Invitation to one God دعوت بسوی یک خدا دعوة إلى الله

19/11/2023

نقشه‌ای یهودی‌ها بر تخریب سرزمین‌های مسلمانان

(آیا بیدار خواهیم شد؟!)

14/11/2023

🔰 *اهل زمین آب را برای غزه قطع نمودند !*
🔻 اما خدایی که قدرت اش فوق همه‌ی قدرت هاست برای بندگان صابر اش از آسمان آب فرستاد.. ☝️

18/03/2023

https://chat.whatsapp.com/HYjW3xwZErU0v3YZe7qFJZ

WhatsApp Group Invite

16/02/2023

بسم الله الرحمن الرحیم
English, Farsi, Pashto, Urdu
Translated

A Syrian woman was rescued from the rubble in Turkey after 9 days!

After his salvation, he raised his index finger and so on
He showed his firm faith in Allah. ☝
Sir, you have high courage and faith like sisters ☝

#الیلویا
نجات یک زن سوری در ترکیه پس از 9 روز از زیر آوار!

او پس از نجاتش انگشت شهادتش را بلند نمود واینطور
ایمان راسخ اش را به الله نشان داد. ☝
قربان همت بلند و ایمان همچون خواهران ☝

یوه سوریايي ښځه له ۹ ورځو وروسته په ترکیه کې له خاورو خځلو وژغورل شوه!

له خلاصون وروسته یې خپله ګوته او داسې نور پورته کړل
په الله جل جلاله خپل ټینګ ایمان څرګند کړ. ☝
ښاغلیه، تاسو د خویندو په څیر لوړ حوصلې او باور لرئ ☝
#الیلویا
ترکی میں شامی خاتون کو 9 دن بعد ملبے سے نکال لیا گیا!

نجات کے بعد اس نے شہادت کی انگلی اٹھائی وغیرہ وغیرہ
اس نے اللہ پر پختہ یقین ظاہر کیا۔ ☝
جناب آپ میں بہنوں جیسی ہمت اور ایمان ہے ☝

17/12/2022

https://youtu.be/rdixHwUzunM

این شخص میگوید: فقط به علم باور دارم.من آتئیست هستم. مطالعات علمی به من میگوید که دین هیچی نیست، دین یک توهم ویک چیز غلط است.باور دارم که خدای وجود ندارد ( ا...

15/10/2022

25/09/2022

31/05/2022

11/10/2021

26/09/2021

مسلمان به تمام کتاب‌هایى که خداوند بر بعضى از پیامبران نازل کرده، ایمان دارد، و یقین دارد که آن‌ها کلام خدا هستند، خداوند آن‌ها را به پیامبران خود وحى کرده تا آن‌ها توسط آن (کتاب) دین و احکام خدا را بمردم برسانند.

مهم‌ترین این کتاب‌ها عبارتند از تورات که بر حضرت موسى علیه السلام و زبور که بر حضرت داود علیه السلام و انجیل که بر حضرت عیسى علیه السلام و قرآن کریم که بر ختمى مرتبت، حضرت محمد ﷺ‎نازل شده‏اند. همچنین هر مسلمان ایمان دارد که از میان این چهار کتاب آسمانى، قرآن بزرگ‌ترین آن‌ها و محافظ خطوط اصلى آن‌ها است.

با نازل شدن قرآن، تمام ادیان گذشته منسوخ شدند، قرآن هم ناسخ و هم محافظ خطوط اصلى آن‌هاست. این ایمان و باور مسلمان برگرفته از دلایل نقلى و عقلى است که به شرح و بسط آن‌ها مى‏پردازیم.

26/09/2021

۱- خداوند در آیه ۱۳۶ سوره نساء درباره ایمان آوردن به کتاب‌هاى مذکور، امر فرموده و مى‏فرماید: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ ءَامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ مِن قَبۡلُ﴾[النساء: ۱۳۶]. «اى کسانى که ایمان آورده‏اید! به خدا و پیامبرش (محمد) و کتابى که بر پیغمبرش نازل کرده (قرآن) و به کتاب‌هایى که جلوتر (از قرآن) نازل کرده، ایمان بیاورید».

۲- خداوند در آیات ۲تا۴ سوره آل عمران، از وجود این کتب، خبر داده و فرموده است: ﴿ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُ ٢ نَزَّلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَأَنزَلَ ٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ ٣ مِن قَبۡلُ هُدٗى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ ٱلۡفُرۡقَانَ﴾[آل‌عمران: ۲-۴]. «جزاللّه، معبودى وجود ندارد. او زنده و پاینده و متصرف (در امور عالم) است. او (کسى است که) قرآن را بر تو (اى محمد) نازل کرده است که مشتمل بر حق است. قرآن کتاب‌هاى (آسمانى) قبل از خودش را تصدیق مى‏کند. خداوند، قبل از قرآن (کتاب‌هاى) تورات و انجیل را براى هدایت مردم فرستاده است. و (چون منحرف شوند)، قرآن (جداکننده حق از باطل) را فرو فرستاده است».

و در آیه ۴۸ سوره مائده مى‏فرماید: ﴿وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَمُهَيۡمِنًا عَلَيۡهِ﴾[المائدة: ۴۸]. «(اى پیامبر) بر تو کتاب (کامل و شامل قرآن) را نازل کردیم که (در همه احکام و اخبار خود) ملازم حق و تصدیق کننده کتاب‌هاى پیشین و شاهد (بر صحت و سقم) و حافظ (مسایل اصولى) آن‌هاست».

و در آیه ۱۶۳ سوره نساء مى‏فرماید: ﴿وَءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ زَبُورٗا﴾[النساء: ۱۶۳]. «و به حضرت داوود کتاب (آسمانى) زبور را عطا کردیم».

در آیات ۱٩۲-۱٩۶ سوره الشعراء مى‏فرماید: ﴿وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ١٩٢ نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ ١٩٣ عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ ١٩٤ بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ ١٩٥ وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ ١٩٦﴾[الشعراء: ۱٩۲-۱٩۶]. «همانا قرآن از جانب پروردگار جهان فرو فرستاده شده است حضرت جبرئیل آنرا، بر قلب تو نازل کرده است. تا تو از بیم دهندگان باشى. که بزبان عربى روشن مى‏باشد (وصف) این قرآن در کتب پیشینیان (تورات و انجیل) موجود است».و در آیات ۱۸-۱٩ سوره اعلى آمده است: ﴿إِنَّ هَٰذَا لَفِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ ١٨ صُحُفِ إِبۡرَٰهِيمَ وَمُوسَىٰ ١٩﴾[الأعی: ۱۸-۱٩]. «این گفتار (سخنان قرآن) در کتب پیامبران پیشین مانند صحف ابراهیم و تورات موسى ذکر شده است».

