17/11/2023
Afhankelijk van de staleigenaar
Het is weer feest overal nu er in veel paddocks en weilanden meer water staat dan een gemiddelde dolfijn nodig heeft om comfortabel te leven. Zolang paarden geen vinnen maar hoeven hebben, is het niet de meest ideale situatie. Maar, dat heb je dan weer niet altijd onder controle als eigenaar.
Als paardeneigenaar neem je een groot stuk verantwoordelijkheid op je. Toegegeven: de één voelt deze verantwoordelijkheid wat meer dan de ander, maar het blijft een verantwoordelijkheid tegenover een levend wezen met fysieke en mentale noden.
Onderdeel daarvan is de huisvesting. Weinig mensen zijn gezegend met een paar hectare perfecte grond, of hebben het lijf of de tijd om daar aan te werken. Voor het grootste deel van paardenhoudend Nederland en België betekent paarden houden vooral een maandelijks bedrag afgeven aan een staleigenaar die de voorzieningen heeft om paarden te houden. Met dat bedrag geef je echter vaak ook een stukje zeggenschap (of alle zeggenschap) weg over hoe jouw edele ros of modderkonijn gehouden gaat worden.
In die situatie vind ik de meeste eigenaren die bij mij de cursus komen doen, of vragen hebben over hoeven: één of meerdere paarden gestald op een manege, pensionstal, paddock paradise of bij een boer. Ongeacht welke hoevenvraag je stelt, krijg je van mij een stukje ongevraagd huisvestingsadvies erbij: huisvesting bepaalt voor een heel groot deel de hoefgezondheid: de ondergrond waarop je paard leeft, het water dat hij drinkt, de kwaliteit van het hooi, hoeveel bewegingsmogelijkheid en uitdaging tot beweging er is, hoeveel stress er is om voorzieningen zoals eten, drinken of droge plekken om te staan en liggen en dan de algehele hygiëne (want een lauwwarm badje van mest en urine is niet heel helpend voor een optimale hoefgezondheid). Soms zie ik eigenaren dat stukje letterlijk van zich afschudden en soms zie ik ze nog eens extra b***n omdat ze weten dat er daar nogal wat winst te behalen valt en ze even niet zien hoe ze dit opgelost krijgen zonder zeggenschap.
Ik ben de laatste om te oordelen. Ik zal wel advies geven als advocaat voor de hoef en het paard en weet ook dat het soms tijd kost om dingen aan te passen of om te verhuizen. Dat laatste is ook helemaal niet zaligmakend, want je trekt vriendschappen tussen paarden stuk, iets waar paarden meer moeite mee kunnen hebben dan we ons vaak van bewust zijn. Maar ook met deze bedenkingen blijft het de moeite waard om te blijven communiceren over wat er nodig is voor gezonde paarden en hoeven, zodat iedereen ervan kan leren.
Wat ik dan wel probeer, in plaats van oordelen, is om je naast ‘het ideale plaatje’ ook concrete tips te geven voor jouw situatie. Hier komen er een paar:
🐴 Bij overmatige slijtage op beton kan je ervoor kiezen de hoeven te beschermen met hoefbescherming zoals hoefschoenen gedurende een dagdeel. Een permanente oplossing gedurende meerdere weken is kunststof plakken. Hoefbescherming heeft natuurlijk ook nadelen. Nog handiger is het om de plaatsen waar ze veel tijd doorbrengen, zoals de voerplaats of de schaduwplek, geschikt te maken voor hoeven. Je kan bijvoorbeeld een fikse laag zand aanbrengen over beton, of rubberen matten. Het is zeker niet gratis, maar de omgeving aanpassen aan wat een paard nodig heeft, is efficiënter dan het paard aanpassen aan de omgeving.
🐴 Bij erg natte en onhygienische omstandigheden kan je overleggen met de staleigenaar of er alternatieven zijn voor de huidige situatie. Natte bodems kunnen paarden best een tijd tegen als ze ook ergens nog droog kunnen staan zonder in modder weg te zakken. Funest is het echter als er in die natte zompige bodem een overmaat aan mest en urine zit. Dat lauwwarme voetenbadje van hierboven weekt en bijt de hoeven van je paarden aan gort en is een prima recept voor schimmel, rotstraal en zelfs bacteriële infecties van de hoefballen en kroonrand. Een goede schuilplek hygiëne is al enorm helpend: daar waar je paard eet, schuilt en staat te dutten een droge en schone bodem aanbieden, zorgt voor een aantal uur per dag respijt van de bijtende inwerking van de natte poepsoep. Verder kan je je paard extra helpen door delen van de dag een droge en schone omgeving aan te bieden. De hoeven goed schoonmaken door uit te krabben en spoelen en het paard dan een uurtje met een zak hooi op een droge plek zetten, kan al enorm helpen voor de voeten. Voeg je daar ook nog een behandeling aan toe met bijvoorbeeld producten van Red Horse of Uniqhorn, dan ben je ellende makkelijker een stap voor.
🐴Gebrek aan diverse ondergronden of natuurlijke slijtage in de leefomgeving van je paard zal hem niet meteen stuk maken, maar is wel een gemiste kans. Hoeven die regelmatig bewegen over diverse ondergronden krijgen daarmee een goede stimulans van de doorbloeding en de inwendige structuren waardoor ze weerbaarder worden en blijven. Voor jonge veulens is het helemaal een gemiste kans: een gemiste kans op een maximaal gezond straalkussen en stevige hoef daaromheen. Bovendien scheelt gezonde slijtage weer bekappen voor jezelf of je bekapper. Ik als bekapper zal zelfs mijn pony eerder een half uurtje meenemen naast de fiets dan hem extra bekappen. Beter slim dan oververmoeid. En die beweging is natuurlijk niet alleen voor de hoeven gezond, heel mijn viervoetig kroketje heeft er baat bij. (die tweebenige kroket op de fiets ook trouwens).
Heb jij als eigenaar manieren waarop je jouw paard helpt of bijstuurt binnen een bepaalde setting? Of heb je alles in eigen beheer en ben je landlord en paddock butler ineen?
