28/11/2024
Het leed wat na vieren een dierenarts in regio Kennemerland vinden heet… 😞
Afgelopen zondag zijn we een weekje bij ons mam neergestreken in IJmuiden omdat Alex daar om de hoek moest werken. Dan kon hij meteen dinsdags zijn verjaardag daar vieren met de familie. Hartstikke gezellig idee natuurlijk, alleen liep dat een beetje anders. 😅
Ik moest dinsdags met Poetin naar Beverwijk voor een hartecho, om te kijken of die onder narcose kon voor een operatie aan zijn gebit omdat hij telkens een ontsteking krijgt in zijn wang. Vlak voor ik weg moest plaste Ariba opeens op de deurmat, dat is raar want dat doet ze al weken niet meer. Ze was ook al de hele dag zo dwars en niet echt lekker te bereiken, ook eigenlijk niks voor Rieb, maar goed, beetje puberaal zijn ze sowieso wel als ze richting de vijf maanden gaan.
Woods ingeleverd, echo gemaakt en weer naar huis. Toen besloten om even met Rieb eruit te gaan naar Spaarnwoude en lekker te gaan trainen. Ook dat ging voor geen meter, ze was er niet bij, was ontzettend dwars en was met hele andere dingen bezig. Het begon me op te vallen dat ze wel erg vaak begon te plassen. Toen ze eenmaal gepoept had ging het wel weer dus ik dacht in eerste instantie dat ze geen schoon plekje kon vinden en dat ze daarom maar overging van po**en naar plassen.
Ik ben gestopt met mijn training omdat het niet ging en toen we terugliepen naar de auto ging ze binnen twintig meter drie keer zitten om te plassen en begon daarbij ook te piepen en in paniek te raken. Alle alarmbellen af, bingo, blaasontsteking. Ons mam geappt of ze een bakje klaar wilde zetten zodat ik een plasje op kon vangen. Auto geparkeerd, bakje gepakt, Riep uit de auto, wilde meteen weer plassen met een hoop gepiep maar toch een beetje op weten te vangen. Lex ging ondertussen het plasje wegbrengen en ik de andere honden en Poetin uitlaten.
Lex belde me op, dat de urine gecontroleerd werd maar dat er nergens meer op welke locatie dan ook van Anicura Kennemerland een arts aanwezig was die haar urine kon beoordelen dus dat Ariba het maar uit moest zingen tot morgenochtend en wij er maar een nacht bij moesten slapen. Ondertussen ging het hier van kwaad tot erger, ze raakte steeds erger in paniek, kreeg steeds meer pijn en begon bloed te plassen op het kleed. Ik gebeld of er niet even overlegd kon worden met een arts omdat ik een pup had met heel veel pijn, nee hoor, niet mogelijk, geen arts aanwezig en zo'n blaasontstekinkje, ach joh, dat is vervelend maar doe het er maar mee.
Ondertussen de hele regio hier gehad waar nog een praktijk open was, van Haarlem naar Heemskerk, van Heemskerk naar Zaandam naar Velserbroek enzovoorts. Niemand had meer vanaf vier uur een arts beschikbaar en als er wel een arts was konden we niks komen inleveren omdat we geen patiënt waren. We konden ook niet doorverwezen worden naar de spoedkliniek, want een blaasontsteking is geen "bloedspoed". 🙄
Inmiddels liep de visite hier binnen voor Lex en was ik het eten aan het klaarmaken terwijl iedereen hier aan het bellen was om voor Riep nog medicatie voor elkaar te krijgen, die steeds meer een hoopje ellende werd. Wat een gedoe, wij zijn dit helemaal niet gewend, wij kunnen in Sleeuwijk gewoon altijd terecht voor zulke zaken en als we even wachten en uitslag is beoordeeld kunnen we indien nodig medicatie meekrijgen. We vonden een kliniek in Heerhugowaard die nog wel een arts in huis had en ons wilde helpen. Tweemaal gevraagd of Ariba mee moest daarheen of niet. Nee dat was niet nodig, alleen de urine was genoeg.
Asmara en mijn zusje zijn naar Heerhugowaard gereden met een potje plas om het te laten controleren. Daar aangekomen en urine getest werden we gebeld, omdat er bloed in haar urine gevonden was, moest Ariba toch mee daarheen. Ik verteld dat ik dat tweemaal had aangegeven aan de telefoon maar dat het niet nodig was om Ariba mee te nemen en dat er dus nu twee man voor nop daarheen zijn gereden. De dierenarts wilde geen medicatie meegeven want Ariba zou wel eens nierfalen kunnen hebben. Naar mijn verhaal dat Riep levendig was en een acute blaasontsteking had met veel pijn werd niet geluisterd. Mochten leuk afrekenen voor het urineonderzoek waaruit gewoon bleek dat ze een ontsteking had, maar zonder medicatie naar huis. Ik ondertussen woest omdat er gewoon in de hele regio niemand aanwezig was om een klein prulleke met zoiets simpels te behandelen en ook niet meer zo aardig aan de telefoon. Je kan toch een pup van negentien weken niet de hele nacht al bloed plassend met zoveel pijn laten doorlopen? Ja hoor, dat kan prima blijkbaar tegenwoordig! 😑
Rigoreuze beslissing gemaakt en de spoedkliniek in Amstelveen gebeld (hiervoor Hugo Zwanenburg), daar het verhaal uitgelegd en ik begrijp heel goed dat het geen levensbedreigend spoedverhaal is maar dat ik WEL wilde dat ze geholpen werd en dat ik zo niet de nacht in wilde gaan met haar. We mochten om kwart voor negen komen. Dus voor de derde keer een potje met plas opgevangen en op naar Amstelveen. De boel de boel gelaten. Peter de vis laten bakken en wij scheuren daarheen.
