Rechtgericht

02/11/2024

Zo en weer een onderdeel van de Apk voor mekaar. Bo, Jester en Belle werden behandeld door de tandarts.

Eerst Bo die tot mijn verbazing zeer geïnteresseerd was in de voorbereidingen. Het sederen was appeltje eitje en meneer was al snel helemaal zen. Meteen viel zijn litteken op zijn onderlip op, een flinke hap eruit. Zijn tanden zagen er goed uit, iets aanpassingen aan de snijtanden en helemaal achterin zijn mond zat de verassing. Twee flinke punten waar zijn tandvlees overheen was gegroeid. Aanleuning vind zou hij nooit hebben gedaan. Ook viel de gevoeligheid van zijn tong op, hier heb ik rekening mee te houden met een bit.In tijd dat hij ontwaakte kon ik mooi zijn koker even proper maken.

Toen was Belle aan de b***t. God die arme Sanne had de hele nacht niet kunnen slapen en zag het hele gebit er al in haar dromen uitgehaald worden. Belle heeft namelijk een wiebeltand en het is altijd spannend of die nog op z'n plek zat. Belle had de laatste tijd moeite met snoepjes en haar hooi. De wiebeltand was nog prima en de tandarts heeft hem weer mooi ingekort. En daar was de eerste verassingen, een mega splinter in haar tandvlees! Hoe kan het ook anders, ze snoeit de gehele meidoorn haag grondig. Toen de kiezen bovenin prima voor mekaar. Tot de tandarts stuit op jawel, een afgebroken kies! Po*******ie. Belle is al wat ouder en de kans dat hij er makkelijk uit komt os groot. Ze pakt een tang, ik geef morele steun en Sanne kijkt eventjes weg. Maar ik kon nog niet goed genoeg bukken of plop daar was die al. Er zat geen wortel meer aan en zat er gewoon los tussen te drukken op het tandvlees. Wat zal ze blij zijn dat die ertussenuit is! De buikpijn van Sanne verdween als kiespijn 😄 of sneeuw voor de zon.

En toen moest mijn tank nog. Even moed indrinken met een kop thee en een hand vol chocolade pepernoten. Het sederen was al een feest, want Jester heeft een onhals waar je U tegen zegt. Hij zou de naald nog kunnen krom drukken. Die arme schat heeft zo'n piepklein hartje. De eerste sedatie zat erin en wankelend maar argwanend liep hij mee. Opgeven Ho maar! De tweede sedatie kwam er al vlot achteraan. Je zag het aan zijn ogen, hij VOND er wat van. De machine ging aan en hop daar was die weer, zo aan als maar kan. Hoppakee 3e sedatie om hem te helpen 😅. Ze legde het hem stapsgewijs uit, eerst zonder geluid en toen bewegend en later met geluid. Een stofwolkje in z'n neus en je zag hem nog de stuipen krijgen. Ze ging heel rustig maar bezeerde zich bijna aan zijn scherpe hengstentanden. Die moesten eerst afgerond, en ook zijn voortanden hadden een flinke smile. Toen het makkelijkere werk, de kiezen. De waren alleen iets scherp verder prima onderhouden. Maar wat een sterke tong en kaak, ze had het het zweet uit. Een hele poos ontwaken volgde en meneer staat alweer met de oren naar voren! Hopelijk vergeeft hij me dit ook weer 😅.

Nu ik dit nulpunt in de mond heb gezet kunnen we onze weg vervolgen. Ik heb er nu al zin in!

29/10/2024

Zo dat kunnen we ook weer afvinken! Jester is bekapt door de hoefsmid. Jaha dat lees je goed, ik heb hem laten bekappen. Dit omdat ik hem dan zelf kan bijstaan als hij zich zorgen zou maken. Met zijn BFF op zichtafstand en opa Nino als morele steun naast hem. Maar oh wat vond ik hetzelf spannend! Zo krom, als het over Breeze of nu Jester ook, gaat, krijg ik de zenuwen. Nog niet helemaal oké op de poetsplaats en dan nog bekapt worden ook. Ik wil alles in zulke perfecte stappen doen, maar als de smid de dag ervoor appt of de volgende dag past, ja dan moet je schakelen.

De smid zegt nog: "oh een nieuw paard, waarom bekap je deze ook niet zelf?" Nou.. hij is een beetje groot. En de smid lacht wat, tot ik om de hoek kom met mijn reus. Ja..nee, deze keuze begreep hij toch wel.

Jester kijkt de smid eerst even wantrouwend aan en zijn schouder beweegt. Wat vond hij het spannend. Maar de smid neemt uitgebreid tijd kennis te maken. Jester begint hooi te eten en hij begint. Zo vriendelijk, zo lief en en licht. Ook zo een heeft hij graag in zijn klantenbestand erbij. Ook al voelde het als grote luxe hem te laten bekappen en niet zelf te doen, denk ik toch dat ik de smid moet teleurstellen.

