23/08/2024
Idd, in het hotel merken we ook dat als we problemen hebben met de gezondheid van een konijntje, het altijd een konijntje is dat alleen leeft. Als ze alleen zitten ervaren ze veel meer stress, dan een konijn dat met zijn vriendje op logement komt. We kunnen het dan ook zeker toejuichen dat mensen een konijn als koppel houden. Denk je eraan om te adopteren, kan je zeker terecht bij het knaagtandje te Turnhout.
HET EENZAME KONIJN
door Cynthia Pallandt / december 2014
Er zijn momenten waarop ik er tegenop zie om te vertellen dat ik vrijwilligerswerk doe voor Stichting KonijnenBelangen. Want vaak, veel te vaak, reageren mensen daarop door te vertellen dat ze zelf een konijn hebben. Eén konijn. Soms een konijn dat verwend wordt en vrij door het huis mag lopen, meestal een konijn dat in een hokje achter in de tuin zit, maar vrijwel altijd een eenzaam konijn. Als iemand me dit vertelt, voel ik me moreel verplicht om dat eenzame konijn te helpen.
De ervaring leert dat het verstandig is om te vragen naar de reden waarom men geen tweede konijn neemt, omdat de argumenten vaak op misverstanden gebaseerd zijn. Ik wil er een aantal aanhalen.
1. Mijn konijn heeft geen vriendje nodig, want ik geef hem veel aandacht.
Mensen werken of gaan naar school, ze slapen, ze bezoeken hun vrienden... Dit wil zeggen dat het konijn minstens 18 uur per dag alleen is, iets wat zeer onnatuurlijk is en waar een konijn zelf nooit voor zou kiezen. Daarnaast zijn konijnen vooral 's avonds en 's nachts actief, wanneer hun baasjes liggen te slapen. En niet te vergeten: wij mensen spreken geen 'konijnentaal'. Ook al doen we nog zo onze best, we kunnen nooit een volwaardige vervanger zijn voor een konijnenvriendje.
2. Twee konijnen kosten meer werk en tijd.
Dit valt enorm mee! Slechts in het geval dat een van de konijnen iets mankeert komt er werk bij, maar verder zullen ze een verblijf delen, samen eten en ze kunnen zich ook zonder jou vermaken omdat ze met zijn tweeën zijn.
3. Ik wil mijn ram niet laten castreren, dus er kan geen voedster bij.
In mijn ogen is dit slechts een argument wanneer het konijn een zwakke gezondheid heeft of écht oud is. Niet iedereen kan deze inschatting zelf maken, dus het is altijd aan te raden om te overleggen met een dierenarts. Ook zijn er mensen die een konijn niet willen castreren omdat dit niet natuurlijk is ('waarom zou je een gezond dier opereren?'). Het is nog veel onnatuurlijker om een konijn het gezelschap van een soortgenoot te ontzeggen, bovendien zal het dier zich willen voortplanten en dit kan hij in zijn eentje niet.
4. Als mijn konijn een vriendje krijgt, wordt onze band minder hecht.
Hier geloof ik niet in. Ik heb zelf maar liefst zes konijnen en ik heb met ieder van hen een hele andere band. Het ene konijn is heel aanhankelijk terwijl het andere niet veel behoefte heeft aan contact met mensen. De aanwezigheid van een maatje heeft hier weinig invloed op. Het kan de band zelfs verdiepen omdat je de ware, sociale aard van je konijn zult leren kennen. Er is niets zo mooi als twee konijnen die elkaar wassen, tegen elkaar aan slapen en samen op ontdekkingstocht gaan door het huis of de tuin.
Geef me een ander argument en ik weerleg het graag.
Inmiddels is het me al een paar keer gelukt om iemand te overtuigen een maatje voor zijn konijn te adopteren. De voldoening die dit geeft, motiveert me om door te gaan met mijn missie. Maar de mensen die hun schouders ophalen en hun konijn veroordelen tot een leven in isolatie, die verliezen mijn respect.
Wanneer ik naar hen kijk, zie ik alleen dat eenzame konijn.
(Foto: Deze twee konijnen, Lex en Sientje, zijn veel zelfverzekerder geworden door elkaars gezelschap. Ze zijn onafscheidelijk en geven het goede voorbeeld voor iedereen in een relatie!)