Potje met pies ingeleverd en gewacht op de arts die ons kwam halen. Gelukkig troffen we daar een hele lieve arts, die gehoord had van het verhaal en die vond het belachelijk zoals wij behandeld zijn de hele dag. Dat we vanaf half vier bezig waren met een hondje met een blaasontsteking en niet eens geholpen konden worden. Omdat we 198 euro aan consult kosten moesten betalen vond ze het wel zo netjes om Ariba even helemaal na te kijken. De conclusie en diagnose was, je verwacht het niet: een ongecompliceerde blaasontsteking. Geen stenen in haar blaas te voelen, geen koorts, goede lymfeknopen, vrolijk hondje verder, dronk goed, eet goed huppatee. Toen konden we ein-de-lijk medicatie meekrijgen voor het arme kind.. De spoedarts was zo lief om door al het gedoe ons alleen het consult te rekenen, niet voor de derde keer kosten van het urineonderzoek en niet voor de medicatie. 😊
We konden opgelucht nadat Riep de wachtkamer nog even onder gepiest had terug naar huis, zodat ik ook nog een hapje kon eten.
Gedurende de avond ging het door de medicatie al een stuk beter met haar en ik ben blij dat we toch de beslissing gemaakt hadden om naar de spoedkliniek te gaan. Voor een simpele blaasontsteking op een doordeweekse dinsdag gewoon driehonderd euro lichter eindigen omdat er NIEMAND in de omgeving was die haar uitslagen even kon beoordelen. Schan-da-lig. 😔
Ondanks dat Ariba opknapte, had ik ook nog betaald voor een onderzoek bij de kliniek in de Velserbroek. Ik zou om negen uur de volgende ochtend teruggebeld worden met de uitslag omdat er dan weer een arts in huis was om haar uitslagen te beoordelen. Jullie raden het al, om half één nog geen enkel telefoontje gehad. Toen ben ik er zelf maar achteraan gaan bellen, eerst waren de uitslagen niet te vinden, vervolgens waren die er toch wel maar was er nog geen arts aan toegekomen om die te beoordelen, ik heb geeist dat er nu meteen een arts aan te pas kwam om die te beoordelen. Urine was dag daarvoor om half vier ingeleverd! Nou hadden we al medicatie vanuit Evidensa meegekregen maar als die beloftes toegezegd worden, regel het dan ook!
De conclusie van de arts, ongecompliceerde blaasontsteking en er werd medicatie klaargelegd. Besloten ook om deze maar op te halen in het geval van nood, want ik wil dit nooit meer meemaken op deze manier.
Waar je zou denken dat enig excuus op zijn plaats geweest zou zijn, is dit blijkbaar voor deze regio (Noord-Holland/Kennemerland) de normaalste gang van zaken hier. Niemand maakt zich daar druk om en of je nou een hond hebt met pijn, of in mijn geval een pupje met pijn die steeds verder in paniek raakt, dat is dan jammer. Vanaf vier uur is er gewoon geen arts meer aanwezig, op GEEN ENKELE locatie en dat zijn er nogal wat!!! 😑
Begrijp me niet verkeerd, het was het me het geld meer dan waard om mijn prulleke te helpen, want ik had op deze manier echt de nacht niet ingegaan met haar. Ik weet zelf hoe pijnlijk het is om een fikse blaasontsteking te hebben en daar ga je zelf ook niet mee doorlopen en even doorbijten. Maar dat het zo gesteld is hier in deze regio met de dierzorg voor zoiets simpels en dat je dat niet eens geregeld krijgt voor een hondje van negentien weken en dat de normaalste zaak van de wereld is en dat je gewoon gesnauwd krijgt dat het allemaal vervelend is maar dat je maar even door moet zetten ik heb er geen woorden voor. 🙁
Gelukkig hebben wij met Anicura Sleeuwijk hele andere ervaringen en ben ik maar wat blij dat wij daar zo dichtbij wonen en dat daar gewoon altijd iemand aanwezig is of dat er anders meteen voor je overlegd kan worden.
Met Ariba gaat het inmiddels weer prima, gister gedurende de dag knapte ze steeds verder op en haar plaspatroon is weer normaal. Ik weer honderd jaar ouder, een rib uit ons lijf armer maar alles voor Riepie 🩷
Verder heb ik er geen woorden voor. Echt, totaal niet. Ben nog steeds in shock hoe het verlopen is en hoeveel frustratie het oplevert als je alleen maar wilt dat je hondje geholpen wordt en dan was het bij mij niet eens levensbedreigende spoed.. Ik ben bang dat dit in de toekomst veel vaker fout gaat aflopen met honden of andere dieren die er wel heel ernstig aan toe zijn... Je houdt je hart vast! 😞
