Dierenparken Helmond

Startpagina
Nederland
Helmond
Dierenparken Helmond

Stichting Dierenparken Helmond verzorgt de dieren in drie stadsparken van Helmond; Dierenpark de Warande, het Hortensiapark en Dierenpark de Rippert. Ezels?

"Drie dierenparken in Helmond. Voor iedereen een heerlijke plek om te vertoeven en te genieten. Op een dag in juni 1937 kreeg Peter de Louw een damhert cadeau. Voor Peter de Louw was dat een volslagen verrassing, want hij woonde in een bejaardenhuis in Asten. Daarom kon hij het dier niet zelf houden. Naar de Warande
Hij gaf het hert aan Helmond, de plek waar hij geboren was en waar hij ook had gew

erkt. De burgemeester was blij met dit bijzondere cadeau, maar hij wist niet waar hij het hert onder kon brengen. In 1937 was het crisistijd, waardoor er geen geld was voor een stal. En dus vroeg de burgemeester (samen met de wethouders) hulp aan Frans Jozef van Thiel. Hij was het hoofd van de plaatselijke VVV. Frans Jozef zag er wel wat in: een damhert in het park de Warande. De meeste Helmonders hadden nog nooit een damhert van dichtbij gezien. En zo vond het hert een plekje in de tuin van de toenmalige theeschenkerij ‘De Kluis’’. Nu is daar restaurant ‘ De Warande’ te vinden. Heel veel ruimte had het dier daar niet. In de Warande werd een terrein van achttien bij dertig meter uitgekozen. Daar kwam een hek omheen. Boswachter Janus Wijnen bouwde er een hertenstal en hij zorgde voor het hert. Echt gezellig was het niet voor het dier, want een hert hoort eigenlijk in een groep thuis. Jan Visser
Gelukkig was er een Helmonder die zich het lot van het dier aantrok. Zijn naam was Jan Visser. Als echte natuurliefhebber was hij regelmatig in de Warande te vinden. Hij had veel belangstelling voor de vogels en de planten en hij stoorde er zich heel erg aan dat het hert alleen was. Hertenkamp
Volgens Jan Visser wilden de Helmonders graag een echt hertenkamp. Maar hoe pak je zoiets aan? Eind 1937 legde Jan Visser de gedachte voor een heus hertenkamp voor aan Frans Jozef. Maar Frans Jozef twijfelde of de Helmonders wel op zo’n parkje zaten te wachten. Nog geen uur later stond Jan Visser bij Frans Jozef op de stoep met zijn eerste succes. Hij had tien handtekeningen en 100 gulden voor het stichten van een hertenkamp bij zich. Notaris van Keulen wilde wel voorzitter worden van een bestuur, maar Jan Visser moest opnieuw bewijzen dat zijn idee ook leefde onder de mensen die in Helmond woonden. Handtekeningen! En dat lukte! Want op 12 februari 1938 kwam Jan met een enorme handtekeningenlijst voor de uitbreiding van het hertenkamp. Die mensen wilden ook graag wat betalen voor het hertenkamp, bij elkaar was er wel 1200 gulden verzameld. Dat was een flink bedrag, zeker voor die tijd! De volgende stap op weg naar een heus hertenkamp in Helmond was de oprichting van een comité van actie. Daarop mocht Jan aan de slag voor een nieuw hertenkamp in de Warande. “Neem een zaag, een bijl en je krijgt mijn boswachter Wijnen erbij. Begin maar! Als je moeite met mensen krijgt stuur je ze maar naar mij”, waren de woorden van de burgemeester. Nu was het mogelijk om meer dieren in het hertenkampje te plaatsen. Iedere Helmonder, groot of klein, werd opgeroepen lid te worden van de vereniging. Verhuizing
Eind oktober 1951 kreeg het bestuur van de stichting een verzoek of er mogelijk belangstelling was te verhuizen. De nieuwe locatie was het Peapark, aan de rand van de Warande. Bij het horen van dit voorstel viel Jan Visser bijna van zijn stoel, zo blij was hij. Het bestuur hoefde dan ook niet lang na te denken en toen is het dierenpark op de plaats gekomen waar het nu nog ligt. Het hertenkamp was een succes. Niet zo gek dus, dat er in oktober 1962 gesproken werd over het maken van een tweede hertenkamp. Dit werd het Hortensiapark. Op 14 juni 1966 vonden de eerste dieren daar hun plaatsje. Maar, het was niet wat de bewoners van de buurt verwacht hadden. In plaats van damherten kwamen er twee ezels uit de veewagen. De mensen moesten nog even geduld hebben. Op 13 december 1966 was het dan zo ver, er werden zeven jonge damherten in het verblijf losgelaten. Nieuwe naam
Op 26 september 1970 kreeg Stichting Vrienden van het Hertenkamp de Warande de naam Stichting Jan Visser Dierenparken. Dat verdiende Jan Visser, omdat hij natuurlijk veel voor de dierenparken had gedaan. In 2018 werd de naam aangepast naar Dierenparken Helmond om verwarring met het gelijknamige museum te voorkomen. De Rippert
Helmond werd een groeistad, dat betekent dat de stad steeds groter werd. Zo kwam de wijk Rijpelberg erbij. Daar wilden ze ook wel zo’n mooi parkje waar mensen konden genieten van de natuur en de dieren! In 1987 bij het 50-jarig jubileum van de stichting werd in de Rijpelberg een dierenpark aangelegd. Dat kreeg de naam ‘De Rippert’.

