https://www.facebook.com/106218414316362/

नेपाल पशु आहार प्रा.लि., Dang District (2025)

07/05/2024

सम्पर्क 📞 9856052154
पशु आहार साईलेज पराल कुटी,🍄‍🟫 च्याउको पराल र गहुभुस आवश्यक परेमा सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरीनै दुवानी उपलब्ध छ ।

29/04/2024

सम्पर्क 📞 9856052154
पशु आहार साईलेज पराल कुटी,च्याउको पराल र गहुभुस आवश्यक परेमा सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरीनै दुवानी उपलब्ध छ ।

21/04/2024

👉सम्पर्क 📞 9856052154
👉पशु तथा च्याउको 🍄 लागी पराल,साईलेज,गहुको भुस्सा विक्री भैरहेको हुदा आवश्यकले सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरी दुवानी उपलब्ध छ मुल्य ठाँउ अनुसार तय हुनेछ।

18/04/2024

👉सम्पर्क 📞 9856052154
👉पशु तथा च्याउको 🍄 लागी पराल,साईलेज,गहुको भुस्सा विक्री सुरू भएको हुदा आवश्यकले सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरी दुवानी उपलब्ध छ मुल्य ठाँउ अनुसार तय हुनेछ।

07/04/2024

👉सम्पर्क 📞 9856052154
👉पशु तथा च्याउको 🍄 लागी पराल,साईलेज,मुसुरोको संगै गहुको भुस्सा बुकीङ सुरू भएको हुदा आवश्यकले सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरी दुवानी उपलब्ध छ मुल्य ठाँउ अनुसार तय हुनेछ।

05/04/2024

👉सम्पर्क 📞 9856052154
👉पशु तथा च्याउको 🍄 लागी पराल,साईलेज,मुसुरोको संगै गहुको भुस्सा बुकीङ सुरू भएको हुदा आवश्यकले सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरी दुवानी उपलब्ध छ मुल्य ठाँउ अनुसार तय हुनेछ ।

20/03/2024

👉सम्पर्क 📞 9856052154
👉मुसुरोको संगै गहुको भुस्सा बुकीङ सुरू भएको हुदा आवश्यकले सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरी दुवानी उपलब्ध छ मुल्य ठाँउ अनुसार तय हुनेछ ।

04/03/2024

📞 सम्पर्क :- 9856052154
👉 विशेष छुट सहित पराल(कुटी)विक्री भैरहेको हुदा पराल भण्डारण गर्ने सही समय ।
👉 पशुको सन्तुलित आहार गुणस्तरीय साईलेज।
👉 पशु तथा च्याउका 🍄 लागी गुणस्तरीय पराल सुफत मुल्यमा।
👉 नेपाल भरीनै दुवानी उपलब्ध छ मुल्य ठाँउ अनुसार तय हुनेछ।

28/02/2024

सस्तोमा भारतीय दुग्ध खरिद गर्न सीमावर्ती क्षेत्रमा ठूला चिस्यान केन्द्र !
दुग्ध विकास संस्थानले पनि दुग्ध सङ्कलन केन्द्र सीमानामा नै स्थापना गरेको छ ।
विना अनुमति सर्लाही जिल्लाको गोडैता नगरपालिकाको वडा नं ३ सीमरा भगवतीपुरमा १० हजार तथा ३ हजार लिटरको गरेर कूल १३ हजार लिटर क्षमताको चिलिङ्ग सेन्टर सञ्चालन गरेको पाइएको छ । पोखराको सुजल डेरीको नाउँमा दुग्ध चिस्यान केन्द्र सञ्चालन गरेको पाइएको हो ।

बलरामा दुग्ध विकास संस्थानले पाँच हजार ४००, काभ्रेको हिमालयन डेरीले पाँच हजार लिटरको दुग्ध चिस्यान केन्द्र गोडैता नगरपालिकामा सञ्चालन गरेको पाइएको छ ।

विदेशबाट दुग्ध तथा दुग्धजन्य पदार्थको आयातमा पूर्ण निषेध गरिएको बेला मोटरसाइकल मार्फत भारतीय क्षेत्रबाट दुग्ध सङ्कलन गरेर ल्याउने काम भइरहेको गुनासो किसानहरूको छ ।

साथै दुग्ध विकास संस्थानले पनि एक वटा दुग्ध सङ्कलन केन्द्र सीमानामा नै स्थापना गरेको छ ।

07/02/2024

नेपालमा संभावना भएको तर खासै नगरिएको अङ्गुरको व्यवसायिक खेती कसरी गर्ने जानिराखौ"-

अङ्गुर विश्वभरि लोकप्रिय गुलियो खालको फल हो । अङ्गुर ताजा फलका साथै मुनक्का दाख, डिब्बाबन्द रस, भिनेगर, जाम, रक्सीजस्ता वस्तुहरुको लागि पनि प्रयोग हुन्छ । केही समय पहिलासम्म यसको खासै खेती गरेको पाइँदैन थियो । अङ्गुर लगाईो भने सर्प आउँछ भन्ने जन–विश्वास थियो । तर अहिले भने मानिसहरुले यसको खेती गर्ने गरेका छन् । यसमा ८० देखि ९० प्रतिशत रस, १५ देखि २५ प्रतिशत कार्बोहाइड्रेट र १ प्रतिशत अमिलो पाइन्छ । त्यस्तै भिटामिन ए, बी र सी, खनिज पदार्थ, पेक्टिन, इन्जाइम आदि प्रशस्त मात्रामा पाइन्छ ।यसको उत्पत्ति मध्य–एशियामा भएको हो भन्ने वैज्ञानिकहरुको भनाइ छ । नेपालमा २०४४/४५ मा केन्द्रीय वागवानी केन्द्र कीर्तिपुरमा जापानी सहयोगमा जापानीज अङ्गुर जात अनुसन्धानका लागि रोपियो । पछि कुन जात कुन हावापानीमा हुन्छ भन्ने सम्बन्धमा उक्त केन्द्रबाट सिफारिस गरिएको जात मात्र जिल्ला–जिल्लामा वितरण भएपछि आजभोलि यसको खेती बढ्दै गइरहेको पाइन्छ ।

-हावापानी तथा समय :
अङ्गुर खेती जातअनुसार विभिन्न क्षेत्रमा गर्न सकिन्छ । तर यसले तुसारो र सुख्खा सहन सक्दैन । यसको खेतीका लागि लामो समयसम्म गर्मी हुने स्थान राम्रो हुन्छ । २० देखि ४० डि.से. तापक्रमसम्म यसको खेती गर्न सकिन्छ । समुन्द्र सतहदेखि करिब १५०० मिटरसम्म यसको खेती भएको छ । अङ्गुर बढ्ने समयमा पानी पर्नु राम्रो हुन्छ । तर फूल फुल्ने समयमा वर्षा भएमा फल कम लाग्दछ । फल पाक्ने बेलामा वर्षा भयो भने फल फुट्ने समस्या हुन्छ । अङ्गुरको बिरुवा पुस–माघमा लगाईन्छ । पोलीब्यागमा उत्पादन भएको बिरुवा भने पुस–माघबाहेक अन्य समयमा पनि लगाउन सकिन्छ ।

