Stajnia Połomia

16/08/2024

"New Home Syndrome"🤓

I am coining this term to bring recognition, respect, and understanding to what happens to horses when they move homes. This situation involves removing them from an environment and set of routines they have become familiar with, and placing them somewhere completely different with new people and different ways of doing things.

Why call it a syndrome?

Well, really it is! A syndrome is a term used to describe a set of symptoms that consistently occur together and can be tied to certain factors such as infections, genetic predispositions, conditions, or environmental influences. It is also used when the exact cause of the symptoms is not fully understood or when it is not connected with a well-defined disease. In this case, "New Home Syndrome" is connected to a horse being placed in a new home where its entire world changes, leading to psychological and physiological impacts. While it might be transient, the ramifications can be significant for both the horse and anyone handling or riding it.

Let me explain...

Think about how good it feels to get home after a busy day. How comfortable your favourite clothes are, how well you sleep in your own bed compared to a strange bed, and how you can really relax at home. This is because home is safe and familiar. At home, the part of you that keeps an eye out for potential danger turns down to a low setting. It does this because home is your safe place (and if it is not, this blog will also explain why a lack of a safe place is detrimental).

Therefore, the first symptom of horses experiencing "New Home Syndrome" is being unsettled, prone to anxiety, or difficult behaviour. If you have owned them before you moved them, you struggle to recognise your horse, feeling as if your horse has been replaced by a frustrating version. If the horse is new to you, you might wonder if you were conned, if the horse was drugged when you rode it, or if you were lied to about the horse's true nature.

A horse with "New Home Syndrome" will be a stressed version of itself, on high alert, with a drastically reduced ability to cope. Horses don't handle change like humans do. If you appreciate the comfort of your own home and how you can relax there, you should be able to understand what the horse is experiencing.

Respecting that horses interpret and process their environments differently from us helps in understanding why your horse is being frustrating and recognising that there is a good chance you were not lied to or that the horse was not drugged.

Horses have survived through evolution by being highly aware of their environments. Change is a significant challenge for them because they notice the slightest differences, not just visually but also through sound, smell, feel, and other senses. Humans generalise and categorise, making it easy for us to navigate familiar environments like shopping centres. Horses do not generalise in the same way; everything new is different to them, and they need proof of safety before they can habituate and feel secure. When their entire world changes, it is deeply stressful.

They struggle to sleep until they feel safe, leading to sleep deprivation and increased difficulty.

But there is more...

Not only do you find comfort in your home environment and your nervous system downregulates, but you also find comfort in routines. Routines are habits, and habits are easy. When a routine changes or something has to be navigated differently, things get difficult. For example, my local supermarket is undergoing renovations. After four years of shopping there, it is extremely frustrating to have to work out where everything is now. Every day it gets moved due to the store being refitted section by section. This annoyance is shared by other shoppers and even the staff.

So, consider the horse. Not only are they confronted with the challenge of figuring out whether they are safe in all aspects of their new home while being sleep deprived, but every single routine and encounter is different. Then, their owner or new owner starts getting critical and concerned because the horse suddenly seems untrained or difficult. The horse they thought they owned or bought is not meeting their expectations, leading to conflict, resistance, explosiveness, hypersensitivity, and frustration.

The horse acts as if it knows little because it is stressed and because the routines and habits it has learned have disappeared. If you are a new human for the horse, you feel, move, and communicate differently from what it is used to. The way you hold the reins, your body movements in the saddle, the position of your leg – every single routine of communication between horse and person is now different. I explain to people that when you get a new horse, you have to imprint yourself and your way of communicating onto the horse. You have to introduce yourself and take the time to spell out your cues so that they get to know you.

Therefore, when you move a horse to a new home or get a new horse, your horse will go through a phase called "New Home Syndrome," and it will be significant for them. Appreciating this helps them get through it because they are incredible and can succeed. The more you understand and help the horse learn it is safe in its new environment and navigate the new routines and habits you introduce, the faster "New Home Syndrome" will pass.
"New Home Syndrome" will be prevalent in a horse’s life until they have learned to trust the safety of the environment (and all that entails) and the humans they meet and interact with. With strategic and understanding approaches, this may take weeks, and their nervous systems will start downgrading their high alert status. However, for some horses, it can take a couple of years to fully feel at ease in their new home.

