Pet&Breakfast, Herzele (2024)

27/08/2024

Een tijd geleden kreeg ik een opmerkelijk mailtje toe.
Het was van dierenverzorgster A. die een kudde paarden en ponies verzorgt in een natuurgebied.

Sinds kort was er een experiment met een universiteit en de kudde paarden.

Het betreft een test ivm virtuele afrasteringen die door GPS worden bestuurd. De ponies dragen een band met zonnepaneel in en GPS.

Als ze de virtuele afrastering naderen krijgen ze een geluidssignaal. Dan dienen ze om te keren en elders te gaan grazen binnen het toegekende raster. Wordt het geluidssignaal genegeerd dan volgt er na een minuut een elektrisch schokje.

Onlangs had het systeem gefaald en is de GPS uitgevallen, de dieren konden uitbreken uit hun virtuele raster. Met stroomstootjes, tumult, paniek en stress tot gevolg.

Ik mocht met een lieve, oude merrie contact maken en doorgeven wat de dieren vonden van het hele project.

Enkele opmerkingen waren:
- het was geen toeval dat het experiment mis liep. Het was een boodschap dat het moest stop gezet worden.

- contradictorisch beeld vd situatie en de dieren want deze zijn niet zichzelf.

- de band voelt niet aangenaam en het controlerende gevoel dat er aan vast hangt, nog veel minder.

- sommige dieren begrijpen het doel niet en stappen letterlijk en figuurlijk in de voetsporen van de paarden voor hen. Zonder zelf na te denken of de situatie onder controle te hebben.

-voor nog andere dieren is de tijd tussen het geluidssignaal en het stroomstootje te lang. Zij leggen de link niet tussen beide gebeurtenissen.

- kortom er was niemand écht blij mee. De dieren zijn veel minder beweeglijk, vrij en wild.

- ze durven niet zichzelf zijn en het hele experiment brengt stress en haalt zeker niet de nodige resultaten binnen.

Na dit doorgegeven te hebben. Heeft A. hemel en aarde bewogen om de wetenschappers en voorstanders van het project te kunnen overtuigen dat dit toch niet de juiste methode is om tot resultaten te komen.

En een tijdje later kreeg ik een mail dat het PROJECT is STOPGEZET!

Chapeau aan iedereen die het dierenwelzijn boven het project durfde zetten! 🧡

Nota: dit project kan wel werken met dieren die er anders op reageren. Deze kudde ponies echter niet.

03/08/2024

“Hoe doe je het dan, Shana, die connectie met dieren en mensen?”

Nu ik mezelf meer durf laten zien, merk ik dat er niet alleen meer en meer positieve reacties komen (🥹🧡🙏), maar ook interesse van mensen die ik al even niet meer gezien of gehoord heb. Of helemaal nog niet ken. Waaaauw.

Het doet mij immens veel deugd om dit te zien. Had ik geweten dat dit het resultaat zou zijn, had ik er niet zo lang mee gewacht. 😁🙈 De angst dat mensen mij raar zouden vinden staat op een laag pitje nu. Wat al een grote stap is voor mij. Ik voel dat dit is wat ik wil doen.

Ik ben nog schaduwwerk aan het verrichten bij mezelf om nog meer in mijn kracht te komen en mijn gaven meer te ontwikkelen.

Want dit, dit kan ik al heel mijn leven eigenlijk. Connectie met dieren is er al-tijd geweest. Ik kon ze ‘lezen’ en aanvoelen. En zij mij ook. Ik voelde hoe ze mij kalmeren en genezen als ik bij ze was.

Met mensen blijkbaar ook. Ik was 16 toen ik mijn overleden papa zag in mijn kamer, en daarna mijn Gids.
Papa kwam via de deur, maar Netepa (mijn Gids), kwam en ging gewoon via de muur en stond vaak in een hoek van de kamer. Lang groen gewaad en lang rood golvend haar tot onderaan haar rug. Doodsbang was ik. Ik zag dat ze van een ander tijdperk was aan haar kleren te zien, maar haar ogen en gezicht hadden iets herkenbaars en geruststellend.