-माटो :
प्रायः सबै किसिमको माटोमा अङ्गुर खेती गर्न सकिन्छ । तर चिम्ट्याइलो माटोमा राम्रो हुँदैन । पानी नजम्ने खालको दोमट माटोमा यसको खेती सफलतापूर्वक गर्न सकिन्छ । माटोको पि.एच. ५.५ देखि ६.५ सम्म हुनुपर्दछ ।

-जग्गा तयारी :
पारिलो र सिचाईको सुविधा भएको जग्गा छनौट गर्नुपर्दछ । जग्गा दक्षिण वा पूर्व–दक्षिण फर्केको भएमा निकै राम्रो हुन्छ । हल्का भिरालो खालको जमीन भएमा पानी जम्ने सम्भावना रहँदैन । सबैभन्दा पहिला सम्म जग्गामा वर्गाकार रेखाङ्कन गरेर जग्गा व्यवस्थापन गर्नुपर्दछ । जग्गा गरा–कान्ला भएको छ भने सोहीअनुसार रेखाङ्कन गर्नुपर्दछ । रेखाङ्कन गरेपछि अङ्गुर रोप्ने दूरीमा करिब एक मिटर गहिरो र त्यत्तिकै चौडाई भएको खाल्डो खनेर छोडिदिनु पर्दछ । ३ देखि ६ मिटरको फरकमा बिरुवा लगाउन सकिन्छ । उक्त खाल्डो २–३ हप्तासम्म खुल्लै छोडिदिनु पर्दछ । त्यसपछि आवश्यक मल माटोमा मिसाएर खाल्डो पुर्नु पर्दछ । खाल्डो पुर्दा माटो धसिएर जम्दा जमीनको सतहमा ठिक्क मिल्न आउने गरी पुर्नु पर्दछ ।

-आवश्यक मल :
रोप्ने बेलामा प्रतिखाल्डो ३० देखि ४० किलो राम्रोसँग पाकेको गोबर-कम्पोष्ट मल, १ किलो सिङ्गल सुपर सल्फेट, ५०० ग्राम पोटासियम र अल्ड्रिन धूलोको आवश्यकता पर्दछ । अन्य मलको हकमा प्रति वर्ष माघमा हाल्नको लागि प्रतिबोट गोबर-कम्पोष्ट मल २० देखि ३० किलो, नाइट्रोजन २५० ग्राम, फस्फोरस ३५० ग्राम, पोटास २५० ग्रामको आवश्यकता पर्दछ ।

-बेर्ना तयारी :
विभिन्न तरिकाबाट बेर्ना तयार गर्न सकिन्छ । विशेष गरेर यसको उत्पादन कटिङ्द्वारा तयार गरिन्छ । गुटी, ग्राफ्टिङ्, बडिङ्, टिस्यु कल्चर आदि तरिका प्रयोग गरेर पनि बिरुवा निकाल्न सकिन्छ । तर वर्णशंकर जात निकाल्नु परेमा भने बीऊ द्वारा बेर्ना उत्पादन गर्नुपर्ने हुन्छ । त्यस्तै, कलमी गरेर पनि बिरुवा उत्पादन गरिन्छ ।

-बिरुवा लगाउने तरिका :
तयार गरिराखेको खाल्डोको बीचको केही भाग माटो हटाएर जरा चारैतिर फिँजिनेगरी बिरुवा रोप्नुपर्दछ । रोपेपछि बिरुवालाई चारैतिरबाट हलुकासँग थिचिदिनु पर्दछ । बिरुवालाई सिधा बनाइराख्न टेको दिनु पर्दछ । रोपेपछि सिचाई गर्न भुल्नु हुँदैन ।

-जात :
ब्युटी सिडलेस– यसमा चिनीको मात्रा बढी पाइने, रसिलो, बास्नादार तथा रङ्गीन किसिमका भएको हुँदा मदिरा बनाउन उपयुक्त हुन्छ । यसको फल निकै झर्ने गर्दछ ।

डिलाइट: ताजा फल खानको लागि यो निकै उपयोगी हुन्छ । चाँडै पाक्दछ ।
पर्लेट: यो बीऊरहित वर्णशंकर जात हो । केही चाँडो पाक्दछ । फलको गुदी नरम र बास्नादार हुन्छ । झुप्पामा फल पाकिसक्दा पनि केही फल भने काँचै रहन्छन् ।
थमसन सिडलेस: ताजा फल खान उपयुक्त हुन्छ । फल पाक्दा सुनौलो पहेँलो रङ्गको हुन्छ । फल बीऊरहित, स्वादिलो हुन्छ । भण्डारण क्षमता बढी हुन्छ ।
हिमरड सिडलेस: बीऊरहित उच्च कोटीको फल लाग्दछ । उत्पादन बढी हुन्छ । रोग तथा कीरालाई सहन सक्दछ । फल पाक्दा हरियो पहेँलो रङ्गको, बोक्रा अलि कडा किसिमको छालाजस्तो हुन्छ ।

क्योहो: राम्रोसँग फल लाग्दछ । बोट पनि ठूलो हुन्छ । फलको तौल १० ग्रामसम्म हुन्छ । फल पाक्ने समयमा बढी पानी परेमा फल फुट्न सक्छ । साउनको तेस्रो हप्तासम्ममा पाकी सक्दछ ।
ओलम्पिया: यो हाइब्रिड समूहमा पर्ने जात हो । फलको साइज ठूलो हुन्छ । फलको रङ्ग आकर्षक र स्वादिष्ट हुन्छ ।
(यीभन्दा बाहेक डेलाबेर, निओमस्काट आदि जातहरु प्रचलित छन् ।)

-सिचाई, गोडमेल तथा काँटछाँट :
चिस्यानको अवस्था हेरेर सिचाई गर्नुपर्दछ । लामो समयसम्म सुख्खा वा लगातार पानी परेर जम्न गएमा फल फुट्ने, झुप्पाको फल कुहिने, दाना सानो हुने आदि समस्याहरु देखिन्छन् । त्यसैले यी कुराहरु ख्याल गर्नुपर्दछ । अङ्गुरको नयाँ हाँगामा मात्रै फल लाग्ने भएकोले प्रत्येक वर्ष अङ्गुरलाई काटछाँट गर्नुपर्दछ । पहिलो वर्ष जमीनबाट माथि ५० से.मि. मूल हाँगा काटिदिनु पर्दछ । दोस्रो वर्ष आएको हाँगालाई आधा काट्नु पर्दछ । त्यसपछि आएको हाँगालाई ४–६ आँख्ला राखी प्रत्येक वर्ष काट्नुपर्दछ ।

