Sandra Boers kwam op 5 jarige leeftijd in contact met paarden. Vanaf de eerste ontmoeting werd het duidelijk dat paarden een zeer grote rol zouden gaan spelen in haar verdere leven. Op 11 jarige leeftijd werd een droom werkelijkheid en kwam Flash op haar pad. Met Flash nam ze deel aan Gymkhana wedstrijden. Gymkhana’s zijn bedoeld om de behendigheid van het paard en de communicatie tussen ruiter en paard te testen. Van barrelracing tot balonnen prikken, alles kwam aan bod om het vertrouwen tussen ruiter en paard te bekijken. Gymkhana's vertonen veel gelijkenissen met Working Equitation, een discipline die momenteel aan een groeispurt begonnen is.
Toen op 14 jarige leeftijd de Warmbloedmerrie Akela in haar leven kwam en het een talentvol springpaard bleek te zijn, startte ze ook in springwedstrijden. Jumpings en Gymkhana's wisselden elkaar af en al haar vrije tijd spendeerde ze aan trainen en op wedstrijd gaan.
Behalve paardrijden en studeren vond ze toch nog de tijd om een stapje in de wereld te zetten waar ze haar huidige man Peter leerde kennen. Een aantal jaren later verhuisden ze naar een prachtige plek waar de geliefde paarden aan huis konden staan. Vermits Flash en Akela ondertussen op pensioen waren en genoten van hun vrije tijd in het weiland, kochten ze 2 jonge paarden Washi( paint ) en Cheyenne ( connemara )
Washi was een paard met een minder goed verleden, waardoor hij met regelmaat zeer gevaarlijk uit de hoek kon komen. Dit paard zorgde ervoor dat Sandra op een andere manier ging kijken naar het trainen van paarden. Nadat het paard een stukje van haar vinger had gebeten ging ze zich nog meer verdiepen in hoe paarden onderling met elkaar communiceren. Stap voor stap veranderde Washi van een gevaarlijk dier naar een trouwe vriend voor het leven. Door deze ervaring groeide haar passie nog meer. Vastberaden ging ze op zoek naar technieken om paarden op een respectvolle manier te kunnen trainen, rekeninghoudend met de natuur van het paard.
Wedstrijden rijden werd even on hold gezet en samen met haar man trok ze er op uit in de natuur samen met Cheyenne en Washi. Tijdens deze buitenritten werd er vaak off road gereden....van over boomstammen springen, door grachten ploeteren tot poortjes openen. Door deze trailobstacles te nemen tijdens hun avonturen versterkte de band tussen ruiter en paard enorm.
Een aantal jaren later moest ze haar springpaard Akela laten gaan op 25 jarige leeftijd. Akela had gelukkig nog vele jaren kunnen genieten van haar welverdiende pensioen. Met dit verlies bleef er een leegte achter en een tijdje later kwam Shana in haar leven, een jonge Peruaanse Paso merrie. De Peruaanse Paso is een gangenpaard. Deze paarden hebben een extra gang nl. de Paso Llano, beter bekend als de Tolt bij ijslandse paarden. Met de liefde voor dit bijzondere ras groeide ook het aantal Peruaanse Paso's en al snel kwamen Paco, Pilasha en Bolero de kudde versterken.
Ze verhuisde nogmaals met haar man Peter en haar dieren naar een andere magische plek, waar meer plaats was voor de paarden.
Amper een aantal weken later kregen zij verschrikkelijk nieuws. Sandra kreeg de diagnose..... borstkanker.
Omdat het over een zeer agressieve vorm ging, was het een zeer moeilijke taak om dit te kunnen overleven. Met volle moed startte ze met de behandelingen en wonder boven wonder werd ze stap voor stap weer beter. Tijdens dit proces zocht ze veel steun bij hun dieren en kwam ze meer en meer tot besef dat dieren werkelijk helend werken.De onvoorwaardelijke liefde van dieren is dat wat je nodig hebt om kracht te vinden om door te zetten. De liefde voor en van haar dieren was een zeer groot deel van haar herstel. Tijdens die periode maakte Sandra een belofte..... zodra ze weer sterk genoeg was, ze iets terug ging doen voor dieren. Ze maakte de belofte om dieren te helpen, zoals zij dit voor haar hadden gedaan toen ze zo diep zat. Dieren worden vaak niet goed begrepen, waardoor er problemen ontstaan tussen mens en dier met alle gevolgen vandien.
Die dag werd Valley Of Angels geboren, afgekort VOA.
Sandra werkte verder aan het ontwikkelen van haar eigen unieke manier van trainen en gaf haar trainingen een naam.... VOA trainingen.
Sindsdien hielp ze alle vele dieren en mensen om beter met elkaar te communiceren. Het geeft haar een zeer warm en voldaan gevoel om op deze manier iets terug te kunnen doen voor onze trouwe viervoeters.
In 2014 kwam ze in contact met Working Equitation. Dressuurmatig obstacles nemen met regelmatig een sprongetje ertussen is iets waar Sandra enorm van houdt. Ze sloot Working Equitation in haar hart en kocht de jonge Lusitano hengst Luar Do Borrado. Het is best bijzonder dat deze discipline zo goed aansluit bij wat ze al heel haar leven met heel haar hart doet. De Gymkhana's en Jumpings worden nu samengevat in 1 discipline. Dat er bij de Working Equitation nog een dressuur onderdeel bijkomt is een kers op de taart.Wanneer deze jonge Lusitano kanjer er klaar voor is zal Sandra starten met Working Equitation wedstrijden. Het paard krijgt alle tijd om hierin te groeien, zodra hij aangeeft er klaar voor te zijn zal zij met hem starten in deze prachtige discipline.
De kudde paarden van Sandra en Peter bestaat nu uit 4 Peruaanse Paso's en 1 Lusitano. Deze paarden worden gehouden volgens het Paddock Paradise systeem, zodat de dieren voldoende vrije beweging krijgen.
Flash, Washi en Cheyenne zijn na een welverdiend pensioen vredig thuis ingeslapen. Ze werden 31, 22 en 23 jaar.
Door de jaren heen werd haar ook steeds gevraagd om hulp bij het trainen van honden. Sandra heeft al 25 jaar ervaring in het toiletteren van honden, haar kennis over het gedrag van honden is daardoor met de jaren enorm ontwikkeld. Omdat het gedrag van dieren in het algemeen al heel haar leven haar interesse wekt, verdiepte zij zich uiteraard ook in de taal van de hond. Paarden en honden beter leren begrijpen is een van haar levensdoelen.
Mensen helpen om op 1 lijn te komen met hun dieren is voor haar niet enkel haar werk, maar werkelijk haar passie.
Valley Of Angels is opgericht om mens en dier dichter bij elkaar te brengen.
