19/01/2022
‼ NOWOŚĆ ‼
Lepidothyris (Riopa) Fernandi – Scynk Ognisty
WYGLĄD
Mochlus fernandi nie bez powodu nazywany jest scynkiem ognistym. Osobniki tego gatunku charakteryzują się bowiem bardzo wyrazistym, atrakcyjnym ubarwieniem, na które składają się złoty grzbiet (u niektórych osobników złota barwa może przechodzić w czerwień) oraz kolorowe boki złożone z czerwonych i czarnych pionowych pasów, bądź plam z domieszką białego koloru. Jak większość jaszczurek należących do rodziny scynków (Scincidae), Mochlus fernandi mają smukły kształt ciała, krótkie czarne kończyny, gładką, połyskującą skórę zbudowaną z szeregu, nachodzących na siebie tarczek, oraz dość długi ogon, który jest grubszy u nasady i węższy przy końcu. Ponadto należy zwrócić uwagę na ruchome powieki, widoczne otwory słuchowe oraz spiczasty pysk. Scynki ogniste osiągają wielkość od 25 do 35 cm, przy czym około 1/3 długości ciała stanowi ogon. W niewoli jaszczurki te mogą dożyć nawet do 20 lat, przy czym należy pamiętać, że dostępne w Polsce podrośnięte, bądź dorosłe osobniki pochodzą najczęściej z odłowu, co uniemożliwia określenie ich przybliżonego wieku.
ZACHOWANIE
Do głównych zajęć scynków ognistych należy przekopywanie podłoża, bądź wspinanie się na niewielkie wysokości. Jaszczurki te prowadzą skryty tryb życia, większość czasu spędzając w kryjówkach, bądź wydrążonych w podłożu tunelach. Mimo iż cechują się dość łagodnym usposobieniem przy zbyt natarczywych, częstych próbach łapania, w przypadku niemożności ratowania się szybką ucieczką, mogą ugryźć właściciela, zaś w skrajnych przypadkach nawet odrzucić ogon (autotomia). Z wyżej wymienionych względów gatunek ten można polecić średnio zaawansowanym bądź doświadczonym terrarystom, nastawionym raczej na obserwację gadów, niż chęć częstego brania ich na ręce.
TERRARIUM
Dla pary dorosłych osobników wystarczający powinien okazać się zbiornik o wymiarach 95x30x30 cm o tropikalnym wystroju. Przy czym, biorąc pod uwagę skryty tryb życia tych jaszczurek, spędzanie większości czasu na poruszaniu się po podłożu i drążeniu w nim tuneli, należy im zapewnić terrarium o możliwie jak największej powierzchni dna (wysokość nie jest już tak istotna). Jako podłoże najlepiej sprawdza się torf, ziemia leśna, bądź inna ściółka umożliwiająca scynkom rycie korytarzy i zakopywanie się. Oprócz zwrócenia uwagi na konieczność umieszczenia w zbiorniku odpowiedniej ilości podłoża, którego warstwa powinna sięgać co najmniej 6 cm, należy pamiętać, iż ściółka powinna być zawsze wilgotna, ale jednocześnie nie rozmokła. Wskazane jest także zapewnienie scynkom w terrarium obszarów wilgotniejszych, jak również bardziej suchych.
OŚWIETLENIE
Konieczność zapewnienia scynkom ognistym dostępu do źródła emitującego promienie UVB jest kwestią sporną, ze względu na ich skryty tryb życia i spędzanie większość czasu w kryjówkach, bądź wydrążonych przez siebie tunelach. Większość hodowców broni stanowiska, że jest to jednak niezbędne i niewątpliwie wpływa korzystnie na zdrowie oraz kondycje tych zwierząt. Spektrum UVB umożliwia bowiem gadom syntezowanie, jak również utrzymywanie w organizmie witaminy D3, która odpowiada za syntetyzowanie niezbędnego do rozwoju kości wapnia.
TEMPERATURA I WILGOTNOŚĆ
Temperatura w dzień powinna się wahać w przedziale 24- 29°C, w nocy 22-23°C, zaś pod źródłem ciepła nie powinna przekraczać 32°C.
Wilgotność powinna być utrzymywana na poziomie mniej więcej 80%. Przy czym należy pamiętać o regularnym zraszaniu terrarium oraz podłoża tak, aby stale było ono wilgotne, ale jednocześnie nie rozmokłe.
ŻYWIENIE
Scynki ogniste należą do gadów owadożernych. Podstawę ich diety powinny stanowić świerszcze, natomiast w ramach urozmaicenia pokarmu można im podawać wszelkie inne dostępne owady karmowe, takie jak karaczany, stawonogi, mączniki, drewnojady, mole woskowe, ślimaki, czy też plankton łąkowy. Przy czym oczywiście ich rozmiar powinien być dostosowany do wielkości posiadanych jaszczurek. Podrośnięte oraz dorosłe osobniki powinny sobie również poradzić bez problemu z mysimi oseskami.
Za niezbędny składnik diety należy również uznać preparaty witaminowe oraz wapń. Przy czym wymienione suplementy należy podawać mniej więcej co trzecie karmienie, w zależności od stopnia urozmaicenia diety (nie należy przy tym zapominać o zasadzie, iż nadmiar witamin może okazać się bardziej szkodliwy od ich niedoboru).
Zapraszamy do odwiedzin oraz na zakupy 😉
Zespół Sklepu Zoologicznego AgaMa🙃