۳- در احادیث و روایات بسیارى که از آن حضرت ﷺنقل شده، از وجود این کتب سخن گفته است. در روایتى از بخارى چنین آمده است: رسول اکرم ﷺخطاب به یارانش فرمود: «مدت زمان بقاى شما مسلمانان (در پایبندى به احکام دین) نسبت به مدت زمان امت‏هاى گذشته به اندازه وقت نماز عصر تا مغرب است. براى یهود تورات نازل شد، آن‌ها تا نیمه روز به آن (دستورات و احکام آن) عمل کردند. بعد از آن اظهار عجز نمودند. بهرکدام از آن‌ها (یهودیان) یک قیراط پاداش داده شد. و به نصرانى‏ها انجیل عطا شد. آن‌ها از نیمه روز (ظهر) تا پایان نماز عصر، به آن عمل کردند بعد ناتوان شدند. بهرکدام یک قیراط پاداش داده شد. براى شما مسلمانان قرآن نازل شد. بعد از عصر تا غروب آفتاب، برآن عمل کردید ولى بهرکدام از شما دو قیراط پاداش داده شد. اهل کتاب (یهود و نصارى) اعتراض کردند و گفتند: مسلمانان از ما مدت کم‌ترى عمل کردند، چرا پاداش بیشترى دریافت کردند؟ خداوند فرمود: آیا با شما ظلم شده است؟ گفتند: خیر. خداوند فرمود: این فضل و کرم من است. بهرکدام که خواسته باشم مى‏دهم.

در حدیثى دیگر از بخارى، چنین آمده است: «خُفِّفَ عَلَى دَاوُدَ علیه السلام الْقُرْآنُ، فَكَانَ يَأْمُرُ بِدَوَابِّهِ فَتُسْرَجُ، فَيَقْرَأُ الْقُرْآنَ (التورات والزبور) قَبْلَ أَنْ تُسْرَجَ دَوَابُّهُ، وَلاَ يَأْكُلُ إِلاَّ مِنْ عَمَلِ يَدِهِ» «در قرائت زبور به داوود تخفیف داده شد. او همواره دستور مى‏داد که اسب‌هایش را ماساژ دهند و در آن فاصله زمانى شروع بخواندن زبور مى‏کرد و قبل از آنکه کار ماساژ دادن اسب‌ها به پایان رسد، او تلاوت تورات یا زبور را به پایان مى‏رسانید».

در حدیثى دیگر از بخارى چنین آمده است: «لاَ حَسَدَ إِلاَّ فِى اثْنَتَيْنِ رَجُلٌ آتَاهُ اللَّهُ الْقُرْآنَ فَهْوَ يَتْلُوهُ آنَاءَ اللَّيْلِ وَآنَاءَ النَّهَارِ...» «سواى دو شخص، کسى دیگر ارزش آن را ندارد که بر او حسد برده شود. یکى شخصى که خداوند به او علم قرآن عنایت فرموده و او صبح و شب آن را تلاوت مى‏کند و...». در حدیثى دیگر، آنحضرت ﷺمى‏فرماید: «تَرَكْتُ فِيْكُمْ مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِ لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِى: كتابُ ‏ُاللّه وَسُنَّةُ رَسُولِهِ» «من دو چیز را درمیان شما مى‏گذارم. اگر بعد از من به آن‌ها عمل کنید، هرگز گمراه نخواهید شد. یکى کتاب خدا (قرآن) و دیگرى سنت رسول اکرم ﷺ».

(حاکم در مستدرک این حدیث را نقل کرده، این حدیث صحیح است و امام مالک هم آن را روایت کرده است). بخارى در حدیثى دیگر روایت مى‏کند: «قال رسول‏ الله ﷺ:لاَ تُصَدِّقُوا أَهْلَ الْكِتَابِ، وَلاَ تُكَذِّبُوهُمْ وَقُولُوا: آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وإِلَهُنَا وَإلَهُكُمْ واحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ»

«رسول اکرم ﷺفرمودند: اهل کتاب را نه تصدیق نمایید و نه تکذیب کنید. (بلکه) بگویید ما به قرآن که بسوى ما نازل شده و آنچه که بر شما نازل شده است، (به همه) ایمان داریم. معبود ما و شما یکى است و ما مطیع اوامر او هستیم».

۴- میلیون‌ها عالم و فرزانه و اهل ایمان در هر عصر و زمان اعتقاد کامل داشته و دارند که خداوند کتاب‌هایى براى پیامبران خود، یعنى بهترین فرزندان آدم فرستاده و بسیارى از صفات، اخبار غیب، احکام دینى و وعده و وعید خود را در آن‌ها بیان کرده است.

26/09/2021

۱- ناتوانى انسان و نیاز او به اصلاح جسم و روح اقتضا مى‏کند که کتاب‌هایى مشتمل بر احکام خداوند و قوانینى که تحقق‏بخش هنر و زیبایى انسان هستند و راه تأمین نیازهاى دنیا و آخرت را به او مى‏آموزند، برایش فرستاده شود.

۲- از آنجا که پیامبران واسطه بین خدا و بندگان او هستند و مانند سایر انسان‌ها عمرى محدود دارند و روزى باید زندگى را بدرود حیات گویند، اگر رسالت و مأموریت آنان در قالب داشتن کتاب نباشد، پس از رحلت آنان، احکامى را که مأمور تبلیغ آن بودند، از بین خواهند رفت. و مردم، بدون واسطه خواهند ماند. و هدف اصلى وحى و رسالت از دست خواهد رفت. پس بدون کوچک‌ترین تردیدى باید گفت وضعیت یاد شده اقتضا مى‏کند که کتب (آسمانى) باید در میان انسان‌ها وجود داشته باشد تا با مراجعه به آن منشورهاى آسمانى، راههاى حصول به سعادت را دریابند.