Kort daarna ben ik stemmen beginnen horen. Eerst van verdwaalde zielen, in een andere taal. Daar was ik ook bang van. Later van mijn papa die ik mijn naam hoorde zeggen. Ik voelde hem altijd. Als ik alleen ging wandelen in de velden of het bos, hoorde ik hem ademen en hoorde hoe zijn voetstappen achter mij soms takjes op de grond deden kraken.

Het stelde mij gerust dat hij er was.

En na jaren van afstand, op mijn vraag omdat ik te bang was, ben ik nu klaar voor meer nauwer contact om mensen en dieren nog beter te kunnen helpen. 🧡

30/07/2024

Vergeving en boodschappen van overleden dierbaren.

Ooh wat komt dit woordje veel voor en wat brengt het veel teweeg bij de readings die ik doe.

Ik weet nog toen ik de eerste keer een boodschap door kreeg van mijn overleden papa. Langverwacht uitgekeken naar dit moment. Benieuwd wat zijn eerste woorden zouden zijn.

“Vergeef m…”

Ik dacht dat hij ging schrijven: “vergeef mij.” Dus al wenend knikte ik zo hard ik kon. Tranen liepen over mijn wangen. Ik kon niets zeggen maar keek verbaasd toen hij verder ging en schreef:

Het werd: “vergeef mama.”

Ik was 16 jaar en had toen een moeilijke band met mama. Ik zat vol woede en onbegrip. Tegen de hele wereld maar ik uitte het vooral tegen haar. Had veel vragen en weinig antwoorden. Zij was mijn zondebok. Dat zijn eerste woorden waren om haar te vergeven, kwam hard binnen en heeft lang zijn weerslag gehad op mij. Het heeft mij zaken anders doen inzien.

Het toont veel liefde en respect tussen hen. Mama moest plots mama én papa zijn. In elk hoofdstuk van ons leven. Simpel was het niet. Ik zou mezelf niet willen opvoeden hebben op bepaalde momenten. 🙈🤭

Maar kijk, 20 jaar (!) later, ben ik gelukkig ouder en wijzer geworden. De band met mama is weer (h)echt. Ik zie in dat zij het ook zwaar had en elke relatie met ups en downs gaat. Dat het uiteindelijk zijn keuze was om er niet meer te zijn. Dat hij niet helder meer na dacht. En vooral dat hij spijt heeft dat hij het gedaan heeft.

Volgende week werken we weer een stukje dieper in op het vergevingsproces naar papa toe.

Want vergeven is Helen.

En heling zorgt uiteindelijk voor transformatie die blijvend is.

Door de readings bij mensen te doen, merk ik dat er nog mensen vragen hebben over dat stukje: heb ik goed gedaan? Heb ik goed genoeg gedaan? Zaken die nog gezegd mogen worden. Boodschappen langs beide richtingen. En wat komen de woorden vergeving en liefde ook vaak voor. 🧡

Ik krijg vaak door dat ze er nog zijn en openstaan voor contact. Dat we milder mogen zijn. Bewuster leven. Genieten van kleine zaken. Lachen en dansen. Omringen met dieren. Moeder Aarde. Want dat zijn de zaken die we meenemen in ons hart.
Voor altijd.

27/07/2024

Stukje uit de Reading met Nena.

Het eerste woord dat ik door krijg is ‘verandering’.

Er hangt heel sterke, veranderende energie in de lucht en ze pikt dit op. Ze voelt het tot in het diepste van haar Zijn.

Een hoofdstuk dat aan het afronden is, andere tijden die aanbreken.

De hogere frequentie, de hogere vorm
van bewustzijn. We voelen het allemaal. Ze voelt dat er veel aan het gebeuren is in en rond haar, en weet niet altijd goed hoe er mee om te gaan. Ze voelt zich
wat raar, ze kan het moeilijk beschrijven. Ze is moe en is gevoeliger, emotioneler.
Ook meer prikkelbaar. Ze merkt van haarzelf dat ze zich meer afsluit, of pogingen onderneemt om dit te kunnen doen.

Aankomende reis

De aankomende reis brengt dubbele gevoelens, zorgen en angsten met zich mee. Haar angsten nemen soms de bovenhand, dit weet ze en ze geeft aan er aan te willen werken mét hulp. Haar Gidsen laten zich meer zien aan haar, duidelijker voelen. Soms helpt het, soms niet.
Ze kan eigenlijk zodanig overmand worden door angst, dat ze in zichzelf keert en moeilijk te bereiken
valt. Er zijn is inderdaad heel belangrijk voor haar. Moest je dat zien zitten, zou ze er zeker baat bij
hebben als je bij haar gaat zitten tijdens de trip.