21/10/2024

19/10/2024

Fijne zaterdag

17/10/2024

Woensdagmiddag kwamen de drie-jarige Kune Kune broertjes Donder en Bliksem aan op hun eigen stekkie in dierenpark De Warande.

16/10/2024

Warande

08/10/2024

Door de brand in de stal van dierenpark Hortensiapark hebben we een behoorlijke lading hooi weg moeten gooien…
Una Sladic is zo lief geweest om een inzamelingsactie te starten ❤️

https://www.doneeractie.nl/hooi-inzamelen-voor-hongerige-diertjes/-96637

Helpt u ons ook?
Alvast bedankt, vooral namens onze dieren!

Inzamelingsactie - Ben je ook wel eens geraakt door een nieuwsbericht? Dat hadden wij bij de brand in het Hortensiapark in Helmond. Dit park is al jaren een vaste waarde in onze gemeenschap, maar het heeft het zwaar. Door de brand is al het hooi, de belangrijkste voedselbron voor de dieren, ve..

25/11/2023

Op vrijdag 24 november is onze Watusi stier Wadoetie overleden…
In 2016 kwam hij als jong kalfje uit de dierentuin van Berlijn, geschonken door de Kiwanis Land van de Aa. Hij moest nog een naam krijgen. Daarvoor werd een naamgevingswedstijd gehouden. Kinderen van de Wilhelminaschool hebben de naam bedacht. Wadoetie moest hij voortaan gaan heten. De verzorgers gaven hem de troetelnaam "bulletje". Dat kwam omdat hij zo dik was. Maar dat was helaas al heel lang niet meer het geval. Hij werd met de week magerder en onderzoeken tot dan toe gaven geen enkele aanwijzing. Afgelopen donderdag moest nog een poging ondernomen worden voor een bloedafname. Het dier bleek echter te zwak om dat te overleven, hij lag op de grond en kon niet meer opkomen. Aan het eind van de dag is Wadoetie gestorven…

23/07/2023

JEZUS, wat een verhaal.....

21 juni laat op de avond kwamen er diverse telefoontjes over een bevallen Damhert op Dierenpark de Warande.

Het antwoord op deze telefoontjes was, het komt wel goed. Zo gaat dat normaal ook bij damherten.

Maar deze keer niet. De bevalling wilde niet vlotten. En de veearts werd gebeld.

