02/11/2023
https://www.facebook.com/100036326475660/posts/1095946098292929/
De grote achtertuin, vloek of zegen?
Sommige honden boffen enorm dat hun eigenaar beschikt over een grote omheinde achtertuin of lekker los mag lopen op het erf. De hond mag doen wat hij wil, hij kan de hele dag buiten zijn, in en uit lopen en niemand die aan zijn kop zeurt. En de eigenaar is dik tevreden want die heeft het zijn hond enorm naar de zin gemaakt.....denkt hij.
Regelmatig komen we eigenaren tegen die oprecht menen dat ze hun hond helemaal blij maken met die grote mooie achtertuin. En op zich is daar ook niets mis mee. Alleen voor de opvoeding heeft het een paar haken & ogen. Vergelijk het maar met een kind van 8 jaar dat de hele dag in zijn eentje mag rond rennen in Disneyland. Er is niemand die hem grenzen stelt, niemand die hem corrigeert als hij zijn hamburger met vieze handen naar binnen frot en niemand die hem erop wijst dat hij zijn handen moet wassen als hij in de bosjes zijn behoefte heeft gedaan. Dat kind vermaakt zich de gehele dag prima, maar aan het einde van de dag krijg je wel een oververmoeid half verwilderd kind in huis die zich echt niet meer laat zeggen wat hij wel en niet mag doen.
Bovenstaande is natuurlijk een beetje zwart/wit gesteld maar in grote lijnen komt het daar wel op neer. Er spelen namelijk een paar belangrijke dingen op de achtergrond mee bij een hond die veel in de achtertuin is. We zetten ze voor je op een rijtje:
1. Een hond is een neusdier. Dat betekent dat zijn wereld bestaat uit geuren. Daarmee onderzoekt hij zijn omgeving en zet hij zijn koppie aan het werk om al die geuren een plekje te geven. Hoe meer verschillende geuren hij met zijn neus verwerkt, des te verzadigder zijn koppie raakt.
In een tuin of op een erf kom je niet veel verschillende geuren tegen. En al helemaal geen geuren van andere honden. Je geurenwereld wordt als hond heel klein. En daarmee is de bovenkamer ook niet lekker moe. Verveling ligt voor het oprapen.
2. Als de hond zich verveelt moet hij toch ergens zijn energie kwijt. Dit doe je door bijvoorbeeld te gaan graven en slopen. Dus alles wat je tegenkomt, daar zet je je tanden in. Je moet toch ergens moe van worden ......
3. Een andere manier om de energie kwijt te raken is patrouille lopen langs de randen van de tuin of het erf. Vaak herken je die honden aan de uitgesleten paden die ze door de tijd heen met hun poten hebben uitgesleten tijdens het patrouilleren.
4. De hond reageert op alles wat langs het hekwerk loopt. Al blaffend loopt hij met de mensen mee die in de buurt van het hekwerk lopen. Meestal is dit niet de meest vriendelijke blaf. Wel is het enorm zelfbelonend gedrag, want de hond denkt dat zijn waakzame geblaf de reden is dat de mensen doorlopen. Dus de volgende keer ga je weer zo blaffen. Zo creëert de hond zijn eigen ongewenste gedrag
5. De hond gaat op zoek naar mogelijkheden om uit de tuin te ontsnappen. Dat kan hij of onderlangs doen door te graven, of bovenlangs door over het hekwerk te klimmen. En soms gaat het dan enorm mis, als al die opgefokte energie door het kapot gemaakte hekwerk ontsnapt en de eerste de beste in zijn broek hangt. Dit zijn vaak de incidenten waar we over in de krant kunnen lezen.
6. De enkele keer dat de hond in de wijde wereld komt, is er geen land met hem te bezeilen. Hij trekt enorm aan de riem en snuffelt alleen maar. Doodvermoeiend voor de eigenaar. En een goede reden om hem de volgende keer toch vooral weer in de tuin te laten.
Die grote achtertuin is prachtig. En op de korte termijn een zegen voor de hond en/of eigenaar. Echter op de lange termijn - als je geen weet hebt van bovenstaande punten - kan het voor beiden ook een vloek worden.
Fijne avond allemaal!