Andere hond in huis

Ik vind hem soms wat teveel voor mij als ik dat mag aangeven. Vooral de laatste weken en maanden.
Zoals vaak bij meerdere honden in huis, zijn we heel verschillend. We vullen elkaar zeker aan en ik ben blij met zijn gezelschap, want hij haalt me ook uit mijn schulp. En dankzij hem ben ik nooit alleen. We begrijpen elkaar. Maar op sommige momenten kan hij te overweldigend zijn voor mij. Te aanwezig. Te actief voor mij.

16/07/2024

De pester van de speelplaats en de juffen laten het gewoon gebeuren.

Onlangs zag ik een goede vriendin. We hebben beiden 2 kleuters en zagen elkaar op een verjaardagsfeestje. De zinnen die we deelden, waren dus kort maar krachtig. 🧡

Ze is een echte hartsvriendin. Dus wanneer zij iets zegt, komt het ook binnen. Ze vroeg me “ik las je laatste post en vroeg me af; vanwaar komt dit?”

En ik dacht; waarschijnlijk denken nog mensen er zo over. Dus laat ik het met iedereen delen die het wilt lezen. 😊

Ik ben bezig aan een traject bij 2 fantastische mensen om aan mijn (innerlijk kind) trauma’s te werken en het contact met mezelf, mijn ware ik, te versterken.

Het is emotioneel. Ik loop moe. Er komt veel naar boven dat ik verdrongen of opgekropt heb. Of waarvan ik gevraagd werd om het naast mij te leggen. “Zwijgen voor de rust” velen van ons herkennen het. Op plaatsen waar deze zin valt, is de rust vaak net zoek.

Er wordt ons soms gevraagd om iets los te laten, onze eigen gedachten en emoties niet te uiten. Om de slimste te zijn. Dat wordt dan gevraagd aan kinderen of aan de jongere generatie. Vreemd dat dit niet tegen de volwassen mensen of oudere generatie wordt gezegd. Wij moesten ons gedrag aanpassen, onze emoties niet uiten zoals we ze voelden. Dit heeft altijd veel teweeg gebracht bij mij, een gevoelig zieltje.

Vandaag had ik weer een sessie deze keer met familie opstelling, contact met mijn overleden papa, hem weer mogen voelen. Er kwam veel los bij mij. 🥹

Het is belangrijk dat iedereen zijn plaats weer in neemt. Dat ik hem vergeef. Hij is er namelijk nog steeds, maar niet meer fysiek.

Vergeving helpt bij heling.

Mensen rond jou hebben die niet geheeld zijn en die er ook niet voor openstaan en anderen blijven kwetsen, bewust of onbewust. Dat doet pijn. Vandaag werd nog maar eens duidelijk dat bescherming en afstand nodig is. En als anderen het niet doen voor jou, moet je het zelf doen. Misschien zijn ze zelf niet genoeg geheeld om het in te zien of om stappen te durven zetten.

Dan voelt het aan als de pester van de speelplaats die velen kwetst en pijn doet. En de juffen laten het gewoon gebeuren.

12/07/2024

Samen onderweg.

Dankzij ben ik dus onlangs een stap verder gegaan en heb ik al enkele readings bij mensen mogen doen. 🧡🙏

Ik heb een heel groot deel van mijn leven gericht op dieren. Ik heb me altijd aangetrokken gevoeld door dieren, en andersom ook. Bange of “agressieve” katten en honden kwamen toch naar mij. En ik? Ik werd ook kalm van hen. Bij hen valt het masker af, ze kijken meteen in mijn ziel en voelen me perfect aan. Ik kon en kan mezelf zijn.

Magisch. 🧡

Maar ooh hoe knelt dat mensen stukje toch hè.
Ik ben vaak de rare of speciale geweest.
Ik zocht de populaire kids op school uit en wou er vriendjes mee zijn om er bij te horen. Ik was altijd goed in gedrag en subtiele lichaamssignalen analyseren. Dus dat lukte me wel. Voor even. Na verloop van tijd kon ik het niet volhouden. Mijn gevoel zat niet juist en de afstand vergrootte of er werden rake dingen gezegd.

