08/09/2016
Lady *, de merrie met de versleten schokdempers die zo graag nog een veulen wilde….
De eigenaren hadden goede dingen gehoord over die Limburgse paardenhomeopaat, kon die ook eens naar hun merrie komen kijken? Ze was al een tijd niet meer ‘ontvankelijk’ voor dekking gebleken, en jammer toch van die super mooie bloedlijn, een veulen van Ferro was het gedroomde doel. Die – toen nog jonge – hengst stond in de buurt en de heer des huizes had vol zijn zinnen gezet op een nakomeling. De afspraak werd gemaakt en bij aankomst op het terrein stond Lady mijn partner en mij al op te wachten: een mooie, blonde merrie, die bij een nadere inspectie haar gloriejaren achter zich had gelaten. Een diep doorgezakte rug - nee, nooit veel bereden, ze was als fokmerrie bedoeld- doorgebogen benen vóór en achter, waarbij het leek alsof ze op haar kogelgewrichten stond in plaats van op haar hoeven. Versleten schokdempers, hè, meldde de eigenaar. De verdrietige blik in zijn ogen kwam overeen met die van de merrie: ze keek afwezig en treurig de wereld in. Alsof ergens achter de einder een belofte lag die onbereikbaar leek. Ze mist het, dat veulentje bij de voet, vertelde de eigenaar. Jaren lang ging het goed, juist toen die pracht van een hengst zich aandiende ( Ferro) liet ze het afweten. We hebben er alles aan gedaan, maar niets mocht baten. Alsof ze geen goed eitje meer laat springen. Haar hengstig-zijn wil ook niet meer echt doorkomen. Het is allemaal zo half en half de laatste tijd. Dat hoefde verder geen betoog: de merrie maakte een uitgebluste indruk. Geestelijk én lichamelijk, maar dat is in de wereld van de klassieke homeopathie één geheel. Het een geeft veel informatie over het ander, altijd. Nu kun je een paard zelf niet vragen hoe hij of zij zich voelt, een betrokken eigenaar kan dat wel aangeven. Heel goed zelfs. Daarnaast gebruik je je eigen ervaringen en het instinct dat je daaruit opgebouwd hebt. Dat lijkt een nogal zelfingenomen houding, je ontkomt er echter niet aan, dit te vermelden: zonder goed kijken en dóór te vragen, je te verdiepen in het paard dat voor je staat, is de wereld van de klassieke homeopathie ondoorgrondelijk. Uitgaande van het beeld, dat ik nu waarnam, en mijn gedachtegang over de inzetbare remedies bij dit beeld, gaf ik het homeopathisch middel Carbo Vegetabilis aan de eigenaar. Dit zou op dit moment het beste bij haar en haar situatie passen. Graag zo goed mogelijk noteren, wat u opvalt: elke verandering, geestelijk ( met voorrang) en lichamelijk, is belangrijk om te zien of we op de goede weg zijn. Graag tot over een tijd, we houden contact!
Een hele lange tijd verstreek; omdat in de persoonlijke sfeer zich heftige zaken op gezondheidsgebied afspeelden bij de eigenaren van Lady, weerhield ik me van contactopname. Jammer, ik was toch echt heel benieuwd hoe met met Lady ging. Op een dag lag er een uitnodiging voor een paardenevenement op de mat. In de nabijheid van lady, maar dat drong op dat moment niet tot me door. Op die mooie dag liepen mijn partner en ik het drukbezette paardenterrein op, waar vele merrie met evenzovele veulens in diverse ringen liepen. Een man zwaaide heftig met een catalogus naar ons, of we maar snel met hem naar die andere ring wilden lopen, het ging zó beginnen. Het duurde even, toen herkende ik in hem de eigenaar van Lady. In de ring liepen een stuk of twintig merries, de bijbehorende veulens waren zonder uitzondering donker of zwart van kleur en huppelden met fiere, sterke hals en soepele verheven gangen -ook zonder uitzondering- vóór hun moeders over het terrein. Een koddig gezicht, dat aan de toeschouwers menige schaterlach ontlokte. De omroeper meldde, welke merries met hun veulens de premies aan het halster kregen, een luid gejuich klonk naast me: de eigenaar was in alle staten van euforie: zijn Lady, een eerste premie en ook een hoge placering. Nooit gedacht en toch waar geworden. Kijk, daar, zie je haar, met dat eigenwijze huppelding van Ferro ervóór? Ik keek en keek nog eens: een mooie, glanzende merrie, met fiere, tevreden ogen die vol trots haar spruit volgde bij al zijn capriolen. Geen doorgezakte rug meer, netjes op de hoeven. Schokdempers ook weer hersteld, meldde de eigenaar met tranen in zijn ogen. Goede eisprong, dekken en hup, afgeslagen. Pracht veulen, een prima verlopen geboorte. Dit maakt alles gewoon goed!
Wat gebeurde er nu precies?
Juist bij Lady waren de geestelijke factoren een goed aangrijpingspunt. Welke traumatische gebeurtenis ten grondslag had gelegen aan het beeld, dat deze eens zo fiere merrie nu vertoonde, werd niet duidelijk. De verklaring lag met grote waarschijnlijkheid in de constitutionele opbouw van haarzelf, die met het vorderen der jaren zijn tol eiste. Toch was ze nog niet echt oud, ca. 18 jaar. Ze was ook niet elk jaar met veulen geweest, niet overvraagd in dat opzicht, dus.
Het toegepaste middel Carbo Vegetabilis hoort bij uitstek bij een constitutioneel type dat in alle opzichten een uitgeblust verschijningbeeld laat zien. Het middel is dan ook bij de bron gemaakt van geblust houtskool. De potentie (sterkte) waarin Lady dit middel toegediend kreeg, had nog slechts een vage herinnering aan die bron, feitelijk was alleen een verfijnde trilling daar nog van over. Tegenwoordig met geavanceerde apparatuur te meten, zelfs. Die trilling sloot op de verfijnde sensoren in de merrie aan. Heel geleidelijk hadden ze haar zien veranderen. Mensen die langere tijd haar niet gezien hadden, stonden versteld. De rest staat hierboven beschreven. Feit blijft, dat de merrie nog enkele jaren in goede gezondheid mooie veulens heeft gehad, totdat ze zelf met pensioen wilde.
*uit het oogpunt van privacy zijn de namen van de paarden uit deze praktijkverhalen veranderd.