۳- اگر پیامبرى که مردم را به‌سوى خدا دعوت مى‏کند، حامل کتاب آسمانى که در برگیرنده احکام و هدایت و رهنمودهاى متعالى است، نباشد، تکذیب و انکار رسالتش براى مردم آسان خواهد بود. پس این وضعیت، یعنى اتمام حجت براى مردم (از سوى خدا) مقتضى وجود کتب آسمانى در میان آن‌ها مى‏باشد.

23/09/2021

آیة الکرسی در حقیقت جزئی از سوره ی بقره است، یعنی آیه ی 255 سوره ی بقره را آیة الکرسی گویند؛ و چنانکه در روایات نقل شده است افضل‌ترین آیه قرآن مجید است. در این آیه شریفه، الله سبحانه و تعالی ذات عظیم خود را و صفات و کمالات بدون مانندش را به بندگانش معرفی نموده است، و لفظ «الله» که علم ذات او تعالی است و بر غیرش اطلاق کرده نمی‌شود بیانگر این مطلب است.

« اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ»( بقره 255)

ترجمه و تفسیر: «خداست‌ که‌ معبودی‌ جز او نیست‌» یعنی: معبود بر حقی‌ جز او نیست‌ «زنده‌است‌» یعنی: او تعالی‌ زنده‌ پاینده‌ای‌ است‌ که‌ نه‌ حیات‌ وی‌ زایل‌ و نه‌ متحول‌ ودگرگون‌ می‌شود «و» هم‌ اوست‌ «قیوم‌» یعنی: قیام‌کننده‌ به‌ تدبیر امور آفرینش‌ ومخلوقات‌ خویش‌ و حفظ و نگه‌داشت‌ آنها و برپادارنده‌ای‌ که‌ همه‌ موجودات‌ به ‌او نیازمندند و او از همه‌ آنها بی‌نیاز می‌باشد «نه‌ خوابی‌ سبک‌ او را فرا گیرد» سنه: خواب‌ سبک‌ و غنودنی‌ است‌ که‌ به‌ عنوان‌ مقدمه‌ خواب‌ پدید می‌آید و احساس‌رخوت‌ و سستی‌ و فروافتادن‌ پلکها (چرت) نشانه‌ آن‌ می‌باشد. خواب: حالتی ‌است‌ خاص‌ که‌ بر جانداران‌ عارض‌ می‌شود و با آن، حواس‌ ظاهری‌ از احساس‌ وادراک‌ باز می‌ماند. «و نه‌» او را «خوابی‌ گران‌» فرامی‌گیرد، پس‌ بر حق‌ تعالی‌هیچ‌ نقص‌ و غفلت‌ و فراموشی‌ای‌ از تدبیر امور مخلوقاتش، دست‌ نمی‌دهد «آنچه‌در آسمانها و آنچه‌ در زمین‌ است، از آن‌ اوست‌» و تحت‌ سلطه‌ و فرمان‌ او می‌باشد «کیست‌ آن‌کس‌ که‌ جز به‌اذن‌ او در پیشگاهش‌ شفاعت‌ کند؟» هیچ‌یک‌ از بندگانش ‌قادر نیست‌ که‌ نزد وی‌ به‌ احدی‌ از آنان‌ - با شفاعت‌ یا غیر آن‌ - نفعی‌ برساند تا آن‌گاه‌ که‌ حق‌ تعالی‌ خود به‌ شفاعت‌ کننده‌ اذن‌ شفاعت‌ ندهد «می‌داند آنچه‌ را درپیش‌رویشان‌ است‌» از آخرت‌ «و آنچه‌ در پشت‌ سرشان‌ است‌» از دنیا. که‌ این‌خود دلیل‌ احاطه‌ علم‌ وی‌ به‌ تمام‌ کائنات‌ - اعم‌ از گذشته، حال‌ و آینده‌ آنها - می‌باشد «و به‌ چیزی‌ از علم‌ او احاطه‌ و آگاهی‌ نمی‌یابند مگر آنچه‌ خود بخواهد و کرسی‌او آسمانها و زمین‌ را دربر گرفته‌» ابن‌عباس‌ک می‌گوید: «کرسی‌ حق‌ تعالی، علم ‌اوست‌». طبری‌ این‌ رأی‌ را ترجیح‌ داده‌. از نظر اهل‌ لغت‌ نیز، اصل‌ کرسی‌ به‌معنای‌ علم‌ است، از این‌ جهت‌ به‌ علما «کراسی‌» گفته‌ می‌شود زیرا آنان ‌تکیه‌گاه‌های‌ مردم‌ و محل‌ اعتماد ایشانند. در روایتی‌ دیگر از ابن‌عباس‌ رضی الله عنه آمده‌است‌ که‌ فرمود: «کرسی‌ حق‌ تعالی‌ محل‌ و موضع‌ هردو قدم‌ اوست‌». به‌ قولی‌دیگر: مراد از کرسی، عظمت‌ و بزرگی‌ خدای‌ عزوجل‌ است‌ و الا - در حقیقت‌امر - نه‌ کرسی‌ای‌ است‌ و نه‌ نشستنی‌ و نه‌ هم‌ کسی‌ که‌ بنشیند. باید دانست‌ که‌ به‌ قول‌ صحیح‌، کرسی ‌غیر از عرش‌ است‌ و عرش‌ از کرسی‌ بزرگتر می‌باشد، چنان‌که‌ در احادیث‌ شریف ‌آمده‌ است‌.
صاحب‌ تفسیر «المنیر» می‌گوید: «من‌ بر آنم‌ که‌ واجب‌ است‌ تا ما به‌ عرش‌ وکرسی‌ همان‌گونه‌ که‌ در قرآن‌ مجید آمده‌ است‌ ایمان‌ داشته‌ باشیم‌ و حق‌ تعالی‌خود به‌ مراد خویش‌ از آنها داناتر است‌». «و نگهداری‌ آنها بر او دشوار نیست‌» یعنی: نگه‌داشت‌ آسمانها و زمین‌ و آنچه‌ در میان‌ آنهاست، بر خداوند متعال ‌سنگین‌ و دشوار نیست‌ و به‌ او از این‌ کار کمترین‌ مشقتی‌ نمی‌رسد «و او بلند مرتبه‌ بزرگ‌قدر است‌» بر مخلوقاتش‌ از روی‌ قدر و منزلت، والا و برتر و بر آنان ‌تواناست‌ و بر همه‌ چیز غالب‌ و مسلط می‌باشد. پس‌ مراد از علو؛ علو قدر و مرتبه‌است، نه‌ علو مکانی‌ زیرا خدای‌ سبحان‌ از قرار گرفتن‌ در مکان‌ مبرا و منزه‌ می‌باشد.
فضیلت آیةالکرسی
۱- عَنْ أُبَىِّ بْنِ كَعْبٍ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ : «يَا أَبَا الْمُنْذِرِ أَتَدْرِى أَىُّ آيَةٍ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ أَعْظَمُ». قَالَ: قُلْتُ: اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ. فأعَادَ عَلَيْهِ فقُلْتُ: ﴿ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُۚ﴾. قَالَ: فَضَرَبَ فِى صَدْرِى وَقَالَ: «وَاللَّهِ لِيَهْنِكَ الْعِلْمُ أَبَا الْمُنْذِرِ».

