BehaDog - trening i zabawa

01/09/2024

23/08/2024

Deprywacja sensoryczna
Deprywacja sensoryczna u psów to nie tylko brak stymulacji zmysłów. To stan, w którym pies doświadcza niewystarczającej ilości bodźców wzrokowych, słuchowych, dotykowych, węchowych i przedsionkowych. Skutki deprywacji mogą być poważne i prowadzić do szeregu problemów behawioralnych, obniżając jakość życia psa.

Zagrożenia czyhające w złych warunkach hodowlanych:
Ciasne boksy, brak światła słonecznego, ograniczony kontakt z ludźmi i innymi psami – to tylko niektóre z czynników, które sprzyjają deprywacji sensorycznej u psów hodowanych w złych warunkach. Szczenięta pozbawione odpowiedniej stymulacji w kluczowym dla rozwoju okresie mogą doświadczać długotrwałych negatywnych konsekwencji.

Objawy deprywacji sensorycznej – sygnały alarmowe:
Lęk i nadwrażliwość na bodźce, agresja z frustracji, problemy z koncentracją i zapamiętywaniem, a nawet stereotypowe zachowania, takie jak chodzenie w kółko – to tylko niektóre z objawów, które mogą wskazywać na deprywację sensoryczną u psa.

Leczenie – droga do odbudowy dobrostanu:
Proces leczenia deprywacji sensorycznej wymaga cierpliwości i zaangażowania opiekuna. Socjalizacja psa, stopniowe przyzwyczajanie go do różnych bodźców, kontakt z innymi psami i ludźmi to kluczowe elementy terapii. Trening oparty na pozytywnych wzmocnieniach buduje zaufanie i relację z opiekunem, a integracja sensoryczna stymuluje zmysły psa, wspomagając jego prawidłowy rozwój.

Znaczenie wczesnej interwencji:
Pamiętajmy, że deprywacja sensoryczna to poważny problem, który może rzutować na całe życie psa. Im wcześniej rozpoczniemy terapię, tym większe szanse na przywrócenie psu prawidłowego funkcjonowania i zapewnienie mu dobrostanu.

Rola doświadczonego behawiorysty:
Leczenie deprywacji sensorycznej powinno odbywać się pod opieką doświadczonego behawiorysty zwierzęcego. Specjalista oceni poziom deficytów psa i dobierze odpowiednią terapię, dopasowaną do indywidualnych potrzeb zwierzęcia.
Deprywacja sensoryczna u psów to problem, o którym należy mówić głośno. Zwiększając świadomość na temat negatywnych skutków złych warunków hodowlanych i symptomów deprywacji, możemy pomóc psom doświadczać świata w pełnej jego bogactwie, zapewniając im szczęśliwe i pełne stymulacji życie.

Pamiętajmy:
Wybierając hodowlę, zwróćmy uwagę na warunki, w jakich przebywają psy. Nie kupujmy psów z pseudohodowli, gdzie zwierzęta często są narażone na deprywację sensoryczną.
Obserwujmy swojego psa i reagujmy na niepokojące objawy. Wczesna interwencja jest kluczowa dla powodzenia terapii.
Zapewnijmy psu odpowiednią stymulację i kontakt z innymi psami i ludźmi.
W razie podejrzenia deprywacji sensorycznej skonsultujmy się z doświadczonym behawiorystą zwierzęcym.

Dbajmy o dobrostan psów i budujmy świat pełen pozytywnych bodźców, w którym każdy pies może rozwijać się prawidłowo i doświadczać radości życia.

Źródło:
https://www.animal-expert.pl/artykul/deprywacja-sensoryczna-u-psow

https://amzn.eu/d/epYrCAS

22/08/2024

Mały pies, duże problemy - czyli o szczeniakach odebranych zbyt wcześnie od matki

Szczeniaki to małe futrzane kuleczki radości, które rozczulają i wprawiają w zachwyt. Nic dziwnego, że wielu z nas marzy o posiadaniu takiego słodkiego psiego malucha. Warto jednak wiedzieć, że szczeniak to nie tylko słodki uśmiech, ale również ogromna odpowiedzialność. Szczególną ostrożność należy zachować, gdy chcemy adoptować szczeniaka, który został odebrany od matki zbyt wcześnie.

