Centrum Zdrowia Konia

23/01/2025

Kolejna ciekawostka!
Na podstawie:
"Cataracts: Clinical presentations, diagnosis and management"
Autorstwa W.M. Townsend

17/01/2025

Konie mają stosunkowo mały żołądek. Jego pojemność to 8-15l.
Kolejnym faktem z ich anatomii jest występowanie bardzo silnych mięśni przy wpuście do żołądka, które na ogół nie pozwalają cofać się treści żołądkowej.

Mamy (wcale nie rzadko) sytuację, gdzie koń raz dziennie otrzymuje duży treściwy posiłek. Mało który koń, potrafi poprzestać pobierania paszy treściwej w momencie napełnienia żołądka. Z racji na wspomniane wcześniej fakty oraz bytujące w żołądku, wcześniej pobrane siano, nowo pobrany pokarm wypycha z żołądka jego treść w dalsze odcinki układu pokarmowego.

Skutkiem jest brak odpowiedniego przygotowanie treści pokarmowej w żołądku. Przechodzi ona do jelita cienkiego oraz grubego w nieodpowiedniej formie.
Przez co konie nie są w stanie pobrać z pokarmu niezbędnych składników odżywczych.
Jednorazowy koński posiłek nie powinien być większy niż 2kg dla dużego konia. Jednak warto rozkładać dzienną dawkę pokarmową na jak największą liczbę posiłków. Im mniejsze porcje koń otrzymuje tym efektywniejsze jest trawienie.

Autorstwa: zoodietetyk E.Smogorzewska

Na podstawie:
Direkvandi, E., Y. Rouzbehan, and H. Fazaeli. 2021. The positive impact of increasing feeding frequency on feed intake, nutrient digestibility, and blood metabolites of Turkmen horses. Journal of Equine Veterinary Science 98:103390.

08/01/2025

Zapraszamy na kolejną dużą dawkę wiedzy! 👨‍🏫👨‍🏫

Vetpraktyki.pl oraz Centrum Zdrowia Konia zapraszają do cyklu szkoleń dla lekarzy weterynarii oraz fizjoterapeutów składającego się z 4 modułów:

05/01/2025

Syndrom wrzodów żołądka u koni dzielimy na chorobę części bezgruczołowej (płaskonabłonkowej) żołądka (ESGD) oraz części gruczołowej żołądka (EGGD).

ESGD opisuje zmiany obejmujące część bezgruczołową, czyli mniejszą i większą krzywiznę żołądka, brzeg strzępiasty oraz całe dogrzbietowe dno wyścielone nabłonkiem wielowarstwowym płaskim. Następnie ESGD można sklasyfikować jako pierwotne lub wtórne na podstawie patofizjologii choroby. Pierwotna ESGD występuje w zdrowym przewodzie pokarmowym i jest najczęstszą postacią tej choroby. Wtórna ESGD jest spowodowana opóźnionym opróżnianiem żołądka w następstwie innych chorób, takich jak zwężenie odźwiernika, ciężka EGGD lub nieswoiste zapalenie jelit (IBD).

Gruczołowa choroba żołądka koni (EGGD) opisuje zmiany w błonie śluzowej gruczołowej żołądka. Obejmuje strefę gruczołów wpustowych, strefę gruczołów dennych, czyli gruczołów właściwych (dobrzuszne dno części gruczołowej), odźwiernik i proksymalną część dwunastnicy. „Antrum”, czyli część bezpośrednio przed ujściem odźwiernika i sam odźwiernik wydają się być najczęściej dotkniętym obszarem przy EGGD, jak opisano w kilku badaniach gastroskopowych.

Częstość występowania ESGD różni się w zależności od badanej grupy i programu ćwiczeń. Prezentuje się następująco: 37-52%, 38-56% i 48% odpowiednio u koni pełnej krwi angielskiej, kłusaków amerykańskich i długodystansowych koni rajdowych, podczas gdy nie są one trenowane. Wartości wzrastają odpowiednio do 100%, 72-88% i 57-93%, gdy te same populacje są w treningu.

Częstość występowania waha się znacznie w innych populacjach koni, w tym 11% „koni uniwersyteckich”, 55-68% dorosłych koni w stadninach koni pełnej krwi angielskiej, 79% koni western pleasure i 51% u włoskich osłów. Ostatnio częstość występowania ESGD post mortem opisano jako 61% u zdziczałych koni w Wielkiej Brytanii i 64% koniowatych w parku safari.

Częstość występowania EGGD jest słabiej udokumentowana i bardziej zmienna w zależności od populacji. Doniesienia obejmują 25-65% u koni wyścigowych pełnej krwi angielskiej, 47% w mieszanej populacji koni wyścigowych, 16-33% u koni rajdowych, 72% kanadyjskich skoczków, 69% kanadyjskich kucyków polo, 59% American Quarter Horses, 15% włoskich koni i 3% u włoskich osłów. Badanie przeprowadzone w ubojniach w Wielkiej Brytanii wykazało 71% u koni udomowionych w porównaniu do 30% u koni dzikich.