So, next time you move your horse or acquire a new horse and it starts behaving erratically or being difficult, it is not being "stupid", you might not have been lied to or the horse "drugged" - your horse is just experiencing an episode of understandable "New Home Syndrome." And you can help this.❤

I would be grateful if you could please share, this reality for horses needs to be better appreciated ❤
‼️When I say SHARE that does not mean plagiarise my work…it is seriously not cool to copy and paste these words and make out you have written it yourself‼️

13/05/2024

Kilka faktów o tym jak funkcjonuje koński mózg:
- mózg konia wysyła 6 razy mniej informacji do oka niż mózg człowieka. Czyli koń jest lepszy w postrzeganiu realnego świata i nie jest tak podatny na iluzję jak człowiek.
- konie mogą uczyć się i zapamiętywać złożone zadania, takie jak pokonywanie parkuru czy wykonywanie programu ujeżdżania, na zasadzie skojarzeń. Obserwacja to również ważny proces przez, który mogą uczyć się nowych zachowań.
- potrafią bardzo szybko i dokładnie przetwarzać informacje wizualne, co pozwala im unikać potencjalnych zagrożeń i z łatwością poruszać się po otoczeniu. Sygnał zarejestrowany w korze wzrokowej jest wysyłany bezpośrednio do kory motorycznej. U człowieka takie informacje są przekazywane, “po drodze”, do kory przedczołowej i tam analizowane.
- biorąc pod uwagę budowę anatomiczną mózgu konia można przyjąć, że węch jest jego najważniejszym zmysłem.
- słabo rozwinięta kategoryzacja percepcyjna: dla człowieka, jeden przedmiot widziany z różnych perspektyw pozostaje tym samym obiektem. Dla konia są to różne przedmioty.
- dostrzegają najmniejsze zmiany, których my nie zauważamy.
- konie nie mają kory przedczołowej, więc nie mogą “budować planów na przyszłość”, przygotowywać zemstę czy snuć sieć intryg.
- mózg przetwarza sygnały bólu w taki sposób, że jego próg jest dosyć wysoki. Oznacza to, że konie mogą nie wykazywać oczywistych oznak bólu, co utrudnia ich opiekunom wykrywanie i leczenie podstawowych problemów zdrowotnych.
- konie mają świetną pamięć i zapamiętują konkretnych ludzi, miejsca i przeżycia przez wiele lat.
- aby wchodzić w interakcje z innymi końmi w swoim stadzie, konie komunikują się niewerbalnie. Ich mózg może interpretować najmniejsze, subtelne zmiany w mowie ciała, wyrazie twarzy i wokalizacji.
- ciało migdałowe umożliwia koniowi doświadczanie emocji a brak kory przedczołowej “zapobiega” ich ocenianiu. Taka kombinacja powoduje, że koń odczuwa różne nastroje ale ich nie analizuje. Dlatego konie nadają się do uczenia ludzi np. asertywności.
- hipokamp to ​​część mózgu odpowiedzialna za uczenie się i zapamiętywanie, która jest dobrze rozwinięty u koni. Pozwala im to zapamiętywać nie tylko konkretne doświadczenia, ale także ogólne koncepcje i wzorce, które mogą zastosować w nowych sytuacjach.
- konie mają osobowość i indywidualne cechy, które są kształtowane przez ich doświadczenia, genetykę i środowisko, wszystko to znajduje odzwierciedlenie w funkcjonowaniu ich mózgu.

11/05/2024

Raja zafundowała nam trochę bezsennych nocy ale mała klaczka już się pojawiła 😊 Szczęśliwym tatusiem jest Un Nuage D'Osmoz! W tym roku zbieramy propozycje imion na literę O 😊

30/04/2023

og. Un Nuage d'Osmoz
Stajnia Połomia

10/03/2023

Quiet Legs

Decades ago, I removed my spurs. Research studies suggested that lack of forward movement was not due to insufficient propulsive activity of the hind legs but instead, the incapacity of the thoracolumbar spine’s muscular system to properly transmit forward through the thoracolumbar spine, the thrust generated by the hind legs. Basically, lack of forward movement was due to spine dysfunction instead of lack of a hind legs’ activity. The thought behind removing may spurs was that keeping my spurs, I would likely address problems increasing the hind legs activity instead of concentrating on the thoracolumbar column dysfunction.