Ik voelde meer weerstand toen ik ouder werd. De waarom-kleuterfase? Daar ben ik wat blijven in hangen.

Waarom doen we wat we doen?
Omdat iemand anders het zegt?
Of omdat het al jaaaaren zo wordt gedaan?
Of omdat het al jaaaaren zo is?

Dat zijn geen antwoorden. Dat strijkt niet met wat ik voel.

“Doe nu maar gewoon.”

“Omdat ik het zeg.”

“De grote mensen zijn nu aan het babbelen.”

“Wat gaan de mensen niet denken?”

Oh wat heb ik het allemaal veel gehoord. En wat sloeg en slaagt het nog steeds nergens op.

Nu ik weer wat ouder ben, begrijp ik dat de “grote mensen” soms enkel groter waren fysiek.
Maar niet mentaal, emotioneel of energetisch.

Ik heb het zelf gevoeld en krijg het ook vaak bij readings door.

Kinderen en dieren zijn onze spiegels en gidsen. Zij zijn laatst aangekomen op de wereld en dragen kennis in zich die weinig “grote mensen” begrijpen of aanvoelen.

Ze dragen een energie en stralen deze ook uit die van hogere en zuivere frequentie is. Hun zintuigen staan nog meer op scherp, hun voelsprieten vangen veel op. Hun ogen zien zielen tot in het diepste van hun kern.

Volgens mij is het tijd om naar hen te luisteren. 🧡

Tijd om naar de grote & kleine mensen te luisteren.
Ook voor mij.

21/06/2024

Vorige week kwam er een “specialleke” langs🤭 En wat een fantastische klik was er meteen!

🐶 Shana is dierencommunicator en maakte een tijdje geleden al een reading voor Rosie. Ze kon haarfijn zeggen aan wat ze allergisch was (werd ook bevestigd door dierenarts) en hoe de relatie met ons zoontje zou evolueren.

🐣 Ze zou de sprong van bij- naar hoofdberoep willen wagen en ook haar gave meer op mensen willen toepassen.

💀 Voelen en intuïtie en contact hebben met dode dieren en mensen is súperinteressant maar hoe giet je dat in een concreet aanbod waarmee er brood op de plank komt?

❤️‍🩹 Dat is waar we aan gewerkt hebben tijdens de Chakrahealing: bewust worden van wat haar nog tegenhoudt om dat te doen EN het nieuw aanbod vorm geven.

👉🏻 Heb je het gevoel dat je vastzit? Vb op je werk, in je relatie of met je kids; dan kan Shana jou de juiste richting uitwijzen.

🤝 Ze heeft nu een speciaal aanbod met een mooie korting voor de eerste 7 klanten die zich aanmelden voor een reading. Neem zeker een kijkje bij deze warme ziel❤️

🎢 Ohja, Pet&Breakfast werkt online dus je hoeft je voor de reading niet te verzetten. Je krijgt ze in je mailbox🥰

15/04/2024

Moeilijkste bericht ooit.

Ik wou er eerst een filmpje van maken, maar elke keer begin ik te Wenen en gaan jullie er waarschijnlijk niet veel van verstaan. 🙈

Dus dat volgt nog als we wat verder zijn de komende weken/maanden. :)

Waaaaaant.

Ik heb nieuws te melden dat voor velen, inclusief mezelf nogal dubbel zal aankomen.

Zoals sommigen weten, ben ik mijn avontuur als zelfstandige (in bijberoep) gestart in april 2014.

10 jaar geleden dus!

Het begon als oppas aan huis, eerst in samenwerking - wat niet mijn ding bleek 🙃😊 en later dus “op mezelf”. Het was in 2018 dat Pet&Breakfast werd geboren. 🧡🥰

Dierenoppas aan huis bleef de rode draad. De webshop en het kattentrimmen bleken toch niet mijn dada te zijn ;)

Later kwamen er ook dierencommunicatie en Healy sessies bij.

Ondernemen is een zoektocht en waar avontuur voor mij. Mensen en dieren die ik tegenkwam, werden soulmates en vriendinnen voor het leven waarvoor ik elke dag dankbaar ben. 😊

En nu… 10 jaar later zet ik met een dubbel gevoel een punt achter het hoofdstuk dierenoppas aan huis. Verdriet, puzzelen naar oplossingen, dankbaarheid en vooral veel, veel oprechte liefde. 🥹

Dat is wat ik voel.

