01/04/2023
Einsteins definitie van waanzin is steeds dezelfde dingen doen en een ander resultaat verwachten. Een ander gezegde luidt: Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg.
En precies in dat cirkeltje ben ik al een aantal jaar beland. Het cirkeltje van niet meer blij. gelukkig, tevreden zijn/worden met wat ik doe en daar toch mee doorgaan. Maar ja veranderen is lastig en als ik niet meer doe wat ik altijd deed, wat ga ik dan wel doen?
Ik was nog niet zover om definitief knopen door te hakken en keuzes te maken. Alleen had mijn uitstelgedrag tot gevolg dat ik met elke, voor mij negatieve ervaring met paarden eigenaren, steeds meer de zin en energie verloor om door te willen gaan in de paarden. Dat had niets met de paarden te maken maar alles met het gedrag en de mentaliteit van hun eigenaren. Simpel gezegd paste ik meestal als trainer/instructeur/persoon niet meer bij de klanten die ik aantrok. Een negatieve spiraal, de definitie van waanzin waarin je maar door blijft gaan... want tja hoe leuk ik mijn werk ook vind/vond daarnaast moet ook bij mij de schoorsteen uiteindelijk wel kunnen blijven roken en ik had nog geen uitweg gevonden.
Ik dacht serieus na over de optie om volledig te stoppen met dit werk en raakte uiteindelijk in gesprek met een bedrijfscoach... een buitenstaander, een frisse blik, een paar stevige gesprekken, keuzes durven maken, accepteren dat ik gewoon niet meer pas bij de mensen die ik tot een aantal jaar geleden nog prima kon helpen bij de uitdagingen die zij met/bij hun paard tegenkomen.
Accepteren dat deze persoonlijke groei en ontwikkeling tot gevolg heeft dat er dingen zullen moeten gaan veranderen als ik dit werk wil kunnen blijven doen en de mensen die wel bij mij passen, het beste van mezelf kan blijven geven en hun vol energie kan blijven begeleiden op het mooie, maar ook vaak uitdagende pad naar een volwaardig partnerschap tussen mens en paard. Waarin het paard een volwaardige partner is een geen levende fiets, niet ondergeschikt aan de wensen en/of ambities van de mens vaak ten koste van het lichamelijke en mentale welzijn van het paard.
Veranderen of stoppen, voorlopig kies ik voor veranderen omdat ik het werken met paarden in combinatie met de voor mij juiste paardeneigenaren nog steeds het aller aller allermooiste vind om te doen.
Hoe deze veranderingen zowel zakelijk als prive precies handjes en voetjes zullen gaan krijgen is mij op dit moment nog niet helemaal duidelijk maar de keuze is gemaakt en de eerste lijnen zijn uitgezet... en dat is dan ook best wel weer spannend!
Geen idee hoe dit uit gaat pakken en of het uberhaupt gaat werken .. een nieuw avontuur waarvan ik jullie op de hoogte ga houden!
Hartelijke groet, Patricia van Kampen
