14/12/2024
Nu hebben wij al een tijdje een gezellige show achter de rug.
Mij werd tijdens het tentoonstellen van mijn dieren verteld dat 1 van mijn dieren zwanger zou zijn. Daar waar dit dacht ik op dat moment dus echt niet kon. Ik wilde aan een andere fokker vragen of deze is wilde voelen. Op het moment dat ik dat wilde doen kwam de keurmeester terug lopen “ ja ze is zwanger hè”. Daar waar ik dus nog veel harder begon te twijfelen. Deze zeug was letterlijk een week van het nest af en haar jongen waren 100% zeker zeugjes.
De gene die mij de eerste keer vertelde dat zij zwanger was had mijn dier een hele tijd in zijn handen gehad. De keurmeester maar heel even. Ik zelf thuis wel maar op de show niet. Mijn moeder had mijn dieren in de kooien gezet en ook niks gevoeld.
Meestal is mijn moeder wel zo dat zij dit meteen voelt.
Hoe wist de keurmeester 100% zeker dat mijn dier zwanger was, ik heb het haar niet verteld en ik heb haar ook niet zien voelen.
Ik vond het wel heel naar, ik zou dit nooit doen want mijn zwangere dieren gun ik rust. Daarbij heb ik mazzel gehad dat de keurmeester mijn dier er niet meteen uit gegooid had. Zij is dus helemaal niet zwanger, niet nagedekt het nest waren 3 zeugen en de beer was al lang en breed overleden toen het nest geboren werd.
Wat ik dus wil zeggen is eigenlijk dat naar mijn mening men zich is minder moet bemoeien met de keurmeester. Iets minder in moet fluisteren wat hij of zij daar van vind en de keurmeester gewoon het werk moet laten doen. Ook is iets minder op de voorgrond moet gaan staan met het keuren van haar of zijn dieren. De ene keurmeester is er heel vatbaar voor en deze gelukkig iets minder.
Ik ben al iemand die eigenlijk niet meer showd omdat ik mij daar groen en geel aan erger. Maar dit maakt wel dat ook mijn fok op een hele lage pit staat. Eigenlijk gewoon niet. Als ik mijn dieren inschrijf dan is het puur om te horen hoe het dier is. Niet om te horen wat een andere fokker ervan vind of hoe die met de keurmeester mee keurt en influister.
