10/09/2025
Nieuwe trend gespot: baasjes die hun mobiel uitlaten en per ongeluk ook een hond meenemen.
Het uitlaten van je hond, ooit bedoeld als gezamenlijke activiteit vol geur, contact en beweging, is anno 2025 voor veel mensen veranderd in een passieve scrollsessie, met toevallig een dier aan het uiteinde van de lijn.
Steeds vaker zie ik het: mensen die hun hond “uitlaten”, maar in werkelijkheid vooral hun telefoon uitlaten. De hond bungelt er maar wat achteraan. Of eigenlijk: vaak staan ze allebei stil. De hond staart in het gras, het baasje in een algoritme.
Het is bijna poëzie. De hond loopt met zijn neus naar de grond, op zoek naar communicatie met de wereld. Het baasje loopt met zijn neus in TikTok, op zoek naar dopamine. Tragisch mooi, als het niet zo schrijnend was.
Het betreft een nieuwe generatie ‘wandelaars’
Volgens mijn eigen veldonderzoek (lees: jaren observeren in parken en straten) lijkt inmiddels een groot deel van de hondenuitlaters mentaal niet aanwezig. Fysiek zie je een mens meelopen, maar qua verbinding? Nul. Je kunt net zo goed een paaltje met een powerbank aan de riem knopen.
De populaire houdingen die ik dagelijks voorbij zie komen:
• De Beller: Deze voert een gesprek dat ze eigenlijk niet willen, terwijl de hond in een sloot springt.
• De Instagrammer: Deze maakt een selfie met de hond die net aan het poepen is.
• De volledige ontkoppeling: Deze maakt gebruik van de noise cancelling, zonnebril, blik op oneindig, en verbaasd als de hond uitvalt.
En dan hoor ik als hondencoach vaak de vraag: “Waarom luistert mijn hond niet? Waarom valt hij uit? Waarom is hij zo onrustig?”
Misschien omdat je hond de enige is in dit duo die de wandeling nog betekenisvol vindt.
De oplossing is ouderwets en werkt echt! Ogen open, mobiel in je zak, aandacht naar je hond.
Wandelen is geen logistieke handeling, het is een sociale activiteit. Geen “even snel plassen en weer door.” Voor een hond is dit het moment van de dag: snuffelen, communiceren, ontladen, reguleren.
Je hond is geen schermpauze. Het is een levend wezen, met een brein, emoties en behoeften. Je hebt geen abonnement, je hebt een relatie.
Tot slot, mijn oproep:
Doe je mobiel een plezier. Laat hem thuis.
En gun je hond eindelijk weer eens een échte wandeling. Want eerlijk: wie verdient er meer aandacht? Je algoritme of je allerbeste vriend?
Mijn naam is Leidy Zijlstra en ik coach de eigenaar achter de hond.
Ben je het hiermee eens? Deel gerust en maak zo eigenaren zelfbewust!