काँटछाँट बोटको पात झरेपछि तर पालुवा नपलाउँदै पुस–माघ महिनामा गर्नुपर्दछ । काँटछाँट गरी मल हालेर विषादी स्प्रे गरिदिएमा ५०–६० वर्षसम्म पनि आम्दानी लिन सकिन्छ । अङ्गुरको बोट सुषुप्तावस्थामा रहेको बेलामा खनजोत गरेर सुख्खा याममा बोटको फेद वरिपरि घाँसपात वा परालको छापो दिनु उपयुक्त हुन्छ । वर्षा याममा गोडेपछि त्यसैबाट निस्कने झारलाई नै छापोको रुपमा प्रयोग गर्न सकिन्छ ।

-बोटको तालिम :
बोटलाई निश्चित आकार दिनको लागि फलाम, बाँस, काठ आदिको थाङग्रो दिएर लहरालाई डो¥याउनु पर्दछ । यसैलाई तालिम दिएको भनिन्छ । काँटछाँटपछि लहरालाई सहारा दिई डोरी वा तारमा फैलाई बाँध्नुपर्दछ । कुन तरिकाले बोटलाई तालिम दिने हो सोहीअनुसार गर्नुपर्दछ ।

-रोग :
सेतो धूले रोग: यो अङ्गुरमा बढी लाग्ने रोग हो । शुरुमा कमला डाँठ, पात, फूल तथा फलमा खरानी रङ्गको धूलो देखा पर्दछ । रोगी भाग सुक्दछ । पात तथा फल झर्दछ । बोटमा भएको फल पनि राम्रोसँग पाक्दैन र कडा हुन्छ । फलको बोक्रा फुट्दछ ।
-रोकथाम :
गन्धकको धूलो बोटमा छर्ने ।
केराथेन ९०.१५० विषादी हप्ता दश दिनको फरकमा ३–४ पटक छर्ने । माघ या वैशाखमा २ पटक क्यालिसिन २ मि.लि. प्रति लिटर पानीमा मिसाई छर्ने ।
शीते ढुसी रोग : पातमा सेतो फोकाजस्तो दाग देखिन्छ । पात सुक्दछ । मुनासमेत मर्दछ । बोर्डोमिक्स्चर या पोलिराम ४ ग्राम प्रतिलिटर पानीमा राखी स्पे्र गर्ने । रोगग्रस्त पात तथा फल जम्मा पारी नष्ट गर्ने ।
खैरो थोप्ले रोग: पात, डाँठ तथा फलमा खैरा दाग देखिन्छन् । फल कमसल हुन्छ । वर्षा भइरहेको अवस्थामा यो रोग बढी फैलन्छ । वर्षा कम हुँदा रोगको आक्रमण पनि कम हुन्छ ।
रोग लाग्नुभन्दा पहिला चैत्र–वैशाखमा बोर्डोमिक्स्चर छर्ने ।
बेभिष्टिन २ ग्राम प्रतिलिटर पानीमा मिसाई छर्ने ।
डाइथेन एम– ४५ विषादी २ देखि ३ ग्राम प्रतिलिटर पानीमा मिसाई छर्ने ।

-फलको टुप्पा कुहिने रोग– फलको टुप्पोतिर पानी सुकेजस्तो दागको विकास हुन्छ । यो रोग क्याल्सियमको कमीको कारण लाग्दछ । पछि फल बिग्रन्छ ।
क्याल्सियन नाइट्रेट १ प्रतिशत छर्ने ।
(यीभन्दा बाहेक कोपिला मर्ने, पात पहेँलिने, आदि रोग लाग्न सक्दछन् । यदि कुनै रोग लागेको देखिएमा सोहीअनुसारको विषादी प्रयोग गर्नुपर्दछ ।)

-कीरा :
फट्के कीरा : यो सानो खालको खपटे कीरा हो । यसले नयाँ पालुवा तथा मुनामा प्वाल बनाएर क्षति पु¥याउँछ ।

-रोकथाम :
मालाथायन २ मि.लि. प्रतिलिटर पानीमा मिसाई छर्ने ।
थ्रिप्स: पातको तल्लो सतहबाट रस चुसेर खान्छ । जसको कारण पात पहेँलिन्छ र झर्दछ ।
मालाथायन २ मि.लि. प्रतिलिटर पानीमा मिसाई १० दिनको फरकमा २–३ पटकसम्म छर्ने ।
रोगर १.५ मि.लि. वा सेभिन २.५ ग्राम प्रतिलिटर पानीमा मिसाई १० दिनको फरकमा २–३ पटक छर्ने ।
पात छिया पार्ने खपटे : यस्ता कीराले बिरुवाका पात खान्छन् । पातलाई खानुभन्दा बढी काटेर नोक्सान पु¥याउँदछन् । यसका लाभ्रेले माटोभित्रका स–साना जराहरु खाइदिन्छन् ।
बत्तीको पासोमा आकर्षित गरेर मार्न सकिन्छ ।
मालाथायन र बोटमा मेटोसिडको प्रयोग गर्ने ।
कीरालाई हातले टिपेर मार्ने ।

पात बेरुवा : यी कीराले पातको हरियो भाग खान्छन् । पातभित्र बेरिएर बस्दछन् ।
कीरा लागेको पातलाई नष्ट गरिदिने ।
थायोडिन २ मि.लि. प्रतिलिटर पानीमा मिसाई छर्ने ।
कत्ले: बोक्रामा सुँड गाडेर रस चुस्छ । बोट कमजोर हुन्छ ।
कीरा लागेको भागहरु हटाइदिने ।
रोगर १.५ मि.लि. प्रतिलिटर पानीमा मिसाई छर्ने ।

-फल तयार हुन लाग्ने समय :
सामान्यतया, अङ्गुर रोपेको ३ वर्षपछि फल्न शुरु हुन्छ । एक पटक लगाएको अङ्गुरले २०–२५ वर्षसम्म राम्रो फल दिन्छ । फल लागेपछि पाक्ने समय यसको जात र लगाईएको ठाउँको हावापानीअनुसार ३ देखि ५ महिना लाग्दछ ।
राम्रो मौसम भएको दिन शीत ओभाएपछि बिहान ११ बजेसम्म फल टिप्न सकिन्छ । फललाई राम्रोसँग बोटमै पाक्न दिनुपर्दछ ।

-उत्पादन :
अङ्गुर लगाएको क्षेत्रको माटो, हावापनी, बगैँचा व्यवस्थापन, आदि सबै कुरा मिलाएमा प्रतिरोपनी ४०० देखि ६०० किलोसम्म अंगुर उत्पादन गर्न सकिन्छ ।

-भण्डारण :
सापेक्षिक आद्रता ८५ देखि ९० प्रतिशत र तापक्रम ० देखि २० डि.से. भएको, राम्रो हावाको सञ्चालन हुने ठाउँमा भण्डारण गरेर अङ्गुरलाई ६ देखि ८ हप्तासम्म सुरक्षित राख्न सकिन्छ ।

