De eerste werkdag "met zonder jas"!🌞
Workshop kippen clickeren!
#kippen #workshop #chicken #ClickerTraining #lerenisleuk
Nog beduusd van het treurige nieuws wat ik zojuist gehoord heb...
Speurneus Filos is vandaag onverwacht ingeslapen. Sinds dit weekend at ze niet meer dus vandaag naar de dierenarts en daar bleek dat ze een tumor ter hoogte van een tennisbal bij haar wervelkolom had, die niet meer operabel was.
Ik ben écht beduusd. Afgelopen dinsdag hebben we nog met haar gespeurd! We waren druk bezig met trainen voor level 4 waarbij ze moest speuren op een ouder verhard spoor op een totaal onbekend iemand. Filos was de eerste hond die dit niveau tot nu toe had bereikt bij mij. Het heeft helaas niet zo mogen zijn...
Wat was je een heerlijke hond. Dól op je balletje die je dan ook als beloning kreeg na het speuren, enorm gemotiveerd en door weinig af te leiden. Als je uit de auto mocht, kwam je altijd heel blij op me af rennen en kreeg ik een dikke knuffel. Ik zal ze enorm gaan missen, lieverd.
Hier nog een kort filmpje van vorige week. De laatste, zoals nu blijkt...Rust zacht lieve Filos ❣️
Hele fijne Paasdagen voor jullie!🐣
Voor alle cursisten, volgers en andere belangstellenden: dank jullie wel voor 2022! Laten we er voor 2023 een nog mooier jaar van maken met veel geluksmomenten met jullie honden!
Team Opspeuring Verzocht.
Aanstaande zondag is het zover...de tweede editie van Happy Detection Day!
Er is echter één probleem...zie filmpje....
Maro's detectie carrière!
Maro
Jaren geleden kwamen ze bij me; Marleen en Maro (ook wel Flap genaamd). Zin om detectieles te gaan volgen! En zo geschiedde. Wat hebben we leuke locaties met elkaar afgezocht, mede doordat Marleen op het MBO in Nieuwegein werkte en we zo de gaafste klaslokalen, kluisjes en kleedkamers in konden.
Wat hebben we ook gelachen met elkaar...Marleen verstaat de kunst om het nuttige met heel veel humor te combineren. Maro veranderde van imposante jongeman in een soort Benidorm bastard. Lekker eigenwijs en alleen nog maar doen waar je zin in hebt. En dat was... eten! Vooral heel veel eten!
Deze twee maakten dat het altijd weer een feestje was om les aan te geven. Het laatste half jaar was het eigenlijk iedere les weer de vraag of Maro er nog zou zijn met zijn gezondheid. Iedere keer blij verrast: jee, hij is er nog! Gelukkig!
Maar eens moet de laatste keer zijn...en dat was pas. Alledrie wisten we het en Marleen en ik hebben dan ook huilend die laatste les gedaan. Maro keek (itt anders) nog één keer achterom op de parkeerplaats. He had left the building. Dag lieve schat. Het was een genot om je speurjuf te hebben mogen zijn.
Stagiaire Celine heeft een geweldig filmpje gemaakt ter herinnering aan Maro. Mét een vrolijk muziekje eronder, want naast een traan, overheerst ook zeker de lach!
Stap 4 SWDI methode: vocale brug.