14/09/2021
#Πιντσερ #μινιατούρα -
Εξωτερικά το Μίνι Πίντσερ είναι το μικρόσωμο διδυμάκι του Γερμανικού Πίντσερ, ή αλλιώς μια «μίνι-έκδοση» του. Με ακρώμιο ύψους από 25 έως 30 cm, το Μίνι Πίντσερ είναι περίπου 20 cm πιο μικρόσωμο από το μεγαλύτερο «αδερφό» του και με μόλις τέσσερα έως έξι κιλά σωματικού βάρους είναι και περίπου δέκα κιλά ελαφρύτερος.
Ακριβώς όπως στο Γερμανικό Πίντσερ, ο σωματότυπός του έχει τετραγωνισμένες αναλογίες, δηλαδή το ύψος και το μήκος του σώματος έχουν περίπου τις ίσες αναλογίες. Ομοίως, το συνολικό μήκος του κεφαλιού αντιστοιχεί στο μήκος από το ακρώμιο έως τη ρίζα της ουράς. Το Μίνι Πίντσερ έχει ένα πολύ μυώδες και κομψό σώμα, που φαίνεται ιδιαίτερα ωραίο, όταν κινείται, χάρη στο κοντό λείο τρίχωμά του. Το κεφάλι του είναι δυνατό και μακρύ, το μέτωπό του επίπεδο και χωρίς ρυτίδες. Τα αυτιά σε σχήμα V βρίσκονται ψηλά στο κεφάλι.Υπάρχουν Μίνι Πίντσερ τόσο με όρθια αυτιά, όσο και με διπλωμένα, που γυρίζουν προς τα εμπρός. Η ρυτίδα στο σημείο, όπου διπλώνουν τα αυτιά, θα πρέπει να ξεκινά κάτω από την κορυφή του κεφαλιού ή το πολύ στο ύψος της. Η ουρά είναι φυσική, σκοπός της εκτροφής είναι μια ουρά σε σχήμα σπαθιού ή δρεπανιού.
Το σφιχτό, χωρίς ρυτίδες δέρμα καλύπτεται με πυκνό, κοντό τρίχωμα και δεν έχει άτριχα σημεία. Χάρη στη λεία δομή της τρίχας, το τρίχωμα έχει μια υπέροχη λάμψη. Το Μίνι Πίντσερ υπάρχει τόσο σε μαυρο-κόκκινο, όσο και μονόχρωμο σε καφέ. Στη μαυρο-κόκκινη παραλλαγή, το κυρίως τρίχωμα είναι γυαλιστερό μαύρο με σημάδια σε ερυθρό χρώμα της σκουριάς ή καφέ. Το όσο το δυνατόν πιο σκούρο και ευκρινώς οριοθετημένο πορφυρό χρώμα μπορεί να εμφανιστεί πάνω από τα μάτια, στην κάτω πλευρά του λαιμού, στο μετατάρσιο των μπροστινών ποδιών, στις πατούσες, στις εσωτερικές πλευρές των πίσω ποδιών και κάτω από τη ρίζα της ουράς. Χαρακτηριστικά είναι και τα δύο ίσια, ξεκάθαρα οριοθετημένα τρίγωνα στο μπροστινό μέρος του θώρακα. Σε μονόχρωμους σκύλους ο χρωματικός τόνος του καφέ στο τρίχωμα κυμαίνεται από κόκκινο του ελαφιού σε κόκκινο-καφέ έως σκούρο κόκκινο-καφέ. Λόγω του κόκκινου χρώματος του τριχώματός του, που μοιάζει σαν αυτό του ελαφιού, το Μίνι Πίντσερ ονομάζεται επίσης Πίντσερ-Ελάφι.
Όσον αφορά το Γερμανικό Πίντσερ, το Πίντσερ-Νάνος ή Ελάφι ονομάζεται “Mini pinscher” ή “Miniature Pinscher” στον αγγλόφωνο χώρο. Ωστόσο, σε αντίθεση με άλλες μικρόσωμες φυλές σκύλων, το ότι εξωτερικά μοιάζει σαν σκύλος-νάνος, δεν συνεπάγεται μειονεκτήματα για την υγεία του. Το σώμα του Μίνι Πίντσερ «ξεχειλίζει» από δύναμη, και όταν κάποιος τον παρατηρεί, μπορεί γρήγορα να αναγνωρίσει, πόσο ρωμαλέος και αθλητικός είναι αυτός ο μικρόσωμος γενναίος σκύλος. Τα Μίνι Πίντσερ είναι σκύλοι, στους οποίους μπορεί κανείς να βασιστεί: είτε πρόκειται για ιππασία, πεζοπορία, ορειβασία, ποδηλασία, είτε για τρέξιμο, οι μικρόσωμοι ευκίνητοι και γρήγοροι σκύλοι ενθουσιάζονται με σχεδόν όλες τις αθλητικές δραστηριότητες του ιδιοκτήτη τους. Το σημαντικό είναι ότι συμμετέχουν!