Nu nog één Apk puntje aanstaande zaterdag en dat is de tandarts. Dan heb ik Jester beloofd leuke dingen te gaan doen!

26/10/2024

We zullen maar even verder met de reality serie, we hebben trouwe kijkers. 😄

Geen spanning en sensatie dit maal. De paarden gedragen zich weer als een stabiele kudde en er heerst rust. Hoeveel voerplekken je ze ook aanbiedt, ze staan het liefst bij elkaar. Ze trekken rond van voerpunt naar voerpunt en ravotten er wat op los. Ik heb Jester al met bijna alle ruinen zien spelen, en kan vanuit stilstand karate trap uitdelen. Bo is de rust zelf, die vindt je overal en nergens en negen van de tien keren ben ik hem 's avonds kwijt. Dan staat op het z'n dooie gemakje ergens te koekeloeren. Ik blijf dat zo bijzonder vinden.

Mijn hunk is baldadig en daagt Cas echt uit, wat een stinkerd! Hij laat zijn BFF Breeze (mam: best friend forever) steeds vaker links liggen. En dit is goed, want het is erg onhandig als ik Breeze naar de poetsplaats breng. Hij walst het hek plat om maar mee te kunnen. Zacht gekookt ei is het. Maar zo leuk! Hij komt als ik zijn naam roep en zo krijg ik ze op rangorde aan hun eigen voeding. Met her en der een draadje voor de oudjes.

Ik zelf ben druk met al het blad en het winterklaar maken van de track. De regen afgelopen week heeft me goed de zwakke punten laten zien, en met weer 8 hoeven erbij heeft het aardig wat te lijden. Ook is het druk met nieuwe trainingspaarden en patiënten, heerlijk om met al die nieuwe karakters te mogen werken. Ik heb tijd tekort op een dag.

En Danique had een primeur met haar Jake! Voor het eerst na zijn revalideren weer een ruiter op zijn rug. Een klein beetje spannend voor beide, maar wat ging het goed.

Binnenkort staat de tandarts op de planning voor Bo, Jester en Belle.

19/10/2024

Het is alweer bijna 3 weken geleden dat we Jester hebben opgehaald. Het voelt als de dag van gisteren en elke dag sta ik nog vol bewondering naar hem te kijken. Wat een kanon van een paard die klinkt als een shetlander. Hij blijft me verbazen.

Hij staat nu voor de 3e nacht op rij helemaal tussen de kudde. Ook weer compleet anders gegaan dan mijn hoofd had uitgedacht. Ik heb "Cas"anova alias terror hyena als laatste kennis laten maken. Dit omdat hij de nieuwkomers altijd alle hoeken van het erf laat zien. Maar ra wat,een hoop poeha en karate moves maken Jester de p... niet lauw. Het is alsof Cas tegenover een kasteel zich staat uit te sloven. Waarop Jester zelfs een Spaans hapje van z'n billen durft te nemen.

Wat een soap serie. De terror in dit sprookje blijkt ineens een heel iemand anders te zijn. Namelijk terror Belle, een dame, notabene! Zo zie je maar weer, ik kan het helemaal voor ze uitdenken, maar ze bepalen toch altijd nog zelf hoe het verloopt.

Jester is een echt kasteel op sokken en is snel in paniek zonder zijn wijze Breeze in de buurt. Hierdoor verandert hij in een tornado die al tetterend aan komt denderen. Het heeft ook echt 3 weken nodig gehad tot hij zelf op pad durfde. Ik mag hem nu ook weer benaderen, zijn hoofd kan mijn prikkels weer verwerken. Wat heb ik mij schuldig gevoeld!

Vandaag heb ik hem voor het eerst uit de paddock mee genomen. Heel voorzichtig volgde hij me, je voelde hoe die aan de grond genageld stond met zijn plavuizen. En dan wil ze nog aan je zitten ook! Het geluid van de spuitbus triggert hem, en ik zie hem verstijven. Van Breeze ben ik een hoop poeha en hangen in de lijnen gewend, maar hij doet niks?!. Hij brengt zijn benen onder z'n lijf en die billen zakken een eind, dat ik er waarrempel overheen kan kijken. En verder geb***t er niks. Hoedan? Er valt een kastanje op het dak van het tiny house, ik zit in de hoogste boom, en Jester, die neemt nog een hapje hooi.

Ik heb hem bewust met Breeze gezet, zodat hij de positieve energie kan overnemen. Zo hoeft hij zich minder zorgen te maken. Hij kent mij nog helemaal niet en weet ook niet of die op me kan bouwen. Maar ik bouw al wel op hem! Oh wat ben ik me de koningin te rijk. Ik heb nog veel contact met zijn vriendin, en de mooiste foto's worden doorgestuurd.

