10/10/2021
4 Οκτωβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα των ζώων αλλά για εμάς είναι κάθε μέρα... Γιατί "animals are so much more than pets, they are animal family members" όπως λέει και ο διεθνούς φήμης κτηνίατρος Noel Fitzpatrick.
Με ευκαιρία και αφορμή θα σας γνωρίσω one of our animal family members, τον Dorito και θα σας διηγηθώ την μικρή ιστορία του χειρουργείου του.
Ο Dorito ήρθε ως μια μικρή και μόνη χνουδόμπαλα στον κήπο μας, φροντίστηκε, αγαπήθηκε, υιοθετήθηκε. Μεγάλωσε και ήρθε η ώρα για την στείρωσή του. Μία συνήθης, απλή, σύντομη επέμβαση. Όμως, ζώντας στο κτηνιατρείο μας και βλέποντας τα μύρια όσα απίθανα περιστατικά μας έχουν έρθει, άρχισε ένα άγχος. Είναι όσο υγιής δείχνει; Ένα νεαρό ζωηρό γατάκι που δεν έχει αρρωστήσει ποτέ. Και αν έχει δίκιο ο κ. Φλαράκος που λέει πως κανονικά πρέπει να κάνουμε πλήρη προεγχειρητικό έλεγχο και εγώ τον λέω υπερβολικό; Να κάνω όμως εξειδικευμένες εξετάσεις για κάτι τόσο απλό; Στην αρχή σκέφτομαι όχι, δείχνει ok, λέω συνεχίζουμε, δείτε τον μόνο κλινικά... Μετά σκέφτομαι πως έχω τα πάντα μπροστά μου διαθέσιμα και αν 1/1000 κάτι τρέχει που δεν φαίνεται; Τι θα έκανα για τον άντρα ή τον πατέρα μου ή για όποιο μέλος της οικογένειας μου έπρεπε να χειρουργηθεί; Τα πάντα, σκέφτομαι! Το ίδιο και για το μικρό μας animal family member λοιπόν! Κλινική εξέταση, ακρόαση, γενική αίματος, βιοχημικά - perfect, τι καλά σκέφτομαι, υπερβολική ήμουν μέχρι που βγαίνει το Pro BnP (ειδική εξέταση για συγγενείς καρδιοπάθειες) : Abnormal!!! Ο μικρός μας είναι καρδιοπαθής με πάθηση μη ακροάσιμη!!! Περνάμε σε υπέρηχο καρδιάς, επιβεβαιώνεται υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια αρχικού σταδίου (που η συνήθης αναισθησία της γάτας μπορεί να την καταστήσει μοιραία - αν και εμείς ούτως ή άλλως κινούμαστε αλλιώς αναισθητικά!). Από την μία αγχώνομαι, από την άλλη ανακουφίζομαι (κάπου ανάμεσα σαν να ακούγεται - χωρίς ποτέ να ειπωθεί και το "στα έλεγα εγώ, ποιός είναι υπερβολικός τώρα;" του χειρουργού!!!). Ξέρω τι του συμβαίνει, ξέρει και η αναισθησιολόγος μας τι πρωτόκολλο να ακολουθήσει και τι να παρακολουθεί. Ξεκινάει το χειρουργείο, ο μικρός μας "στήνεται", διασωληνώνεται, συνδέεται με ιατρικά monitors και αναισθητικές μηχανές. Ο κ. Φλαράκος αναλαμβάνει και η διαδικασία γίνεται "αλλιώς". Όχι με ράμματα ως είθισται αλλά με ligasure (διαθερμία). Γίνεται η ορχεκτομή, η διαθερμία κάνει την αιμόσταση και το "κλείσιμο" της τομής (αποφεύγοντας πιθανές φλεγμονές όπως και αλλεργικές αντιδράσεις του ράμματος) και σε 3 χρονομετρημένα λεπτά, ο Dorito είναι έτοιμος!!! Η αναισθησιολόγος τον ξυπνά ευχαριστημένη από την πορεία του (όλα καταγεγραμμένα για να υπάρχουν στο ιστορικό του) και ο Dorito από τα καλύτερα χέρια περνά στα αγαπημένα χέρια της οικογένειάς του! Σιδερένιος, Dorito μας!!!
Υ.Γ.: Μιλώντας ως γραμματέας του κτηνιατρικού μας κέντρου, επιτρέψτε μου το μικρό μου παράπονο... Μη μου λέτε, "μια ορχεκτομή είναι, όλοι μπορούν να την κάνουν". Συμφωνώ, όλοι οι κτηνίατροι μπορούν αλλά όχι έτσι!!! Επιτρέψτε μας λοιπόν να διαφέρουμε σε κάθε επίπεδο!
Και με λίγες μέρες καθυστέρηση, χρόνια πολλά σε όλα τα ζωάκια! Εμείς θα κάνουμε ότι μπορούμε για να έχουν το καλύτερο που αξίζουν και το επίπεδο ιατρικής που δικαιούνται ώστε να "πιάσει η ευχή"! Να κάνουμε πολλά τα χρόνια τους μαζί μας... Γιατί είναι our animal family members και τα ευχαριστούμε για αυτό!!!
