ตอนเด็กๆ วิชาหนึ่งที่ชอบมากคือเกษตร เพราะไม่ต้องฟังครูสอนในห้องยาวๆ ส่วนใหญ่ครูมักปล่อยให้นักเรียนไปแปลงผักหลังโรงเรียน ชอบโมเมนต์เวลาเดินระหว่างแปลงแล้วมียอดผักเรียดกระทบขาไปมา ขณะที่สายตาส่องดูแปลงของเพื่อนๆ ว่าผักใครตาย ผักใครโต
น่าเสียดายที่วิชาเกษตรไม่ค่อยถูกให้ค่าในโรงเรียนเท่าไร ครูสอนวิชาเกษตรก็ดูเหมือนจะถูกสนใจจากนักเรียนน้อยกว่าครูเลข วิทย์ หรือภาษาอังกฤษ คล้ายๆเราถูกบอกให้เชื่อว่าวิชาเ
กษตรเป็นอะไรที่ 'ชอบได้ แต่อย่าจริงจัง'
เพจนี้เป็นบันทึกการ re-learn และ re-connect กับการเกษตร และการกลับไปจริงจังกับวิชาเกษตรอีกครั้งในรอบหลายสิบปี จากการเข้าร่วมโครงการ #ผู้ประกอบการเกษตรอินทรีย์บนฐานเศรษฐกิจหมุนเวียน โดย ซึ่งมีจุดประสงค์ชวนผู้ที่สนใจมาเรียนรู้การทำเกษตรในเมือง การนำเศษอาหารและขยะอินทรีย์มาทำปุ๋ย และการพัฒนาฟาร์มผักอินทรีย์ให้เป็นธุรกิจเพื่อสังคม แต่ละสัปดาห์ จะมีการเรียนภาคทฤษฎี 4 ชั่วโมง และต้องไปฝึกภาคปฏิบัติที่ฟาร์มอีกครึ่งวัน ยาวไปตลอด 3 เดือน
ยังไม่รู้ว่าปลายทางของโครงการนี้จะพาเราแต่ละคนไปถึงจุดไหน แต่มันก็อาจเหมือนอย่างที่พี่หนู หนึ่งในหัวเรือของโครงการพูดไว้ว่า "Wellbeing is a journey, not a destination nor a checklist"