02/02/2019
KEUTELPERIKELEN
door drs. A.P. van der Kolk, dierenarts
Boris, een fors konijn met hangende oren zit bij mij op de onderzoekstafel omdat hij diarree heeft.
Terwijl ik de eigenaar begin te ondervragen over de aard van de diarree en de eetlust, doet Boris enkele stappen, en laat op de plek waar hij zojuist zat een hoopje eerste klas konijnenkeutels achter. Zo droog dat je er meteen mee kunt knikkeren.
De keutels bleken het probleem niet te zijn, maar de diaree wel. Welke diarree dan?
Wat eigenaren vaak diarree noemen, is in werkelijkheid een normaal fenomeen: konijnen produceren twee soorten ontlasting. De hele dag door worden er klassieke konijnenkeutels gemaakt, en verschillende keren per etmaal, op een rustig moment, komt er uit de blindedarm een massa zachte keutels. Als het goed is eet een konijn die zachte keutels direct uit de a**s op, nog voordat ze de grond raken.
In die zachte keutels zitten vitaminen die konijnen nodig hebben, maar die niet via hun voedsel opgenomen worden. Die vitaminen worden in de blindedarm door bacteriën gemaakt.
Het opeten van die zachte keutels is dus nuttig en normaal.
Maar niet altijd eten konijnen al die zachte keutels op. Soms zijn ze te zacht geworden om te eten, en blijven plakken rond de a**s. Deze zachte massa wordt voor diarree aangezien. Plakpoep zou een betere term zijn.
De meest voorkomende oorzaak van te zachte blindedarmkeutels, ofwel plakpoep, is verkeerde voeding. Dat is meestal het ouderwetse konijnenvoer, met verschillend gekleurde brokjes. In de wat mindere ‘speciaalzaken’ en supermarkten wordt dat nog zonder commentaar verkocht, maar op de betere adressen zal men u voeding, bestaande uit 100% groene korrels adviseren. Maar ook het zogenaamde gezonde konijnensnoep kan voor plakpoep zorgen. Evenals het eten van te veel wortel, of te veel appel of ander fruit.
Een minder bekende oorzaak van plakpoep is gelegen in rugklachten. Oudere konijnen vertonen vaak dezelfde afwijkingen in de wervelkolom als oudere honden: spondylose. Daarbij treedt zowel stijfheid als pijn op, waardoor het voor het konijn moeilijk wordt om nog met het mondje bij het kontje te komen. Net als die honden moet zo’n konijn dan pijnstillers krijgen.
Een röntgenfoto kan het probleem aantonen.
Bij Boris toonde de foto iets anders: hij had een knik in de rug. Zo’n knik kan ontstaan als zo’n konijn jarenlang stil zit in een wegkwijnhokje, maar kan ook aangeboren zijn.
Ik hoop voor Boris op het laatste.