19/02/2015
Dyskopatia czyli przemieszczenie krążka międzykręgowego jest w 95% przyczyną takich schorzeń , jak niedowłady , porażenia czy dawniej stosowana nazwa " zapalenie korzonków ". Występuje ona przede wszystkim u jamników , stąd nazwa "porażenie jamnicze " , ale dotyczy także innych ras psów i rzadko,ale może być u kotów.
Może być skutkiem urazu mechanicznego - w takich przypadkach najczęściej dochodzi w ciągu kilku- kilunastu dni do całkowitego wyleczenia bez jakichkolwiek nawrotów w przyszłości.
Prawdziwym wyzwaniem dla lekarza a utrapieniem lub tragedią dla właściciela jest dyskopatia na podłożu genetycznym.U takich ras jak golden retriever czy labrador spotyka się ją już w wieku 8 - 15 miesięcy. Określa się ją jako tzw. " młodzieńczą dyskopatię " . Powoduje prawie całkowity paraliż tyłu zwierzęcia , ale leczenie w postaci 2 zabiegów nastawienia daje 100% szybką wyleczalność - na drugi dzień pies biega.
W nawiązaniu do labradorów , to skłonnością do dyskopatii obarczone są psy o umaszczeniu biszkoptowym.
Yorkshire terrier - wypadnięcia dysków występują już od 1 roku życia i dotyczą głównie odmian miniaturowych , które przez Związek Kynologiczny nie są dopuszczane do hodowli. Moda jednak robi swoje.
A teraz ukochane jamniki - dyskopatia ujawnia się najczęściej już od 3 - 5 roku życia , sporadycznie wcześniej.
Hodowla psów w inbredzie , czyli kojarzenie i rozmnażanie psów blisko ze sobą spokrewnionych , jest zasadniczą przyczyną rodzenia się psów mających zagwarantowane wystąpienie za kilka lat dyskopatii ; często dołączają się także inne choroby , np. padaczka, która na podłożu genetycznym ujawnia się już w 1 - 2 roku życia . Skurcze i silnie napięcie mięśni w czasie ataku powodują przesunięcie zdegenerowanego dysku i porażenie gotowe .
Rodzaje porażeń
W zależności od stopnia napięcia mięśni i związanego z tym bólu porażenia dzielimy na :
- spastyczne - ból jest bardzo duży , całe ciało jest zesztywniałe , porażone kończyny są napięte i wyprostowane.
- wiotkie - bólu praktycznie nie ma , kończyny tylne przy poruszaniu układają się z tyłu w charakterystyczną pozycję " foki ''.
Porażenie spastyczne stopniowo , w związku ze zmniejszaniem się odczynu zapalnego w danym miejscu , przechodzi w wiotkie .
Objawy dyskopatii są różne , w zależności od miejsca wystąpienia .
Dyskopatia szyjna. Typowa pozycja to pochylenie głowy w dół i niemożność jej podniesienia.Mięśnie szyi są bardzo napięte , w związku z tym szyja jest nabrzmiała , twarda ,tworzy tzw. byczy kark . Zwierzę z bólu nie porusza się , leży schowane w kojcu , a każda próba podniesienia go czy choćby sam strach przed dotykaniem, powoduje przeraźliwy głośny skowyt.
Czynności fizjologiczne , tzn. oddawanie moczu i kału są najczęściej w normie. W połowie przypadków dołącza się niedowład jednej z przednich kończyn , która jest odwiedziona do przodu i boku.
W końcowym etapie nieodpowiednio leczona dyskopatia szyjna powoduje wystąpienie tetraplegii , czyli porażenia wszystkich 4 kończyn. Pies leży na boku i ledwo podnosi głowę .
Cecha charakterystyczna dla tej dyskopatii - czucie w tylnych łapkach jest obniżone , ale jest wyraźne ! ,w przeciwieństwie do przednich , w których jest bardzo słabe.
Dyskopatia dalszego odcinka kręgosłupa. Najczęściej obejmuje odcinek piersiowo - lędźwiowy. Miejsce przesunięcia dysku jest nabrzmiałe , twarde , bolesne i ewidentnie cieplejsze . Piesek może kuleć na jedną kończynę , lecz częściej występuje niedowład tyłu lub całkowite porażenie. Powiązane jest to z niemożnością samodzielnego wypróżniania się . Mocz gromadzi się w pęcherzu moczowym i tylko jego nadmiar ulewa się przy zmianie pozycji ciała . Czucie , zarówno powierzchowne jak i głębokie , za miejscem wypadnięcia dysku jest obniżone lub całkowicie zniesione . Podobnie obniżona jest na tym odcinku ciepłota powierzchni skóry - jest ona ewidentnie chłodna . Także ruchy ogonka ulegają zanikowi. Bardzo szybko , szczególnie przy porażeniu wiotkim ( w ciągu 2 tyg.) dochodzi do zaniku mięśni odcinka ciała za uszkodzonym miejscem. Jest to tzw. zanik z bezczynności.
