15/11/2024
Die vreselijke oorlog is nog steeds niet voorbij.... Lees het verhaal dat STC-collega Wim Wubs vertelt over dit hondje dat uit het oorlogsgebied is gered.
Deze jonge man van (waarschijnlijk) ruim 3 jaar heet Kubo. Hij zat in Oekraïne in een asiel waarvan het dak was ingestort na een bombardement. Dit alleen al geeft aan dat hij een heel moeilijke start heeft gehad en het is dan ook niet verwonderlijk dat hij zich niet veilig voelde toen hij naar Nederland kwam. Hij was ongeveer anderhalf jaar oud toen hij bij zijn nieuwe bazen terecht kwam. Bang voor van alles en nog wat en uiteraard ook voor knallen en flitsen. Wie heeft daar met zijn achtergrond geen beeld bij. Om maar te zwijgen over het kogeltje dat zichtbaar werd na een röntgenfoto. Wat een geluk heeft hij gehad terecht te komen bij deze mensen die eindeloos geduld met hem hebben. En wat hebben ze al veel met hem bereikt!
Belangrijk bij Kubo is dat alles heel rustig aangeboden wordt en dat hij de tijd krijgt om alles in zijn eigen tempo te doen. Bijna een jaar geleden zijn we met hem begonnen met speuren. Eerst alleen maar om te kijken of hij het iets zou vinden in de hoop zijn zelfvertrouwen te vergroten. In het begin stond hij veel stil en was afwachtend maar met rustige kleine stapjes en veel beloningsmomenten kwam er steeds meer initiatief. Kubo werd steeds enthousiaster en gemotiveerder om een spoor uit te werken. Inmiddels werkt hij wisselende sporen qua lengte uit en blokkeert nauwelijks meer op een spoor.
Wat kan ik genieten van deze kerel als hij aan het werk is en wat heb ik een respect voor het geduld en doorzettingsvermogen van zijn bazin. Een prachtig team!