No-nonsense en Co

11/01/2025

Coos is weer thuis.

We willen graag iedereen bedanken voor alle berichtjes, kaartjes, bloemen, mailtjes en appjes die we kregen.

Het is stil zonder haar.

27/12/2024

27/12/2024

Dag lieve, lieve Coos

Mijn lieve vriendin, prachtig paard, soulmate. Ze liet me lachen, ik kon bij haar huilen. Nu moeten we verder zonder haar.

Wat zal ik haar ontzettend missen.

14/11/2024

Dag modder!

Drie jaar geleden legden we de poel aan in de paddock. Ideaal was dat, het werkte geweldig tegen het overtollige water. En toch hadden we last van modder. Veel modder.

De paarden lopen veel heen en weer tussen de paddock met de stallen aan de ene kant van het terrein, naar de loopstal en de weides aan de andere kant. Dat willen we ook graag, ze bewegen lekker veel. Maar de ene zijde in de paddock kon dat eigenlijk niet aan. Modder, modder en nog eens modder.

Modder is een niet alleen ontzettend vervelend. Vieze paarden, natte dekens, vastzitten met je eigen laarzen en de kruiwagen die niet meer verder wil. Modder geeft ook een verhoogd risico op blessures. Pezen staan onder druk, ijzers komen onder de voeten uit, paarden verstappen zich sneller en kunnen zich lelijk bezeren wanneer ze schrikken of ruzie hebben en plotseling omdraaien.

In de paddock liggen nu 'mudcontrol' platen. Deze leg je bovenop het zand en voorkomen dat paarden wegzakken in de modder. Het bevalt ons uitstekend!

14/09/2024

Immuumgemedieerde keratitis

Dat is een hele mond vol voor wat ik eigenlijk vermoedde, maar niet wist dat het ook daadwerkelijk kon.

Afgelopen donderdag gingen we met Coos naar de oogspecialist. Na zeer uitgebreid onderzoek blijkt het oog eigenlijk helemaal in orde. Er zit wel een hele forse ontsteking van het hoornvlies. Zeer pijnlijk!

De oorzaak? Stress. Het is één van de grootste problemen met Coos op dit moment. Het is een neerwaartse spiraal die niet gemakkelijk te doorbreken is.
Bovenal is er sprake van trauma, daar begon het mee. Ze schrok zo erg van het vuurwerk dat ze waarschijnlijk dacht dat ze dood ging. Daarna had ze zoveel pijn in haar benen dat ze niet meer kon staan. Voor een vluchtdier is dat levensgevaarlijk en dat geeft dus enorme stress. Ze kreeg medicijnen. Veel medicijnen. Ze moest op stal, alles veranderde. Maagklachten speelden op. Nu heeft ze pijn aan haar oog, zoveel dat ze echt niet zonder pijnstillers kan. Met pijnstillers krijgt ze maagpijn = stress en zonder heeft ze heel veel pijn = stress.

We blijven puzzelen, we blijven werken, helpen, helen. We geven niet op, we houden vol. Hopelijk helpen de nieuwe oogdruppels, en er is contact met een natuurgeneeskundige voor de emoties.

Het is september nu. Hoe we richting het uiteinde van het jaar gaan? Ik weet het nog niet maar ik hou mijn hart vast.

05/09/2024

Moedeloos.

Soms denk ik eraan om te gaan biljarten. Of tennissen, voetbal, schilderen of weet ik veel wat. Iets zonder levende wezens om je heen die je naast heel veel liefde en plezier ook heel veel zorgen kunnen geven.
De afgelopen tijd heb ik vaker zonder, dan mét paard gelopen. De heide is prachtig op het moment, dat dan weer wel. En ik had liever vriendinnen om mee te wandelen, dat was nog wel het allerfijnste.

Quant had last van zijn rug, het zadel ligt niet top en ze krijgen het niet goed opgelost. Morgen komen ze weer terug.
En Coos... Tja. Daar tobben we nu al 10 maanden mee. Drie geblesseerde benen is niet niks, en daarbovenop heeft ze een beschadigd oog. De zorg is intensief. Alle medicatie die ze krijgt zorgt voor problemen met de maag en ze staat er vaker triest bij dan happy.

Ik weet het, uithuilen en door. Dit gaat weer over en er is nog genoeg om van te genieten bij de paarden. Maar toch, soms zou ik willen dat het allemaal wat zorgelozer was.

04/09/2024

Arme Coos

Volgende week gaan we met Coos naar de oogarts. Ondanks alles wat wij zelf hebben gedaan en de kundige dierenarts die ons daarbij geholpen heeft gaat het weer niet goed. Aangezien het is sinds haar ongeluk gaan we weer vanuit dat het toch daarmee te maken heeft.

Arme Coos. Haar benen gaan goed, maar wat een pijn heeft ze. Ze krijgt nu oogdruppels en pijnstillers om haar comfortabel te houden. Er is een echo gemaakt van het oog en daar was niets op te zien. Duimen maar dat ze volgende week de oorzaak vinden.