Zoals jullie weten zijn de oppasdiertjes ook wat mijn kindjes en zou ik deze eigenlijk alleen maar in andere handen kunnen en willen laten gaan met mijn eigen kindjes als hoofdreden.

Ook zij hebben mijn tijd, zorg en aandacht nodig. De meeste kennen mij als een “speciale” of “gekke Shana” en binnenkort slaan wij als gezin dan ook een speciaal pad in. Hoewel het in mijn ogen net heel natuurlijk is. 🧡

En hoewel ik het graag allemaal wil, kan dat niet altijd. 😢

Tot half juli 2024 zal ik nog oppas aan huis komen doen. Daarna geef ik de fakkel door aan 2 toppers van formaat: Kayleigh van Annimalservice. En Fien van Pawmookii.

Ik wil jullie alvast heeeeel erg bedanken voor het vertrouwen om bij jullie schatjes te mogen komen. Jullie zitten allemaal voor altijd in mijn hartje. 🧡🥹

En you never know dat onze wegen nog gaan kruisen hè 😊🥰

De komende 3 maanden ga ik dus nog vol liefde langskomen met nóg meer knuffels en liefde voor jullie viervoeters.

Danku, Danku, Danku voor alles. 🧡🙏🥹🥰

14/02/2024

“Zou je graag hebben dat er op termijn een tweede hond komt in ons gezin? Dit heeft wel als gevolg dat je misschien minder zal kunnen meegaan met ons, want het is niet altijd handig om twee honden mee te nemen.”

Hier is hij meteen duidelijk in: dat hoeft niet voor hem.
Hij vindt alles goed zoals het nu is: een gezinnetje met z’n drie. Hij beseft dat hij een grotere hond is en dat er met hem al veel rekening wordt gehouden. Hij voelt zich een volwaardig lid van het gezin laat hij weten. Hij gaat liever mee overal, dan dat hij thuis zou zitten met een andere hond. Ook is hij graag actief bezig, maar minstens evenveel houdt hij van de rust die hij kan nemen. En rust, die is er momenteel wel thuis. Ook al heeft iedereen zijn eigen karakter en gewoontes. Ze kunnen allemaal zichzelf zijn, ze voelen elkaar goed aan en thuis is er een heel rustige sfeer en energie die ook nodig is om te kunnen heropladen. Hij laat weten dat hij genoeg sociale contacten heeft buitenshuis.

01/02/2024

In gesprek met lieve Noodles die veel miauwt.

“In zijn ogen is hij aan het babbelen met jou. Jullie spreken eigenlijk veel tegen elkaar. Voor hem is het namelijk dezelfde taal laat hij weten. Hij verstaat jou ook. Zoals jij hem verstaat. Hoewel jullie elkaar verstaan zonder woorden.

Het zijn niet altijd grote zaken die hij zegt. De dagdagelijkse gesprekken van elke dag.
Bovendien antwoordt hij ook op jouw gedachten. Soms kan je iets in je hoofd houden – maar hij staat zo ver dat hij dit effectief ‘te horen krijgt’ en antwoordt door te miauwen.

Het is dus niet altijd wat hij wilt – maar let er misschien op wat jij aan het doen bent of waar jij over aan het nadenken bent. Het lijkt wel of hij door jou kan kijken als het ware.

Het is ook een teken hoe sterk jullie band is. De meeste katten miauwen vooral om de aandacht van hun baasje te trekken, omdat ze idd iets willen bereiken: ze willen affectie, ze hebben honger of willen dat een deur opengaat.

Het toont aan dat jullie nog closer geworden zijn dan al was, én dat jullie bewustzijn (apart maar ook samen) versterkt is. Hij laat weten dat hij jou ziet, dat jullie samen de dag beleven en samen de dag afsluiten.

Ook hij doet veel innerlijk werk en kan zich moe voelen. Rust is noodzakelijk voor jullie beiden. Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar tijdens rustperiodes ontstaat gek genoeg ook de meeste groei.”