ابی بن کعب رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله ص خطاب به من فرمود: «ای ابوالمنذر! آیا می‌دانی کدام آیه قرآن کریم، بزرگتر است؟» گفتم: خدا و رسولش بهتر می‌دانند. آن حضرت ص دوباره سوالش را تکرار نمود. گفتم: آیۀ الکرسی است. رسول الله به سینه ام زد و فرمود: «ای ابوالمنذر! علم مبارکت باشد» [۶۵].

۲- وَعَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ : «وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنَّ لِهَذِهِ الآيَةِ لِسَانًا وَشَفَتَيْنِ تُقَدِّسُ الْمَلِكَ عِنْدَ سَاقِ الْعَرْشِ».

از ابی بن کعب رضی الله عنه روایت است که رسول الله ص فرمود: «سوگند به ذاتی که جانم در دست اوست، این آیه (آیۀ الکرسی) لب و زبان دارد و کنار ساق عرش، پاکی ملک (خداوند) را بیان می‌کند».

۳- وَعَنْ أَبِي أُمَامَةَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ : «مَنْ قَرَأَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ دُبُرَ كُلِّ صَلَاةٍ مَكْتُوبَةٍ لَمْ يَمْنَعْهُ مِنْ دُخُولِ الْجَنَّةِ إلَّا الْمَوْتُ».

ابوأمامه رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «هر کس آیۀ الکرسی را بعد از نماز فرض بخواند، فقط مرگ است که مانع ورود او به بهشت می‌شود» [۶۶]. (یعنی به محض اینکه بمیرد وارد بهشت می‌شود).

۴- وفي قصة أبي بن كعب إخبارَ الشيطان «أَنَّ آيَةَ الْكُرْسِيِّ حِرْزٌ مِنَ الشَّيْطَانِ».

و در داستان ابی بن کعب رضی الله عنه هم آمده است که شیطان گفت: اگر آیۀ الکرسی را بخوانید، چیزهای شما از شیطان حفاظت می‌شوند و نبی اکرم ص این مطلب را تایید نمود [۶۷].

۵- وفي قصة أبي أيوب الأنصاري قَولَ الغُولِ: (إِنِّى ذَاكِرَةٌ لَكَ شَيْئًا آيَةَ الْكُرْسِىِّ اقْرَأْهَا فِى بَيْتِكَ فَلاَ يَقْرَبُكَ شَيْطَانٌ وَلاَ غَيْرُهُ) فَقَالَ ﷺ : «صَدَقَتْ وَهِىَ كَذُوبٌ».

همچنین در داستان ابو ایوب انصاری رضی الله عنه آمده است که شیطان به وی گفت: چیزی به تو می‌گویم؛ آیۀ الکرسی را در خانه‌ات بخوان؛ شیطان و هیچ چیز دیگری به تو نزدیک نمی شود. رسول الله ص بعد از شنیدن آن، فرمود: «در این مساله، راست گفته است و او بسیار دروغ می‌گوید» [۶۸].

۶- ومثله في قصة أبي هريرة وفيها قَول الشيطان "إِذَا أَوَيْتَ إِلَى فِرَاشِكَ فَاقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِىِّ مِنْ أَوَّلِهَا حَتَّى تَخْتِمَ. وَقَالَ: لَا يَزَالَ عَلَيْكَ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ وَلاَ يَقْرَبَكَ شَيْطَانٌ حَتَّى تُصْبِحَ فَقَالَ ﷺ : «أَمَا إِنَّهُ قَدْ صَدَقَكَ وَهُوَ كَذُوبٌ».

و در داستان ابوهریره رضی الله عنه نیز آمده است که شیطان به وی گفت: هر گاه به خواب رفتی، آیۀ الکرسی را از اول تا آخر بخوان؛ در این صورت، از طرف خداوند نگهبانی برایت تعیین می‌گردد و تا صبح هیچ شیطانی به تو نزدیک نمی شود. رسول اکرمص بعد از شنیدن این ماجرا، فرمود: «او به تو راست گفته است ولی باید بدانید که بسیار دروغگوست» [۶۹].
[۶۵] صحیح مسلم.
[۶۶] صحیح بن حبان و سنن نسائی؛ و این روایت صحیح می باشد چنان چه در سلسله صحیحه آمده است.
[۶۷] صحیح ابن حبان؛ همچنین در صحیح ترغیب و ترهیب نیز آمده است.
[۶۸] روایت ترمذی؛ و با روایات دیگر تقویت می شود چنانچه در صحیح ترغیب و ترهیب آمده است.
[۶۹] صحیح بخاری.

22/09/2021

مسلمان به فرشتگان خدا ایمان دارد و آن‌ها را از جمله بهترین مخلوقات خدا مى‏داند، و اعتقاد دارد که فرشتگان، بندگان مکرم خدا هستند، و خداوند آن‌ها را از نور آفریده است، همانطور که انسان را از خاک و جن‏ها را از شعله بدون دود و صاف آتش، آفریده است، مسلمان بر این باور است که خدا فرشتگان را موظف به انجام امور مهمى کرده است.

