De Stabij

29/01/2021

Vanaf vandaag hebben we in onze webshop (www.deBeerzerRoedel.nl) originele Zweedse schapen- en geitenvachten. Heerlijk voor de hond om op te liggen, maar ook mooi op de bank of de grond!
We zijn er erg blij mee!!
Zeker de moeite waard om eens te gaan kijken.

02/10/2020

Ik heb net gekeken naar de uitzending Op1 van donderdagavond 1 oktober. Het "gesprek" tussen Martin Gaus en Ron Kusters. Zelden zo'n beschamende vertoning gezien. De opzet alleen al: Kusters komt met een leuke vrouw met schattig hondje (succesverhaal), Gaus zit alleen (en heeft, laten we eerlijk zijn, geen knappe kop meer). Hij is alleen. Daarnaast krijgt Kusters alle gelegenheid om in lange verhalen zijn punt te maken. Gaus wordt onderbroken, elke keer weer. De presentatoren zijn duidelijk op de hand van Kusters.
Inhoudelijk is het verhaal van Kusters in mijn ogen ook niet meer van deze tijd. Het voorbeeld met het bange jongetje: de hond wordt heel kort genomen, het jongetje wordt vrijwel gedwongen om heel dicht bij de bijter te gaan staan. Zowel voor het jongetje als ook de hond is dit zoooo fout. Wat beiden moeten gaan leren/ervaren is dat de ander niet bedreigend is. Maar dat doe je niet met straf, dat doe je via gewenning (officieel: systematische desentisatie: stap voor stap laten zien dat angst niet nodig is). In elke stap leert zowel de hond als het kind dat je niet hoeft te reageren, de ander verliest zijn belangrijkheid.
De reactie van het baasje op: "kan de hond nu ook bij Arie Slob op schoot" is typerend voor het probleem van de aanpak van Kusters: het was een volmondig nee van het baasje. DUS: de hond heeft blijkbaar niets veranderd in zijn gedrag.

Triest en boos wordt ik van dit soort "nieuws"(of was het een amusementsprogramma??).

24/06/2020

De laatste loodjes wegen altijd het zwaarst, zeggen ze.
En zo voelt het ook als het over onze website gaat..

Wikken en wegen over elk woord en elke zin. Wisselen van provider (webhost is een beter woord geloof ik...) omdat het opbouwen van de site te moeizaam was.
En zoeken naar spelfouten, elke dag weer alles met een vergrootglas bekijken. (Al zal er best hier en daar nog iets moeten wijzigen..).

Maar voor nu: we zijn in de lucht (eindelijk, zucht).

Dus met gepaste trots (hoewel: beretrots zijn we!!) nodig ik iedereen uit om onze site te bezoeken en te gaan zien wat wij allemaal te bieden hebben op het gebied van hondenwelzijn en hondengedrag.

www.deBeerzerRoedel.nl

Graag tot ziens,
Theo en Anja

En delen wordt uiteraard zéér gewaardeerd!!

Bij de Beerzer Roedel word je hierin gecoached, je leert de eigenschappen van je hond en ook alle signalen die je hond gebruikt om met je “te praten”. Tijdens de trainingen maar ook tijdens theorielessen.

21/06/2020

Ook de auto's zijn nu herkenbaar gemaakt.
de Beerzer Roedel gaat ervoor!

20/06/2020

Bezige week achter de rug.
"achter de schermen" druk bezig met onze website. Gewisseld van provider omdat de website builder ons niet lag. Betekent weer opnieuw layout bepalen, teksten schrijven etc .
Leuk, maar een boel werk.
Daarnaast kort geleden in contact gekomen met de eigenaar van een Duitse Herder die onophoudelijk aan het schaduwjagen was, al 2,5 jaar. Of ik misschien een oplossing wist. Nadat ik de hond zelf gezien had (en de baasjes uitgebreid gesproken) tot de conclusie gekomen dat dit net een tandje teveel is voor een kynologisch instructeur.
Daarom het probleem voorgelegd aan mijn docenten op Happy Tails, zeer ervaren gedragstherapeuten, dus de aangewezen personen voor een advies.
Voorstel: breng deze Herder in als casus in de opleiding gedragstherapie. Dat is afgelopen vrijdag gebeurd.
Zeer interessante bijeenkomst geweest, de Herder is uitgebreid bekeken, de baas uitgevraagd. Daarna de cursisten onder leiding van Gesien tot een stappenplan van aanpak gekomen. Baas kon daarmee uit de voeten. Dus die gaat de komende weken flink aan de slag. Iedereen heeft het gevoel dat dit wel gaat werken. Spannend.
En voor mij een zeer leerzame middag geweest.

