15/11/2024
Zespół lub syndrom Bernarda-Hornera,
zdarza się u ludzi i zwierząt.
(Claude Bernard, francuski fizjolog, pierwszy opisał zjawisko w 1852 roku, Friedrich Horner, szwajcarski okulista, z "przypadłością" zetknął się i opisał ją w 1869 roku)
jt. uszkodzenie współczulnego unerwienia gałki ocznej oraz mięśni twarzowych.
Zazwyczaj jednostronne objawy:
ptosis - opadnięcie powieki górnej,
endophtalmus- wciągnięcie gałki ocznej w głąb oczodołu i wypadnięcie trzeciej powieki,
miosis- zwężenie źrenicy.
Ze względu na liczne przyczyny syndromu i ustalenia pierwotnej przyczyny, oprócz badania ogólnego niezbędne jest badanie otologiczne, neurologiczne, onkologiczne oraz okulistyczne.
Objawy mogą pojawić się nagle. Schorzenie nie jest bolesne i nie wpływa na widzenie. Predysponowane rasy psów to grupa retriever oraz cocer spaniel.