अङ्गुरको व्यावसायिक खेती गर्न नेपालको हावापानी उपयुक्त हुदाहुदै पनि बार्षिक अर्बौं बराबरको अङ्गुर ल्याएर उपभोग गर्नु परेको छ । "अब फलफूलमा आत्मनिर्भर अभियानमा एक इट्टा थप्न नेपालमै अङगुरको व्यावसायिक उत्पादन गर्ने बेला भएन। कृषि क्षेत्रमा फलफूल उत्पादन गर्न लागेका साथिहरु लागौ संभावना भएको अङ्गुरको व्यावसायिक खेती गरि आफ्नो साथै देशको आत्मनिर्भर अर्थतन्त्र लागी योगदान गरौ।

तस्बिर - मुजिअहान मोहम्मद /राजस्थान,भारत

06/01/2024

सुर्यमुखी फुल खेतीमा अत्मनिर्भर बन्ने होईन ?
सबै पालिकाले प्रसाेधन गर्ने मेशिन राख्नु पर्‍यो
बिदेशी सुर्यमुखी तेललाई बिस्थापित गरौ !!
सुर्यमुखी फाल्गुन देखी असारमा लगाउनु पर्दछ
यो वालीको वीउमा ४५–५०% सम्म उच्च गुणस्तरको तेल पाइन्छ । विदेशबाट ल्याइएको सुर्यमुखी तेल बजारमा प्रशस्त विक्री भईरहेछ ।

●हावापानी
राम्रो खेतीका लागि तापक्रम २०–३५डिग्री सेन्टिग्रड हुनु पर्दछ ।

●सुर्यमुखी लगाउने उपयुक्त समय
सुर्यमुखी हाम्रो देशमा फाल्गुन देखी असारमा लगाउनु पर्दछ

●कस्तो माटो उपयुक्त
दोमट माटो यसका लागि उत्तम हुन्छ । माटोको पि.एच. ६.५ देखि ८..५ सम्म भए उपयुक्र मानिन्छ । यो बालीमा पानी जम्नु हुँदैन ।

●मिश्रित बाली प्रणाली
-धान/तोरी/रायो+सुर्यमुखी
-आलु+सुर्यमुखी
-मकै+सुर्यमुखी
-उखु + सुर्यमुखी

●सुगाको प्रकोप
एकातिर सेतो र अर्कोतिर रातो पोलिएको अल्मुनियम रिबन पाईन्छ, यसलाई बटारीखेत बारीमा राख्दा यो घाममा चम्कने र हावाको प्रवाहले आवाज समेत आउने हुदा सुगा तथा अन्य चराहरु नियन्त्रण भएको पाईएको छ ।

-खेतवारीका छेउ तथा बीचका ठूला फुलहरुलाई पत्रिका तथा पुराना कपडाको थैलाले छोपी दिनाले पनि केहि कम गराउन सकिन्छ ।

-फुलको वरिपरि मालाथियन झोल छर्नाले यसको गन्धले सुगाको प्रकोप केहि कम हुन्छ ।

-मानिस राखेर धपाउने पनि गर्न सकिन्छ ।

●वीउदर तथा रोपांईको दुरी कति राख्नु पर्दछ ?
》वीउको मात्रा ६-७ के.जी. प्रति विघा,३-४ से.मी. गहिराईमा हारको दुरी ६० से.मी. र विरुवा देखि विरुवा विचको दुरी २०-२५ से.मी. हुनु पर्दछ ।

06/01/2024

📞 सम्पर्क :- 9856052154,9856051154
👉 सिजनको विशेष छुट सहीत 🍄 च्याउ तथा पशुको लागी सस्तो सफा पराल (कुटी) आवश्यक जोकोहीले सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरी दुवानी उपलब्ध छ kg को हिसाब र बोराको हिसाबमा पाईने मुल्य ठाँउ अनुसार तय हुनेछ।

26/12/2023

नेपालमा कृषि खेती सुरु गर्नु एक परिपूरक र दिगो उद्यम हुन सक्छ। यहाँ केहि चरणहरू छन् जुन तपाईंले सुरू गर्न विचार गर्न सक्नुहुन्छ:

1. अनुसन्धान र योजना: नेपालको भूगोल, स्थानीय बजारको माग, र खेती सम्बन्धी कुनै पनि सरकारी नियम वा नीतिहरूको लागि उपयुक्त कृषि अभ्यासहरू, सम्भावित बाली वा पशुधनको अनुसन्धान गरेर सुरु गर्नुहोस्। आफ्नो लक्ष्य, स्रोत, र रणनीतिहरू रूपरेखा एक विस्तृत योजना सिर्जना गर्नुहोस्।

2. भूमि अधिग्रहण: तपाईंको खेती सञ्चालनको लागि उपयुक्त भूमि प्राप्त गर्नुहोस्। माटोको गुणस्तर, पानीको उपलब्धता, बजारमा पहुँच, र यातायातको निकटता जस्ता कारकहरूलाई ध्यानमा राख्नुहोस्।

3. बाली छनोट: स्थानीय रूपमा माग भएको र राम्रो बजार सम्भावना भएको बाली वा पशुधन छनोट गर्नुहोस्। जलवायु अवस्था, माटोको उर्वरता, र ती विशेष बाली वा जनावरहरूको व्यवस्थापनमा तपाईंको विशेषज्ञतालाई विचार गर्नुहोस्।

4. पूर्वाधार र उपकरण: सिँचाइ प्रणाली, भण्डारण सुविधाहरू, र बारहरू जस्ता आवश्यक पूर्वाधारहरू स्थापना गर्नुहोस् जुन तपाईंले रोजेको खेती गतिविधिहरूको आवश्यकताहरूमा आधारित छ। खेती, फसल काट्ने र प्रशोधनका लागि आवश्यक उपकरणहरू निर्धारण गर्नुहोस्।

5. खेती गर्ने प्रविधिहरू: दिगो र वातावरण मैत्री खेती अभ्यासहरू अपनाउनुहोस्। अर्गानिक खेती विधिहरू, पानी संरक्षण प्रविधिहरू, बाली परिक्रमा, र प्राकृतिक कीट नियन्त्रण, अरूहरू बीच अन्वेषण गर्नुहोस्। स्थानीय विज्ञहरू वा कृषि विस्तार सेवाहरूबाट सल्लाह लिनुहोस्।

6. स्रोतहरूमा पहुँच: आवश्यक स्रोतहरू जस्तै बीउ, मल, कीटनाशक र पशु चिकित्सा सेवाहरूमा पहुँच सुनिश्चित गर्नुहोस्। आवश्यक इनपुटहरूको निरन्तर आपूर्ति सुनिश्चित गर्न आपूर्तिकर्ताहरूसँग जडानहरू विकास गर्नुहोस्।

