08/11/2023
สามสี่ปีมาแล้ว เช้าหนึ่งในฤดูหนาว “สิ่งละอันพันละนก” เก็บอุปกรณ์ถ่ายรูปนกทั้งหมดใส่ท้ายรถ ขับออกมาจากนาเกลือโคกขาม สมุทรสาคร มุ่งหน้ากลับกรุงเทพฯ
เลยออกมาหน่อย จากนาเกลือเปลี่ยนเป็นบ่อปลาเก่าๆ มีต้นโกงกางกับชะครามขึ้นหยอมแหยม เงายาวๆตัวหนึ่งก็กระโดดขึ้นมาบนถนน ลักษณะกำลังจะข้าม
ตอนแรก “สิ่งละอันพันละนก” คิดว่าเป็นตัวเหี้ย เพราะแถวนั้นชุกชุมพอสมควร แต่ท่าเดินบอกว่าไม่ใช่ เหี้ยที่ไหนจะกระโดดได้ ฉับพลันก็นึกออกว่าเคยเห็นสัตว์แบบนี้มาก่อน ตัวนากแน่ๆ เท้าเหยียบเบรกค้างยาวทีเดียว บังคับรถจอดข้างทาง
นากไม่ได้มาตัวเดียว ตัวที่สอง ที่สาม ค่อยๆทยอยวิ่งข้ามถนน
เคราะห์ดีที่ “สิ่งละอันพันละนก” ไม่ชอบเก็บของให้เรียบร้อย ดังนั้น กล้องถ่ายรูปจึงยังวางกองอยู่ข้างๆคนขับ รีบดับเครื่องหยิบกล้องพาดขอบหน้าต่าง ตัวนากไม่ได้ให้โอกาสนานนัก สองตัวแรกวิ่งตะโพงไปก่อน ตัวที่สามหยุดมองแว่บเดียวก่อนจะวิ่งตาม น้ำกระจายเป็นทาง
กลับมาสอบทานกับคู่มือ คิดว่าน่าจะเป็นนากใหญ่ขนเรียบ (Smooth-coated Otter) แน่ๆ เพราะเป็นชนิดเดียวที่ยังพอเหลือหาได้แถวนั้น และเคยมีผู้พบเดินอยู่ริมถนน น้องๆที่อยู่แถวนั้นเล่าให้ฟังว่า พวกมันทำรังใต้ถุนบ้านคนด้วยซ้ำ บางคนก็เอาลูกมันมาเลี้ยง
แม้จะยังพอมีเหลืออยู่บ้าง แต่ก็หาไม่ง่าย นานๆจะพบที เรียกว่าต้องโชคดีจริงๆ เพราะปกติ นากจะหากินเช้าตรู่หรือเย็นย่ำ ที่จะออกมาเดินอวดรถราข้างถนนนั้นอย่าหวังให้ยาก
แม้ภายหลัง “สิ่งละอันพันละนก” จะเคยตามไปดูครอบครัวนากตามแถบปริมณฑลอีก ก็ไม่เคยประทับใจและตื่นเต้นเท่าเช้าวันนั้นอีกเลย