07/06/2020

Na een (te lange) onderbreking vandaag weer naar de hondenschool geweest. Er was een aussie-opvoeddag en dat vind ik elke keer weer geweldig om mee te maken. Er waren 6 reactieve honden en baasjes die graag wilde leren hoe daar mee om te gaan zodat dat reactieve gedrag uitgebannen kan worden.
De eerste stap is dan om aan de gang te gaan met de basis die elke hond nodig heeft: beheersing, contact met de baas, belonings- èn begrenzingswoorden aanleren en lopen aan de lijn zonder trekken.
Daarna komen dan de specifieke problemen aan bod.
Elke keer weer prachtig om te zien: na het doorlopen van die eerste stap zijn de meeste honden al een stuk "chiller", en weten baasjes wat er van hen verwacht wordt.
Als kynologisch instructeur ben ik opgeleid om die basis aan te leren aan de baasjes. Van mij zul je geen training krijgen gebaseerd op "ik zeg nooit NEE tegen mijn hond". Een hond heeft recht op respect, een deel daarvan is dat hij weet wat er van hem verwacht mag worden. Duidelijkheid dus.
Ik heb "liefdevolle" trainers aan het werk gezien, zonder begrenzing, die honden die bv doorlopend blaffen maar laten blaffen. Het gaat ooit wel over....
Ik lees op Facebook de opmerkingen "dat hoort nu eenmaal bij mijn hond ... dat hij de bank opeet en de buurkinderen." Griezelig en totaal onnodig.
Een baas die zijn verantwoording neemt leert zijn hond kennen: kent zijn natuurlijke gedrag EN weet wat gewenst gedrag is. En gaat samen met zijn hond aan de gang om die twee te combineren. Baas gelukkig EN Fikkie gelukkig.
Voor mensen die willen weten hoe ze hun hond (vanaf pup en ouder) zo kunnen begeleiden dat ze een gezellige, sociale hond in het gezin hebben: neem gerust contact op.
Alleen, of in kleine groepjes gaan we aan het werk. Je zult merken dat een goede baas (die weet waar het om gaat) een fijne hond krijgt.
Dus heb je een pup en wil je een goede start, of een oudere hond die misschien wat slechte gewoontes heeft aangeleerd:
Stuur een PB of mail naar [email protected]

Delen wordt gewaardeerd
en
Volg je ons, dan blijf je bij

11/05/2020

Van de week las ik op Facebook de berichten van de Stabij en Wetterhoun pagina. Meestal staan er veel berichten over leuke, grappige stabij-momenten. Altijd leuk om te volgen.
Die dag stond er echter een berichtje in het kader van "wie kan mij helpen" met bijpassend filmpje.
In beeld een jonge hond die blaffend en springend naar een tuinslang zich amuseerde. De vraag van de eigenaar was "mijn Fikkie blaft zo, gaat dat ooit over..."
En er waren tientallen reacties, waarvan tot mijn verbazing de meeste waren van het kaliber: Nee, dat gaat nooit over, zo zijn ze. Mijn 2 honden doen dit al jaren. etc etc.
Hier en daar een "bemoedigende" opmerking: Jawel hoor, na de puberteit.
Maar niemand die reageerde met:
1) jij bent degene die dit gedrag beloont en
2) jij bent dus aangewezen persoon die het ook weer af kan leren bij Fikkie.
ad 1) Fikkie is speels en maakt daarbij opgewonden sprongen en geluiden. Logisch. Wij lachen erom (en dat ervaart hij als beloning. En zelfs als wij er niet om lachen zal Fikkie, omdat hij het leuk vindt, zichzelf belonen (vandaar de term: zelf-belonend gedrag..)
En omdat de meeste Fikkies graag leren, leren we hem in zeer korte tijd aan, dat dit de manier is om je te uiten.
De eerste manier om dus te voorkomen dat Fikkie zo uit zijn bol gaat is zorgen dat het niet zover komt..
Open deur? Ik hoop het.
Dus: met de tuinslang spelen is leuk, maar onderbreek het na korte tijd voordat de adrenaline door het dak schiet.
Maar ook als "het kwaad" al geschied is, kun je het meestal nog veranderen. Als er één ding is wat ik de afgelopen jaren heb geleerd van het leervermogen van honden is dat de mens vaak de beperkende factor is. Wanneer wij duidelijk zijn dan snapt de hond het al snel. Duidelijk en dus ook: konsekwent.
Niet hardhandig, niet streng, maar duidelijk en dus grenzen stellend. Geef je géén grenzen aan dan geef je daarmee Fikkie de boodschap: van mij mag alles!!
En dat vindt Fikkie geen probleem..