Σε αυτούς τους πιστούς τετράποδους φίλους δεν αρέσει καθόλου να μένουν στα κρύα του λουτρού - δεν βγήκε τυχαία το παλιό γνωμικό ότι «στο Πίντσερ δεν αρέσει να μένει μόνο του». Τα Μίνι Πίντσερ δένονται πολύ με τον άνθρωπό τους και τον ακολουθούν παντού. Δείχνουν τη συνήθη συμπεριφορά ενός σκύλου που αναγνωρίζει μόνο έναν άνθρωπο ως «αφεντικό». Όλη η αγάπη τους στρέφεται σε ένα και μοναδικό άτομο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να είναι στενά δεμένοι με άλλα μέλη της οικογένειας, να τους υπακούουν και να πάνε ευχάριστα μαζί τους βόλτα, αλλά τα Μίνι Πίντσερ αισθάνονται «πλήρη» μόνο, όταν ο άνθρωπος της εμπιστοσύνης τους είναι στο πλευρό τους. Στο βιβλίο του «Οι Γερμανικοί σκύλοι», που δημοσιεύθηκε το 1905, ο Richard Strebel έγραψε για ένα Μίνι Πίντσερ, που έζησε μαζί του κατά την περίοδο της αλλαγής του αιώνα: «Ο χαρακτήρας του είναι αξιοθαύμαστος. Σε όλο το σπίτι αναγνωρίζει μόνο τη γυναίκα μου, παρ’ όλο που όλοι τον παραχαϊδεύουμε, και κάνουμε τα πάντα για να μην μένει τόσο πιστός στην αγάπη του. Ωστόσο, όλες μας οι προσπάθειες αποτυγχάνουν λόγω της ακεραιότητας του χαρακτήρα του!»
Αν και τα Μίνι Πίντσερ θεωρούνται ως μάλλον ισορροπημένοι και παιχνιδιάρικοι, πάντα ευδιάθετοι σκύλοι, δείχνουν ακόμη και σήμερα το έντονο ένστικτο του φύλακα, όπως και οι πρόγονοί τους, οι οποίοι είχαν ως αποστολή την προστασία του σπιτιού και της αυλής από εισβολείς και ζώα. Ιδίως όταν πρόκειται για το καλό του πολυαγαπημένου ιδιοκτήτη τους, τα Μίνι Πίντσερ δείχνουν που και που ένα αρκετά χαμηλό βαθμό αντίδρασης σε πιθανά ερεθίσματα. Με μια πλήρη κοινωνικοποίηση από μικρή ηλικία ως κουτάβια και μια συνεπή εκπαίδευση μπορείτε, ωστόσο, να τους αποτρέψετε από το να γίνουν επιθετικοί. Τα Μίνι Πίντσερ δείχνουν μια αξιοσημείωτη προθυμία να μαθαίνουν, και εκπαιδεύονται πολύ καλά χάρη στη γρήγορη αντίληψή τους. Στους προσεκτικούς τετράποδους φίλους θα πρέπει φυσικά κανείς να αναγνωρίζει τη μεγάλη περιέργειά τους και να τους παραχωρεί τη δυνατότητα να αναπτυχθούν σε ορισμένο βαθμό ελεύθερα. Ένα Μίνι Πίντσερ χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να τρέξει από άλλες φυλές σκύλων του μεγέθους του και επιπλέον δεν θέλει να υποστηρίζεται μόνο σωματικά, αλλά και πνευματικά. Εάν αυτή η επιθυμία ληφθεί υπόψη, για παράδειγμα μέσω της άθλησης του σκύλου, τότε το κατά τ’ άλλα επιρρεπές στη νευρικότητα Μίνι Πίντσερ, γίνεται ένας ευχάριστος και ισορροπημένος οικογενειακός σκύλος. Επίσης, απέναντι και σε άλλα κατοικίδια ζώα, όπως για παράδειγμα γάτες ή πουλιά, φαίνεται πολύ συμβιβαστικός. Ποντίκια ή γάτες, που περιφέρονται ελεύθερα και τρέχουν να φύγουν στη θέα του, θα ξυπνούν ωστόσο συνεχώς το έμφυτο ένστικτο κυνηγιού του ζωηρού Μίνι Πίντσερ.
