Kimmie's Kitties

Home
Kimmie's Kitties

Kimmie's Kitties A compilation of the adventures of Queen Noetje, King Amon, Princess Toetie, and Duchess Everly. �

17/02/2025

Deze keer gelukkig WEL op record gedrukt, dus nu ook daadwerkelijk bewijs van hoe lief Poes is 🥹

13/02/2025

Poes had geloof ik geen zin in zalf op z'n p**t 😅

11/02/2025

Wanneer je mens niet snapt dat je AL het eten wil, niet maar een beetje... 😾

08/02/2025

Look at them playing nice 🥰

07/02/2025

Knocked out 😴

04/02/2025

Ook hallo 🤭

28/01/2025

Knappe dame 😊

25/01/2025

Je kunt in ieder geval niet zeggen dat hij geen doorzettingsvermogen heeft... 🤦🏻‍♀️

23/01/2025

Wanneer je compleet uitgehongerd bent, en de human gewoon wat anders gaat doen 😾

17/01/2025

The grass is always greener... 🤭

09/01/2025

Dit is Poes (voluit Montu Sparkling Soda Poes), een kater die nu 6 maanden bij mij mag wonen, en daarvoor dusdanig veel tikken van het leven heeft gehad, dat dit flinke mentale (en fysieke) littekens heeft achtergelaten.

In die 6 maanden tijd hebben wij er samen enorm hard aan gewerkt om zijn laatste jaren (wat er mogelijk niet veel meer zullen zijn, want Poes is al 13) een stuk comfortabeler te maken. En ik denk dat we best trots mogen zijn op waar we nu staan.

Concreet betekent dit dat Poes geaccepteerd wordt om zijn angsten, maar dat we ook werken aan een meer zelfzekere Poes. Op deze leeftijd is het natuurlijk lastig om het verleden te vergeten, maar dat betekent niet dat we níks kunnen doen.

We combineren (!) dit echter wel met gedragsmedicatie, omdat Poes hiermee vrijwel continu binnen zijn window of tolerance weet te blijven, in plaats van direct in hyperarousel te schieten bij minimale spanning.

Een zelfzekere kat durft meer zichzelf te zijn, wat in het geval van Poes betekende dat hij pijnklachten durfde te laten zien. Op deze leeftijd is artrose verre van onwaarschijnlijk, dus ook dit pakken we aan.

Momenteel zijn we nog even aan het stoeien met een p**twond (Poes is een expert in het slopen van verband), en ook de dames zijn (terecht) nog niet overtuigd, maar we hebben momenten dat ze (onder toezicht) samen los kunnen zijn zonder echt spanningen, dus het valt niet tegen.

Poes heeft mij geaccepteerd als zijn mens, en kan ook echt steun zoeken bij mij, zolang ik maar geen hele gekke dingen wil doen (zoals wondverzorging zonder een 3e hand die snacks voert).

(De "kleding" is functioneel en tijdelijk van aard.)

01/12/2024

Happy birthday to my sassiest little fluffball 🖤

14/10/2024

Who could've thought 😭❤️

06/10/2024

Vandaag even geen informatieve post, maar het eerste jubileum van "Amon-dag". Een dag die ik een jaar geleden met een gouden randje in het leven heb geroepen, en die helaas op het eerste jubileum al een zwarte sluier draagt.

Waar ik vorig jaar nog zijn kracht vierde, voel ik nu vooral leegte.

Ik denk dat ik deze post ondertussen al wel 1000x opnieuw ben gestart, heb herschreven, en heb weg geklikt. Er zijn ook gewoon geen woorden die kunnen beschrijven wie Amon was, en wat hij voor mij betekende. En er zijn gewoon geen woorden voor het g*t dat hij achterlaat...

Amon zou vandaag 15 jaar geworden zijn, en dat zou echt de grootste F*-you geweest zijn naar alle tegenslagen die hij voor zijn kiezen heeft gekregen. Maar elke verjaardag was al een wonder (en uiteindelijk elke dag), en hij heeft heeft zijn laatste uren mogen doorbrengen met het grootste deel van zijn waardigheid nog intact.

Amon heeft menig dierenarts, en mij, regelmatig tot wanhoop gedreven. Van complexe chronische problematiek, tot de meest idiote spoedjes, waarbij het altijd weer even afwachten was of hij "lief" (een p**t kunnen hechten zonder verdoving) of "stout" (tot bijtaccidenten aan toe) zou zijn. Tot zijn laatste adem, en erna.

Amon heeft daarentegen ook de harten veroverd van vrijwel iedereen die de eer heeft gehad om hem te leren kennen. Niet omdat het zo'n allemansvriend was, maar juist omdat het een nonchalante e***l was die sc**jt had aan de hele wereld. Amon deed wat Amon dacht, en er was maar 1 iemand waar hij echt naar luisterde (Noetje, niet ik).