7. मार्केटिङ र वितरण: मार्केटिङ रणनीति विकास गर्नुहोस् र स्थानीय बजारहरू, रेस्टुरेन्टहरू, होटलहरू, वा फार्म-टु-टेबल व्यवसायहरूसँग नेटवर्कहरू सिर्जना गर्नुहोस्। फराकिलो ग्राहक आधारमा पुग्न प्रत्यक्ष बिक्री, कृषि सहकारी वा अनलाइन प्लेटफर्महरू जस्ता विकल्पहरू अन्वेषण गर्नुहोस्।

8. प्रशिक्षण र शिक्षा: कृषि प्रशिक्षण कार्यक्रमहरू, कार्यशालाहरू, वा कृषि विश्वविद्यालय वा अनुसन्धान संस्थानहरूसँगको सहकार्य मार्फत आफ्नो ज्ञान र सीपहरू बढाउनुहोस्। यसले तपाईंलाई नवीनतम खेती अभ्यासहरू र नवाचारहरूसँग अद्यावधिक रहन मद्दत गर्नेछ।

9. वित्तीय व्यवस्थापन: बजेट बनाउनुहोस् र आफ्नो फार्मको वित्तलाई बुद्धिमानीपूर्वक योजना बनाउनुहोस्। कृषि विकासलाई समर्थन गर्ने सरकारी वा गैर-सरकारी संस्थाहरूबाट ऋण, अनुदान, वा कृषि अनुदान जस्ता कोषका सम्भावित स्रोतहरू खोज्नुहोस्।

10. अनुगमन र मूल्याङ्कन: बाली उत्पादन, पशु स्वास्थ्य, वित्तीय रेकर्ड, र ग्राहक प्रतिक्रिया सहित नियमित रूपमा आफ्नो खेत को प्रदर्शन को निगरानी। निरन्तर सुधार सुनिश्चित गर्न परिणामहरूमा आधारित आवश्यक समायोजन गर्नुहोस्।

याद गर्नुहोस्, एक कृषि खेती उद्यम सुरु गर्न समर्पण, कडा परिश्रम, र धैर्यता चाहिन्छ। स्थानीय किसानहरूसँग सहकार्य गर्न, कृषि संघ वा सहकारीहरूमा सामेल हुनु, र सामुदायिक पहलहरूमा भाग लिनुले बहुमूल्य सहयोग र मार्गदर्शन प्रदान गर्न सक्छ।

30/11/2023

📞 सम्पर्क 9856052154, 9856051154
विशेष छुट सहीत पशु 🐄 तथा 🍄 च्याउको लागी सिजनको सफा राम्रो पराल सस्तो मुल्यमा विक्री भैरहेको हुदा आवश्यक जोकोहीले सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरी दुवानी उपलब्ध छ ।
👉काठमान्डौ:- रू 430 बोराको (30-30) केजी
👉️पोखरा:- रू 440 बोराको
👉चितवन:- रू 360 बोराको
👉दमौली:- रू 420 बोरा को
👉धार्के,गल्छी:- रू 430 बोराको
👉नुवाकोट तिर्सुली:- रू 430 बोराको
👉बेनी :- रू 530 बोराको

21/11/2023

📞 सम्पर्क :- 9856052154,9856051154
👉 सिजनको विशेष छुट सहीत 🍄 च्याउ तथा पशुको लागी सस्तो सफा पराल (कुटी) आवश्यक जोकोहीले सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरी दुवानी उपलब्ध छ kg को हिसाब र बोराको हिसाबमा पाईने मुल्य ठाँउ अनुसार तय हुनेछ।

05/11/2023

📞 सम्पर्क :- 9856052154,9856051154
👉 विशेष छुट सहित सस्तोमा नयाँ पराल(कुटी)विक्री सुरू पराल भण्डारण गर्ने सही समय भएको छ।
👉 पशु तथा च्याउका लागी गुणस्तरीय पराल सुफत मुल्यमा।
👉 नेपाल भरीनै दुवानी उपलब्ध छ मुल्य ठाँउ अनुसार तय हुनेछ।

31/10/2023

📞 सम्पर्क :- 9856052154,9856051154
👉 विशेष छुट सहित सस्तोमा नयाँ पराल(कुटी)विक्री सुरू पराल भण्डारण गर्ने सही समय भएको छ।
👉 पशु तथा च्याउका लागी गुणस्तरीय पराल सुफत मुल्यमा।
👉 नेपाल भरीनै दुवानी उपलब्ध छ मुल्य ठाँउ अनुसार तय हुनेछ।

09/10/2023

वैज्ञानिक टमाटर खेती गर्दै तथा टमाटरमा नयाँ बिउँको प्रयोगमा सफलता हासिल गर्दै"

दशकयता डा. केदार बुढाथोकीको हुलिया बदलिएको छ । पिता–पुर्खाले अँगालेका खेती–किसानीमै फर्किएका छन् । अवकाशपछिको जीवन कसरी बिताउने भन्ने द्विविधामा उनी फसेनन् । २०६२ मा नेपाल कृषि अनुसन्धान परिषद् (नार्क) को वरिष्ठ वैज्ञानिकबाट बिदा लिएपछि तीन दशकपूर्व आफूले गहन अध्ययन–अनुसन्धान थालेको टमाटर खेतीमै घोत्लिन थाले । साढे तीन दशकको जागिरे–यात्राले बिट मार्दा उनको हातमा ३० लाख रुपैयाँ पर्‍यो । उनले तत्काल संकल्प उमारे, ‘यो रकम म टमाटर खेतीकै अनुसन्धानमा लगाउँछु ।’ तरकारीको बीउ आयात गर्दा बर्सेनि लाखौं रुपैयाँ विदेशिन्छ । आफूले टमाटरको बीउ उत्पादन गर्न थालेपछि अहिले ८० प्रतिशत बीउमा नेपाल आत्मनिर्भर भएको उनको दाबी छ ।

जबकि, अरू तरकारीका बीउ भने भारत, जापान, थाइल्यान्ड, कोरियाबाट आयात गरिन्छ । उनले नार्कका अवकाशप्राप्त वैज्ञानिकहरूलाई हाइब्रिड तरकारीको बीउ उत्पादन अनुसन्धान कार्यमा अभिप्रेरित गर्न राज्यलाई नगुहारेका होइनन् । तर्क गरे पनि, ‘एउटा वैज्ञानिकमा ४० लाख रुपैयाँ लगानी गर्ने हो भने उसले पाँच वर्षमा एउटा नयाँ जात निकाल्छ ।’ तर, भएनन् केही पनि । डा. बुढाथोकी र टमाटर पर्याय नै बनिसके । उनलाई ‘टमाटर–क्रान्तिको नायक’भन्दा असान्दर्भिक नहोला । ०२८ सालमा भारतको राजस्थानस्थित उदयपुर युनिभर्सिटी बाट बीएस्सी–एजी गरेपछि नेपाल फर्किएर सहायक तरकारी विकास अधिकृतको रूपमा जागिर थालेका उनले एक वर्ष पोखरामा बिताए । त्यसलगत्तै उनी सर्लाहीको नवलपुर सरुवा भए । त्यहाँ पूरै चारकोसे झाडी थियो । उनले झाडी फाड्न लगाइ फार्म बनाए ।