Jaren geleden kwam er bij ons op de hondenschool iemand kijken hoe er les werd gegeven. Na een half uurtje de les vanaf de zijkant gevolgd te hebben, zij de dame in kwestie tegen mij: jullie trainen helemaal geen honden, jullie trainen mensen!
Eigenlijk is een (goede) hondenschool dus een hondenbaasjesschool.
En dat is goed nieuws voor al die mensen die schreven: nee, dat gaat nooit over...
Jullie vergissen je.....

29/04/2020

Vorige week kreeg ik een mail via iemand die onlangs van ons een pup heeft gekregen. De vraag was of ik wilde les geven in hoe je een pup opvoedt. De pup in kwestie, een Berger Picard, had een slechte start gehad (kwam met spijsverteringsproblemen bij de fokker vandaan..). Daarnaast was er bij mw in de buurt (in de regio Utrecht/Zeist) geen hondenschool die haar vertrouwen gaf (wel één van de "superzachte, positief tot de dood er op volgt"-aanpak. Maar daar had ze geen vertrouwen in). Had gehoord hoe ik het geleerd heb en nu toepas. Het belang van opvoeding in de eerste weken (geen training) en de aandacht voor lopen aan de lijn zonder trekken en begrenzingswoorden.
Ik heb met veel plezier "ja" gezegd.
Het eerste contact is inmiddels geweest en verliep erg leuk. Hoewel de Picard in de boeken staat als nogal afwachtend tegen vreemden, was er bij deze pup niets van te merken. Een schattig boefje.
Heb met de baasjes de puples doorgelopen en de oefeningen uitgelegd en voorgedaan (dankzij de aandacht in de opleiding voor afstand tijdens het lesgeven, was er nu geen besmettingsgevaar..).
Daarnaast ga ik via de mail en whatsapp ze verder ondersteunen, dat doe ik nu al voor de pups uit ons laatste nest en dat is erg leuk om te doen. En zinvol! Ik hoor nu al vaak dat het moeilijk is om zinvolle informatie te vinden en antwoord te krijgen op al die kleine en grote vragen waar een nieuwe hondeneigenaar tegen aanloopt.
Anja heeft aangeboden om de Picard-pup in het kader van haar opleiding acupressuur bij honden te bekijken/onderzoeken. Zij brengt dat dan als casus tijdens een lesdag in en kan naar verwachting daarna een goede ondersteuning bieden. Ook dat gaat binnenkort plaatsvinden.
Bijzonder om zo onze kennis vanuit verschillende invalshoeken te bundelen.
Ik vertel hier zeker binnenkort meer over!

DELEN WORDT GEWAARDEERD
en
VOLG JE ONS, DAN BLIJF JE BIJ !!

15/04/2020

De laatste weken heb ik regelmatig achter mijn laptop gezeten. Een groot deel van die tijd geschreven aan de nieuwe baasjes van onze pups. Omdat er bij hen in de buurt minder hondenscholen met puppycursussen waren (of scholen die anders omgaan met pups dan wat onze visie is..).
Tijdens hun bezoeken bij ons heb ik ze al kort verteld waar wij van uitgaan, en ze wilden dolgraag meer weten. Dus het werd een serie online-lessen over beheersing, belonen/begrenzen, lopen aan de lijn zonder trekken. Kortom: al die zaken Die wat betreft de opvoeding die baasjes moeten weten zodat de pups een goed thuis krijgen.
En dat is geweldig om te doen(tegenwoordige tijd, want er komen regelmatig vragen over de pups. En dan volgt er weer een stuk info).