بعضى بعنوان (حفظه) مسئول حراست و نگهبانى از بندگان خدا هستند، عده‏اى هم کارشان ثبت اعمال بندگان است، برخى مسولیت بهشت و نعمت‌هاى آن را بعهده دارند.

بعضى مامور دوزخ (و عذاب دادن گناهکاران) هستند، گروهى در شبانه‏روز خدا را به پاکى یاد مى‏کنند و هرگز احساس خستگى نمى‏نمایند، خداوند بعضى از آنان را بر بعضى دیگر برترى داده‌است مانند جبرئیل و میکائیل و اسرافیل که فرشتگان مقرب دربار الهى هستند، و برخى دیگر از فرشتگان از درجه و رتبه کم‌ترى برخوردارند.

این عقیده و باور مؤمن، نخست بر گرفته از رهنمودهاى خود حضرت حق و سپس متکى به دلایل عقلى و نقلى است که به شرح آن‌ها مى‏پردازیم.

21/09/2021

۱- خداوند در آیه ۱۳۶ سوره نساء از وجود آنان (فرشتگان) سخن گفته و امر فرموده است که به آن‌ها ایمان داشته باشیم. ﴿وَمَن يَكۡفُرۡ بِٱللَّهِ وَمَلَٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ فَقَدۡ ضَلَّ ضَلَٰلَۢا بَعِيدًا﴾[النساء: ۱۳۶]. «هرکس خدا و فرشتگان و کتاب‌هاى آسمانى و پیامبران و روز قیامت را باور نداشته باشد، از راه راست خیلى دور افتاده و سخت گمراه مى‏باشد».

در آیه ٩۸ سوره بقره مى‏فرماید: ﴿مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّلَّهِ وَمَلَٰٓئِكَتِهِۦ وَرُسُلِهِۦ وَجِبۡرِيلَ وَمِيكَىٰلَ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَدُوّٞ لِّلۡكَٰفِرِينَ ٩٨﴾[البقرة: ٩۸]. «هرکس با خدا و فرشتگانش و پیامبرانش و جبرئیل و میکائیل دشمنى کند (کافر است) و خدا هم دشمن کافران خواهد بود».

در آیه ۱٧۲ سوره نساء مى‏فرماید: ﴿لَّن يَسۡتَنكِفَ ٱلۡمَسِيحُ أَن يَكُونَ عَبۡدٗا لِّلَّهِ وَلَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ﴾[النساء: ۱٧۲]. «عیسى مسیح و فرشتگان مقرب او از بندگى و عبادت خداوند استنکاف نمى‏ورزند».

در آیه ۱٧ سوره الحاقة مى‏فرماید: ﴿وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ﴾[الحاقة: ۱٧]. «در آن روز، هشت تن از فرشتگان، حامل عرش خداوند خواهند بود».

در آیه ۲۱ سوره مدثر مى‏فرماید: ﴿وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗ﴾[المدثر: ۲۱]. «نگهبانان و ماموران دوزخ را فقط از میان فرشتگان برگزیده‏ایم».و در آیات ۲۳ و ۲۴ سوره رعد مى‏فرماید:

﴿وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يَدۡخُلُونَ عَلَيۡهِم مِّن كُلِّ بَابٖ ٢٣ سَلَٰمٌ عَلَيۡكُم بِمَا صَبَرۡتُمۡ﴾[الرعد: ۲۳-۲۴].

«فرشتگان از هر سویى (درى) بر آنان (اهل بهشت) وارد مى‏شوند (و مى‏گویند) سلام و درود بر شما که در راه دین خدا از خود صبر و بردبارى نشان دادید».

در آیه ۳۰ سوره بقره مى‏فرماید: ﴿وَإِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٞ فِي ٱلۡأَرۡضِ خَلِيفَةٗۖ قَالُوٓاْ أَتَجۡعَلُ فِيهَا مَن يُفۡسِدُ فِيهَا وَيَسۡفِكُ ٱلدِّمَآءَ وَنَحۡنُ نُسَبِّحُ بِحَمۡدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَۖ قَالَ إِنِّيٓ أَعۡلَمُ مَا لَا تَعۡلَمُونَ ٣٠﴾[لبقرة: ۳۰]. «(بیادآور) زمانى را که پروردگارت در مورد آفرینش انسان (جانشین خود بر روى زمین) از فرشتگان نظر خواهى کرد. آن‌ها در جواب گفتند: آیا موجودى را در زمین مى‏آفرینى که فساد کند و خونریزى نماید!؟ حال آنکه ما تو را به پاکى یاد مى‏کنیم و تسبیح مى‏گوئیم. خداوند فرمود: من حقایقى مى‏دانم که شما نمى‏دانید».

۲- رسول اکرم ﷺدر دعاى شب از وجود فرشتگان خبر داده چنین فرموده است: «اللَّهُمَّ رَبَّ جِبْرِيلَ وَمِيكَائِيلَ وَإِسْرَافِيلَ، فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ اهْدِنِى لِمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ، إِنَّكَ تَهْدِى مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ» «خداوندا! تو پروردگار جبرئیل و میکائیل و اسرافیلى، تو آفریدگار زمین و آسمانى، تو داناى پیدا و پنهانى، تو در امور مختلف، میان بندگانت قضاوت مى‏کنى. پس در اختلاف پیرامون حق، مرا راهنمایى کن. همانا تو هر که را خواسته باشى، به راه راست هدایت مى‏کنى». (مسلم).

در روایتى از ابى حاتم چنین آمده است: «أَطَّتِ السَّمَاءُ وَحُقَّ لَهَا أَنْ تَئِطَّ مَا فِيهَا مَوْضِعُ أَرْبَعِ أَصَابِعَ إِلاَّ عَلَيْهِ مَلَكٌ سَاجِدٌ» «آسمان به آه و فغان در آمد، و باید که به آه و فغان در آید، زیرا جایى به اندازه چهار انگشت در آن پیدا نمى‏کنى که فرشته‏اى در آنجا سجده نکند». در حدیثى دیگر آمده است: «إِنَّ الْبَيْتَ الْمَعْمُورَ يَدْخُلُهُ كُلَّ يَوْمٍ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ ثُمَّ لاَ يَعُودُونَ» «روزانه هفتاد هزار فرشته وارد بیت المعمور مى‏شوند که هرگز براى بار دوم به آن‌ها نوبت ورود به آنجا نمى‏رسد». (أصله في الصحيحين).

