✨| Respect | Trust | Connection
⚜️| Natural Horsemanship
🏡| Paddock Paradise
(1)
Jümberger Straße 8
Neubörger
26909
Lassen Sie sich von uns eine E-Mail senden und seien Sie der erste der Neuigkeiten und Aktionen von Pure Horse Training erfährt. Ihre E-Mail-Adresse wird nicht für andere Zwecke verwendet und Sie können sich jederzeit abmelden.
Nachricht an Pure Horse Training senden:
Hoi ik ben Melissa Moens en welkom bij Pure Horse Therapy,
Ik zat al op het paard toen ik net kon zitten. Mijn grote zus had een pony, op die pony is alles begonnen. Ik ben pas echt begonnen met rijden toen ik 6 jaar was op een kleinschalige stal, hier leerde ik het nog op de traditionele manier. Elke zaterdag ging ik met de pony van mijn zus daar heen. Op een dag ging ik naar een penny dag, daar was een show van een vrouw met een paard, genaamd Otto, zij reed hem door een springparcours op Neckrope. Sindsdien zag ik in, als 9 jarige, dat het ook anders kon. Ik ging met de pony van mijn zus ook op Neckrope rijden, lekker zonder zadel door de bak rondjes zonder handen. Pony had geen hoofdstel niks om en deed alles voor mij. Na een tijd gereden te hebben en veel leuke dingen heb mogen leren ben ik gestopt met rijden in de les op de pony van mijn zus. Mijn zus ging verhuizen en nam natuurlijk haar pony mee, waar ze toen stond was te ver weg om nog mee te gaan in de les. Af en toe reed ik nog wel op die pony maar dat was dan bij mijn zus thuis. Ik ging rijden op de les pony's van daar. Ook daar wou ik het altijd anders, ik wou altijd zonder zadel en het liefst met een halster of helemaal niks. Ik heb daar erg veel mogen leren.
Toen ik 10 jaar was had mijn moeder een Appaloosa merrie genaamd Evida gekocht, deze reed zij al een tijdje. Ze had alleen geen bak om in te rijden en ging dus altijd op buitenritten. Deze buitenritten waren altijd erg gespannen. Mijn moeder reed toen nog traditioneel, want ondanks dat ik gefascineerd was van rijden zonder iets reden wij allemaal toch nog traditioneel. Mijn moeder kreeg toen steeds meer problemen met Evida en begon te zoeken naar een oplossing. Ze kwam bij Parelli uit. Ze zijn een weekend bij het Lage woud geweest. Daar zijn mijn moeder en Evida een heel ander pad ingeslagen en ze gingen steeds meer berg opwaarts. Mijn moeder begon te rijden zonder bit en werkte echt aan haar band met Evida. Ik pikte hier en daar ook wat op van het natuurlijke omgaan met een paard maar het begon bij mij pas echt toen mijn tinker merrie Piper een paar maanden later aan kwam bij ons. Zij wou niks te maken hebben met mensen en dieren. Zij is geïmporteerd uit Engeland en is daar niet alleen door mensen maar ook door paarden verkeerd behandeld. Niet alleen was zij verkeerd behandeld, nee ze had ook nog een halster in haar neus vergroeid zitten. Dit halster had zij al om sinds zij een veulen was en die is sinds dien nooit af geweest. Hierdoor kon zij niet normaal eten, ze kon alleen knabbelen. Daarom was ze erg mager. Zodra zij bij ons kwam hebben we dat halster af gedaan. We hebben haar eerst wat tijd gegeven om op te knappen en bij te komen. Uit eindelijk kon ze weer normaal eten en zag er goed door voed uit, dus ik besloot om met haar te beginnen met werken. Dit mislukte compleet en ze liet duidelijk weten dat ze niet wou. Ik was pas 11 en ik wist natuurlijk nog niet veel van Parelli, laat staan überhaupt wat van Natural Horsemanship. Dus ben ik met haar naar het Lage Woud geweest. Hier zijn wij beide zo goed vandaan gekomen. Vanaf daar kwam mijn interesse pas echt in het houden en omgaan van paarden op een natuurlijke manier. Piper was veel opener geworden en begon plezier te krijgen in het werken. Wij hebben thuis nog een paar weken gewerkt tot dat het niet meer te doen was, waar onze paarden stonden was het bijna altijd modder en zo ook toen weer. Toen de modder eindelijk weg was kon zij als nog niet werken want zij was hoog drachtig. En op 2 Mei was Piper een trotse mama geworden en niet alleen dat, nee ze heeft mij het beste geschonken wat ze ooit kon schenken. Zelfs nadat O'Malley geboren was heeft het nog een paar maanden geduurd voordat ik weer begon te werken met Piper. Langzamer hand pakten we het weer op. Toen in Juli 2016 gingen we verhuizen naar Duitland. Onze kudde die in de tussen tijd gegroeid was naar 5 paarden stonden eindelijk bij huis en we hadden ook eindelijk een eigen goede bak. Vanaf daar zijn Piper en ik het weer op gaan pakken, ik ben mijn eigen manier gaan zoeken met omgaan van paarden, hierbij heeft Parelli heel veel geholpen maar zo ook Klassieke rijkunst en nog veel meer. Onze kudde is inmiddels gegroeid naar 6 paarden. Van al onze paarden, maar ook die van heel veel andere mensen, heb ik al ongeloofelijk veel mogen leren. Het is mijn passie om met paarden te werken en te communiceren en paard en mens weer in balans te krijgen.
Ik heb al veel mogen leren van veel verschillende paarden, van jong naar oud en van groot naar klein. Ik heb mijn eigen manier uitgevonden. Ik ben nog steeds vol op aan het leren maar dat zal ik altijd blijven doen. Ik hoop dat ik veel paarden en mensen mag gaan helpen. Mijn doel is om zowel paard als mens weer terug in balans te krijgen en daar te houden. Heeft u nog vragen over mij of over onze aanbiedingen/diensten neem gerust contact op via Messenger of E-mail, of bel gerust (let bij bellen wel op onze openingstijden aub)!
