09/08/2022
Mooie Zorro,
Ik werd gebeld met de vraag of we wellicht iets konden betekenen in de hulpvraag met Zorro.
Een jonge Adonis in de bloei van zijn leven, maar voor nu opgesloten in een aparte ruimte ivm onveilige situaties die zich hadden voorgedaan. Niet gerust kunnen wandelen, slipketting in gebruik om iets van controle te kunnen houden, onrust bij bezoek en aanloop op de boerderij en altijd apart met de deur op slot. Bordjes op de deur met grote waarschuwingen "IK BIJT"
Zijn mensen wilde heel erg graag ontdekken of het niet anders kon, dit was volgens hun geen leven, zowel voor hen als voor Zorro niet. Zoveel stress en onrust in de kleinste dagelijkse dingen.
Al eerder was er hulp gezocht met een fijn resultaat om het voor het gezin weer veilig te krijgen, maar nu was voor hun het moment aangebroken om verder te gaan onderzoeken naar het onbekende.
Met rust, geduld, en een dosis liefde zijn we begonnen met "trainen"
Zowel voor mens als dier, want ook de mens voelde angst en stond soms strak van de spanning.
Vooral niet vergeten te blijven ademen is iets wat ik vaak benoem.
Kijk om je heen, is het veilig? Zo ja, ga stevig met je voeten op de grond staan en adem eens 5x diep in door je neus en stevig uit door je mond.
Ervaar wat dit met jouw lijf doet, herhaal indien nodig en ga verder zodra je er weer klaar voor bent. En lukt het even niet? Geen punt van maken, gewoon naar huis gaan en een ander moment pakken.
De lichaamstaal en stresssignalen die Zorro oversloeg liet hij langzaamaan steeds meer zien, hij durfde zich weer open te stellen. Begon tijdens de wandelingen weer zijn neus te gebruiken, te kijken en luisteren naar alles wat er gebeurde in de wereld rondom hun boerderij, van de wind, naar vogels, naar fietsers, auto's en ja zelfs honden.
Het directe uitvallen naar "vreemde" mensen zonder waarschuwing ebde langzaamaan weg, hij kan nu weer kijken, ruiken, voelen en ontdekken.
Hij laat nu weer aan zijn mensen zien wanneer hij zich niet prettig voelt en krijgt dan de rust en ruimte die hij nodig heeft.
Aan het begin van ons traject was er niet een gericht doel, deze is gaandeweg ontstaan.
Samen met Zorro ontspannen leven, zowel in huis als op de boerderij en zelfs nu buiten het erf.
Omdat wij als mensen soms te overmoedig zijn en zo trots dat we toch graag ergens meer uit willen halen, ontstaat er soms een moment van onoplettendheid.
Zo ook hier bij Zorro op de boerderij, één onbewaakt ogenblik, druk met de meiden en Zorro net klaar met trainen (hij was mentaal moe en opgewonden met een hoog adrenaline gehalte omdat de meiden net thuis buiten op het erf enthousiast hun verhaal deden)
Een passerende hond was voldoende trigger om uit te vallen, op dat moment werd geprobeerd Zorro om te draaien en mee te nemen met de techniek die we geoefend hebben, helaas zat haar bovenbeen/knie in de weg en heeft Zorro haar flink zeer gedaan.
Het gezin voelde zich enorm &^%$ # door de situatie en dachten terug bij af te zijn, maar gelukkig was dit niet het geval, een hele harde les in "menselijk zijn"
Eerst zorg dragen voor Zorro, rust blijven behouden en zorgen voor veiligheid.
Die veiligheid zal altijd op nummer 1 moeten blijven staan, ze zijn van zover gekomen en zullen nog veel verder komen.
Super trots ben ik op deze mensen die dit avontuur aan wilde gaan, zo een ontzettend groot hart voor hun dieren hebben en naar zichzelf durven te kijken.
