17/09/2024
Lieve, bijzondere menswezens, nu we zo zoetjesaan de zomer gaan loslaten, dankbaar zijn voor onze oogst, in onze binnen en buitenwereld, wil ik ook graag Guus aan jullie voorstellen. Zoals de meesten wel weten, maar enkelen nog niet, is Silver half jan. overleden. Daarover heb ik op Facebook nog niet gedeeld, het was te intiem, te pijnlijk. Voor mij overleed een haast menselijk harts en ziel partner. Nu is het verdriet minder hoekig, minder overweldigend, wat ronder en zachter en als een metgezel op zachte voeten meelopend. Silver was op en top leidershond en zo met haar voeten in de klei, zo geaard, dat ze letterlijk het aardse lastig kon loslaten. Weet, ik vergelijk niet, juist ik niet, die zo graag mensen/dieren in hun unieke zielswezen wil zien. Maar Guus is een wezen met vooral nu al, een hele sterke hartsverbinding, wat nu al met zich meebrengt dat als ik naar hem kijk, hij mij meteen in zachte hartsverbinding zet. Waar Silver mij én de andere honden in een no nonsens poten in de klei zette en zij ook wel heel liefdevol weliswaar, maar wel "streng" duidelijk kon zijn, voelt deze liefde meer zachter stromend. En zo is deze nieuwe liefde ook weer een unieke kans om samen elkaar te spiegelen/samen in ontwikkeling te gaan, pootje in handje, elkaars levenspuzzel stukjes helpen op de juiste plaats te leggen. Silver was ook niet zo van het telepathische, die wilde liever woorden, behalve ons zo bijzondere eindgesprek. Guus is juist heel telepatisch en we hebben nu al 5 kwartier een zeer bijzonder gesprek gevoerd. Hij krijgt Bach bloesem, is juist heel blij met dat flesje, neemt zijn druppels heel graag in, terwijl Silver, van nee, ik los het zelf op, waardoor ik soms mijn liefde die je ook met supplementen kan geven, niet kwijt kon. Mooi, hoe Guus en ik andere kwaliteiten/andere liefdesband hebben, net als je naar je kinderen/honden kijkt en verschillende zielwezens ziet met hun eigen unieke uitdagingen, ontwikkelings groei. Ik kijk met dankbaarheid terug op deze zomer en ben heel blij met nazomerse dagen, of je nu extra beseft hoe fijn die zon s-middag is, alsof je er dan ook extra van kan genieten, alleen wat ik wil dat dan nog graag vasthouden, loslaten blijft toch maar een pittige uitdaging.... En zo via een paar intake,s/wentrajecten, nog veel vakantiegangers, glijden we die nazomer in en verdiepen Guus en ik onze band en leren we elkaar steeds beter kennen. Op avontuurlijke ontdekkingstocht. Ik, nee, nu dus wij, wensen jullie ook hele mooie hartsverbindingen toe én nog een groei/bloei, ook al zal belofte van groei/bloei straks meer in de innerlijke wereld zijn en ook dat is goed, als we erin overgave mee kunnen zijn, omdat we weten dat de kleuren pracht groei/bloei weer terugkomt. En zo is alles, ook de tijd, cyclisch. Guus is op de foto's de zwarte black and tan, en ik zie het nog zo..., geen black and tan en geen reu..., en wat komt er dan op je pad..., juist. Uit liefde elkaar gevonden.