در حدیثى دیگر آمده است: «إِذَا كَانَ يَوْمُ الْجُمُعَةِ كَانَ عَلَى كُلِّ بَابٍ مِنْ أَبْوَابِ الْمَسْجِدِ مَلاَئِكَةٌ يَكْتُبُونَ الأَوَّلَ فَالأَوَّلَ فَإِذَا جَلَسَ الإِمَامُ طَوَوُا الصُّحُفَ وَجَاءُوا يَسْتَمِعُونَ الذِّكْرَ» «روز جمعه بر هر درى از درهاى مسجد فرشتگانى حضور پیدا مى‏کنند و نام کسانى را که وارد مسجد مى‏شوند، بترتیب ورود آنها، در دفاتر خود مى‏نویسند، و زمانى پرونده‏هاى خود را مى‏بندند که امام شروع بخواندن خطبه کند، آنگاه فرشتگان مى‏نشینند و به خطبه گوش فرا مى‏دهند». (رواه مالك وهو صحيح).

در بخارى آمده است: «يَتَمَثَّلُ لِي الْمَلَكُ أَحْيَانًا رَجُلًا فَيُكَلِّمُنِي فَأَعِي مَا يَقُولُ» رسول اکرم ﷺفرمودند: «گاهى فرشته وحى بصورت انسان بر من ظاهر مى‏شود و با من سخن مى‏گوید و من هم آن مطلب را بخاطر مى‏سپارم».

۳- در جنگ بدر تعداد زیادى از صحابه، فرشتگانى را که به کمک آن‌ها آمده بودند، رویت کردند.

همچنین گروهى از آنان، جبرئیل علیه السلام را که حامل وحى بود و گاهى بصورت و لباس حضرت دحیه کلبى آشکار مى‏شد، دیده‏اند. از معروفترین روایاتى که در این مورد ذکر شده، مى‏توان از حدیث عمربن خطاب رضی الله عنه نام برد، این حدیث در صحیح مسلم آمده و از این قرار است.

روزى آنحضرت ﷺخطاب به عمر رضی الله عنه و سایر صحابه فرمودند: آیا مى‏دانید این سائل چه کسى بود؟ گفتند: خیر، خدا و رسولش بهتر مى‏دانند، آنحضرت ﷺفرمودند: «او جبرئیل بود، و آمده بود تا احکام اسلام را به شما بیاموزاند».

۴- میلیون‌ها نفر از پیروان پیامبران پیشین، به وجود ملائکه ایمان آورده‏اند و آنچه را که پیامبرانشان درباره فرشتگان گفته‏اند، باور کرده‏اند.

21/09/2021

دلایل عقلی بر وجود فرشتگان
عقل انسان وجود فرشتگان را نفى نمى‏کند و آن را محال نمى‏داند، بلکه عقل آنچه را که مستلزم اجتماع ضدین مانند وجود و عدم یک شى‏ء در آن واحد یا مستلزم اجتماع نقیضین باشد مانند جمع شدن روشنى و تاریکى، را محال مى‏داند و آن را نفى مى‏کند، در حالى که ایمان به وجود فرشتگان، مستلزم چنین چیزى نیست.

۱- این امر نزد تمام اندیشمندان عالم، مسلم و پذیرفته شده است که آثار شى‏ء، دال بر وجود آن شى‏ء مى‏باشد، و فرشتگان آثار زیادى دارند که وجود آن‌ها را ثابت مى‏کند آن آثار عبارتند از:

۲- رسیدن وحى به انبیاء و پیامبران الهى توسط روح الأمین (جبرئیل) زیرا تمام امور مربوط به وحى به ایشان محول شده بود، این اثر، اثرى است پیدا و غیر قابل انکار، که وجود ملائکه را تایید و تثبیت مى‏کند.

۳- مردن موجودات زنده و قبض روح آنان بوسیله فرشتگان، این اثر نیز از جمله آثار وجود فرشته مرگ و معاونین اوست.

خداوند در آیه ۱۱ سوره سجده مى‏فرماید: ﴿قُلۡ يَتَوَفَّىٰكُم مَّلَكُ ٱلۡمَوۡتِ ٱلَّذِي وُكِّلَ بِكُمۡ﴾[السجدة: ۱۱]. «فرشته مرگ که مأمور قبض روح شما است، شما را مى‏میراند».

۴- محافظت کردن انسان‌ها در برابر اذیت و آزار رسانیدن جن‏ها و شیاطین در طول زندگى، باید گفت انسان در دسترس جن وشیطان قرار درد، آن‌ها او را مى‏بینند ولى انسان آن‌ها را نمى‏بیند.

در آیه ۱۱ سوره رعد مى‏فرماید: ﴿لَهُۥ مُعَقِّبَٰتٞ مِّنۢ بَيۡنِ يَدَيۡهِ وَمِنۡ خَلۡفِهِۦ يَحۡفَظُونَهُۥ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِ﴾[الرعد: ۱۱]. «براى انسان محافظین از پیش رو و پشت سر گماشته شده که به امر خدا از او نگهبانى مى‏کنند».

۵- ندیدن یک چیز دلیل ضعف چشم یا عدم توان لازم براى دیدن آن، منافاتى با وجود آن چیز ندارد، و بگفته معروف، عدم ادراک، نمى‏تواند دلیل عدم وجود شى‏ء باشد.

بسیارى از موجودات عالم، با چشم غیر مسلح قابل رویت نیستند ولى همان‌ها با ذره‏بین‏هاى قوى، براحتى دیده مى‏شوند.

21/09/2021

مسلمان به اسماء حسنى و صفات والاى خداوند متعال ایمان دارد و غیر خدا را در این اسماء و صفات شریک نمى‏داند، و آن‌ها را توجیه و تاویل نمى‏کند تا از مفهوم حقیقى خود جدا شوند، و نیز صفات حق تعالى را با صفات موجودات فناپذیر، تشبیه نمى‏کند.

مؤمن، به اثبات صفاتى که خدا و پیامبر از آن‌ها سخن گفته و در مورد خدا ثابت نموده‏اند، مى‏پردازد و صفاتى را که خدا و پیامبر، آن‌ها را از ذات حق، سلب کرده‏اند، نفى مى‏کند. این عقیده و باور مؤمن در پرتوى دلایل عقلى و نقلى است که بشرح آن‌ها مى‏پردازیم.