06/01/2024

Onlangs mocht ik zielscontact maken met een enthousiaste lieveling. 🧡🙏

Een van de vragen die de baasjes hadden, ging over zijn gedrag wanneer hij een andere hond tegen komt op wandeling. Was de oorsprong frustratie of angst?

Als die vraag aan hem gesteld wordt, is zijn antwoord meteen: omdat hij niet tot bij de andere hond mag komen. Wanneer ik hem vraag hoe hij denkt over te komen bij anderen, krijg ik de woorden door: gewoon mezelf, vrolijk en onstuimig enthousiast. Wanneer ik hem zeg dat hij wel eens iets te hevig en/of actief kan overkomen op andere honden, houdt hij meteen zijn hoofd wat schuin, tipje van één oor houdt hij recht en kijkt me met de meest vragende ogen aan. Ik maak hem duidelijk dat, moest ik een kleine Maltezer zijn, ik wel wat bang zou zijn als er een grotere hond op mij komt afgestormd waarvan ik niet goed kan inschatten of hij goede bedoelingen heeft.

Hij maakt duidelijk dat hij nooit slechte bedoelingen heeft, maar hij het is die soms verschiet van de reactie van de andere baas en/of hond, en daardoor zijn energie en gedrag ook verandert en aanpast. Hij vindt anderen net aanvallend of defensief reageren en vraagt zich af hoe dat komt. Hierdoor lokken ze net de reactie uit dat hij zich anders gaat gedragen.

Liefst van al komt hij anderen tegen bij wie hij dag mag gaan zeggen en even mag snuffelen of kort fysiek contact mag maken. Hij wordt een brok energie en razend enthousiast bij het zien van anderen. Hij heeft het gevoel dat de anderen op ‘zijn’ pad komen en dus iets te maken met hem.

Indien dit niet het geval is, vindt hij het moeilijk om zichzelf in toom te houden aangezien zijn zintuigen op scherp staan en er een energie door hem stroomt waardoor hij bijna staat te trappelen om in actie te schieten en naar de anderen toe te kunnen lopen.
Wanneer ik hem vertel dat dit jammer genoeg niet altijd mogelijk is, laat hij weten dat hij dan liever ergens wandelt zonder andere mensen of dieren.

01/01/2024

Nu 2023 voorbij is… kan ik wel zeggen: wat een jaar was dat weer?!

Ik vond het heftig, zowel mentaal, emotioneel als fysiek.

Ik ben tegen muren aangelopen waarvan ik dacht dat ik ze al eens tegengekomen en verpulverd had.

Er was veel eenzaamheid, verdriet en tegenslagen. Zowel bij mensen als dieren rond mij. Het woord ‘vertraging’ plak ik graag op 2023.

Als je alles samen neemt, kan je zeggen dat ik er klaar mee ben. Ik ben veel naar binnen gekeerd wanneer ik kon. Ook al wou ik liefst van al altijd doorgaan. Ik heb meer rust genomen wanneer ik voelde dat het nodig was.

En dat heeft zijn vruchten gedragen: ik ben dankbaar voor hoe ik alles zo goed en kwaad als ik kon, heb gedragen en mee ben omgegaan. Ik heb iets meer energie dan de vorige jaarwisseling en met Pet&Breakfast ben ik een niveau hoger gegaan: meer gelijkgestemde zielen leren kennen die voor fijne connecties en samenwerkingen zorgden. Meer readings, meer Healy sessies en meer oppassen. 🧡🙏 ik kan amper onder woorden brengen hoe dankbaar ik ben voor dit alles. Werken aan emotionele blokkades is moeilijk, maar ik voel mij veel lichter nu.

Dit kon ik doen, doordat er mensen zijn die mij al jaren steunen, alsook mensen uit het verleden mijn pad opnieuw kruisten die mij energie en inzichten gaven. Ook aan de dieren met hun lieve ogen en zachte, helende energie. Ik kan de keren niet tellen dat ik spontaan ben beginnen wenen op wandeling of tijdens een oppas of Healy of Reading sessie en zij het waren die mij kwamen troosten. Danku allemaal, uit de grond van mijn hart om er te zijn. 🧡🙏

Ook heb ik gewerkt aan zelfliefde en loslaten. Mijn grootste emotionele blokkade die ik al vele jaren meesleur sinds ik kind ben. Door aan deze te werken, is er veel naar boven gekomen, maar voel ik me anderzijds ook een pak lichter. En, zoals altijd, merk ik welk groots effect het heeft.

