17/01/2022
Posttraumatische symptomen vallen in grote lijnen onder 3 categorieën: overprikkeling, het trauma dat ervaringen in het heden blijft kleuren en de vormen van bevroren of verdoofd zijn .
Overprikkeling betekent dat het alarmsysteem altijd in zekere mate blijft aanstaan en aanzet tot 'doen'. Het getraumatiseerde individu is altijd in een actieve staat en kan geen rust vinden.
Het sympathische zenuwstelsel, het deel van het autonome zenuwstelsel dat aanzet tot actie is altijd online. Die ononderbroken staat van 'moeten alert zijn' gaat ook verder tijdens de nacht en zorgt dan voor vaak wakker worden.
De tweede reeks symptomen heeft te maken met het trauma dat altijd onbewust op de achtergrond aanwezig blijft alsof het nu gebeurt. Dat uit zich bijvoorbeeld in een constante staat van angstigheid zonder aantoonbare reden. Het is een vorm van 'geheugen zonder woorden' vergelijkbaar met de preverbale periode uit de kindertijd. Het lichaam voelt iets maar het bewustzijn kan het niet benoemen. Een neveneffect van de constante aanwezigheid op de achtergrond van de trauma imprint is de onbewuste neiging tot reproduceren van het trauma, zoals seksueel misbruikte personen die in de prostitutie verzeilen of slachtoffers van fysiek trauma zoals een natuurramp of een ongeval die onbewust gevaarlijke situaties blijven opzoeken of veroorzaken. Een verklaring die breed wordt aangenomen is dat dit onbewuste pogingen zijn om 'deze keer wel de dingen onder controle te krijgen' of als je wilt onbewuste pogingen om te helen.
En dan is er de derde groep van symptomen die te maken hebben met de bevriezingsrespons: niet kunnen denken, niet kunnen beslissen, niet kunnen tot actie komen, zelfverdoving, dissociatie, psychologische verlamming... Om het leven enigszins onder controle te krijgen maken traumaslachtoffers die vastzitten in machteloosheid zichzelf en hun leven kleiner. Dat uit zich bijvoorbeeld ook in het niet maken van plannen en het verlies van het vermogen om een droom te hebben voor de toekomst. De derde groep symptomen kan zich ook manifesteren als 'leven in een fantasiewereld' en ook in wat bekend staat als de 'spirituele bypass'. Met andere woorden: dissociatie van de wereld van de feiten.
Op basis van deze korte beschrijving kun je voor jezelf een ruw idee vormen hoeveel mensen wel een vorm van PTSS hebben... Veel meer dan meestal beseft wordt.
Face bookpage over de ontwikkelingen binnen de Transitie Sociaal Domein, het WMO en de PGB.