15/10/2024

Juist! De stretch, de sleutel! Nieuwe rode zuurstofrijke bloedcellen naar de spieren, een wisselwerking tussen aanspanning en ontspanning. Daar is waar het begint, eerst leren geven (lange ontspannen spieren) om later de juiste spieren voor de juiste oefening aan te spreken en de rest daaromheen, juist, met rust te laten. *tsja..geen cap heb ik uiteraard ook gezien.

Talking with master trainer, Hubertus Schmidt:
Can you tell you are working in the correct way, if the horse is always ready to take the rein and stretch and go long?
“That is one way to check that you are on the right way – in the high collection you must be able to stretch them so they follow the bit and they are not stuck up there. In every situation you must be able to stretch them – even a piaffe or a pirouette, even then, I must be able to do it."
https://www.horsemagazine.com/thm/2024/01/hubertus-schmidt-on-classical-training/

13/10/2024

Daar gaan we dan, ik heb me 6 weken in moeten houden maar vandaag was het dan zover! Ik heb Bo behandeld! Wat staarden me die triggerpoints me al een tijd aan. 😈 Maar het had totaal geen zin een gespannen paard dat net is verhuisd te behandelen. En daarbij de obstakels die hier ook voor extra spierpijn zorgden.

Vandaag voelde het als het juiste moment. En bij het afvoelen was er aan de rechterzijde niks meer over van alle spanning die er zat. Hij voelde zacht en fijn en liet meteen zijn hals zakken. Ik weet nog goed het eerste contact dat ik met hem had. Een giraf zo groot en boos als ik alleen maar naar zijn hals wees. Wat geweldig hoe hij zich in 6 weken al heeft getraind! Hij glimt als een spiegel en zijn vacht is dieprood/oranje. Wat een beauty.

Er zijn 3 stabilisator spieren de zogenaamde cibernetting spieren. Die een paard alleen kan aanspreken door te browsen (24u per dag zoeken naar voedsel op verschillende hoogtes). 1 in de hals, 1 langs de ruggengraat en 1 in het be**en. En deze spieren kun je niet bereiken met trainen! Dat heeft Bo even super goed zelf gefixed.

Ik had de eerste 3 naalden nog niet gezet of plop daar waren de boosdoeners al zichtbaar! En die ellebogen! Bo heeft veel spierspanning nodig zijn voorhand aan zijn lijf te houden. Dit gaat ten koste van de pectorale draagband waarmee de romp wordt gedragen tussen d'r schouderbladen. Dus hij struggelt om zijn lijf bij elkaar te houden, wat terug te zien in zijn voeten. Het harde belasten zorgt voor een kapotte structuren en een vreemde stand. Nu hij zijn benen weer op en voorwaarts kan bewegen zal hij zijn eigen gewicht beter kunnen verdelen. Waarbij als het goed is de hielen minder worden belast en weer in een normale stand kunnen groeien.

Ow wat past dit paard zich snel aan, dit heb ik nog nooit mee mogen maken!

12/10/2024

Mijn hersenen staan in de brand, wat een bult aan nieuwe inzichten heb ik afgelopen 3 dagen mogen ontvangen. Ik heb namelijk deel genomen aan een online dissectie van een paard! Een Welsh Cob hengst genaamd Bo van 23 jaar. Met als topic de structuren van het onderbeen en de krachten waar banden en ligamenten mee te maken hebben.

Zoveel immens veel inzichten. Gezien dat het paardenlijf nog zoveel meer innovatieve structuren heeft waar ik het bestaan niet van wist. Hoe het kan dat ze zo efficiënt met hun energie om kunnen gaan. En zelfs hoe ze zijn geëvolueerd en wat daarvan de gevolgen zijn in de voor ons nu bekende rassen. En ook welke verschillen er in de rassen voorkomen die ook weer voor uitdagingen gaan zorgen.

Ik heb gezien welke spieren niet getraind kunnen worden door mij zelf. Maar door het management van ons paard zodanig aan te passen, deze wel kunnen worden aangesproken. En ik liet mijn paarden uiteraard al 24u per dag zichzelf ontwikkelen, maar nu weet ik precies welke juist mijn paarden beter hebben ontwikkeld. En waarom een nieuwkomer hier zo snel van uiterlijk veranderd! Dit geeft zo'n impact op de manier hoe ik vanaf nu bekijken en maak je borst maar nat als ik op een consult kom!