15/08/2024

De bewoners van onze wei...

Tien jaar geleden schakelden wij over van een weiland met enkel Engels Raaigras naar een natuurlijk kruidengrasland. Weer iets later stopten we met drijfmest, kunstmest en kunstmatige kalk en gingen we over op compost en zeeschelpenkalk. We maaien het land niet meer steeds uit nadat de paarden erop zijn geweest, geven het meer rust en beregenen zeer zelden.

Niet alleen de paarden profiteren hiervan. Het natuurlijke gras is gezonder voor ze en ze kunnen er door de lagere fructaangehalten langer op. Het bevat veel meer vezels, wat ook erg goed voor ze is. Vogels vinden er een schuilplaats en hun voedsel, want loop je over het land dan hoor je het gezoem, zie je overal het gefladder en kruipen er waar je ook maar kijkt insecten.

Om deze reden laten we planten die onze paarden niet p***e heel lekker vinden gewoon staan. Onze paarden zijn namelijk niet de enige bewoners van het weiland. Alleen de echt giftige soorten zoals Vingerhoedskruid worden weggehaald. Op deze manier is er voor ieder wat wils.

30/07/2024

Coos... Bijna acht maanden zijn we nu verder, en we zijn op een punt waarvan we niet hadden durven dromen dat we het ooit zouden bereiken.

Haar benen zien er goed uit, ze loopt niet onregelmatig, ze beweegt soepel en ruim en vooral ook weer graag. Dat laatste vind ik echt belangrijk, blijft ze hele dagen op dezelfde plek, of niet? Ondertussen heeft ze haar leidende positie in de kudde weer teruggehaald en dat geeft rust in de tent. Ze scharrelt lekker rond over het terrein en zoekt weer wat uitdagingen op.

Het is prachtig om te zien hoe dat werkt. Ze drinkt weer uit de poel in plaats van uit de drinkbak en dat geeft veel informatie. De drinkbak is namelijk veel makkelijker voor haar lijf. Ze zoekt het pad met de balkjes weer op, al liggen ze nog heel ver uit elkaar zodat ze er echt rustig omheen kan slalommen. Ze speelt weer mee als de groep de dolle vijf minuten heeft en vooral: ze doet weer chagrijnig als het nodig is. Haar eten is van haar en niemand anders, ze zet iedereen op zijn plek bij onduidelijkheid en aan haar positie wordt niet meer getwijfeld.

Als ze niet sterk zou zijn, fysiek en mentaal, dan zouden de andere paarden haar leiding niet accepteren. Dat doen ze wel en daarmee geven ze aan: het gaat goed met Coos, we vertrouwen op haar.

Ze krijgt nog gewoon lekker de tijd, heel af en toe, eens in de zes weken of zo, stappen we een rondje buiten. We gunnen haar alle tijd en energie in de kudde, bewegen samen met mij staat niet hoog op de prioriteitenlijst. Genieten doen we van andere dingen, en dan voornamelijk van haar zien genieten van het leven.

24/06/2024

Het moet niet gekker worden...

Ik hoor de voorbijgangers het al zeggen. Het moet niet gekker worden, een paard met een zonnebril.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik er zelf ook aan moet wennen, het ziet er niet bijzonder fraai uit. Maar het werkt geweldig!
Er was iets meer Coos, maar we wisten niet wat. Ze was niet blij en werd dat ook niet. Niet écht. Toen kreeg ze een forse ontsteking aan haar oog en gingen we nadenken: had ze misschien meer last van haar ogen dan we dachten?

En dus sloeg ik aan het experimenteren met vliegenkappen, uv-wering en uiteindelijk een zonnebril. En het werkt! Coos is deze week zo ontzettend opgeknapt, het verschil is heel groot.
Ik maakte er zelfs een kort staptritje mee. Een paar minuutjes maar, puur voor de gezelligheid. En gezellig, dat vond ze het. Ze genoot met volle teugen en ik genoot met haar mee.

Dus zie je ons rijden, het paard met de zonnebril? Dan weet je dat we aan het genieten zijn.

❤️

11/06/2024

Sterk worden zonder training: de poel

Onze paarden en pony's zijn sterk en goed gespierd zonder dat ze heel veel getraind worden. Ze voelen zich fit en vervelen zich geen moment.

Vooral de poel is een plek waar ze zichzelf trainen. Onze Sproet neemt geregeld een verfrissende duik, maar ook de andere paarden houden van pootje baden of gewoon van het drinken van het water in hun natuurlijke houding.

Het steeds heen en weer lopen maakt ze sterk. Omhoog, omlaag, door het zand of een stukje door het water. Ze tillen hun benen hoog op en gebruiken zo anders spieren dan gewoon op het land.