Maar Amon was vooral een bron van inspiratie. Ik moest en zou ervoor zorgen dat ik hem het leven gaf wat hij verdiende. Amon gaf namelijk nooit op, wat het leven ook naar hem gooide, en als Amon door wilde, moest ik ervoor zorgen dat hij dat kon. Op zijn manier. En die kracht kan ik alleen maar jaloers op zijn.

Amon is vanaf dag 1 mijn maatje geweest. Van de kleine schoteloor die op je hand paste, tot de reus die mijn hele buik in beslag nam. Zocht je Amon, hoefde je maar rondom mij te kijken, want ik was ook zíjn grootste steun en toeverlaat.

Gelukkig ben je goed opgevangen door Noetje, en houden je meisjes mijn schoot warm 🖤

10/07/2024

Er is maar weinig zo rewarding als het vertrouwen winnen van een rugzakkat.

Ik ben natuurlijk vooral gewend om complexere medische zaken te moeten tackelen, en dat onder controle krijgen geeft ook absoluut voldoening, maar wanneer je daar de "strijd verliest", verlies je het tegen de natuur.

Wanneer de strijd op gedragsmatig vlak is, voelt het al heel snel persoonlijk. De kat is niet door jou gevormd, maar reageert nu wel op wat JIJ doet. En als wat JIJ doet niet in zijn plaatje valt...

En ja, natuurlijk gaan dit soort dingen met vallen en opstaan, hebben zaken tijd nodig, en is er echt wel ruimte voor fouten... Maar het is enorm bevredigend voor de innerlijke perfectionist wanneer het allemaal soepel lijkt te gaan 🖤

Poes, die nog geen enkele keer een waarschuwende tik heeft uitgedeeld, die zich zonder al te veel stress laat zalven, die zich uit durft te laten dagen tot spel, en Poes, die zelf om liefde en genegenheid durft te vragen 🖤

07/07/2024

Dit is Poes (ik heb het niet verzonnen), een kater van 13 jaar met een redelijke rugzak. Hij ziet er wat gehavend uit, en was dan ook een langzitter in het asiel.

Poes trok direct mijn aandacht, en na enkele bezoekjes en zorgvuldige overwegingen, heb ik dan ook de knoop doorgehakt.

Poes vindt de wereld een erg spannende plek, en zal bij het aangeven van zijn grenzen de subtiele signalen overslaan.

Verder heeft Poes waarschijnlijk een ongelukje gehad, waardoor zijn kop en nek permanent beschadigd zijn. Dit moet dan ook regelmatig gezalfd worden.

Ik zie echter ook hoeveel potentie hij heeft, en ik denk dat hij in de juiste omgeving op kan bloeien tot een echte knuffelkont. Hij lijkt ook open te staan voor mij, dus met wat geduld, en een hoop snoepjes (want een snoepkont is het wel), komen we een heel eind.

Voor nu mag hij nog even in z'n uppie wennen aan alle veranderingen, en mij, voor we de rest van het huis gaan laten zien, en natuurlijk uiteindelijk ook de dames. We willen natuurlijk niet teveel ineens.

En dan is het duimen dat de uiteindelijke introductie ook een succes wordt!

05/07/2024

Such a pretty girl 🥰

01/06/2024

A little bit of post-op care, always a good distraction 🙈

Address

Website

http://www.instagram.com/kimmehskittehs/

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Kimmie's Kitties posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Videos

Deze keer gelukkig WEL op record gedrukt, dus nu ook daadwerkelijk bewijs van hoe lief Poes is 🥹

Je kunt in ieder geval niet zeggen dat hij geen doorzettingsvermogen heeft... 🤦🏻‍♀️

Who could've thought 😭❤️

Er is maar weinig zo rewarding als het vertrouwen winnen van een rugzakkat. Ik ben natuurlijk vooral gewend om complexere medische zaken te moeten tackelen, en dat onder controle krijgen geeft ook absoluut voldoening, maar wanneer je daar de "strijd verliest", verlies je het tegen de natuur. Wanneer de strijd op gedragsmatig vlak is, voelt het al heel snel persoonlijk. De kat is niet door jou gevormd, maar reageert nu wel op wat JIJ doet. En als wat JIJ doet niet in zijn plaatje valt... En ja, natuurlijk gaan dit soort dingen met vallen en opstaan, hebben zaken tijd nodig, en is er echt wel ruimte voor fouten... Maar het is enorm bevredigend voor de innerlijke perfectionist wanneer het allemaal soepel lijkt te gaan 🖤 Poes, die nog geen enkele keer een waarschuwende tik heeft uitgedeeld, die zich zonder al te veel stress laat zalven, die zich uit durft te laten dagen tot spel, en Poes, die zelf om liefde en genegenheid durft te vragen 🖤