Ook hebben we de hoefstructuren beter kunnen bekijken. Gezien hoe sterk de structuur met het hoefbeen is in een gezonde hoef. Ook nog even weer benadrukt dat je het thij niet alleen kunt keren, alle en dit zijn er veel, factoren dienen te kloppen. In de ideale situatie is de zooldikte gelijk aan de dikte van de hoefwand, en is het paard gezond en kloppen de factoren, dan klopt dit. Een paard is gewoonweg niet geboren met dunne zolen, het is ook niet erfelijk vanuit voorouders. De enige invloed die er toe doet zijn wij, ons management en hoe het paard zichzelf belast.

Ik sta op de kop, wat overweldigend gaaf dit en dat voor iemand die normaal flauw valt van een druppel bloed. Maar dat deel was goed voor gezorgd. Prachtige spierstructuren, littekens, weefsels, zenuwen knopen, lymfe en alle botten en organen zijn de revu gepasseerd. Ook het skelet met bepaalde bewegingen zien bewegen, spieren die samenwerken, wel of niet goed waren ontwikkeld. Ook nog een been belast met druk om de pezen en banden te zien werken. Het is gewoon knap hoe wij dit stuk krijgen. En dan doel ik niet op een ongeluk die we niet in de hand hebben, maar meer de overbelasting met trainen of zelfs door de scheefheid van het paard zelf. En daar dan bovenop het herstellende vermogen van weefsel! Eerst wordt het gebied meteen bedekt met vet, waarna er zich straf weefsel ontwikkeld en afgescheurd delen zelfs weer aanhechting vinden aan andere structuren!

Ik ratel in mijzelf nog wel een poosje door, want hierover ben ik nog lang niet uitgesproken.

09/10/2024

Heerlijk wat een mooie dagen mag ik ervaren tussen mijn kudde. Ik ben veel thuis om het inscharen van Jester goed te kunnen begeleiden. Het bleek al heel snel nog wel een flinke puzzel te worden met een lange adem. Zo gemakkelijk het met Bo ging, hoe lastig het met Jester gaat. Deze reus blijkt te hinneken als een shetlander en heeft een piepklein hartje. Deze arme vent is erg onder de indruk van het verhuizen en neemt mij dit behoorlijk kwalijk. Ik mocht hem in de eerste week niet aaien en een blik naar hem, deed hem al weg deinzen. Hij plakt aan Breeze en raakt in paniek als Breeze even uit zijn zicht verdwijnt, wat resulteert in hinneken en racen. Waarop de anderen weer geïrriteerd rreageren. Wat een soap serie, maar gelukkig heb ik geen haast en staat hij een dagdeel ertussen en lijk ik wel een paparazzi.

Antwoord op de vraag of ik er al op gezeten heb is nee. Een paard moet eerst landen en ik op yoga en we moeten nog voor een passend zadel sparen. Hij is in zijn hoofd nog lang niet toe aan prikkels van het rijden. Hij komt nu steeds meer toenadering zoeken en ik ga volledig op mijn gevoel af met hem. We hebben geen haast.

Bo daarentegen lijkt hier al jaren te staan en wat wordt hij mooi! Zijn hals voelt zichbaar zachter en hij is gelukkig niet afgevallen. De supplementen en vitamines doen hun werk en ondernemende Bo is overal te vinden. Hij eet gemakkelijk zijn voerbak ondersteboven op de traptreden en ik heb zijn hoeven al mogen bekappen.

In het werk is hij fenomenaal, het is alsof ik hem zelf heb opgeleid. Zo licht op de commando's, vriendelijk, maar qua houding mag hij nog wat leren. Maar ook dit heeft zeker te maken met de spierspanning in zijn lijf. Hij krijgt al praatjes en ik moet hem soms al wijzen op mijn omgangsregels. Deze week ga ik de eerste naalden zetten, want zijn hoeven bezwijken onder zijn bewegingspatroon.

01/10/2024

Oh wat heb ik veel en hele lieve berichten mogen ontvangen op mijn vorige bericht. We zijn inmiddels 2 nachten verder, en 's ochtends komt steeds mijn droom opnieuw uit. Hij volgt je overal met zijn blik en pruttelt me lief tegemoed. Bij zijn aankomst hinnekte hij veel, maar er was weinig reactie van de andere paarden terug. Voor de nacht heb ik besloten dat leider(tje) Breeze bij hem in zou komen te staan. Dat ging even anders dan bedacht, want Jester zijn kennismaking was met zijn billen i.p.v. neus. En toen bleek maar weer hoe groot hij is, want als ik zou zeggen dat Breeze een mini pony is, zou je het ook haast geloven nu.

Maar Breeze kennende lost hij dit keurig op. En binnen het halve uur liep Jester keurig met een boog om hem heen en werd er normaal met de oren gecommuniceerd. Een hele onrustige nacht volgde, want voor mijn gevoel stapt Jester zo over mijn hekwerkje heen. Zelfs zo dat zijn vriendin me er op de app nog even van vertuigde dat hij geen aanstalten tot springen ging nemen haha.

