30/10/2024
Het is bijna Halloween… Een tijd van de doden herdenken, als de grens tussen het leven hier en het hiernamaals flinterdun wordt. Misschien komen de doden ons wel bezoeken, wat leidt tot allerlei horrorverhalen, met skeletten, zombies, heksen en zo meer.
Wel, in deze periode van het jaar, stel ik jullie ook een horrorverhaal voor.
Een tweetal weken geleden kreeg ik via de sociale huisvestingsdienst de melding binnen van een huurder, waar er een heleboel konijnen rondliepen op zijn kleine appartement, en ook overal hun behoefte deden. Deze moesten zo snel mogelijk weg. Het zou gaan om een 15-tal konijnen, maar zo’n grote groep hier huisvesten en houden is heel moeilijk, zeker omdat ik alles op een laag pitje wil houden qua aantal konijnen, zeker in de winterperiode. Ik stelde voor om via de politie een inbeslagname te laten doen, en dan de konijnen via het lokale asiel te herplaatsen. Een groot asiel krijgt uiteraard een heleboel subsidies, en hebben ook vast personeel in dienst.
Een week geleden kreeg ik via een andere instantie in Roeselare de melding binnen van iemand met 15 grote konijnen op een appartement, en dat zowel hij als de dieren uit huis gezet zullen worden. Of we dus iets kunnen betekenen voor de dieren. Opnieuw geantwoord dat een grote groep moeilijk is, en dat het best via politie en lokaal asiel gaat. Ze gingen het nog eens bekijken en bespreken in het team.
Vandaag werd ik door de politiezone Roeselare gecontacteerd voor een grote groep konijnen op een appartement. Het zou gaan om een 25-tal dieren (dus al 10 meer dan waarvan oorspronkelijk sprake), die in erbarmelijke toestanden daar rondlopen. Op bed, in de zetel, of gewoon op de vloer, overal huppelden grote en kleine bruine hangoorbolletjes rond. Ik heb een paar foto’s doorgestuurd gekregen, en de situatie was echt hallucinant. Helaas kan ik deze foto’s niet openbaar delen, maar als je je iets kan voorstellen van een appartement vol vuilnis en uitwerpselen, dan is het zo… Om van de geur nog maar te zwijgen. Er was vannacht brandalarm, en zo kwam de ganse situatie in een stroomversnelling terecht.
De politie zat met de handen in het haar, want ze hadden al alle asielen in West-Vlaanderen opgebeld, maar geen enkele kon of wou ze aannemen. Sommigen onder het mom dat ze vol zitten, anderen onder het mom dat ze alleen honden en katten opvangen. Een vreselijke situatie, nochtans werken die asielen met een ploeg vaste mensen in dienst naast de vrijwilligers en krijgen ook een hoop subsidies, steun en schenkingen voor hun werking. Ik, als kleine opvang, werk nog fulltime en heb na 10 jaar besloten het rustiger aan te doen, om meer tijd voor mezelf over te houden. Mijn subsidieaanvraag werd de eerste keer geweigerd, omdat ik nog geen dieren op de website van de overheid had geplaatst, en nog niets gehoord of mijn tweede aanvraag nu wel in orde was of niet.
Ik heb dan maar mijn netwerk van konijnenopvang gecontacteerd en gekeken of er iemand bereid was om te helpen. Want 25 rondlopende konijnen, je mag er zeker van zijn dat er zwangere voedsters tussen zitten…
Gelukkig wil VZW Knaagje uit Oud-Turnhout meehelpen met het opvangen, dus contacteerde ik de politie dat we een oplossing hebben. Ze zijn dan teruggegaan naar het appartement, hebben de konijnen gevangen, in dozen en een grote bench gestoken en zijn ze komen brengen naar Oostkamp.
Ik had ondertussen mijn ma Roos opgetrommeld om te helpen om in korte tijd de hokken, die ik anders gebruik voor logees, klaar te maken voor de tijdelijke opvang van de groepen. De lege hokken in de flats werden ook klaargemaakt, voor de konijnen die hier blijven om dan ter adoptie te komen. Onderweg passeerde ze nog bij de dierenwinkel om zaagsel en een paar extra zakken voeder op te halen. Ze was ook zo lief om een pak zaagsel en een zak eten te doneren voor de hangoortjes. Bedankt, moetje zoetje! We waren net klaar, toen de politie er was.