It was amazing how fast the horses adapted to the no-spurs situation. In fact, very soon, they responded with greater accuracy to any touch of my legs. At first, I attributed their calmness, subtleness and higher sensitivity to the fact that they no longer feared the sharp contact of the spurs. Equine research had already demonstrated the wrongness of Gustave Steinbrecht’s “spurs attacks.” Jean Marie Denoix DVM, PhD explained that having two heads, on inserted higher on one vertebral body and the other lower on the adjacent vertebrae, backward movement of the rib stimulated by the contraction of the muscles situate between the ribs, “spurs attack,” compressed and therefore altered the mobility of the two vertebrae connected to the rib.

Further studies demonstrated that the old concept of the rider’s legs stimulating muscles engaging the hind legs was unrelated to equine functional anatomy. The muscles situated under the rider’s leg are the re**us abdominis and they don’t engage the hind legs. The rider’s leg touch in fact sensors, which are designed to feel touch. Theses sensors have the capacity to feel a fly. ”Protection against external parasites involves feeling their presence and taking appropriated action.” (Carol A Saslow) In its more elementary form, the touch of the rider leg is interpreted by the horse’s brain as a forward movement signal. This is the simple concept of conditioned reflex. The touch of the rider’s leg is compared in the memory with previously stored stimulus and recognized as an indication of forward movement. The message is transferred to the cerebral cortex and the cortical decision is “go”. The cortical decision is integrated to the elements of the brain such as the olivary nuclei or cerebellum, which monitor the horse’s body state, and the cortical decision is adapted to the body situation. If the body state is a dysfunctional spine, the message “go” is resisted by fear of discomfort or pain. This very basic understanding of equine perception exposes the infantilism of the belief that if the aids are properly applied, the horse responds executing the correct movement. Instead, the horse response is always a compromise between responding to the rider’s aids and protecting existing muscle imbalance, morphological flaw, weaknesses, memories, or other issues.

“Once, we humans, have divised ways to measure the physical world, it became apparent that our perception of “reality” was a constrction of our human minds and not a faithful physical replica.” (Plato) Our sensors functions as filters which pass only a minute proportion of physical energies. Our brain uses this fragmentary information to construct a view of the world that was advantageous to the survival of our primate ancestors. With education, the horse’s brain constructs and refines responses to nuances in direction, duration and intensity of the touch of our legs.

Once chaotic stimuli created by the spurs were no longer disturbing the horses’ perception, the subtlety and precision of their responses suggested a sensitivity beyond the scope of conventional beliefs. Carol Saslow’s recent study provides the scientific answer. “Using stimuli developed for gaging human tactile sensitivity, we were surprise to find that horses sensitivity on the parts of the body which would be in contact with the rider’s legs is greater than what has been found for the adult human calf or even the more sensitive human fingertip. Horses can react to pressure that are too light for the human to feel. This raises the possibility that human instability in the saddle results in inadvertent delivery of irrelevant tactile signals to the horse. And a consequent failure in teaching the horse which signals are meaningful. Horses deemed insensitive to the legs (dead- sided), may simply have never had the chance to respond to consistent, light and meaningful signals. Similarly, the seeming ability of a well-trained horse to have extrasensory perception for his rider’s intentions may be instead its response to slight movement or tightening that the rider makes without awareness. “ (Carol A Saslow, Understanding the perceptual world of horses, Applied Animal Behavior Science, 78 (2002) 209-224) ,

There are riding techniques as well as saddle designed that result in inadvertent delivery of irrelevant tactile signals to the horse. Basically legs instability result from seat instability. Saddle with high cantle and enormous knee pads often lead to rider rolling on the back of their seat bone and lifting the knees into the contact of the knee pads. The aberration makes then squeezing the thigh above the knees moving the calf away from the horse flanks. In order to have contact, riders have to squeeze the legs disturbing the horse’s sensitivity with intermittent and strong physical contact. Riding techniques emphasizing such approach as well as techniques such as kicking with the heels, causes disturbing stimuli in an area of the horse’s body that is highly sensitive.
Jean Luc Cornille

06/01/2023

Ausreiten.

