14/04/2022
https://kw.be/nieuws/samenleving/met-de-jongste-duivenmelker-van-het-land-op-bezoek-bij-de-vader-van-armando-het-belangrijkste-je-moet-je-duiven-doodgraag-zien/?cel_hash=926995c7ed1e0c4b93ff337ff9cebd7949ef8750&chts=1649931196
**Met de jongste duivenmelker van het land op bezoek bij de ‘vader’ van Armando: “Het belangrijkste? Je moet je duiven doodgraag zien”**
Joël Verschoot en Fientje Glorieux: “Je kan niet geloven hoe gelukkig het me maakt te weten dat kinderen vanuit het niets met de duivensport willen beginnen.”
Met haar negen lentes is Fientje Glorieux misschien wel de jongste duivenmelker van ons land. Wij namen haar mee naar de duiventil van Joël Verschoot, de man die dankzij de recordverkoop van Armando de duivensport eigenhandig weer op de kaart zette. “Dat meisjes zoals Fientje in mijn voetsporen treden? Nóg betere reclame dan wat onze Armando presteerde.”
Amper negen jaar jong is ze, maar de Ingelmunsterse Fientje Glorieux is helemaal gebeten door de duivensport. Samen met haar vader Ivan Glorieux (45) is ze toe aan haar tweede seizoen tussen haar ondertussen zeventig gevederde vrienden.
Papa Ivan timmerde eigenhandig een duiventil in elkaar en via-via kon ze haar eerste duifjes bemachtigen. De eerste ereplaatsen zijn ondertussen een feit, “al besef ik dat ik nog erg veel te leren heb”, glimlacht de guitige meid, die in het vierde leerjaar van Het Vlinderbos in Ooigem zit en liefst veertien uur per week turnt bij Gym Izegem.
Sport is trouwens de rode draad binnen het gezin, want mama Amy Naert (34) is een meer dan verdienstelijk amateurbokser. “Duivensport past perfect in dat rijtje”, klinkt het bij het gezin. “We willen elk jaar net iets beter presteren. We staan aan het begin van ons parcours.”
1,25 miljoen euro
Wie ondertussen een stevig traject heeft afgelegd, is Joël Verschoot (66). Toeval of niet: eveneens een rasechte Ingelmunsternaar. De duiventillen van Fientje en Joël liggen in vogel… of beter: duivenvlucht amper vijf kilometer van elkaar, maar het palmares van een van de beste duivenmelkers van België is er een om duimen en vingers van af te likken.
Ik schenk Fientje drie van mijn eitjes. Zo wil ik haar een duwtje in de rug geven – Joël Verschoot
De kers op de taart kwam er op 17 maart 2019, toen Armando onder de veilinghamer voor een astronomisch bedrag: 1,25 miljoen euro. Daarmee was het dier toen met voorsprong de duurste duif ooit en sindsdien geniet Joël binnen de duivenwereld wereldfaam. “Ze noemen me zelfs de Eddy Merckx van de duivensport”, glimlacht hij.
In november 2020 klopte New Kim, een duif van Gaston Van de Wouwer uit Berlaar, Armando op financieel vlak en zette met 1,6 miljoen het record nog wat scherper, maar dat nieuws deed amper een korreltje zand opwaaien van de storm die Armando drie jaar geleden veroorzaakte.
“Klopt”, knikt Joël, die al meer dan een halve eeuw in de sector zit. “Armando heeft onze sport weer helemaal op de kaart gezet. Dat beschouw ik als onze grootste verdienste.”
Trofee in woonkamer
Fientje luistert met open mond naar de verhalen van Joël, terwijl we de Verschoot Pigeons Loft, zoals de til officieel heet, doorkruisen.
Aan de ingang prijken twee grote plexiborden met alle details over Armando en Contador, die andere absolute prijsduif die voor een stevig bedrag van eigenaar wisselde. “Ik sta nog in mijn kinderschoenen als duivenmelker, maar als ik ooit een duif als Armando kan opkweken…”
Joël Verschoot is toe aan zijn voorlaatste seizoen
Joël Verschoot is bezig aan zijn voorlaatste duivenseizoen. “Daarna zal mijn zoon Dieter (37) de touwtjes volledig in handen nemen”, zegt hij. “Mijn vrouw Annie en ik hebben vier zonen, Dieter heeft de microbe helemaal geërfd.”
