Türk bekçi köpeği olarak da bilinir. 1968'de Birieşik Devletler'e getirildi. yüksekliğindedir. Ağırlık: erkekler 45-68 kg., dişiler 41-59 kg. Anadolu çoban köpeği Büyük Pyrenees'e ve Kuvasz'a çok benzer, ancak daha narin ve çeviktir. Beyaz ya da ten renginde. düz, sert ve kalın tüyleri vardır. Kulakları ve bumu genellikle siyahtır. Kişiliği: Zeki, kolay eğitilen, çocuklara karşı sabırlı, azarlanma
ya duyarlı. sevilmek isteyen, yaşadığı yeri sahiplenen bir köpektir. Yabancılara karşı kuşkucudur ve bu nedenle güvenli ve çitlerle çevrili bir avluda yaşaması gerekir. Kullanımı: Savaşta ve avda yüzyıllardır savaş köpeği olarak kullanıldı. Özellikle kurtlara karşı verdiği başarılı savaşlarla tanınır. Bir çoban köpeği olarak yorgunluktan ve kötü hava koşullarından etkilenmez. Günümüzde bekçi köpeği olmanın yanı sıra çoban köpeği olarak da kullanılmaktadır. Kangal köpekleri genellikle çoban köpeği olarak nitelendirilirler ancak bekçi köpeği tanımına daha çok uyarlar. Zira diğer çoban köpeği türleri sürüyü korumaktan ziyade yönlendirme ve yönetmekte ustadırlar. Kangal köpeğinin en belirgin özelliği ise sahibine duyduğu aşırı sadakat ve buna bağlı olarak sahibine ait olduğunu düşündüğü şeyleri korumaya yönelik kuvvetli içgüdüsüdür. Bu nedenle çok iyi bir dövüşçüdür. Kurt, çakal gibi yabani hayvanlara karşı çok etkin bir muhafız olmakla beraber aile fertlerine ve özellikle de çocuklara karşı hiçbir tehdit oluşturmazlar. Kangal köpekleri, örnek olarak Namibya'da üstün koruyucu yeteneklere sahip oldukları için, yaygın bir şekilde yerli çiftçiler tarafından kulanılırlar. Evliya Çelebi, Seyahatnâme'sinde kangaldan bahseder. Bu köpeklerin “aslan kadar güçlü” ve cüsseli olduğunu yazar.