Maar over een ding wil ik het nu hier hebben, omdat het me erg aan mijn hart gaat als ik zie hoe met dat onderwerp omgegaan wordt.
Het gaat om begrenzen/waarschuwen. Ik heb de laatste 40 jaar veel honden gehad. Opgevoed in het begin met weinig belonen en veel corrigeren. Slipkettingen en harde hand werdentoen veel toegepast.
Gelukkig is dat nu flink veranderd (nog niet genoeg..!!), en zijn er veel positievere, op de hond afgestemde manieren om je pup/hond op te voeden. Helaas slaat dan een deel van de scholen door in een "alleen maar positieve" benadering.
Het lijkt precies op de mensenwereld: Na eeuwen van opvoeden met de harde hand, schoten in de 60-jaren de hippie-achtige, niet-autoritaire opvoedingsfilosofieen uit de grond. Naast alle goede effecten van de ommezwaai zag je ook de problemen van het doorschieten. Nieuwe generaties die nog nauwelijks gevoelig waren voor de traditionele autoriteiten: ouders, leraren, overheid.
(en heel actueel: als ik zie hoe nu in crisistijd de regels op zeer opstandige wijze aan de laars worden gelapt.. Samenscholen om een feestje te bouwen, spugen naar onschuldige mensen, wegafzettingen slopen om naar de bollen te kunnen. Asociaal trots/arrogant gedrag: kijk mij eens lekker onaangepast zijn...)
Grenzen en regels zijn onvermijdelijk in een samenleving. Voor mens en dier.
Nu is dat bij mensen een gecompliceerd gebeuren, dat opvoeden. Kinderen gaan al vroeg een denkvermogen ontwikkelen, ze vragen "waarom is dat", ze doen meestal wat met het antwoord. Ze hebben een geheugen en kunnen jaren later nog in de war zijn van dingen die ze gehoord hebben.
Honden zijn wat dat betreft in aanleg een stuk simpeler. Ze leven in het moment. Honden willen geen uitleg wat mag en wat niet mag. Honden willen duidelijkheid, nu, als het geb***t. De meeste honden vertonen gedrag dat bij hun hoort, natuurlijk gedrag (snuffelen aan achterwerken, ook van mensen; dingen leren kennen door erin te bijten, ook je broekspijp en je been, etc). Natuurlijk gedrag, maar ongewenst door ons mensen. Dus dat moeten ze weten, op het moment dat ze het willen gaan doen.
Ik heb als verpleegkundige in tientallen teams gewerkt, met in elk team de eigen regels. Die worden je niet op een papiertje aangereikt als je begint. Je bent afhankelijk van signalen van de collega's. Komen die niet dan doe je dingen fout. PARDON: je doet dingen niet zoals zij willen. (als je het ouderwetse beeld voorstelt van de arts die binnenkomt en dat iedereen opspringt om plaats te maken. En de plekken waar een dokter zelf een stoel pakt. Eigenlijk een volstrekt onbelangrijk iets, als je het weet. Maar zo niet: dan ben je of een uitslover of een pleeg die zijn plek niet weet..)
En dan is het soms prettig als iemand je (achteraf) vertelt wat je gedaan hebt.
Honden kun je niet achteraf evalueren. Fikkie, dat was een aparte dag vandaag. Ik vond het fijn dat je vanmorgen zo goed liep aan de lijn. Maar je gedrag met Bello van de buren.. Dat was voor verbetering vatbaar.
Jammer? Ik dacht het niet. Als je begrenst en duidelijk bent dan beloon je Fikkie op het moment dat hij goed loopt, en je corrigeert hem meteen op het moment dat hij Bello in de clinch neemt. En zogauw hij Bello respecteert beloon je hem meteen (het is even schakelen als baas, maar het werkt zo duidelijk). En een nasleep van nog uren boos of geirriteerd zijn is niet meer nodig. Het is duidelijk, we kunnen verder,
En eigenlijk zou ik willen dat mensen ook zo direct waren tegen elkaar. Gewoon laten merken wat je vindt, de ander kan zijn gedrag bijsturen en weer door met de gang van alle dag. Geen oude koeien uit honderden sloten halen, geen tientallen ijs- en andere beren op de wegen zien.
Wat zou het mooi zijn ons landje.
Dat lijkt misschien een utopie, een toekomstbeeld dat nog ver weg is.
Maar het goede nieuws is:
MET DE HONDEN KUNNEN WE VANDAAG AL BEGINNEN.

