26/04/2023
Mooi stukje van hondengedragdeskundige en collega Marloes von Kruchten!
“Waarom corrigeren soms niet werkt”
Het opvoeden van een hond brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee.
Opvoeden stopt nooit, het is een continu proces.
Een hond zal immers nooit een zelfstandig functionerend wezen worden.
Echter zal je uiteindelijk wel merken dat je steeds minder hoeft te sturen en steeds meer vanzelf gaat.
Waarbij je kunt ‘lezen en schrijven’ met je hond.
Maar voordat het zover is, zijn tijd, energie geduld en leiderschap belangrijke factoren.
Zonder leiderschap wordt opvoeden een onbegonnen proces.
Hoe zit het nu precies met leiderschap, opvoeden en waarom kan corrigeren soms averechts werken?
Om te beginnen is leiderschap een voorwaarde om een band te creëren met je hond.
Dat begin maak je al zodra de hond of pup bij jou in huis komt.
Je hebt te maken met grenzen en regels en jouw hond zal deze grenzen en regels moeten leren.
Leiderschap heeft daarmee niets te maken met een vorm van dominantie.
Leiderschap is niet meer of minder dan het voorkomen van chaos en het creëren van (veilige) kaders.
Leiderschap geef je aan jouw hond omdat jij als eigenaar weet wat het beste is.
Jij kunt het geheel overzien en jouw doelen bepalen. Een hond kan dat niet.
Als moeder ben ik leider van mijn gezin.
Als docent ben ik leider van mijn groep studenten.
Als trainer ben ik leider van mijn cursisten.
Dat wil zeggen dat ik soms gebruik maak van de kwaliteiten van bijvoorbeeld mijn kinderen.
Inmiddels zijn mijn kinderen een stuk handiger wanneer het gaat om het bedienen van mijn iPhone, een kwaliteit waar ik graag gebruik van maak.
Mijn kinderen zijn daar veel beter in, zonder verlies van mijn ouderlijk gezag.
Mijn Welsh Springer Spaniels zijn jachthonden. Dat is een kwaliteit waar ik gebruik van zou kunnen maken mocht ik ooit afhankelijk zijn van een andere voedselbron.
Leiderschap betekent dus ook gebruik maken van elkaars kwaliteiten
Terugkomend op het feit waarom corrigeren soms averechts werkt.
Opvoeden kan niet zonder enige vorm van correctie.
Helaas heeft het woord ‘correctie’ een negatieve lading gekregen binnen onze huidige welzijnsgerichte werk- en denkwijze.
Echter, een correctie kan ook ‘nee’ of ‘stop’ zijn.
Een correctie is niet meer of minder dan het sturen of begrenzen van gedrag dan wel uitingen van het gedrag.
En dat is nodig, want jonge honden en pups zoeken grenzen op. Dat hoort bij hun leersysteem.
Een belangrijke voorwaarde om je hond te corrigeren is het hebben van leiderschap of gezag.
Zonder gezag worden correcties door de hond niet aangenomen.
Zonder gezag zal een hond de grenzen blijven opzoeken.
Het gevaar hierin bestaat dat de eigenaar nog meer gaat corrigeren, vaak gepaard gaande met frustraties ‘omdat de hond niet luistert’.
De welbekende ‘negatieve spiraal’ is hiervan het gevolg.
Werken aan de relatie met jouw hond is een pre om een samenwerkingsverband aan te gaan.
Opvoeden gaat enerzijds zacht en meegaand.
Anderzijds streng en consequent.
Een balans tussen beide maakt het mogelijk om te werken aan je leiderschapsvaardigheden.
Een veilig leef-en leerklimaat zorgt ervoor dat jouw hond op een verantwoorde wijze grenzen kan en mag opzoeken. Het opzoeken van grenzen heeft een hond nodig om zich te ontwikkelen tot de hond waarmee je uiteindelijk kunt ‘lezen en schrijven’.
Het geven van vertrouwen, geborgenheid, liefde en respect dragen bij aan dit veilig leef- en leerklimaat.
Werk dus eerst en vooral aan de relatie met jouw hond. Zorg dat de hond jou ziet als zijn (bege)leider die kan corrigeren als het moet en liefde geeft als het kan.
Gedragsdeskundige Marloes, Trainingsschool AW