Post autorstwa lek wet. Patrycji Szturgulewskiej
Na podstawie artykułu Equine Gastric Ulcer Syndrome: An Update on Current Knowledge, 2023

25/12/2024

Wszystkim koniarzom: wesołych i spokojnych świąt. Mam nadzieję, że Wasi podopieczni przemówili o północy! 😉
Wystrzałowego, a jednocześnie spokojnego sylwestra i dobrego nowego roku. Niech każde z Waszych postanowień się spełnią!

Zespół Centrum Zdrowia Konia

20/12/2024

Post autorstwa Emilii Smogorzewskiej
na podstawie artykułu https://ker.com/equinews/vitamin-e-horse-hay/

13/12/2024

Post autorstwa Dr n. wet. Olgi Kalisiak
https://beva.onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/evj.14054

09/12/2024

Przyjmiemy do pracy młodego lekarza.
Jeśli jesteś osobą zainteresowaną rozpoczęciem zawodowej ścieżki weterynaryjnej przy leczeniu koni 🐎 to wśród nas masz szansę na rozwój, zbieranie doświadczenia i stawianie pierwszych kroków w tym zawodzie pod okiem doświadczonych lekarzy 💪

Oferujemy:
🦄 pracę w szpitalu dla koni o ugruntowanej pozycji na rynku
🦄 współpracę z lekarzami specjalistami o wieloletnim doświadczeniu
🦄 rozwój zawodowy i dzielenie się wiedzą oraz doświadczeniem przez innych członków zespołu
🦄 udział w szkoleniach organizowanych przy naszej współpracy
🦄 roczną umowę z możliwością przedłużenia na kolejne lata

Oczekujemy:
🐴 zaangażowania
🐴 dużej chęci do nauki
🐴 tytułu lekarza weterynarii i prawa wykonywania zawodu

Osoby zainteresowane prosimy o przesyłanie CV z klauzulą RODO na adres mailowy 📧 [email protected]

07/12/2024

Palący problem wielu koni 😮‍💨

Post autorstwa lek. wet Patrycji Szturgulewskiej
na podstawie artykułu „Postępowanie z sarkoidami u koni”, 2023, Elizabeth Collar

30/11/2024

Choć siano, sianu nie równe, to warto wiedzieć, że już tak podstawowymi wyborami, możemy wspomóc nasze konie.

Post autorstwa mgr inż. Emilii Smogorzewskiej

29/11/2024

Jesteśmy na świeżo po warsztatach z profesorem Jean Marie Denoix organizowanych wraz z Vetpraktyki.pl. Wykład na temat schorzeń kończyny piersiowej i szyi, wspólne omawianie przypadków uczestników oraz przede wszystkim jak najwięcej ćwiczeń praktycznych z koniem, bo na tym miały polegać te wypełnione po brzegi wiedzą dwa dni w Stajni Harmony Park. Pokazowe badanie ortopedyczne, palpacja najbardziej przydatnych w praktyce klinicznej struktur anatomicznych na koniu, a potem warsztat USG i ćwiczenia mobilizacyjne.
Dziękujemy wszyscy profesorowi za cierpliwe przypomnienie podstaw, bo czasem nawet najprostsze rzeczy wymagają odświeżania, a są drogą ku zdobywaniu nowych doświadczeń. Na warsztatach nie zabrakło również bardziej zaawansowanej wiedzy, którą profesor dzielił się z uczestnikami w pełen pasji i humoru sposób, więc każdy znalazł coś dla siebie, z czym będzie mógł wrócić do domu i pracy.
Dziękujemy naszym niezastąpionym sponsorom Draminski i Forclever.
Do zobaczenia w lutym!

Stajnia Harmony Park
Draminski Veterinary Ultrasound Scanners
FORCLEVER

28/11/2024

Uczymy się od najlepszych!

Zaczynamy warsztaty praktyczne dla lekarzy weterynarii z profesorem Jean-Marie Denoix 💪

08/11/2024

Przypomnień nigdy za wiele!

Post autorstwa lek.wet. Aleksandra Gilarska
na podstawie artykułu
https://magwet.pl/wpd/35984,mniej-znane-herpeswirusy-koni?srsltid=AfmBOoq4FisqEp3vDPB_nfr_cn11aAqARxK1nBMtcdnTKEQD0oGGlcxW

26/10/2024

Post autorstwa lek.wet. Marty Kuchcińskiej

Na podstawie artykułu
Botulizm u koni – należy go uwzględnić w rozpoznaniu.
Weterynaria po dyplomie z 2016r

12/10/2024

W 2019 roku z powodu antybiotykooporności zmarło na świecie ok. 5 mln ludzi; ta liczba wzrasta i szacuje się, że do 2050 roku 10 mln ludzi rocznie będzie umierać na skutek zarażenia bakterią oporną na znane nam lekarstwa. Dla porównania liczba śmierci powiązanych z COVIDem od początku trwania epidemii do dzisiejszego dnia to wg danych WHO ok. 7 mln osób.