“Na mijn laatste seizoen zullen we onze til uitverkopen en kan hij van start gaan. Op 1 januari 2024 is het aan hem, maar ik blijf aan boord, om hem te ondersteunen. Een nieuw hoofdstuk, maar tegelijk ben ik blij dat we het zo kunnen schrijven.”
“Onze Verschoot Pigeons Loft gaat een mooie toekomst tegemoet en ik blijf in de duivenwereld actief.”
Fientje slaat haar ogen richting haar partner in crime en papa Ivan. “Dat zou wat zijn”, lacht hij. “We zijn nu al blij met de progressie die we op zo’n korte tijd hebben gemaakt. Tijdens haar eerste seizoen was Fientje zevende bij de Beginnelingen. Die trofee staat centraal in onze woonkamer. Maar wat we hier zien… Chapeau.”
We zetten ons tocht doorheen de thuis van zo’n 550 duiven verder en komen aan bij het kweekhok. “Hier zitten de zonen en dochters van Armando en Contador”, duidt Joël. “Die laten we paren en de jongen verkopen we. Die vinden hun weg over heel Europa en tot in het Verre Oosten.”
Fientje is onder de indruk van de rijk gevulde prijzenkast van Joël Verschoot.
Joël ziet dat Fientje niet weet waar eerst gekeken. “Kom”, zegt hij. “Ik laat je de aparte hokjes zien.” Fientje krijgt er meteen een duif in handen gestopt en meteen valt op hoe zacht ze met het dier omgaat. Joël glundert. “Je ziet dat ze verliefd is op de duiven”, zegt hij.
“Dat is dé hoeksteen om de sport goed te beoefenen. Regel één: je moet je duiven graag zíen. Zonder passie raak je nergens. Wie enkel uit is op (snel) geldgewin, moet ik ontgoochelen. Ik heb goeie jaren met veel slechtere afgewisseld en heel lang eraan toegestoken. Ik heb me vaak afgevraagd waar ik mee bezig was, maar de passie haalde het altijd van de ratio.”
Het moment dat onze duiven landen na een vlucht, valt met geen pen te beschrijven – Fientje en Ivan Glorieux
Fientje en papa Ivan stemmen in. “Ons is het om het plezier te doen. Het moment wanneer onze duiven na een wedstrijd thuis komen, is met geen pen te beschrijven. Het zijn onze kindjes die landen, hé. En die leggen we echt in de watten.”
“Dat is de juiste instelling”, geeft Joël een schouderklopje. “Negentig procent van alle duivenmelkers moet geld investeren, vijf procent draait break-even en nog eens vijf procent verdient er aan. Dat zegt genoeg, hé.”
Fluiten naar de duiven
We laten de til achter ons en trekken naar het grote grasveld voor het duivenhotel. Joël tovert een klein fluitje uit zijn zak. “Ik zal de duiven die nu boven de til cirkelen, eens binnen roepen.”
Enkele schelle tonen later zien we een zee aan wapperende vleugels ritmisch op planken van het hok landen. “Een fantastisch zicht”, zegt Fientje met pretoogjes. “Dat moeten we ons ook aanschaffen.”
“Een trucje dat ik in China heb gezien”, verklapt Joël. “Vroeger lokte ik mijn duiven met mijn stem naar binnen, maar daardoor kenden ze enkel mijn geluid. Door een fluitje te gebruiken, kan iemand anders die taak eens overnemen.”
Fientje Glorieux met haar papa Ivan, mama Amy en Joël Verschoot aan de duiventil van Joël.
Voor Fientje is de visite bij Joël een droom die in vervulling raakt, maar Joël is minstens even blij. “Het is jong geweld zoals Fientje die de toekomst van onze sport in handen hebben.”
“Je kan niet geloven hoe gelukkig het me maakt te weten dat kinderen en jongeren er vanuit het niets aan willen beginnen. Dit is nog betere reclame dan onze Armando, vind ik. Weet je wat? Ik zal Fientje drie eitjes schenken. Mijn manier om haar een duwtje in de rug te geven.”
Fientje en haar ouders stralen. “Een prachtgeschenk. Wanneer we Joël eens tegen het lijf lopen bij De Duivenwacht in café De Kluisberg in Lendelede, zullen we hem zeker een pint trakteren.”
Joël grijnst. “Hoeft niet. Het mooiste cadeau zou zijn dat Fientje haar leven lang met de duiven blijft spelen.”
© JOKE COUVREUR