Όσον αφορά στην ιστορία του Μίνι Πίντσερ δεν αποτελεί έκπληξη το έντονο ένστικτό του για προστασία και κυνήγι. Σκύλοι του τύπου Πίντσερ προέρχονται από τους «σκύλους της τύρφης», οι οποίοι έκαναν παρέα με τους ανθρώπους ήδη πριν από χιλιάδες χρόνια. Όπως δείχνουν τα ευρήματα κρανίων και οστών, αυτός ο «αρχέγονος τύπος σκύλου» ήταν φύλακας οικισμών της λίθινης εποχής, και κράτησε μακριά από αυτούς τρωκτικά ή άλλα παράσιτα. Στα τέλη του 19ου αιώνα μπορούσε να συναντήσει κανείς Πίντσερ σχεδόν σε κάθε αυλή. Τα τετράποδα με το προσωνύμιο “Rattler” ήταν πολύ δημοφιλή στους αγρότες, λόγω της επαγρύπνησής τους και της δεξιότητάς τους στο κυνήγι αρουραίων και ποντικιών. Ακόμη και οι δεξιοτέχνες της επιβίωσης, όπως οι αρουραίοι, δύσκολα θα μπορούσαν να γλιτώσουν από την προσεκτική φύση του χαρακτήρα του, καθώς και τα γρήγορα και επιδέξια πόδια του Πίντσερ.
Τα Πίντσερ με ίσιο και τραχύ τρίχωμα, που είναι γνωστά σήμερα ως Σνάουτσερ, ανήκαν εκείνη την εποχή ακόμη στον ίδιο τύπο φυλής, όπως τεκμηριώνει και η ιστορία της «Λέσχης Σνάουτσερ-Πίντσερ» που εξακολουθεί να υπάρχει από το 1895. Μόλις στις αρχές του 20ού αιώνα, ο ιδρυτής της λέσχης Josef Berta ξεκίνησε να διαχωρίζει Πίντσερ με τραχύ και ίσιο τρίχωμα, όσον αφορά στην εκτροφή. Η αποκλειστική εκτροφή των Μίνι Πίντσερ ξεκίνησε πολύ νωρίς σε αυτό το πλαίσιο, και έτσι το Μίνι Πίντσερ αποσχίστηκε γρήγορα από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους του είδους του. Σε αντίθεση με το Γερμανικό Πίντσερ, το Μίνι Πίντσερ έγινε γρήγορα δημοφιλές ως κατοικίδιο ζώο. Ήδη κατά την περίοδο της αλλαγής του αιώνα, ήταν κατοικίδιο ζώο σε πολλά ιδιωτικά νοικοκυριά. Το γενεαλογικό βιβλίο της Λέσχης Σνάουτσερ-Πίντσερ από το έτος 1925 έχει ήδη 1.300 καταχωρημένες εγγραφές. Ιδίως οι κυρίες της υψηλής κοινωνίας συμπλήρωναν την εμφάνισή τους με τον κομψό μικρόσωμο σκύλο. Ακόμη το 1937 ο Felix Ebener περιέγραψε το δημοφιλές σκύλο, που ήταν τότε της μόδας, με τα εξής λόγια: «Χρειάζεται λίγο χώρο και λίγη προσοχή, μπορεί να είναι πολύ σεμνός και ευγενικός, και ακόμη και σε μικρές σκανταλιές είναι γοητευτικός και χαριτωμένος. Με τα καθαρά πόδια του, το κοντό, λείο τρίχωμά του, μπορείτε να τον έχετε αναμφίβολα μαζί σας πάνω στα πιο κομψά, επικαλυμμένα με ταπετσαρία έπιπλα [...].»
Ως ένας από τους πρώτους εκτροφείς, ο Josef Berta αναγνώρισε ότι η εικόνα του Μίνι Πίντσερ ως ένα απλό «σκυλάκι του σαλονιού» απείχε κατά πολύ από την πραγματική φύση αυτής της φυλής. Ο ίδιος ο Berta ήταν τόσο ενθουσιασμένος από το δικό του Μίνι Πίντσερ, το Max v. Klein-Paris, που ανέφερε: «είχα αρκετούς γενναίους σκύλους, ορισμένοι εκ των οποίων έχουν αφήσει μια αξέχαστη ανάμνηση στο σπίτι μου. Όλους τους ξεπερνά ο Max, ο πιο καλός, συνετός, ευχάριστος και χρήσιμος συγκάτοικος που είχα ποτέ υπό την ιδιοκτησία μου!» Πλάθοντας το εγκώμιο του σκύλου του, ο Berta παρακίνησε και άλλους εκτροφείς σκύλων να φροντίσουν αυτή την ιδιαίτερη φυλή. Ο Berta και οι συνάδελφοί του ήταν αυτοί που τελικά έκαναν το Μίνι Πίντσερ σε αυτό που είναι σήμερα: ένας χαρακτηριστικός σκύλος με καλό χαρακτήρα, φλογερό ταμπεραμέντο, καλή υγεία και υπερήφανη ομορφιά.