Ze begonnen uit te laden, drie kartonnen dozen en een megabench, waar ze anders honden in vervoeren denk ik. Eén voor één haalde ik de natte konijnen uit de eerste doos. Ze stonken een uur in de wind. Grote en kleine konijntjes door elkaar, die ik hier één voor één ging sexen, om ze vervolgens in groepen op te delen. En zo ging het doos na doos, tot ik de grote groep uit de bench moest halen. Kleine meisjes, kleine jongens, volwassen rammen, volwassen voedsters. Een groot deel is gelukkig nog te jong om zwanger te kunnen zijn, maar bij een aantal konijnen kon ik al aan het gewicht voelen dat de kans op kleintjes wel bijzonder hoog is. Bij één van de dames was zelfs het haar op de rug redelijk verdwenen, door het vele rijden van de mannetjes. Vermoedelijk zijn de 4 volwassen voedsters zeker zwanger, de rest moeten we nog checken en afwachten…
Na een twintigtal minuten waren alle konijnen door mijn steeds harder stinkende handen gegaan en geïnstalleerd in hun hokken. De teller staat op maar liefst 37 stuks, maar dat getal zal zeker nog oplopen. Sowieso al meer dan dubbel zoveel als initieel gedacht…
Maar ach, het belangrijkste is dat ze hier veilig en proper zitten. De konijnen stonken een uur in de wind naar uitwerpselen en urine, maar dat is gelukkig nu voorbij. Ze zitten in ruimte hokken buiten weliswaar, maar ze kunnen zich warmen aan elkaar en in de bakjes met stro die voor hun klaarstaan. Toen we ze groenten en korrels gaven, vielen ze meteen aan. Op het eerste zicht zien ze er allemaal redelijk ok uit, gelukkig ook weinig verwondingen bij de rammen. Maar de kans is héél groot dat het allemaal inteelt is, en dat er nog verdere gebreken zullen bovenkomen, zoals tandproblemen. Dat heb ik nu nog niet gecheckt.
Tot en met zondag verblijven ze hier, dan is er transport geregeld om ze naar Oud-Turnhout te brengen, waar Bo en haar team ze zal verdelen over de verschillende gastgezinnen. Ik moet nog zien hoeveel dieren we hier gaan houden die op termijn kunnen verhuizen. Alvast ook een dikke dankjewel voor jullie hulp en engagement!
De politie was heel blij dat we alsnog geholpen hebben, want het alternatief was euthanasie. Maar kijk, ik heb sowieso een zwak voor konijnen, des te meer als het over hangoren gaat, maar ik vind het nog altijd een grote schande dat asielen, die toch zouden moeten geven om alle dieren, hun ogen sluiten voor dit leed. En dan zal bibi wel weer opdraaien voor alles, zal ik mijn kostbare vrije tijd maar weel opofferen om een ander zijn s**t op te kuisen, ik ga maar weer van mijn steen een hart maken om toch deze groep hier te huisvesten (al is het maar tijdelijk), maar ik kan met een gerust hart slapen vannacht. Ik heb de mensen al twee weken afgewimpeld om de groep niet op te vangen, maar uiteindelijk komt alles toch op mijn nek terecht. Ik heb mijn ogen niet gesloten voor het dierenleed wat er is. Once a rescuer, always a rescuer. Mijn zwak voor dieren zal er altijd zijn. Het is ook met een reden dat ik ondertussen ook 8 katten heb, ook allemaal gedumpte dieren die niemand wil, en die op de één of andere manier letterlijk of figuurlijk op mijn pad komen. Mijn man draaide ook wel eens met zijn ogen toen ik het verhaal vertelde, maar hij kent me. Hij weet ondertussen al dat hij me daarin moet laten doen, omdat het mij gelukkig maakt. En het is tijdelijk dat er hier dus nu een 60-tal konijnen onder mijn hoede vallen. Hij verdenkt me er ook van dat ik er zeker een paar voor mezelf zal houden, maar daar ben ik nog niet uit. Hij moet me alvast niet op ideeën brengen…
Met https://www.facebook.com/adoptiekonijncavia
Ben Weyts, het is vijf na twaalf voor kleine asielen die andere dieren opvangen dan honden en katten!!!