En wat hebben we leuk contact, live vanaf ons eiland kijken ze samen op de bank mee.

En ja hoor daar stond hij s' ochtends precies zoals ze zei. Och nog knapper dan de avond ervoor.

Gisteren heb ik ze zelfs gespot te staan donderjagen. Dat Breeze dat durft, wat een kasteel als dit omhoog komt. En je voelt gewoon een dreun als die land haha. Ik blijf nog wel een hele poos onder de indruk denk ik.

29/09/2024

Vandaag was de grote dag! Ik mocht Jester gaan ophalen in Limburg. Een rit van 2.5u met een speciaal gehuurde paardenvrachtwagen, waar ik nog nooit in had gereden. Oh wat een knoop in mijn maag, zo'n dubbel gevoel. Het is m'n witte paard zonder prins zeg maar, maar dat is die voor haar ook. En ook de eigenaren van stal hadden een brok in de keel. Eerst samen heerlijk Jester gepoetst en wat gekletst. Hij was eerlijk, echt nog weer groter dan ik dacht. Magnifiek, wat een paard! Hij paste zelfs mijn voor hem gekochte halster 🥰.

Een bloemetje mee genomen en ze namen afscheid. Jester liep keurig mee de wagen in en voor we konden knipperen met de ogen, stond hij erop. Meteen wegrijden, niet de handrem vergeten 😅, het stuur klem tussen de vingers, en gingen we dan. Wat een lawaai, hij brak de kar af. Hinneken en schrapen, trappen tegen de wand 🙄, wat doe ik dat paard aan! Nu opgeven kan ook niet, het hele dorp heeft ons gehoord. Proberen tegen hem te praten in de hoop dat hij je hoort dan maar. Een ongelofelijk lang half uur volgde, maar de wagen lag goed op de weg. Mijn bijrijder trok bleek weg, gaat dit altijd zo? 😅eh, strak gezicht: "hij houdt zo wel op". (wat ik zelf ook hoopte).

Brok in mijn keel, beven als een rietje en ik stink een uur in de wind. Hij werd rustiger en begon waarrempel zelfs te eten. Af en toe een hinnek en wat geschraap, maar hij had zijn energie verbruikt.

Oh Sharon waar ben je weer aan begonnen en dat denkend 200km lang. Wat heb ik toch een goede ideeën.

Maar hij is thuis, bij zijn nieuwe thuis. En wat ben ik een bofkont. Eén brok paard, zo mooi, zo zo, perfect. Thuis verkend hij de cirkel en maakt kennis met de paarden over de heg. Ik vind het reuze spannend, want mijn hekwerk lijkt wel erg klein vergeleken met zijn borst. In de hoop dat er geen springbloed in zit. Hij is even in de war van de grote witte zwanen, maar poah, kijk hem staan. Ik hoop dat hij hier kan aarden en de poort staat altijd open voor zijn vriendin.

Ik wil nog even wachten tot hij heeft gemest, en dan zet ik vanacht Breeze bij hem in. Anders slaap ik helemaal niet.

23/09/2024

En zo ben ik een aantal weken terug, op een zondag naar de grens met Limburg gereden. In mijn hoofd een look a like van Gwen, met het karakter en bouw van mijn Breeze. Eenmaal daar aangekomen rijden we een straat voorbij, waar in de verte ik een wit paard zie staan. Ik zeg, kijk daar heb je hem! Nee joh, zo ver weg kan jij niet zien of dat hem is. (niet verder nadenkend). We draaien vervolgens en rijden de straat in, er beginnen handen te zwaaien en mijn hoofd krijgt een enorm vraagteken. Is dat.. is dat.. is dat hem? Is dat Jester?

Oh my, wat staat me daar een bonk van een paard! Twee maal zo groot en breedt en geweldig als dat hij in mijn idee was. Ik vergeet me bijna voor te stellen, mijn hoofd spreekt boekdelen, complete verbijstering. Prachtige billen en een enorme schouder partij, maar zo'n kleine vriendelijke neus, die meteen contact maakt. Ik voel meteen moeite zo blij te zijn, want het was haar " droom". Een wisseling van werk en afstand, waarvoor ze de moeilijkste beslissing ooit heeft genomen. En daar sta ik dan, weliswaar reageer ik op een advertentie, maar het doet mij ook zeer.

Het voelde ontzettend goed van beide kanten en voor het welzijn van Jester besluit ik dat ik hem pas komend weekend zal ophalen. Ik had ook bewust geen trailer mee genomen, dat voelde zo niet oke. Hoi, ik ben Sharon en ik neem jou Jester mee, dag hoor. Ook Bo was net gearriveerd en die moest ook de tijd krijgen om te landen. Zo kon voor haar het idee van vertrek ook een plekje krijgen en kunnen we er beide op een eigen manier naar toe leven.