त्यतिबेला पूर्व–पश्चिम राजमार्गले छोएको सर्लाहीको अधिकांश भेगका किसान तोरी खेतीमै मग्न थिए । आफूले टमाटर खेतीमै स्नातक गरेका हुँदा उनले किसानहरूलाई टमाटर खेतीमा लगाउने विचार गरे । भन्छन्, ‘मैले किसानहरूलाई तोरीको ठाउँमा टमाटर लगाए धेरै आम्दानी हुने बताएँ र गाउँ–गाउँ पुगी रातभरि मइन्टोल बालेर तालिम दिएँ ।’ लालबन्दीबाट आरम्भ भएको टमाटर–क्रान्ति फैलिएर हरिवन, जुटपानी, डाबरी, लखनदेहीसम्मै फैलियो । अहिले पूर्वमा ढल्केबरदेखि पश्चिममा निजगढसम्म टमाटर खेती फस्टाउने श्रेय डा. बुढाथोकीलाई नै जान्छ । त्यतिबेला वीरगन्जका व्यापारीहरू भारतबाट टमाटर ल्याउँथे र काठमाडौं र पोखरा लगेर बेच्थे । डा. बुढाथोकीले ती व्यापारीहरूलाई समाते र लालबन्दीको टमाटर गुणस्तरीय र स्वादिलो रहेको बताएर बेच्न प्रेरित गरे । नभन्दै उनको प्रयत्नले ‘गोल’ गर्‍यो । ०३२ सालदेखि लालबन्दीको टमाटर भित्रिन थाल्यो, काठमाडौं । उनी दाबी गर्छन्, ‘हिउँदमा भारतबाट आउने टमाटरलाई लालबन्दीको टमाटरले विस्थापित गर्‍यो ।’ त्यतिबेला हिउँदमा भारतको नासिक र वर्षाद्मा हिमाञ्चल प्रदेशबाट काठमाडौंमा टमाटर भित्रिन्थ्यो ।

लालबन्दीबाट आरम्भ भएको टमाटर–क्रान्ति फैलिएर हरिवन, जुटपानी, डाबरी, लखनदेहीसम्मै फैलियो

सन् १९४८ मा कीर्तिपुरको चारघरेमा जन्मिएका डा. बुढाथोकीलाई कृषि क्षेत्रमा लाग्ने उत्प्रेरणा घरायसी वातावरणले नै दियो । बुवा तरकारी खेतीमा तन्मयपूर्वक लागेको सानैदेखि देखे उनले । कीर्तिपुरमा उत्पादित तरकारी कालीमाटीसम्म डोकोमै पुर्याउनुपर्ने जमाना थियो त्यो । उनी सम्झिन्छन्, ‘०३० सालमा कीर्तिपुरमा गाडी पुगेपछि मात्रै गाडीमै तरकारी ओसार्न थालिएको हो ।’ त्यसो त, आधा शताब्दीअघिको कीर्तिपुर उनको स्मृतिमा गढेरै बसेको छ । भन्छन्, ‘कीर्तिपुरका घरका कोठाहरू अत्यन्तै साँघुरा हुन्थे । ठूलो परिवार भएको हुँदा सबै सदस्यलाई कोठा पु¥याउनुपर्ने कारण त्यसो गरिएको रहेछ ।’

पुरानो समयको कीर्तिपुर सम्झिँदा डा. बुढाथोकी ‘हरितन्नम कीर्तिपुर’को स्मरण गर्न पुग्छन् । भन्छन्, ‘चारघरेमा ८० घर थियो । तर, ६–७ घरपरिवारका मानिसलाई मात्र खान पुग्थ्यो ।’ ०२१ सालमा नयाँ विकासे धान (ताइचिन), विकासे मकै (खुमल) र नयाँ गहुँ (पीटी ६२) लगाउन थालेपछि भने त्यसले कायापलट नै ल्यायो । भन्छन्, ‘चार रोपनी जग्गामा पुरानो धान रोप्दा १० मुरी फल्थ्यो, ताइचिन रोप्दा भने ३२ मुरीसम्म फल्न थाल्यो । उत्पादन बढ्न थालेपछि कीर्तिपुरका मानिसले खाद्य संकटबाट छुट्कारा पाए ।’

डा. बुढाथोकी ०५२ सालमा वागवानी अनुसन्धान महाशाखाका प्रमुख भए । त्यसपछि उनले ‘प्लास्टिक–घर’ को अवधारणा ल्याए । मध्यपहाडी भेगमा हिउँदमा तुषारो र वर्षामा अत्यधिक वर्षात्ले तरकारीलाई नोक्सानी तुल्याउने देखेपछि ‘प्लास्टिक–घर’को बाटो रोजेका उनले शुरुमा लुभुका तीन, धर्मस्थलीका दुई र टौदहका दुई किसानको जग्गामा प्रयोग गरे । ती सबै जग्गामा टमाटर रोपे । भन्छन्, ‘प्लास्टिक–घरको उत्पादनपछि किसानहरूले एक रोपनीबाटै दुई लाखसम्म आम्दानी गर्न थालेपछि यसको माग बढ्न थाल्यो । मैले पनि नक्खुमा ५० रोपनी जग्गा भाडामा लिएर टमाटर खेती गर्न थालेँ ।’ जेठदेखि साउनसम्म नेपालको पहाडी भेगमा उत्पादित टमाटर भारतसम्मै पुग्ने डा. बुढाथोकी बताउँछन् । २०५४ सालमा नार्कमा वरिष्ठ वैज्ञानिक भएर प्रवेश गरेका उनी त्यही वर्ष काभ्रेको पाँचखाल गएका थिए । त्यहाँ उनले ‘ब्याक्टेरियल विइल्ड’ नामक जीवाणुका कारण ८० प्रतिशत टमाटर ओइलाएको पाए । एउटा किसानले त ठाडै चुनौती दिँदै भने, ‘अब कुनै माइकालालले पनि नओइलाउने जातको टमाटर निकाल्न सक्दैनन्, कसैले निकाल्छन् भने हामी सुनकै शालिक बनाइदिन्छौँ ।’ ती किसानका चुनौतीले डा. बुढाथोकीलाई घोत्लिन बाध्य पार्‍यो ।

२०५२ सालमा लन्डन युनिभर्सिटीबाट ‘बेमौसमी प्याज’मा विद्यावारिधि गरे पनि डा. बुढाथोकीले आफ्नो सिंगो जीवनलाई टमाटरकै अनुसन्धान र विकासमा समर्पित गरे।