En nog meer goed nieuws: je kunt (en moet) heel diervriendelijk begrenzen/waarschuwen. Géén ru**en aan de lijn, geen schoppen en slaan, geen slipkettingen etc etc.
Nee, leer je hond reageren op het woordje "NEE", grom eens tegen je hond als die het nodig heeft.
Toen onze Gwen haar pups duidelijk ging maken dat de tijd voor borstvoeding voorbij was, deed ze dat met "eerst wegduwen met de kop. Als dat niet hielp kwam er een grauw naar de pups die een wat duidelijker signaal nodig hadden."
En geloof het of niet, alle pups hebben een prima band met de moeder. En uit de gedragstests bleek dat het alle 9 stabiele, goed opgevoede pups waren. En alle 9 hun eigen persoonlijkheidje...

Zo, ik mijn frustratie even kwijt.
En ik hoop dat de boodschap overkomt...
Reageren mag altijd, maar wel graag in enigzins beschaafd nederlands.

DELEN WORDT GEWAARDEERD
en
VOLG JE ONS, DAN BLIJF JE BIJ

13/04/2020

Omdat de Paasdagen met dit virus betekent dat we thuis blijven (niet dat ik erover moet denken om naar een meubelboulevard te gaan, brrrr) breng ik de dag door met "nuttige" dingen.
Zo ben ik al de foto's die ik de afgelopen jaren heb gemaakt weer eens aan het sorteren. Heb dit tot drie jaar geleden zeer consequent gedaan, maar sindsdien zit de klad er in.
Gevolg: 10-tallen mappen met 1000-en foto's verspreid over laptops en geheugenkaartjes, externe schijf etc. Eigenlijk werk voor de donkere winteravonden, maar dit is een goede tweede keus qua tijd.

Verder hebben we de spullen die we in huis hebben voor de pups op Marktplaats gezet.
Het gaat om een werpkist (met anti-doodlig balkjes), warmtelamp (incl 2 rode lampen) en een doggyride. Ook is er een transportbench (2 deurs met een tussenwand waarvan een grendeltje opnieuw gemonteerd moet worden). (Grootte ca 90x80x70cm).
Alles mag voor een redelijke prijs weg.
Denk dat we daar een startende fokker zeker een plezier mee kunnen doen.

Verder zijn we bezig om onze nieuwe activiteiten verder uit werken. Dus opstellen van workshops, creeeren van lesruimte, website maken etc etc.

Druk genoeg, zeker nu het buiten toch wel fris is.

Zoals altijd:
Delen wordt gewaardeerd,
en
Volg je ons, dan blijf je bij!!

12/04/2020

Weer is er een week voorbij gevlogen. Vorige week zondag waren we druk in de weer met het afscheid van 8 van de 9 pups (nummer 9; Taro blijft bij Swen, onze zoon..). En een deel van de week ben je er nog steeds mee bezig.
Vragen, groot en klein van alle nieuwe baasjes, dingen groot en klein die je toch nog even wil meegeven .
Het huis wordt weer opnieuw ingericht. De werpkist en alles wat we er omheen hadden is schoongemaakt en staat op marktplaats (dit was ons laatste nestje).
Het weer is prima en onze tuin kon wel een kleine (zeg maar: grote) b***t gebruiken. 4 grote stabijen die hun aandacht moeten delen met 9 kleintjes steken erg veel energie in de tuin (muizenjacht met kuilen, rennen door bosjes, graven in het gras).
Mijn bescheiden vijverpartijtje zag er niet meer uit. Dus in de weer met stroomdraadjes (waar ze allemaal een heilig ontzag voor hebben..), en dan opnieuw inrichten, zand en aarde aanvullen, vijvers schoonmaken, planten en bloembollen erin, boomschorssnippers erover heen. Dat deel van de tuin is alvast weer op orde.
En ...het goede nieuws- de bollen staan er al vier dagen in en er ligt er nog geen een in de keuken.