Ich schreibe ja immer viel über die Wichtigkeit eines erfahrenen Führpferdes beim Training junger Pferde. Der Grund für diese stete Empfehlung ist ganz einfach:
Ein erfahrenes Pferd nimmt unerfahrenen Pferden die Furcht vor unbekannten Objekten, Situationen und Herausforderungen, die Erregung steigt dann in unerfahrenen Pferden gar nicht erst auf ein bedenkliches Maß an. Sie erschrecken sich möglicherweise kurz, machen dann aber im Wesentlichen einfach das nach, was das ältere Pferd tut. Diese Art des „Abschauens“ ist die einfachste Art und Weise Pferde zu trainieren. Wenn der furchterregende Trecker knatternd und rasselnd auf einen zukommt und ein routiniertes Pferd ohne mit der Wimper zu zucken an dem „Ungeheuer“ vorbeischlurft, stapft das unerfahrene Pferd einfach hinterher und verbucht den Trecker als "ungefährlich". (Ja, das muss man mehrmals über einen längeren Zeitraum wiederholen.)
Erfahrene Pferde sind also extrem wichtig für uns Reiter, nicht nur, weil sie hohe Stresslevel verhindern, sondern auch, weil Pferde in die Natur gehören und wir sie genau dort auch reiten sollten. Was mit einem erfahrenen Führpferd um ein Vielfaches leichter ist.
Das Problem:
Früher war jedes ältere Pferd automatisch ein erfahrenes Pferd. Es hatte eine Jahre dauernde, vielseitige Ausbildung durchlaufen und mit Ruhe, Konsequenz und Geduld alle nur erdenklichen Situation zu meistern gelernt.
Heute ist ein großer Teil der erwachsenen Pferde zwar sehr routiniert darin, Schmerzen wegzustecken, mit eingerolltem oder in die Luft gestrecktem Hals ihre Bahnen zu ziehen, sie kennen laute Musik und Fahnen - oder im anderen Extrem Schwimmnudeln und Autoreifen - haben aber in ihrem ganzen Leben noch nie ein Reh auf einem Waldweg gesehen oder gar einen Fuß in einen Fluss gesetzt.
Weil so viele Reiter es nicht für nötig halten oder Angst davor haben, ihre Pferde dort zu reiten, wo sie eigentlich hingehören und wo ihr Bewegungsapparat am besten trainiert wird: im Gelände. In der Natur. Wenn ein Pferd sich dort nicht wohlfühlt, hat der Reiter sehr wahrscheinlich etwas falsch gemacht. © Julie von Bismarck

20/12/2022

Święta tuż tuż więc możemy się pochwalić, że nasz Brusio 31 LAT ma już za sobą, trzyma się zdrowo, oby wiele kolejnych lat było jeszcze przed nim 😊

31/08/2022

Cowboy Dressage School of Horsemanship
“When you ride with light contact it’s like dancing, your purpose is not to get to a certain place on the arena floor, It's to enjoy each step along the way”. “8”.

Photo by Lesley Deutsch - Copyright

30/08/2022

Christoph Hess talks about the problems in dressage today:“You have to be with the movement and give the horse the chance to bring up its back. The more the back comes up, the more the back is able to swing - the more pressure you bring into the saddle, the less the back will be able to swing. The bridge between the hind and front legs is the back, and the more pressure you bring with the upper body into the back, into the saddle, the less good it is."https://www.horsemagazine.com/thm/2022/08/is-dressage-heading-in-the-right-direction/

16/08/2022

15/08/2022

Für uns beide (Kristina Gau Hiltbrunner und Fenja Königsmann) hat sich in den letzten Wochen und Monaten einiges verändert. Wir sind beide immer noch überrascht über alles, was in der letzten Zeit passiert ist. Kristina hatte auf ihrem Blog bereits zwei kritische Artikel über das Thema Reiten ...