In 2024 ga ik nog meer de focus leggen op betere tijdsverdeling. De tijd weer in handen nemen. Meer genieten. Nog meer leven Ipv geleefd te worden. Nog meer doen wat ik wil, met mensen en dieren rond mij die ik graag heb.

Ik wens jullie een fantastisch nieuwjaar toe, vol dromen en mooie momenten om te koesteren. 🧡

06/12/2023

Onlangs kreeg ik een mooie vraag: zielscontact maken met een overleden katje. 🧡

Ze is plots heen gegaan en dat heeft bij de baasjes vragen en een schuldgevoel doen rijzen.

Één van de vragen was dan ook of de kat hen effectief de schuld geeft?

“Neen. Meteen een absolute neen is haar antwoord. Ze geeft jullie niet de schuld van wat er gebeurd is. Voor jullie is het plots en traumatisch.

Lena, voor Bellini was het niet plots. Er zijn al een tijdje geleden entiteiten neergedaald in jullie huis. Twee vrouwen, één man, twee katten en één hond om precies te zijn. Dit zijn entiteiten die jullie (die nu in het huis wonen) gekend hebben in dit aards leven. Deze komen om iemand bij te staan in de laatste maanden op aarde en reizen ook mee als de ziel het lichaam verlaat. Dus ‘plots’ was het voor haar niet. Ze wist dat de tijd ging komen. En ze heeft bovendien zelf gekozen voor een snelle dood. Ze heeft aangegeven zeker geen slepende ziekte te willen hebben of dergelijke. Plots en snel waren haar verzoeken om aan de reis te beginnen. Dat kan elke ziel aangeven als je ziet en voelt dat de tijd nadert. Het ‘hoe’ wordt vaak ingevuld zonder dat iemand het weet.

Nu hebben jullie een mogelijks schuldgevoel. Maar dat hoeft dus zeker niet. In feite zou je het anders mogen zien; jullie hebben haar laatste wens ingewilligd om haar vertrek plots en snel te laten gaan. Langs haar kant zijn er zeker geen negatieve gevoelens naar jullie toe. Enkel liefde en dankbaarheid.”

24/11/2023

Het zijn woelige tijden: veel dieren zijn, net als veel mensen, zoekende.

Het is niet voor niets dat je meer ziet dat er dieren vermist zijn.

Het is tijd om naar binnen te keren. Het is te voelen aan de energie om je heen. De wereld is aan het veranderen.

Dieren zijn lichtwerkers, onze gidsen en helpers. Ze doen hun innerlijk werk op hun manier, verbinden met zichzelf en Hogere Krachten.

Thuiskomen. Fysiek, mentaal en emotioneel. Daar gaat het eigenlijk om.

Ik krijg dus, naast meer vragen over vermiste dieren, ook meer de vraag of het tijd is voor een nieuwe kat of hond in huis. En… nog belangrijker: of de reeds aanwezige dieren dit wel ok gaan vinden?

Onlangs mocht ik kijken of Jon het zou zien zitten om een andere kat in huis welkom te heten. Voorlopig gaat het om een te plaatsen adoptiekat - maar Ayla voelde dat dit misschien wel een blijvertje zou kunnen zijn. Haar buikgevoel was juist.

Beide katten kennen elkaar uit een vorig leven: toen waren ze broer en zus.

De connectie is er, ze zullen elkaars muren doen afbrokkelen. Eerst door elkaar te tolereren, maar na verloop van tijd ook elkaar te zien zoals ze werkelijk zijn. En dan kan de vriendschap en liefde nog meer bloeien.

Qua karakter en sterke wil zijn ze elkaar meer dan waard. Maar in plaats van tegenover elkaar te staan, zullen ze naast elkaar naar de wereld kijken en helpen 🧡

06/11/2023

Enkele maanden geleden mocht ik contact maken met een overleden hondje. Vannacht droomde ik erover en besloot ik een stukje van het zielscontact te delen.

Een van de eerste zaken die ik mee kreeg, was dat het ging om het eerste aardse leven van dat hondje. Wat op zich al veel verklaarde van het gedrag.