एक दिन, नार्कमै बसिरहेका बेला काठमाडौं, पशुपतिकी सिर्जना आचार्य उनलाई भेट्न आइन् र भनिन्, ‘सर, मैले हिमाञ्चलबाट बीएस्सी–एजी गरेकी छु । तर, जागिर पाइनँ । जागिर पाइन्छ कि भनेर आएकी हुँ ।’ डा. बुढाथोकीले उनीसामु एउटा प्रस्ताव राखे, ‘तिमी हिमाञ्चल प्रदेशमा जाऊ र नओइलाउने जातको टमाटर लिएर आऊ ।’ डा. बुढाथोकीले सिर्जनालाई उक्त कामका निम्ति ५० हजारसमेत दिए । सिर्जनाले भाले–पोथी गरेर १६ वटा जात ल्याइन् । भन्छन्, ‘त्यसपछि म र सिर्जना त्यो जीवाणु सहन सक्ने नयाँ जात विकास गर्नमा लाग्यौं । हामीले १६ जातलाई विस्तार गरेर ६४ वटा कम्युनिकेसन बनायौं । पाँच वर्षको अनुसन्धानपछि हामीले ब्याक्टेरियल विइल्ड नामक जीवाणुलाई सहन सक्ने नयाँ जातको टमाटर विकास गर्‍यौं ।’ नयाँ जातको नाम राखियो– ‘सिर्जना’ । उनै सिर्जना आचार्यको नाम । डा. बुढाथोकी भन्छन्, ‘जसले मिहिनेत गरेको छ, उनैको नाम राखेको हुँ, मैले ।’ डा. बुढाथोकीले ‘सिर्जना’लाई एउटै बोटमा ३१ केजीसम्म फलाए । त्यसको बीउको माग बढ्न थालेपछि भने उनले बीउ उत्पादनमै जोड दिँदै आए ।

हरेक वर्ष उनी एक सय १५ केजीजति बीउ उत्पादन र बिक्री गर्छन् । एक केजी बीउ बेच्दा एक लाख आम्दानी हुन्छ । त्यसो त, सिर्जना ६० ग्रामको टमाटर हो । तर, उनले सिर्जनापछि धेरै ग्राम हुने टमाटरहरू पनि विकास गर्दै आए ।‘उन्नत सिर्जना’ ८० ग्रामसम्म हुन्छ भने ‘सम्झना’चाहिँ सय ग्राम । एक सय २५ ग्रामसम्मको ‘डा.सरिता’ फलाएपछि उनले गत वर्ष मात्रै एक सय ५० ग्रामको ‘डा. तीन’ नामक नयाँ जातको विकास गरे । सम्झना, सरिता भने उनकै फार्ममा कार्यरत केटीहरू हुन् । र, उनीहरूकै नामबाट राखे, विकसित टमाटरको नाम । भन्छन्, ‘जुन काममा जसको श्रम परेको छ, तिनैको नाम राख्न मन पर्छ मलाई ।’

२०५२ सालमा लन्डन युनिभर्सिटीबाट ‘बेमौसमी प्याज’मा विद्यावारिधि गरे पनि डा. बुढाथोकीले आफ्नो सिंगो जीवनलाई टमाटरकै अनुसन्धान र विकासमा समर्पित गरे । त्यसो त उनी प्याजको अनुसन्धानमा पनि लागे । बेमौसमी–१ नामको नयाँ जात पनि विकास गरे । तर, त्यसलाई रजिस्टर्ड गर्न सकेनन् । देशलाई टमाटरमा आत्मनिर्भर बनाएर उनी प्रशन्न छन् । भन्छन्, ‘मजस्तै अरू वैज्ञानिकहरू पनि यसरी नै अनुसन्धानमा दत्तचित्त भएर लाग्ने हो भने हामीले देशलाई कृषिमा आत्मनिर्भर बनाउन सक्छौं ।’सम्पर्क: 9851180641 9851180642 नख्खु सिड काठमाडौं

तस्वीर तथा जानकारी - डाक्टर केदार बुढाथोकी/ काठमाडौ

08/10/2023

सम्पर्क :- 9856051156,9802301488,9856052154
नयाँ तथा पुरानो पशु आहार तथा च्याउका लागी गुणस्तरीय पराल सुफत मुल्यमा आवश्यक जो कोहीले सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरीनै दुवानी उपलब्ध छ मुल्य ठाँउ अनुसार तय हुनेछ ।

01/10/2023

Drip Irrigation System (थोपा सिंचाइ) को महत्व तथा फाइदाहरु:
👉️ माटोमा हावा र पानीको अनुपात मिलाउँछ, फलस्वरूप जराले वृद्धिको लागि राम्रो वातावरण पाउँछ र विरुवा राम्रोसँग बढ्छ|
👉️जमिनको अधिकांश क्षेत्र सुख्खा हुनेहुँदा पानी वास्पीकरण कम हुन्छ, रोग किरा तथा झारको प्रकोप कम हुन्छ|
👉️थोरै पानी बाट बनी धेरै जग्गामा खेती गर्न सकिन्छ|
👉️पानीको साथमा बिरुवा लाई चाहिने खाद्यतत्व (मलखाद) प्रयोग गर्न सकिन्छ( fertigation विधिबाट) जसबाट मलखादको सदुपयोग हुनुका साथै बिरुवालाई चाहिएको समयमा खाद्य तत्व उपलब्ध हुन्छ|
सुरुमा केही बढी लगानी लगाउनु परेर खर्चिलो देखिएपनि पछि सस्तो पर्न आउँछ|
👉️ नयाँ प्रविधि भएका कारण युवा पिँढीलाई कृषिमा आकर्षण गर्न सहयोग पुर्याउँछ|
👉️30 -70 % सम्म पानीको बचत हुन्छ|
👉️समतल क्षेत्र, पानी कम हुने क्षेत्र, बलौटे तथा ढुङ्गा मिसिएको माटो भएको क्षेत्रमा समेत सजिलै खेती गर्न सकिन्छ|
👉️नुनिलो तथा ढलको पानी समेत सजिलै प्रयोग गर्न सकिन्छ|
👉️एउटै बालीबाट लामोसमय उत्पादन लिन सकिन्छ|
👉️श्रम समय, पानी ,ईन्धन, खाद्य तत्वको बचत हुनुका साथै उत्पादन बढ्छ|
👉️Greenhouse, खुला एवं तरकारी फलफूल, सबै बालीमा उपयुक्त हुन्छ|
अन्य सामाग्री र जानकारीको लागि मेसेज गर्नुहोला।

26/08/2023

नेपालमा प्याजको उत्पादन न्यून, भारतको भर ,महङ्गियो नेपालीको भान्सा:
------------------------------------------------------------
यसअघि गहुँ र गैर बासमती चामल निर्यातमा प्रतिबन्ध लगाएको भारतले अहिले भने प्याज निर्यातमा ४० प्रतिशत कर लगाएको छ । यसको सिधा असर भने नेपालीको भान्सामा परेको छ । भारतले प्याजमा कर लगाएपछि पछिल्लो दुई दिनमा प्याज आएको छैन भने स्टक रहेको प्याजको भाउमा पनि व्यापारीहरूको मनोमानी चलिरहेको छ ।भारत सरकारले पटक–पटक प्याज निर्यात बन्द गरेता पनि प्याजमाथि निर्यात शुल्क भने पहिलो पटक लगाइएको हो ।