En dat doen we. Ze stuurt me geweldig leuke foto's en we hebben fijn contact. Ik krijg inmiddels spanning in mijn buik en voor zondag heb ik een vrachtwagen gehuurd. Ook al heb ik verschillende paarden staan, dit is de 2e die ik echt voor mijzelf ophaal. En zo voelt het ook, het klopt, hij is fantastisch.

22/09/2024

Bordalo had vanmiddag bezoek van zijn eigenaresse Selien. Wat heerlijk om ze weer samen te zien. Ze had hem 3 weken niet gezien, maar nauwlettend op Facebook gevolgd. Haar valt meteen zijn sc**ft op, die lijkt wel breder en zijn buikspieren zijn weer zichtbaar.

Ik laat Selien even met haar Bo in hun bubbel. Ze laat hem de poetsplaats zien en niet veel later scharrelen ze samen over het erf naar de longeer cirkel. Prachtig om te zien hoe dat paard op haar vertrouwd. Hij cirkelt om haar heen of die dat al eerder bij ons heeft gedaan en volgt keurig haar aanwijzingen.

En dan de witte schoonheid van gisteren. Het blijft een bizar verhaal dat ik over en over kan vertellen. Je zit op Facebook niets vermoedend met de vinger te scrollen. Ineens duikt daar een paard op, en ik kan alleen maar denken Oh Oh, en ik scroll heel snel door. Maar de komende nacht draaien en draaien in bed, hoe kan dat nu precies een lookalike van mijn oma Gwen. Ik besluit de advertentie terug te zoeken, maar geen succes. Elk mogelijk zoekwoord in getypt, maar nee, het witte paard was nergens te bekennen. Vastberaden de gehele middag doorgezocht.

En daar was hij! oh my, met elke foto die ik tegen kwam werd mijn oh jee, groter. En dan wat nu? Ik zoek helemaal geen paard, maar ja mijn eigen paarden zijn wat ouder en met hun nieuwe uitdagingen aan gaan, zit er niet in. Hij blijkt op de grens van Limburg te staan. Tja, mijn gevoel zegt dat ik moet berichten. En zo schrijf ik mijn bericht, een vreemde openingszin: "mijn gevoel zegt dat ik moet berichten, maar ik ben helemaal niet op zoek naar een paard".

We hebben meteen leuk contact en ik laat haar de foto van Gwen zien. De witte ruin krijgt een naam "Jester". Ik krijg de kans kennis met hem te komen maken en zo geschiet. En inmiddels kennen jullie me, ook daar valt weer een heel verhaal over te schrijven. Deze week meer.

21/09/2024

Eerst even een korte update van Bo. Hij staat nu een volledige week in de kudde en het lijkt alsof hij er al jaren rond loopt. De navelstreng tussen hem en Jake is inmiddels doorgesneden en Bo trekt heerlijk zijn eigen plan. Als Jake om een hoek tevoorschijn komt, hinnikt Bo alsof die hem een week niet heeft gezien.

Bo weet alle uitwegen en ik zie in zijn gedrag een verandering. Hij weet inmiddels waar hij in rang staat en durft dit nu ook aan te geven. Veel wordt er met de oren gecommuniceerd en ieder passeert op zijn b***t. Vandaag zag ik Bo mot hebben met Casanova, maar die had met de oren al het een en ander aan gegeven en Bo zoekt net als een kind steeds meer de grens op. Om vervolgens niet weg te lopen, maar zelfs te durven terug slaan. Voor mij mooi te zien dat hij dit nu kan. Het zijn me wel twee macho's als ze in het Spaans ruzie staan te maken, wat komt daar een geluid bij vrij!

Morgen staat het weerzien van Selien met haar knappe Bo op het programma. Ook zal ik dan wat meer vertellen over de knapperd hieronder.

15/09/2024

Update Bo.

De tijd vliegt als je het naar je zin hebt. Dat blijkt maar weer, want Bo (Bordalo) staat alweer 2 weken bij ons! Hij leert iedereen hier op zijn eigen tempo kennen en zo leer ik hem ook kennen. Niet alleen zijn lijf valt me op, maar ook zeker zijn gedrag.

Ik had in de planning pas met hem te werken als hij goed geland was. Echter Bo had me eerder nodig. Dit kwam aan het licht toen ik zijn vlechten "even" wou uithalen en zijn manen kammen (tja ze zijn er ook in gekomen). Op het moment dat ik de lijn aan zijn halster klik, kijkt Bo stoïcijns voor zich uit. Even denk ik het mij in te beelden, maar het zit me niet lekker. Dus klik ik hem weer los, hij schudt met zijn hoofd en loopt weg om vervolgens hele rare gezichten te trekken. Zie! dat heb ik wel goed gezien. Bo durft zich niet te uitten op het moment dat ik hem vast klik. Even zegt een dame op stal nog: " zo wat is die mooi relaxed ". Maar schijn bedriegt dit paard.