En gisteren ben ik bij een gezin geweest die informatie nodig had ivm aanschaf van een hond (een gehandicapt jong kind, is een therapiehond/hulphond iets voor ons). Veel info kunnen geven (en het beantwoorden van vragen levert meer gerichte vragen op om verder te kunnen kiezen).
En dat was misschien gister wel het mooiste om te realiseren: zien dat mensen zo bewust bezig zijn met de keuze van een hond (wat is goed voor ons gezin, wat is goed voor de hond). Ik zie te vaak combinatie hond/baasje dat ik denk: waarom doe je jezelf en (vooral) waarom doe je de hond dit aan?!

Al met al een heerlijke week achter de rug.🥰😘

08/04/2020

Vanmorgen weer eens flink genoten van onze 4 honden. De laatste weken ging de aandacht veel uit naar de pups. Nu zien we weer alles van Fleur, Joy, Gwen en Tim.
Een heel leuk moment(helaas heb je niet altijd je camera paraat):
Ze zijn allemaal in lentestemming: speelser, meer rennen.
Vanmorgen waren Fleur en Tim aan het rennen samen in onze tuin. Tussen struiken door, om de stoelen. Elkaar de pas afsnijdend en opjuttend met een uitdagende houdingen. Op een gegeven moment werd het spel feller, het werd jagen.
Op dat moment bemoeide Gwen zich ermee. Ze ging er tussendoor en we kregen een mooie demonstratie splitsen. Na twee keer tussen Tim en Fleur doorgerend te zijn, zag je die twee ineens stoppen, zich eens flink uitschudden. Daarna kwamen ze met zijn drieën rustig teruglopen naar ons toe.
Dit is gedrag wat je zó graag ziet van (je) honden, het toont een goede opvoeding. Aanleren/trainen kun je volgens mij zoiets niet....
Zulke lieve schatten!!

06/04/2020

Na al het schrijven van de afgelopen weken over onze pups, moet je ineens gaan schrijven dat het is afgelopen. Weliswaar in de meest goede zin van het woord (ze hebben allemaal een nieuw baasje) maar het is afgelopen. Ineens is het stil in huis.
Is dat vervelend? Ja en nee. Ja, omdat ik ze toch wel een beetje mis. Al denk je van te voren al aan dit moment, je weet dat het komt ... Ik ben ervan overtuigd dat ze allemaal naar prima baasjes gaan, toch ... ineens zijn ze weg.
En 'nee' omdat ze toch heel wat drukte gaven. Vorig jaar, toen we een nestje hadden van 6 pups vond ik dat meevallen. Maar die drie extra ... brrr. Wat was het soms een herrie. En ik denk ook dat het voor de pups zelf ook af en toe teveel was de laatste week. Deden lelijker tegen elkaar soms, waarschijnlijk gewoon als signaal van "geef me de ruimte" en die was er minder.
Vanavond kunnen we naar bed wanneer we willen, want er hoeft om 23u niet nog eens gegeten worden en even naar buiten.
Morgenochtend worden we niet gewekt door 9 piepende pups die naar buiten willen.
Stil hè, ineens.
Ik hoop dat we er aan wennen.
Gun ons wat tijd.......

02/04/2020

De gedragstest is geweest, en het verwachte gepuzzel bleef uit. Ten eerste bleken wij gezegend met een stel stabiele pups, wel allemaal hun eigen kwaliteiten. Geen uitschieters qua prikkelgevoeligheid, geen angst. Met de beschrijving van de nieuwe baasjes in de hand hebben we met Karen en Amy (van Happy Tails, die de test hebben gedaan) gekeken wat mogelijk was. En we waren er snel uit. Fijne honden en fijne baasjes laten zich goed combineren. Bedankt Karen en Amy. En dan de baasjes inlichten. Ook van hen zeer blije geluiden. Uiteraard: al die weken wachten, krijg je eindelijk een "gezicht"bij je pup. Gelijk leuke reacties dus. Zo bleek een van de baasjes die in het begin alleen langs was geweest en van ons een pup in de hand had gekregen(willekeurig) nu juist die pup te krijgen. Hoe blij kan je iemand maken....
Maar vooral leuk om te weten dat je iedereen tegemoet kan komen in hun wensen.
Nu nog een paar dagen tot het moment van afscheid komend weekend. Het wordt mooi weer, dus we kunnen gelukkig buiten zitten. Makkelijker qua afstand.
Het zal leeg en stil worden (9 pups bij elkaar geeft toch heel wat beweging en geluid...). Daar gaan we van genieten
En dan gaan we (verder) met voorbereiden van onze samenwerking met Stephanie waarover ik al eerder schreef.
En ook nu weer:
blijf ons volgen, dan blijf je bij!!