09/08/2022

"In a correct canter, the inside hind leg is supposed to carry the horse, whereas the outside hind leg thrusts. If both hind legs stay too close together, either one or the other function will not be performed sufficiently. He will either use both hind legs primarily to carry, in which case he will not be very fast. Or he will use both hind legs primarily to thrust, in which case the balance is lost. No rider can correct this mistake within the canter, even if he canters for years. But once the horse thrusts at the trot with long strides, encouraged by a lively calf, so that the muscles of each hind leg are stretched and strengthened, the underlying cause that prevented the horse from cantering correctly is removed. How foolish would it be to canter a horse, before these things are taken care of. You see, therefore, how the correct trot work forms the canter, whereas merely practicing the canter, which is all the Anglomaniacs do, is entirely without success."
Otto von Monteton 1877

31/07/2022

WOLNY PYSK TO SZCZĘŚLIWY PYSK

Pysk konia powinien być swobodny, bo konie mogą wtedy przeżuwać, a to niezwykle ważne!

Luźna żuchwa odgrywa bardzo ważną rolę ze względu na ustawienie i wygięcie konia. Parzysty mięsień dwubrzuścowy (M. digastricus) łączy żuchwę z wyrostkami przykłykciowymi. Są to małe kostne wyrostki na kości potylicznej, pomiędzy nimi umieszczony jest pierwszy kręg szyjny, atlas. W tym miejscu swój przyczep ma wiele mięśni szyi. Jeżeli koń ma spięte mięśnie szyi, nie jest możliwe, aby był luźny w potylicy i prawidłowo się w niej ustawiał, jakbyśmy sobie tego życzyli.

Jeżeli koń ma spięty pysk- tendencję do jego zaciskania lub mało miejsca, by móc swobodnie przeżuwać, bo zasznurowaliśmy mu pysk ciasno skośnikiem, współpraca pomiędzy wyżej opisanymi mięśniami nie przebiega harmonijnie. Rozpoczyna się błędne koło, które ma odzwierciedlenie w ciele całego konia. Poza tym wyrostki przykłykciowe wchodzą głęboko pod skrzydła atlasu blokując staw szczytowo-potyliczny, gdy koń ma nos za pionem.

Mięśnie przyczepiające się na kości gnykowej przebiegają nie tylko do potylicy, ale łączą również żuchwę z kończynami przednimi. Dlatego jeśli koń pracuje z zaciśniętym pyskiem ma to bardzo negatywny wpływ na pracę przednich kończyn. Żucie rozluźnia zarówno żuchwę, jak i cały łańcuch mięśniowy wyżej opisany. Dzięki temu ciało konia może pracować w rozluźnieniu, koń nie traci równowagi, co jest warunkiem koniecznym dla ustawienia i wygięcia. Koń musi mieć możliwość i miejsce do przeżucia.

Na zdjęciu pierwotne zastosowanie skośnika. Dzięki takiemu zapięciu zmniejszony był nacisk na pysk oraz częściowo przeniesiony na grzbiet nosa. W tej postaci skośnik stabilizował też położenie wędzidła.

Najstarsze zdjęcie, które dokumentuje nowe zastosowanie skośnika pochodzi z 1956 (Olimpiada w Sztokholmie) lub 1952 roku (Helsinki).

Jak to w ogóle możliwe, że skośnik wciąż jest tak bezmyślnie stosowany w swojej "nowoczesnej i ulepszonej" formie? Odpowiedź zdaje się być prosta, po pierwsze jako ludzie jesteśmy istotami stadnymi i zwykliśmy robić to co inni robią, żeby dalej czuć przynależność do grupy. A po drugie, konie oczywiście o wiele chętniej współpracują, kiedy zawiąże im się pyski.

Nie jestem w stanie kogoś zmusić do nieużywania skośnika, proszę tylko w imieniu koni, które głosu nie mają, o chwilę refleksji...

Zdjęcie: Gabi Trippner

27/07/2022

𝗔𝗻𝗮𝗹𝘆𝘀𝗲: 𝗲𝗲𝗻 𝟳 𝗷𝗮𝗿𝗶𝗴 𝗽𝗮𝗮𝗿𝗱 𝗶𝗻 𝗱𝗲 𝗣𝗿𝗶𝘅 𝗦𝘁 𝗚𝗲𝗼𝗿𝗴𝗲𝘀

Op onderstaande foto zie je een momentopname uit de dressuurproef van een paard dat op hoog niveau gereden en uitgebracht wordt. Dit paard scoorde gedurende deze proef een behoorlijk hoge score, reacties op de proef waren erg positief (prachtig beengebruik) en dit paard zou in de toekomst zomaar wel eens naar het hoogste wedstrijdniveau kunnen stijgen.

