22/09/2024
In de wereld van de dressuursport is het bekritiseren van de jury een bekend fenomeen.
Na een minder goede score hoor je vaak dat ruiters of hun aanhang de jury verantwoordelijk houden voor wat volgens hen een onrechtvaardige beoordeling is. Dit roept de vraag op: waarom kiezen sommige dressuurruiters ervoor om de jury te bekritiseren in plaats van kritisch te kijken naar hun eigen rijden?
Hoewel het begrijpelijk is dat ruiters soms gefrustreerd raken door jurybeoordelingen, is het belangrijk om de focus te verleggen naar zelfreflectie en verbetering.
In plaats van de schuld extern te zoeken, zouden ruiters baat hebben bij een meer introspectieve benadering. Door te erkennen dat fouten onderdeel zijn van het leerproces en dat jurybeoordelingen subjectief kunnen zijn, kunnen ze zich beter voorbereiden op toekomstige wedstrijden en hun prestaties optimaliseren.
Zelfkritiek is een essentieel onderdeel van groei in de dressuursport. Uiteindelijk kan de bereidheid om eerlijk naar eigen rijden te kijken, leiden tot een diepere verbetering van zowel de ruiter als de paard-ruiter combinatie. Het kan de sport ook ten goede komen door een cultuur te bevorderen waarin groei en verbetering centraal staan, in plaats van de zoektocht naar externe schuldigen.