“Hoewel de ziel altijd zélf kiest: wanneer ze op aarde komen, in welk gezin ze terechtkomen, welke levenslessen ze meekrijgen, wat ze komen doen,...

Toch blijft de verandering van lichaam (naar een ander – of tijdelijk geen fysiek lichaam) lastig.

Maar het is voorwaardelijk voor onze groei. Voor ieders groei.

Wij geloven niet in sterven en geboortes. Er is enkel groei. Alle levende wezens zijn hier om één zielspad te bewandelen, maar hebben daarvoor verschillende fysieke lichamen nodig. Omdat de groei op zielsniveau niet te vatten is in één aards leven.

Een ziel die weinig of geen aardse levens heeft gehad, noemen we een jonge ziel. Terwijl een oude ziel al meer wijsheid heeft door de levenslessen die hij heeft opgedaan.

Een jonge ziel kan dus in een fysiek oud lichaam zitten, en andersom.

In het dagelijkse leven ervaren ze vaak een soort verlatingsangst, want ze missen de plek vanwaar ze kwamen. Ze lijken de wereld ook anders te zien, met andere ogen. Alsof alles nieuw is voor hen (wat ook zo is). Het zijn vaak zielen die leunen en steun zoeken bij anderen.

Ze beschermen zichzelf door vaak naar binnen te keren, in zichzelf. Hoewel ze moeilijk alleen kunnen zijn, hebben ze wel nood aan me-time. Het liefst van al liggen of zijn ze in dezelfde kamer als anderen, maar doen dan hun eigen ding. Ze houden ervan om in hun eigen wereld te leven en hebben veel fantasie. Ze kunnen niet tegen ongelijkheid en oneerlijkheid.
Ze hebben een bepaalde kinderlijke naïviteit over zich, wat hun siert en nog mooier maakt dan ze al zijn. Ook leven ze veel in het moment. Ze kunnen genieten van de kleine dingen in het leven, omdat die hun ziel voeden.

Kleine geluksmomentjes hebben grote echo’s voor hen.”

26/08/2023

Spinnen bij katten.

Er wordt zoveel over gezegd en er is niet zoveel van geweten. Ik heb wetenschappelijke studies gedaan, en wat tijdens het middelbaar werd opgerakeld, kwam tijdens de hogeschool terug; veel theorieën, maar zeker niet allemaal bewezen.

Mijn haar kwam toen al recht van zinnen als “waarschijnlijk dient het als communicatiemiddel tussen moederpoes en kittens. Waarschijnlijk doen ze het omdat ze iets of iemand graag hebben, maaaaar ze kunnen het ook doen als ze lijden en sommigen doen het zelfs als ze heengaan.”

Zowel in mijn hoofd als buik ging het dan mis. De uitleg voelde niet 100% goed. Maar een deftig antwoord bleef uit.

Toen ik jaren later even in een woonzorgcentrum werkte, vertelde een collega me dat er vroeger een kat was die er vrij mocht rondlopen. Wanneer de kat een kamer koos, ging ze bij die persoon op bed of ook vaak op de buik liggen. De klachten en kwalen leken te verlichten. De mensen hadden vaak een opflakkering van weken, soms zelfs maanden, vertelden dat ze minder pijn en last hadden. Maar ook gingen ze allemaal na een tijdje heen. Wanneer de kat een nieuwe kamer koos, keken de verzorgers al naar elkaar met een veelbetekenende blik. En oh ja. In elke kamer en bij elke persoon hetzelfde verhaal.

Ze leek aan te voelen of te weten wanneer iemands tijd gekomen was, en heeft nog helpen Helen en de mensen op weg geholpen op hun reis. 💫

Ik werd er stil van en weer jaren later, nu ik readings doe, komt dit terug. Ja. Ze zien andere entiteiten. Ja, ze weten wanneer “het tijd is”. En ja, hun gespin werkt helend en verlichtend.

Meer zelfs, ze kunnen de frequentie van hun gespin aanpassen aan wat die persoon het meest nodig heeft.

Als je kat voelt dat jij boos of verdrietig bent, of ergens pijn of last hebt, zal ze haar gespin aanpassen om helende frequenties uit te sturen. Weet dat wij maar een deel horen van hun gespin.

Maar het voelen? Dat doen we sowieso tot in het diepste van onze cellen. 🧡