการทำใจ ส่วนตัวผมคิดว่าคนทุกคนที่เราได้มาเจอกัน สัตว์เลี้ยงทุกตัวที่ได้รับมาดูแลกัน มันเป็นวาสนาที่มีร่วมกันครับ เมื่อหมดเวลาแล้ว ก็ต้องจากกันไปด้วยสาเหตุอย่างใดอย่างนึง ทุกการพบพานย่อมมีการจากลาเป็นปกติ แต่บางทีเราก็ใช้ชีวิตอย่างประมาทไม่คิดถึงความจริงข้อนี้กัน คิดว่าเขาจะอยู่กับเราไปนานๆ จึงลืมไปว่าชีวิตมันไม่มีอะไรแน่นอน แล้วก็มาเสียใจทีหลัง
เราจึงควรทำทุกอย่างให้ดีที่สุดในปัจจุบัน กับทั้งคนรอบตัวและสัตว์เลี้ยง เพื่อจะได้ไม่เสียดายและเสียใจ เมื่อเวลาที่ต้องจากกันมาถึงครับ
ไว้โพสท์หน้า ถ้าผมว่างจะรวมภาพเด็กๆในบ้านที่เสียชีวิตและสาเหตุการตายมาไว้เป็นกรณีศึกษานะครับ
*รูปประกอบเป็นน้องตัวล่าสุดที่หนีแด๊ดกลับดาวไปครับผม