31/03/2020

Vandaag de dag van de gedragstesten. Een leuke dag, want nu gaan we eindelijk zien welke baas bij welke pup past. En dan kunnen we dat aan iedereen laten weten. Een mooi moment. We merken dat er hier en daar zeer actief wordt toegeleefd naar het moment dat de nieuwe pup in huis komt. En ik denk dat de andere baasjes dit net zo beleven, ook al zetten ze het niet op onze groepsapp...
Nog een paar dagen; dit weekend gaan wij afscheid nemen van de pups (al blijft één helemaal in beeld, die gaat naar een van onze kinderen).
Omdat -door het virus- alle directe contacten erg beperkt zijn, en hondenscholen door het land grotendeels gesloten zijn, hebben we een online puppycursus gemaakt. Duidelijke lessen in hapklare brokken waarin de opvoeding (niet: training) wordt uitgelegd. Zodat iedereen thuis nu al kan inlezen. (en oefenen met de huisgenoten, Haha).
Op de dag van het ophalen loop ik alle oefeningen één keer kort door.
We hebben het ophalen wat gespreid: de mensen komen in 3 groepen, verdeeld over twee dagen. Minder besmettingsgevaar.
Zo gauw de virusperikelen achter de rug zijn, gaan we terugkomdagen organiseren. Elkaars hond bewonderen (goh, wat zijn ze gegroeid..), gedrag bespreken(dat doet de mijne nooit. En de mijne de hele tijd..).

We gaan die dag workshops organiseren.
Stephanie (een vd baasjes) is dierfysiotherapeute,
Anja geeft acupressuur bij honden, is Reikimaster en geeft hondenmassages en licht voor over voeding
Theo is kynologisch instructeur, Reikimaster en werkt met Bach Bloesems voor honden.
Workshops onderwerpen: het herkennen van pijn bij je hond,
toepassen van accupressuur bij klachten, opvoeding en training van je Stabij. Dit zijn mogelijke onderwerpen, het definitieve programma wordt later bekend gemaakt.


En, bij voldoende belangstelling, gaan we dit soort dagen ook organiseren voor andere eigenaren van Friese Stabijen.
Dit zijn we nu aan het uitwerken, uiteraard gaat dit pas gebeuren als de corona-maatregelen opgeheven zijn.

Blijf ons volgen, dan blijf je bij!!

20/03/2020

Ondanks alle maatregelen rondom corona proberen we toch de socialisatie van de pups zoveel mogelijk vorm te geven. Je kunt deze periode nu eenmaal niet later inhalen.
Zo heeft één vd nieuwe baasjes een boerderij met paarden en kippen ed, waar we langs mogen komen (dank je, Stephanie). Ook kunnen nieuwe baasjes nog steeds bij ons langs komen om te knuffelen en op de hoogte te blijven. Uiteraard ook voor de eerste kennismakingen. We houden wel onze social disatnce van 1,5 mtr aan. Het klinkt een beetje als kiezen uit twee kwaden, maar we kunnen het belang van onze pups niet uit het oog verliezen.
De datum vd gedragstest komt dichterbij (31 maart) en een week later komt het moment van afscheid.
Bij veel nieuwe baasjes merken we dat dat steeds meer gaat leven. Veel vragen over van alles en nog wat: van wat wordt er gegeten, via hoe doe je dat de eerste nacht tot en met riem of tuig en wel of niet in de bench. Heerlijk dat er zo bewust mee wordt omgegaan.
We hebben er alle vertrouwen in dat onze pups een goed huis gaan krijgen!! En daar zijn we heel gelukkig mee!!

16/03/2020

En nadat er een paar voorbijgangers de pups uitgebreid hebben bewonderd, vonden ze het genoeg. Ze zochten een lekker plekje bij elkaar en gingen slapen......

16/03/2020

Wez aten lekker in te zonnetje terwijl een marktkoopman steeds langskwam om zijn kraam verder af te breken. Een hoop lawaai maar de pups waren niet onder de indruk!