Moeder damhert werd verdoofd. Dat is nodig, omdat damherten wilde dieren zijn. Het kleintje stak al enige tijd uit zijn moeder. Maar kwam niet verder. Hij zat vast en na het lange wachten hadden we ook weinig hoop op leven.

Met veel pijn en moeite kwam het kleintje dan toch ter wereld. Hij lag helemaal verkeerd en had zonder hulp nooit ter wereld kunnen komen.

Er was geen enkel teken van leven. Tot ineens: er knipperde een oog. Meer als dat was het ook niet.

De veearts reanimeerde en heel even leek het goed te komen. Maar uiteindelijk moesten we opgeven. Geen enkele reflex meer.

Omdat we wel zorg diende te dragen voor moeder hert, wat nog verdoofd op de grond lag, besloten we het dode kindje in de stal te leggen en moeder verder te behandelen en geven wat er nodig was. De volgende ochtend zou de verzorgerster het kindje naar zijn laatste rustplek brengen.

En nadat moeder hert een spuit had gekregen om weer bij te komen, ging iedereen moe en met enigzins verdriet naar huis.

Donderdagochtend kwam de verzorgster bij de stal. Zij zou het kleintje naar zijn laatste rustplaats brengen. Ze liep de stal in en toen:

JEZUS! HIJ LEEFT!

Het kleintje keek de verzorgster aan. Hij lag daar in de stal als een klein hoopje ellende, maar hij was in leven.

Snel werd er biest geregeld van een koeienboer niet ver uit de buurt. Het was nu zaak dat het kleintje biest en melk kreeg. Dat lukte en hij kwam de eerste dagen door. 4 x per dag kreeg hij de fles. Eerst hele kleine beetjes. Langzaam aan steeds meer.

Inmiddels zijn we al weken verder en het kleintje wordt met heel veel liefde groot gebracht door zijn verzorgsters. Zij doopte hem tot Jezus. Wat misschien wel de meest toepasselijke naam is voor dit kleine wondertje.

15/07/2023

Afgelopen 13 juli was het feest. Mushu was jarig en speciaal voor zijn verjaardag had zijn verzorgster (bonusmama) een taart laten maken.

Mushu kwam vorig jaar vanuit Lichtevoorde naar Dierenpark de Rippert. Hij was toen pas een paar dagen oud en zijn moeder had geen melk. De vraag die bij ons kwam, was of wij Mushu met de fles groot wilden en konden brengen.

Met een liefdevol team is Mushu maandenlang met de fles grootgebracht. Hij was zo ontzettend klein toen hij in Helmond aan kwam. Maar het resultaat mag er wezen.

Hij is uitgegroeid tot een mooie knappe stoere soms wat baldadige kerel.

09/07/2023

Onze neusberen worden dagelijks verwend met een fruitige maaltijd. Ze zijn erg kieskeurig en lusten geen schillen. Maar ze genieten hier zo van. Ook een lekker ei lusten ze graag.

26/06/2023

Elvis...

Elvis werd op een middag in maart geboren in het Hortensiapark.

Het was een lastige bevalling, omdat zijn moeder had besloten midden op de weide te bevallen. Meestal verkiezen geiten een rustig plekje bij de stal, maar deze keer niet. Het zusje van Elvis was al geboren midden op de grote wei. En het grote mannelijke hert vond de situatie vreemd en liet moeder en kind niet met rust.

Daar werden we voor gebeld. En onze verzorgster ging ter plaatsen. Moeder en kind werden naar de stal begeleid en zo kon de bevalling verder gaan. Echter liet kleine Elvis lang op zich wachten en hij is met hulp ter wereld gekomen. Moeder likte hem schoon en het leek oke. Maar na Elvis volgde nog een lammetje. Wederom een zusje. Een drieling dus. Moeder en kindjes leken het goed te maken.