Correctie: het is mij inmiddels duidelijk dat deze foto niet van een wedstrijd moment is, verder sta ik nog achter de inhoud van deze post 👍🏻

Want als ik dat woord toekomst dan lees bij zo een beeld, dan vraagt de dierenfysiotherapeute in mij zich af hoe lang deze toekomst dan voor dit paard zal duren. Deze foto is natuurlijk een momentopname, maar het maakt eigenlijk niet uit op welk moment van deze proef je een momentopname zou hebben gemaakt, dit was het constante beeld qua lichaamshouding en gebruik van het paard.

Een paard dat op deze manier getraind en gereden wordt, met zo'n slecht lichaamsgebruik dat ik er biomechanisch gezien echt heel verdrietig van word.. Die heeft namelijk geen mooie toekomst, die kan een paar jaar op deze manier door mensen 'gebruikt' worden en die gaat vervolgens kapot aan peesblessures, artrose, ontstoken gewrichten en een geheel overbelast lichaam (en geest).

Dus ik blijf ze posten, bij deze een opnieuw een biomechanische analyse.

𝗥𝗼𝗼𝗱 - de neus van het paard is behoorlijk achter de loodlijn, je ziet dus ook een korte afstand van kin tot borst. Met als gevolg veel druk vlak achter de kaken, druk op de luchtpijp en de slokdarm. Het paard kan niet goed ademen, slikken en ook niet goed voor zich uit kijken.

𝗚𝗿𝗼𝗲𝗻 - de tweede en derde halswervel zijn het hoogste punt, dit wordt ook wel een valse knik genoemd en is geen daadwerkelijke oprichting, hiervoor zou het achterhoofd het hoogste punt moeten zijn. Bij deze houding ontstaat er veel druk rondom het achterhoofd en de eerste halswervel, de halsspieren worden niet correct gebruikt en ook de laatste twee halswervels staan enorm onder druk.

𝗚𝗿𝗶𝗷𝘀 - je ziet duidelijk aan de hand van de ruiter dat deze geen correct contact maakt met de mond van het paard. Dat kan in deze positie van het hoofd en de hals ook niet anders. De hand van de ruiter is te hoog en geeft als het ware een hefboomwerking in de mond van het paard. Je ziet dan ook duidelijk een painface bij dit paard. Ik zie een gespannen onderlip, groot neusgat, opgetrokken ooghoek en veel spanning rondom de kaak.

𝗣𝗮𝗮𝗿𝘀 - er is veel meer actie in het voorbeen dan in het achterbeen, dit paard loopt dus niet van achteren naar voren, maar dat kan hij in deze gedwongen houding ook niet. (Deze lijnen horen niet gelijk te zijn, maar ik heb ze hier geplaatst om het verschil in activiteit te kunnen aanwijzen).

𝗢𝗿𝗮𝗻𝗷𝗲 - het achterbeen kan niet voldoende activiteit geven en niet voldoende ondertreden omdat er geen correct ruggebruik is. Het be**en is voorover gekanteld en de sc**ft wordt niet voldoende gelift. Hierdoor kan het achterbeen dus niet onder het zwaartepunt van het paard komen.

𝗚𝗲𝗲𝗹 - een direct gevolg van bovenstaande punten is dat het paard op de voorhand loopt en dus totaal niet in balans. Het paard kan de rug niet goed gebruiken en dus niet correct verzamelen.

𝗕𝗹𝗮𝘂𝘄 - je ziet de grote dysbalans van het paard ook goed terug in de benen. Er is veel meer druk op het voorbeen (deze staat zelfs bijna hol) dan op het achterbeen. Er zit een groot verschil tussen de afstand van de kogels tot de grond. Die van het voorbeen komt veel verder naar beneden dan de kogel van het achterbeen.