Ik waarschuw de dame in de longeercirkel voor vreemd gedrag van mijn kant 🙃. En ik begin voor Bo zijn neus te springen. Heel heel even krijgt hij grote ogen, zet zijn hals erop, en bam, hij schakelt weer uit. Ik moet meer uit de kast halen! Springend met mijn bus manenspray spring en spuit ik in de lucht. Ja! reactie! Bo deinsd achteruit en begint te snurken. Yes, ga maar eens uitvinden wat ik bedoel. Communiceer met mij, dan communiceer ik met jou. Ik had er nog geen 10 minuten voor nodig om het kwartje te laten vallen. Bo stapt in mijn richting met een ontspannen hals houding, ik stop. Bij de volgende aanzet tot springen heb ikBo bij mij op m'n tenen, stop maar Sharon, ik neem het heft in eigen hoef.

Vervolgens begint hij in mijn arm te knabbelen. Echt typisch onderzoekend (veulen) gedrag. Bo is onzeker, maar durft me dit nu te uitten. 's avonds met de regendeken op doen, wederom hetzelfde gedrag. We hebben nog wat issues op te lossen.

Inmiddels staat Bo al 2 hele dagen en nachten in de kudde, wat erg goed gaat. Hij eet zijn supplementen met smaak en scharrelt heerlijk rond. Ik zie hem zijn lijf steeds beter gebruiken en hij komt met spelen al flink omhoog. Hij bezoekt de pensiondames en wordt beloond met kriebels en koekjes, volgens mij bevalt het hem hier wel!.

04/09/2024

Zo, de meeste paarden hebben Bo (Bordalo) ontmoet. Hij zelf heeft al veel paden en wegen mogen ontdekken deze week. In de tijd dat ik mijn ochtend mestronde doe,mag hij steeds op verkenning en laat ik nieuwe gezichten kennis maken. Van onder in rang zo naar boven.

Vandaag stonden de dames op het programma. Dat is altijd even een dingetje, ze zijn meteen hengstig van deze nieuweling. Maar een gil triggert de hengst denkende te zijne ruinen. Die hebben "hun eigen" merrie. Altijd een heel gedoe, vooral met jachtluipaard Cas.
----‐---------------------------------
Mocht iemand denken, goh prachtige Pre Casanova. Die is uit gerevalideert, wat zijn gedrag ook laat zien. Een naar mensen toe zeer vriendelijk paard, maar zoekt een kleine kudde waar hij opper machtig kan zijn. Hij gaat heerlijk op buitenrit en werk ook fijn in de bak. Hij is wat ouder, 20 waarschijnlijk. Ik twijfel om hem een andere plek te geven, vanwege zijn verslaving (luchtzuigen) waar die overigens heel blij van wordt. Ik zoek dan ook niet iemand die hem dat dwangmatig af wil leren, dit hoort bij hem. Hij kan al veel van de klassieke dressuur en als de beste gewicht verplaatsen. Liggen en buigen doet hij het liefst voor je. Maar dit ter zijde.
--------------------------------------------
Maar wat is Bo een leuk paard! Zelfverzekerder dan dat hij me zondag liet geloven. Hij loopt voor op en heeft de bruggen al in zijn eentje, op zijn dooie gemakje, verkend. Hoedan?! Ik zie een hele vreemde galop en een be**en dat niet kanteld. Alhoewel dit wel verbeterd. Hij staat veel met rechtsachter op rust en rolt niet om. Maar onderdanig en vriendelijk! Iedereen op stal vind hem lief, al kijkt hij nog wel de kat uit de boom.

30/08/2024

Wat een heerlijk bericht om de ochtend mee te beginnen.

Gisteren mocht ik de 8 jarige Quarter ruin Charlie ontmoeten. Na een uitgebreid kennismaking gesprek werd er al snel duidelijk dat deze combinatie het nodige voor de kiezen heeft gehad. Wat kan het sommige paarden toch tegen zitten in het leven. De nodige zichtbare littekens op zijn lijf en qua karakter was hij 9 maanden geleden compleet afgestompt. Een hoopje ellende wat goddank bij Miranda is terecht gekomen. Al mooi richting zijn streefgewicht en er komt g***s op zijn lijf. Hij walsde over mensen heen en trekt zich los aan de lijn.

Charlie heeft spat en 's ochtends last van stalbenen. Door zijn gevoelige voeten heeft hij ijzers en in de beweging zie ik een paard die de stabiliteit van zijn knie niet vertrouwd.