De volgende dag bleek dit helaas toch niet het geval. Elvis mocht niet meer bij zijn moeder drinken. Heel snel is er besloten hem weg te halen bij zijn moeder en zusjes. En zou Elvis met de fles grootgebracht worden. Dat is altijd spannend, want het brengt enige risico's en zorgen met zich mee. Maar onze verzorgster zou zich daar 100% voor inzetten.

Kleine Elvis deed het goed! Hij dronk al snel uit de fles en hij was gek op zijn mensen ouders. Hij mocht in de huiskamer op de bank zijn dutjes doen en zou later spelen op diezelfde bank.

Dat is leuk, zo lang ze klein zijn, maar Elvis groeide goed. Hij wilde alleen niets anders eten als zijn flesvoeding. En zo werd het tijd dat Elvis tussen de andere geitjes ging wonen. Want zien eten, doet eten. Wonen werd het niet meteen. Die overgang was wat groot. Voor zowel Elvis als zijn mensen mama. Dus eerst werd het; neem je lammetje mee naar het werk dagen.

En toen het weer ook nog beter werd en Elvis zich meer thuis ging voelen mocht hij bij de geitjes op de Warande blijven slapen en wonen.

Elvis is 1 van de meest lieve en aanhankelijkste lammetjes op het park. En verzot op mensen. Je kunt hem daarom makkelijk een knuffeltje geven aan het hek.

25/06/2023

Lazy Sunday in het Hortensiapark. Chico de Lama geniet van een voetenbad.

23/06/2023

Na de toch wel zeer wenselijke regen, komt weer zonneschijn. Fijn weekend allemaal

14/06/2023

Het eerste jonge hertje is geboren. We noemen dit een kalfje.

In juni en juli, na een draagtijd van 230 dagen, wordt één kalf (zelden twee) geboren. Het kalfje weegt ongeveer 4,5 kilogram en heeft eenzelfde kleurenpatroon als de volwassen dieren. Het kalfje zal zich meestal de eerste weken verscholen houden in het groen of tussen het blad, maar het kan zijn moeder al volgen.

Mocht je een kalfje zien liggen tegen het hek, raak deze niet aan. Door de geur van mensen kan moeder damhert het kalfje verstoten.

14/06/2023

03/06/2023

Fijn weekend allemaal.

02/06/2023

Goedemorgen allemaal

26/05/2023

Even voorstellen:

Ik ben Chico de Lama. Mijn verzorgsters noemen mij ook wel de drama lama of clown.

Zij krijgen regelmatig een telefoontje dat ik dood in de wei lig met vogels die op mij pikken.

Mijn verzorgsters zeggen dan dat ik niks mankeer, maar dat ik lig te chillen in de wei. De vogels, ach ja, die komen mijn haar stelen om hun nestjes mee te maken.

Ik ben dus zoals je leest een drama Queen soms. En dat voor een man. Of een clown. Er wordt ook om mij gelachen.

Ik ben overigens wel super lief en knuffel graag met mijn verzorgsters.

Fijn weekend allemaal.

Adres

Helmond

Telefoon

+31626823755

Website

http://www.dierenparkenhelmond.nl/

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Dierenparken Helmond nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact

Stuur een bericht naar Dierenparken Helmond:

Video's

Lazy Sunday in het Hortensiapark. Chico de Lama geniet van een voetenbad.

Nog even wachten, maar deze hoogzwangere moedertjes verwachten binnenkort hun kleintjes. Als je goed kijkt, kun je de kleintjes in de buik van mama damhert zien bewegen. Afgelopen dagen was dat bij deze mama heel duidelijk zichtbaar. Een mooie bewegende bult aan de zijkant van haar buik.

Ahhhhhhh 😍🥰

Moeder en dochter kroelen elkaar lekker.

Onze emoes worden dagelijks verwend met fruit en wortels. Ze werken deze maaltijden dan ook gulzig naar binnen. Soms misschien iets te gulzig en dan valt er een stukje.