Met zo'n beeld is het dus niet de vraag of dit paard stuk zal gaan, maar wanneer dit paard stuk zal gaan..
Het is echt geen leuk plaatje om te zien, maar het belang van bewustwording is wat mij betreft groter dan het ongemak dat ik voel wanneer ik zo een afbeelding analyseer.

Hopelijk vinden jullie deze analyse duidelijk en leerzaam. Word bewust en wees lief 🐴 💜

25/07/2022

Christian Carde on Riding as Humanism

In modern times the horse had found its place as a partner of millions of leisure riders and in sport. Its function within the cavalry and agriculture disappeared.

In former, less entertainment-orientated times horse riding was -- more often than nowadays -- an inner attitude: teaching patience, discipline and humility. In this way riding was an education of the human character. It still can be like that, but more and more one can observe the opposite, as money plays an important role for competitive riding even at lower levels today.

May it be ambitious parents of young talents or sponsors of international riders, the expectations have to be fulfilled. Christian Carde is the first to admit that the money needed today to be competitive has influenced the sport of dressage tremendously; not always in a positive way.

“The most important thing which is lacking in dressage today is humanism," Carde stated.

"Riding became a “technique” much more than an art. The horse has to obey more than understand. All too often it is just the slave for reaching personal glory and success."

For Carde working with horses and riders is first and foremost establishing a “human partnership." It is the premise to allow the horse to understand and be eager to please and make it right for its rider.

According to Carde we find the beginning of enslaving horses when pure technical demands take priority. This is only possible because of the generosity horses show towards humans.

For him a serious danger lies in the fact that the young generation might never learn what classical dressage is because proper trainers are a dying breed. Instead they learn to ride successfully in competitions in which according to Carde the classical principles are no longer upheld the way they should.

15/07/2022

08/07/2022

UNDERSTANDING HORSE WHORLS 🤔 🐴

The whorls on a horse's body can give us great insight into the inner working of the horse.

When the fetus is developing in the womb, the skin and the brain develop at the same time, before the 18th week of gestation.

Because they develop simultaneously, changes in the fetus create corresponding changes in the skin and hair growth. These give us a window, an outside mark, that shows us what is happening on the inside.

Whorls on the forehead show us a horse's temperament. Whorls on the body show us how their muscles and conformation affect their movement.

🟣 HIGH WHORL

High whorled horses are extroverts. They are very invested in the external world and everything that is going on around them. They want to go and to be moving all the time. Emotional and sensitive, they will be as brave as they can be and eager to please with a sensitive, supportive rider or a nervous wreck with a harsh rider who doesn't give the support they need.

🟣 CENTER WHORL

A single-center whorl doesn't tell us much except that we don't see any extremes of temperament based on the whorl. To get a good idea of the temperament, we would need to look at the whole head to get clues from the rest of the features.

🟣 LOW WHORL

A low whorl shows an introvert — a horse who is content within themselves and thinking, processing the information around them. Sometimes people underestimate their intelligence because they don't respond immediately, which is a major mistake. Introverts can be extremely intelligent; they just don't run around telling everyone about it as an extrovert does. They have a quiet, droll sense of humor.

🟣 HIGH SIDE BY SIDE DOUBLE WHORLS

High double side by side whorls shows a horse who is a left-brain extrovert, with some right brain extrovert mixed in. They are sensitive and extremely quick learners. Bold, calm, curious, and confident, they can concentrate intently on a job but will get bored with repetition. You have to give them a reason to be interested. They can be a superpower in the right hands or completely run over a person.

🟣 STACKED DOUBLE WHORLS

Stacked double whorls show a horse with a double personality - quiet and excitable, spooky but trustworthy. They are sensitive and need a rider who understands them. In the right hands, they can make great horses whose quirks keep life interesting. In the wrong hands, they can be neurotic.

🟣 BODY WHORLS

When there is a single whorl on the body, without a matching whorl on the other side, the horse will prefer to bend in that direction, around the whorl.

🟣 THROATLATCH WHORLS

Large whorls in the throatlatch area will cause a horse to want to carry their head in front of the vertical. They won't want to tuck their nose down tightly and often carry extra muscle on the base of their neck.

Only looking at the whorls on a horse's forehead limits the wealth of information we can gather. What whorls does your horse have? On the forehead and all across their body? 🐎