भारतीय निर्यात शुल्कका कारण एशियाली बजारमा प्याजको अभाव हुने र माग धान्न नसकेर चीन र पाकिस्तानको प्याजको मूल्य पनि बढ्नेछ । यसको बढी असर बङ्लादेश, नेपाल, मलेसिया, यूएई, श्रीलंका लगायत मुलुकमा पर्नेछ ।नेपालमा ९५ प्रतिशत भारतबाट आयात हुने गर्छ ।भारतले हरेक बर्ष जसो यही समयमा प्रायः प्याजको निर्यातमा विभिन्न रूपले कडाइ गर्ने गरेको छ ।भारत सरकारले स्वदेशमा नै प्याजको खपत बढी हुने समयमा प्याजको निर्यातमा कडाइ गर्दै आएको छ । भारतबाट प्याजको निर्यातमा कडाइ हुँदा भारतकै भरमा रहेको नेपाली बजारमा भने प्याजको मूल्य आकाशिने गरेको छ । कर लगाइएपछि निर्यातमा कमी आउने र आन्तरिक आपूर्तिमा सुधार भई मल्यवृद्धि नियन्त्रण हुने मन्त्रालयको दाबी छ ।

गत आर्थिक वर्ष २०७९/८० मा नेपालमा ६ अर्ब ७५ करोड ९ लाख २३ हजार रुपैयाँ बराबरको १ लाख ८० हजार मेट्रिक टन प्याज आयात भएको थियो । यसमध्ये सबैभन्दा धेरै प्याज भारतबाट नै आयात भएको हो।

नेपालमा प्याज खेती गर्ने समय असोज कार्तिक हो । अथवा हिउदे पुयाज भारतमा यो बेला बर्षे प्याज लगाउने गरिन्छ। कुल उत्पादनको ६० प्रतिशत उत्पादन भारतले बर्खे प्याज बाट गर्ने गर्दछ। यो बेला प्याज उत्पादन हुने क्षेत्र बढी र डुबान मा पर्ने हुदा भारतले भबिश्य को लागि भनि कडा नीति प्याजमा यो बेला सार्बजनिक गर्ने गर्दछ। नेपालमा हिउँदे सिञ्चित क्षेत्र उपयुक्त हुन्छ, जुन गहुँ बालीका लागि पनि निकै उपयुक्त मानिन्छ त्यस्तो क्षेत्रमा प्याज को ब्यबसायिक उत्पादन गर्न सकिन्छ तर नेपाल ब्यबसायिक प्याज उत्पादनमा भारत संग मूल्य , प्रबिधि र लागत मा समेत प्रतिस्पर्धा गर्न सकी नरहदा भारत नै आयात को प्रमुख थलो हुन पुगेको छ।
-राजेन्द्र देवकोटा

12/06/2023

📞 👉9856052154,9802301488,9856051156
बर्खा लागे संगै पशु आहारको सुरक्षीत भण्डारण गरौ गुणस्तरीय पशु आहार साईलेज,पराल कुटी,गहुभुस्सा चाहीएमा सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरीनै दुवानी उपलब्ध छ मुल्य ठाँउ अनुसार तय गरिनेछ ।

12/06/2023

📞सम्पर्क :- 9856051154,9802301488
👉🍅🍆 अर्गानीक उत्पादनको लागी पशुको मलमुत्र लगाएतका बस्तु हरू बाट उत्पादनगरीको गडेउले मल आफ्नै ल्याब बाट गुणस्तर मापन सहित गुणस्तरिय भर्मीकम्पोस्ट गडेउले मल,गडेउला वाट निस्कीएको झोल मल भर्मी वास र मल उत्पादनको लागी गडेउला आवश्यक जोकोहीले सम्पर्क गर्नु होला विशेष छुट सहीत विक्री भैरहेको छ। स्याङजा पोखरा आसपास फ्री दुवानी गरीनेछ ।

29/05/2023

👉 सम्पर्क:- 9856051156,9856052154,9856051156
"पशुलाई फाईदा चिनौ पराल हैन साईलेज किनौ"
👉 आफ्नै उत्पादन नेपाल पशु आहार प्रा.लि दाङ
👉 सस्तो मुल्यमा नेपाल भरीनै दुवानी उपलब्ध हुनेछ।

15/05/2023

📞 👉9856052154,9802301488,9856051156
गुणस्तरीय पशु आहार साईलेज,पराल कुटी,गहुभुस्सा चाहीएमा सम्पर्क गर्नु होला नेपाल भरीनै दुवानी उपलब्ध छ मुल्य ठाँउ अनुसार तय गरिनेछ ।

23/04/2023

पशुको लागी गुणस्तरीय साईलेज आवश्यक भए जोकोहीले सम्पर्क गर्नु होला बाख्रा तथा गाई भैसीको लागी छुट्टा छुटै साईजमा चपिङ गरिएको हुनेछ स्थान दाङ लमही नेपाल भरी दुवानी उपलब्ध हुनेछ ।
सम्पर्क :- 9856052154,9802301488,9856051156

28/03/2023

🤗 कामको अवसर 🤗कामको अवसर
👉 गडेउले मल उधोगमा संगै पशु फार्ममा विभीन्न काम गर्ने कामदार चाहीयो जिपको लाईसन्स भएकोलाई प्रथमिक्ता ।स्थान पुतलीबजार न.पा ३ स्याङजा खान बस्न को सुविधा सहीत न्युनतम तलब रू १७००० देखी २५००० सम्म परिवार श्रीमन श्रमती दुबैलाई पनी काम दिन सकिने अन्य कुरा आपसी समझदारीमा ।
१.जिप ड्राईभर १ जना जिपको लाईसन्स अनिवार्य
२.गोठमा काम गर्ने भैसी दुहीन सक्ने ४ जना
३.मल सम्बन्धी काम गर्ने ३ जना
👉 सम्पर्क:- 9856051154
📧 [email protected]

नेपाल पशु आहार प्रा.लि.

07/05/2024

29/04/2024

21/04/2024

18/04/2024

07/04/2024

05/04/2024

20/03/2024

04/03/2024

28/02/2024

07/02/2024

06/01/2024

06/01/2024

26/12/2023

30/11/2023

21/11/2023

05/11/2023

31/10/2023

09/10/2023

08/10/2023

01/10/2023

26/08/2023

12/06/2023

12/06/2023

29/05/2023

15/05/2023

23/04/2023

28/03/2023

Address

Telephone

Website

Alerts

Contact The Business

Shortcuts

Share

Category

Other Dang District pet stores & pet services