21/09/2021

دلایل نقلی در مورد اسماء و صفات الله جل جلاله

خداوند، خودش درباره اسماء و صفات خود در آیه ۱۸۰ سوره اعراف، چنین مى‏فرماید: ﴿وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ فَٱدۡعُوهُ بِهَاۖ وَذَرُواْ ٱلَّذِينَ يُلۡحِدُونَ فِيٓ أَسۡمَٰٓئِهِۦۚ سَيُجۡزَوۡنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ١٨٠﴾[الأعراف: ۱۸۰]. «خداوند، نام‌هاى زیبایى دارد. با همان نام‌ها، او را بخوانید. و کسانى که در نام‌هاى خدا تحریف مى‏کنند، رها سازید. (زیرا در آینده نزدیک) آن‌ها براى این کار خود مجازات خواهند شد».

و در آیه ۱۱۰ سوره اسراء مى‏فرماید: ﴿ٱدۡعُواْ ٱللَّهَ أَوِ ٱدۡعُواْ ٱلرَّحۡمَٰنَۖ أَيّٗا مَّا تَدۡعُواْ فَلَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾[الإسراء: ۱۱۰]. «خدا را با (نام) اللّه یا رحمن یاد کنید (فرقى نمى‏کند شما مى‏توانید او را با نام‌ها و صفات متعدد یاد کنید. این کار مخالف توحید نیست) خدا را به هرکدام (از اسماء حسنى) بخوانید (مانعى ندارد) او داراى نام‌هاى زیباست».

خداوند، خودش نام‌هایى مانند سمیع، بصیر، کلیم، قوى، عزیز، لطیف، خبیر، شکور، حلیم، غفور، رحیم را براى خود برگزیده است. یا آمده است که: او با موسى علیه السلام سخن گفته است. او بر عرش خود مستقر شده است. او با دست‌هاى خود آفریده است. او نیکوکاران را دوست دارد او اهل ایمان را مى‏پسندد. علاوه بر اینها، خداوند صفات ذاتى و فعلى دیگرى مانند محبت‏کردن، نازل شدن و آمدن، دارد که هم قرآن و هم رسول خدا ﷺ از آن‌ها سخن گفته‏اند.

۱- بر اساس احادیث صحیح و روشن، آنحضرت ﷺ در مورد برخى از صفات خدا، سخن گفته است. مثلا در بخارى و مسلم چنین آمده است: «يَضْحَكُ اللَّهُ إِلَى رَجُلَيْنِ يَقْتُلُ أَحَدُهُمَا الآخَرَ كِلاَهُمَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ» «خداوند به دو مرد که یکى دیگرى را کشته و هر دو وارد بهشت مى‏شوند، مى‏خندد (یکى در حالت کفر دیگرى را شهید کرده سپس بعد از مدتى مسلمان شده و شهید شده است)».

در حدیثى دیگر، آمده است: «لاَ تَزَالُ جَهَنَّمُ يُلْقَى فِيهَا وَتَقُولُ: هَلْ مِنْ مَزِيدٍ؟ حَتَّى يَضَعَ رَبُّ الْعِزَّةِ فِيهَا رِجْلَهُ. وفى رواية قَدَمَهُ» «همواره (افراد مجرم) در دوزخ انداخته مى‏شوند. دوزخ مى‏گوید: کسى دیگر هست که بفرستید. من خواهان بیشتر اینگونه افراد هستم. سرانجام پروردگار، قدم خود را روى آن مى‏گذارد، آنگاه که فضاى خالى دوزخ پر مى‏شود، آنگاه دوزخ مى‏گوید: کافى است». (متفق علیه).

در حدیثى دیگر، رسول اکرم ﷺفرموده است: «يَنْزِلُ رَبُّنَا كُلَّ لَيْلَةٍ إِلَى سَمَاءِ الدُّنْيَا حِينَ يَبْقَى ثُلُثُ اللَّيْلِ الآخِرُ فَيَقُولُ: مَنْ يَدْعُونِى فَأَسْتَجِيبَ لَهُ؟ وَمَنْ يَسْأَلُنِى فَأُعْطِيَهُ؟ وَمَنْ يَسْتَغْفِرُنِى فَأَغْفِرَ لَهُ» «پروردگارما، همه شب پس از اینکه دوسوم از شب بگذرد، به آسمان دنیا فرود مى‏آید و مى‏فرماید: چه کسى مرا مى‏خواند، تا او را اجابت کنم، چه کسى از من مى‏خواهد تا به او عطا کنم؟ چه کسى از من آمرزش مى‏خواهد تا او را بیامرزم؟». (متفق علیه).

در حدیثى دیگر آمده است: «لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ مِنْ أَحَدٍ يَجِدُ راحِلَتَهُ». (مسلم). «خداوند هنگام توبه بنده‏اش بمراتب بیشتر خوشحال مى‏شود از کسى که مرکب گمشده‏اش را پیدا کند».

همچنین گفته‏اند: در زمان رسول اکرم ﷺشخصى مرتکب گناهى شده بود که باید براى آن کفاره مى‏داد. براى این منظور همراه کنیز خود بحضور آنحضرت ﷺشرفیاب شد. رسول اکرم ﷺاز آن کنیز پرسید: «خداوند کجاست؟» گفت: (خداوند در آسمان است) رسول اکرم ﷺپرسید: من کى هستم؟ گفت: تو رسول خدا هستى، پیامبر اکرم ﷺبه صاحب کنیز گفت: او را آزاد کن، او مؤمن است.

در حدیثى دیگر، آنحضرت ﷺفرمود: «يَقْبِضُ اللَّهُ الأَرْضَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَيَطْوِى السَّمَاءَ بِيَمِينِهِ ثُمَّ يَقُولُ: أَنَا الْمَلِكُ أَيْنَ مُلُوكُ الأَرْضِ»؟ «روز قیامت، خداوند در حالى که زمین را در قبضه گرفته و آسمان را که مانند طومارى پیچیده شده، در دست راست خود دارد، مى‏فرماید: (امروز) من پادشاه هستم. کجایند پادشاهان زمین!؟». (بخاری).