Daarnaast is het natuurlijk een prachtig gezicht, zorgt het voor veel biodiversiteit en zorgt het voor een afwisselend menu voor de paarden. Zowel in het water als op de oever staan eetbare planten, waar ze graag hun best voor doen om van te snoepen. Is het niet prachtig?

05/06/2024

Geduld is een schone zaak...

Een natuurlijk weiland, met veel diversiteit en bloeiende bloemen, dat is wat we graag willen voor onze paarden. Natuurlijk kan je laten ploegen en opnieuw inzaaien, maar het kan ook anders.

Een aantal jaar geleden hebben wij onze oprit en de hoeken dan de weilanden ingezaaid met een wilde bloemen mengsel. De paarden konden er niet van eten. We lieten de tijd en de natuur haar werk doen en kijk! Dat werkte. Want natuur, dat werkt.

Heb je geen (financiële) middelen om je land in 1x groots aan te pakken, denk dan klein. Help de natuur een handje door plekken te maken waar je paarden niet kunnen eten en zaai daar bloemen, en ga dan op je handen zitten afwachten tot de rest vanzelf gaat.

31/05/2024

Wat leven onze paarden dicht bij de natuur. Of je het nu een paddock paradise noemt, een Equine habitat, natuurlijke huisvesting of natuurinclusieve paardenhouderij. Waar het om gaat is dit: het paard zoveel mogelijk laten leven in vrijheid, op een manier die vele malen dichter ligt bij zijn voorouders dan een stal van 3x3 m. En met respect voor het landschap en de natuur. Ruimte, rust, vrijheid, natuurlijk gedrag en heel veel goeds voor de natuur. Is het niet prachtig?

15/05/2024

Het gaat de goede kant op...

Onze lieve Coos, het gaat echt de goede kant op. Ik zie haar niet alleen beter lopen, ik zie ook haar uitdrukking veranderen. Ze scharrelt weer over de hele track en loopt lekker ontspannen in de wei. Buiten borstelen en knuffelen laat ik haar vooral met rust. Af en toe komt ze weer naar me toe en dan is er fijn contact. Als ze niet komt, dan laat ik haar met rust.

Het seizoen doet haar goed, er is weer meer lekkers te vinden, het is niet meer zo nat en koud. Ze heeft nog dunne billen maar ik verwacht dat dit steeds beter gaat worden nu ze op het gras loopt. Ook haar oog begint beter te worden.

Ondertussen zijn we ruim vijf maanden verder maar hadden we niet durven hopen op dit resultaat van de behandeling. Een behandeling die we haar konden bieden dankzij crowdfunding. Iedereen nogmaals waanzinnig bedankt!!!

13/03/2024

Lieve mensen, allemaal ontzettend bedankt voor jullie steun!

'Voor nu kon het beeld er niet beter uitzien dan het nu is', zei de dierenarts na het maken van de eerste controle-echo.
Wauw!!!!

Dankzij jullie steun en donaties konden we de allerbeste zorg regelen voor Coos, namelijk een behandeling met stamcellen. Ze heeft nog een lange weg te gaan maar we zijn héél erg blij met hoe het er nu uitziet. In stap loopt ze niet langer meer kreupel en ze kijkt weer beter uit haar ogen.

Ze is veel afgevallen, dat heeft waarschijnlijk echt te maken gehad met pijn en stress. Ze komt gelukkig weer aan en als het gras straks weer groeit kan zal dat nog wat makkelijker worden.

We hebben ervoor gekozen om niet te gaan wandelen. Jammer voor mij, maar fijner voor Coos. Ze mag haar been niet veel belasten en ik heb liever dat ze lekker buiten kan staan dan dat ik haar binnen moet gaan zetten zodat we een wandeling kunnen maken. We houden geduld, geven haar veel liefde en ook dat is genieten.

Ook namens Coos: BEDANKT!!! ❤️❤️❤️

04/03/2024

Lieve Coos. Ze doet het naar omstandigheden heel goed. Ze is mooi aangekomen en ze loopt beter. Mentaal lijkt ze vooral nog heel erg moe. Ze staat weer 24/7 buiten. Natuurlijk heeft ze een fijne schuilstal. Haar beste vriend wijkt niet van haar zijde. Volgende week komt de dierenarts een echo maken en hopelijk mag ze dan weer wat meer gaan bewegen.

29/01/2024

Langzaam en met hele kleine stapjes gaat Coos vooruit. Nu het weer droog is en de sneeuw is gesmolten kan ze weer veilig naar buiten. Dat doet haar zichtbaar goed, ze kijkt er wat om zich heen en eet beter dan binnen.

Over drie weken krijgt ze een controle-echo. Hopelijk ziet het er goed uit en mogen we daarna beginnen met wandelen. Dat zal moeten worden opgebouwd met minuten per week maar toch hoop ik dat we mogen starten. Even iets anders dan alleen maar stilstaan en borstelen zal haar goed doen denk ik.

We houden de moed er in!