Liczba śmierci związanych z lekoopornością u zwierząt jest trudna do oszacowania, nie ma takich danych. Natomiast jako weterynarze mamy do czynienia z konkretnymi przypadkami chorych koni zakażonych bakteriami, których antybiogram wykazuje niepokojąco dużo „O” (oporne) przy antybiotykach przy których powinno być „W” (wrażliwe). Są sytuacje, gdy wg podręcznika bakteria powinna być wrażliwa na dany antybiotyk a (już) nie jest. Pół biedy jak jest wrażliwa na inny, dostępny i zarejestrowany do użycia u zwierząt. Zdarzają się jednak sytuacje, gdy bakteria
jest wrażliwa już tylko na leki dostępne w medycynie ludzkiej w leczeniu zamkniętym lub … wcale.

Dodatkowo są coraz silniejsze presje, by ograniczyć dostępność nowych antybiotyków do użytku weterynaryjnego, celem spowolnienia powstawania lekooporności.
Jest wiedzą powszechną, że głównymi powodami antybiotykooporności jest:
👉nierozważne stosowanie antybiotyków przez ludzi (nie stosowanie się do zaleceń dawki, skracanie okresu leczenia, przepisywanie przez lekarzy nieodpowiednich antybiotyków lub przepisywanie antybiotyków w chorobach nie bakteryjnych).
👉przemysł mięsny, w którym jest przyjęte prewencyjne podawanie antybiotyków całym stadom zwierząt, zanim jeszcze rozwinie się zakażenie bakteryjne. Wg danych pewhealth.org w USA aż 70% obrotu antybiotyków dotyczy leków stosowanych u zwierząt w celach inne niż lecznicze!!!
Czy w związku z tym możemy przyjąć, że nas - leczących konie nie rzeźne - problem nie dotyczy?
To czy przepiszę lub nie antybiotyk jednemu pacjentowi w skali światowego problemu antybiotykooporności nie ma żadnego znaczenia. Ale sposób podejścia do antybiotykoterapii przez całe środowisko hipiatrów już ma, zarówno w skali lokalnej jak i międzynarodowej. Dodatkowo chcąc by nasi pacjenci w przyszłości mieli dostęp do nowoczesnych, skutecznych leków musimy jako środowisko zdobyć i utrzymać zaufanie organów administracyjnych decydujących o przepisach prawnych, gdyż - jak pisałam powyżej - są silne presje, by ograniczyć weterynarzom dostęp do niektórych antybiotyków.

Co w takim razie możemy, jako lekarze, zrobić by nie przyczyniać się do wzrostu
antybiotykooporności?:
👉nie leczyć rutynowo antybiotykami wirusowych i nie nadkażonych bakteryjnie nieżytów górnych dróg oddechowych
👉nie podawać rutynowo antybiotyków bo spuchła noga, bo ma ropę w kopycie, bo otarł sobie skórę…
👉częściej korzystać z testów laboratoryjnych i dostosowywać leczenie do otrzymanych wyników.
Nawet te proste i wydawałoby się podstawowe zalecenia w praktyce są bardzo trudne do przeprowadzenia. Pierwsza bariera jest mentalna: zarówno my jak i właściciele jesteśmy przyzwyczajeni, że jak jest choroba to powinien być podany antybiotyk. Klienci się burzą: co to za lekarz, przyjechał i nie podał antybiotyku?! My się wahamy: wygląda jak wirusówka, ale jeśli się mylę albo jutro-pojutrze dojdzie do nadkażenia ? Drugą barierą jest cena: antybiotyk jest często
tańszy niż badania laboratoryjne lub powtórna wizyta, do tego na testy laboratoryjne trzeba kilka dni czekać. Często klienci decydują się na testy dopiero gdy zagrożone zachorowaniem są inne zwierzęta lub gdy pierwotne leczenie (często antybiotykami) jest nieskuteczne.

Co w takim razie Wy możecie zrobić, by nie przyczyniać się do powstawania lekooporności?
👉stosować się ściśle do zaleceń lekarza - i to zarówno medycyny jak i weterynarii,
👉jeśli mimo tego macie w domu pozostałości antybiotyków - utylizować je oddając do specjalnie przeznaczonych na ten cel pojemników np. w aptekach,
👉nie stosować antybiotyków na własną rękę - zarówno gdy was dopadnie przeziębienie jak i gdy wasz zwierzak skaleczy sobie łapkę.

Tak czy inaczej - antybiotykooporność będzie się nasilać, ale od odpowiedzialnych zachowań nas wszystkich zależy w jakim tempie.

Dr n. wet. Olga Kalisiak

* https://data.who.int/dashboards/covid19/deaths?n=o
* Weese, J.S. (2023), Antimicrobial resistance in horses, a call to action. Equine Vet Educ, 35: 564-566.
https://doi.org/10.1111/eve.13875

29/09/2024

Dziś ważny post wprost od lek.wet Julii Kosek!

Źródło: Przepisy weterynaryjne antydopingowe i kontroli leczenia koni 01.06.2024

14/09/2024

Dziś trochę o płynoterapii od lek.wet. Patrycji Szturgulewskiej!

„Terapia nawadniająca i odżywanie parenteralne u koni”, 2010
„Fluid therapy in horses- uses, types and administration routes”, 2017