۲- تمام سلف صالح (صحابه، تابعین و ائمه اربعه) رضوان اللّه عليهم أجمعين، صفات خدا را بدون هیچگونه تاویل یا رد و نفى‏اى پذیرفته‏اند، کوچک‌ترین دلیلى وجود ندارد که آن‌ها این صفات را رد یا بر غیر معنى ظاهرى آن حمل کرده باشند، بلکه همه آن صفات را بر ظاهر آن حمل نموده و به معنى و مفهوم آن اعتقاد داشته‏اند، آن‌ها مى‏دانستند که صفات خدا با صفات سایر موجودات فناپذیر، تفاوت دارند.

از حضرت امام شافعى، درباره ﴿ٱلرَّحۡمَٰنُ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ ٱسۡتَوَىٰ ٥﴾[طه: ۵]. سوال شد، فرمود:

نفس استوا (مستقر شدن بر عرش) معلوم است، اما کیفیت آن، مشخص نیست و هرگونه تفکر درباره آن، باعث گمراهى مى‏شود.

همچنین فرمود: به خدا و هر چه از سوى اوست، مطابق مشیت خدا، ایمان آورده‏ام. بر پیامبر و هر چه از سوى او آمده یا گفته شده است، مطابق خواست او ایمان آورده‏ام.

امام احمد، درباره این سخنان پیامبر ﷺکه فرمود: «خداوند بر آسمان دنیا فرود مى‏آید، خداوند روز قیامت دیده مى‏شود، خداوند تعجب مى‏کند، مى‏خندد، خشم مى‏گیرد، خشنود مى‏شود، مى‏پسندد و...». گفت: بدون کم و کیف، به همه این مطالب ایمان دارم و صحت آن‌ها را مى‏پذیرم. یعنى ایمان دارم که خداوند، فرود مى‏آید و او بر عرش مستوى است و با همه مخلوقات تفاوت دارد. اما کیفیت فرود آمدن و رویت و استوى و معنى حقیقى آن‌ها را نمى‏دانم. و علم صحیح این مقوله‏ها را به خدا واگذار مى‏کنم که گوینده آن‌هاست. و قول رسول خدا ﷺرا رد نمى‏کنم. و خدا را بیش از آنچه که پیامبر اکرم ﷺو خداوند، خودش وصف کرده توصیف نمى‏کنم. باوجود این، همه مى‏دانیم که هیچ چیزى مانند خدا وجود ندارد و او شنوا و بیناست ﴿لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ﴾[الشوری: ۱۱].

21/09/2021

۱- خداوند متعال خویشتن را به صفت‌ها و نام‌هایى نامیده است، و ما را از توصیفش به وسیله آن‌ها برحذر نداشته و به تأویل و تفسیرشان برخلاف معنى ظاهریشان دستور نفرموده است. آیا معقول است گفته شود که: اگر خداوند را با آن نام‌ها نام ببریم و به آن صفت‌ها بستاییم، در واقع او را به آفریده‏هایش تشبیه کرده‏ایم، و به همین دلیل باید آن‌ها را تأویل نموده و بر غیر معنى ظاهریشان حمل نماییم؟ هرچند در عمل صفات خداوند را تعطیل و نفى نموده؟ و در مورد اسماء و صفاتش به بیراهه رفته باشیم. در حالى که خداوند متعال در مورد کسانى که راجع به اسماء او به انحراف رفته‏اند مى‏فرماید:

﴿وَذَرُواْ ٱلۡبَيۡعَۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ﴾[الأعراف: ۱۸۰].

«و آن‌هایى را که در مورد اسماء او به بیراهه مى‏روند، ترک کنید. آنان کیفر کار خود را خواهند دید».

۲- کسى که بخاطر دچار نگردیدن به تشبیه صفتى از صفات خداوند را انکار مى‏کند، بدین معنى که پیشتر یکى از آن صفات را به صفات مخلوقات تشبیه نموده و براى فرار از آن، دچار نفى و تعطیل آن صفات گردیده است، و در عمل صفاتى را که براى خداوند پذیرفته بود، تعطیل و بى‏معنى گردانیده، و در واقع دچار دو گناه بزرگ شده است، یکى گناه «تشبیه» و دیگرى گناه «تطیل»؟

در این صورت آیا بهتر آن نیست که خداوند متعال با همان اسماء و صفاتى که خود و پیامبرش بیان فرموده‏اند توصیف شود، البته همراه با این باور که صفات او هیچ مشابهتى با صفات آفریده‏هایش ندارد و ذات او با ماهیت مخلوقاتش همسان نیست؟

۳- در واقع ایمان به صفات خداوند و توصیفش به آن صفات به معنى تشبیه او به صفات پدیده‏ها و آفریده‏ها نمى‏باشد، زیرا عقل و اندیشه انسان برخوردار بودن خداوند از صفاتى را که هیچگونه مشابهتى با صفات مخلوقات نداشته، و تنها در اسم و نامگذارى همخوانى داشته باشند، محال نمى‏شمارد، بدین معنى که خداوند داراى صفاتى خاص خود باشد، و مخلوقات نیز صفات ویژه خود را دارا باشند.

به همین خاطر انسان مسلمان به صفات خداوند متعال باور دارد، و او را با آن صفات مى‏شناسد، و در عین حال هیچگاه بر این باور نیست و به ذهن او خطور نمى‏کند که دست خداوند «يد اللّه»-بجز درنام و لغت- با دست مخلوقات مشابهت دارد، زیرا خداوند در ذات و صفات و افعالش هیچگونه مشابهتى با مخلوقات ندارد. خداوند مى‏فرماید:

﴿لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ﴾[الشوری: ۱۱]. «هیچ چیز همانند خداوند نیست و او شنوا و بیناست».

19/09/2021

مسلمان بر این باور است که معبود گذشتگان و آیندگان، خداوند است. که سواى او اله و معبود بحقى وجود ندارد، این باور و عقیده مسلمان نخست ملهم از هدایت تکوینى حضرت حق است که نصیب آنان ساخته است، زیرا هدایت یافته واقعى کسى است که خداوند او را هدایت کرده باشد، همانطور که فرمود:

﴿مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِي﴾[الأعراف: ۱٧۸]. همچنین نشأت گرفته از دلایل عقلى و نقلى است، که به شرح آن‌ها مى‏پردازیم.