Maar wat een vriendelijkheid! Elke naald bleef hij beleefd. Ik kreeg veel gekke gezichten van hem en zijn rechter achterbeen werd een paar keren heerlijk gestrekt. En ja hoor het duurde even, maar daar begon hij heerlijk te gapen en briezen!

Na de behandeling werd er even 10 minuten aan de hand gestapt om de bloedsomloop te stimuleren, zodat afvalstoffen worden afgevoerd. Kijk hem sjouwen! De afdruk van de achterhoef op de voorste, hoedan?! Zijn eigenaresse kon hem nauwelijks bijbenen. Wat een blij ei.

Kers op de taart krijg ik vanmorgen onderstaand bericht. Heerlijk te zien dat het bindweefsel reageert en weer normaal vocht kan transporteren.

26/08/2024

Enige tijd geleden alweer kreeg ik de vraag of ik toch niet belang had bij een voskleurige PRE ruin met een verhaal. De meeste mensen slaan aan als het woord gratis valt, maar mijn gedachten gingen uit naar de " waarom?". Een nachtje over geslapen, want Aalsmeer is niet bepaald om de hoek voor mij. Ik kreeg een 06 nummer aangerijkt en ik moest zeggen dat ik haar nummer van die, via die en vanaf daar had gekregen. jaa.. hoe een balletje kan rollen. Afijn een ontzettend leuk gesprek gehad, wat foto's uitgewisseld en ik kreeg bericht dat de eigenaresse enthousiast was. We mochten komen kijken.

Held dat ik ben op de snelweg en helemaal als het woord Amsterdam op de borden verschijnt, mocht ik gelukkig op zondagochtend komen. 😁 Na wat handen schudden en een heerlijk kopje koffie in de zon onmoette ik de combinatie. Deze krijgen de naam Selien en Bordalo. Ergens voel ik enige aarzeling en terughoudendheid. Juist mijn gevoel zat wederom goed.

Het verhaal werd me duidelijk. Bordalo is met een rugzak bij Selien gekomen en zoals hij er nu bij stond verteld me dat ze van ver is gekomen met hem. Het laatste stukje, samen op buitenrit wou maar niet lukken. Van vele kanten hulp gehad en het paard werd bestempeld als niet willend.

Als ik hem in de stal ontmoet komt hij gelijk bij ons kijken. Knap voor een vaak eenkennige PRE. Selien kan hem gemakkelijk halsteren en hij laat zich keurig op de poetsplaats zetten. (sst..hij is wel heel erg knap!) Ze doet haar verhaal en langzaam ontdooit het ijs. Ik mag hem afvoelen en vertellen wat mij aan hem opvalt. Er bevindt zich een litteken op zijn rechter achterbeen en staat wat hoog op zijn voeten. Daarmee heeft hij een stijle schouder. Zijn onderhals verraad zijn voorkeurshouding en er mist spiervolume in de nek (zijn brandmerk is ronduit verschrikkelijk 😔).

En dan begin ik met palperen. Even een boze blik en een waarschuwing richting mijn hand. Maar al snel heeft hij door dat wat ik teweeg breng ongelofelijk fijn voelt. Hij laat zijn hoofd zakken en trekt rare gezichten met zijn mond om vervolgens uitgebreid te gapen. Hij schud veel met zijn hoofd en vraagt me nog meer los te maken in zijn hals. En daar beginnen de tranen de stromen, Selien en stalgenoten kijken me met waterige blikken aan. Hij heeft nog nooit zo ontspannen gestaan en waarom heeft niemand ons dit nog laten zien. ☺️ oh I love my job !

We nemen hem mee naar buiten en Bordalo cirkelt heerlijk ontspannen aan een losse leadrope om haar heen. Wat een leuke combinatie en dat stemmetje zegt mij: " dit paard is in prima handen maar ze lopen vast". Ik vertel haar dat er meerdere wegen naar Rome zijn en als ze er niet aan toe is hem los te laten ze dat ook zeker niet moet doen. We overwegen opties en Selien laat alles op haar inwerken.

Na een week krijg ik bericht. Meteen excuses voor het late bericht, wat absoluut niet nodig is. Als je het beste voor je paard wilt, loop je niet in 7 sloten tegelijk. Bordalo komt een poosje vertoeven in ons paddock paradise, waar die zijn lijf gaat ontwikkelen. Spelen met soortgenoten, de trappen en heuvels zullen zijn lijf op de proef stellen. Ik zal zorgen dat zijn spieren juist werken en hij een gezonde houding leert aan te nemen. Pas dan kunnen we verder kijken.

En waarrempel zie hem er al anders bij staan. De foto met de blauwe deken had ik gekregen.