Okres socjalizacji
Pierwsze tygodnie życia szczeniaka są niezwykle ważne dla jego prawidłowego rozwoju. To właśnie wtedy uczy się on od matki i rodzeństwa podstawowych zasad psiego życia. Matka uczy go gryzienia, zabawy, komunikacji oraz respektowania granic. To ona również zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa i uczy go radzenia sobie z różnymi sytuacjami.

Zbyt wczesne odseparowanie od matki może prowadzić do wielu problemów z zachowaniem. Szczeniak, który nie miał odpowiedniej socjalizacji, może być lękliwy, agresywny, niszczycielski lub nadmiernie pobudzony. Może również mieć problemy z gryzieniem, sikaniem w domu i lękiem separacyjnym.

Problemy z zachowaniem
Oto kilka przykładowych problemów z zachowaniem, które mogą wystąpić u szczeniaka odebranego zbyt wcześnie od matki:

Lękliwość: Szczeniak może bać się ludzi, innych psów, hałasów i różnych przedmiotów.

Agresja: Szczeniak może gryźć, warczeć i atakować ludzi lub inne psy.

Niszczycielstwo: Szczeniak może niszczyć przedmioty w domu, gryźć meble i kable.

Nadmierna pobudliwość: Szczeniak może być nadmiernie pobudzony, skakać na ludzi, nie móc się skupić i mieć problemy z odpoczynkiem.

Problemy z gryzieniem: Szczeniak może gryźć ludzi i inne psy ze zbyt dużą siłą.

Sikanie w domu: Szczeniak może mieć problemy z nauką sikania na zewnątrz.

Lęk separacyjny: Szczeniak może panikować, gdy zostanie sam w domu.

Co robić, jeśli adoptowaliśmy szczeniaka z problemami z zachowaniem?
Jeśli adoptowaliśmy szczeniaka, który wykazuje problemy z zachowaniem, ważne jest, aby jak najszybciej udać się do doświadczonego behawiorysty zwierzęcego. Behawiorysta pomoże nam zdiagnozować problem i opracować plan jego rozwiązania.

Pamiętajmy:
Szczeniak nie powinien być zabierany od matki przed ukończeniem 8 tygodnia życia.
Przed adopcją szczeniaka warto zapytać hodowcę o warunki, w jakich szczeniaki były hodowane.
Jeśli mamy jakiekolwiek wątpliwości co do zachowania szczeniaka, skonsultujmy się z behawiorystą zwierzęcym.
Adopcja szczeniaka to wieloletnie zobowiązanie. Zanim zdecydujemy się na ten krok, musimy być pewni, że jesteśmy gotowi zapewnić mu odpowiednią opiekę i socjalizację. Tylko wtedy nasz szczeniak wyrośnie na szczęśliwego i dobrze wychowanego psa.

Źródła:
https://www.psy.pl/artykuly/szczeniak/kiedy-oddzielic-szczeniaka-od-matki
https://lupidog.pl/rozwoj-szczeniat-pierwsze-osiem-tygodni-zycia/

https://amzn.eu/d/2LT8KKu

21/08/2024

Socjalizacja szczeniaka: kwarantanna czy ryzyko?

Pierwsze tygodnie i miesiące życia szczeniaka to okres kluczowy dla jego prawidłowego rozwoju. W tym czasie kształtuje się jego charakter, a także umiejętność interakcji ze światem. Jednym z najważniejszych etapów tego procesu jest socjalizacja, czyli stopniowe przyzwyczajanie szczeniaka do różnych bodźców i sytuacji.

Niestety, okres socjalizacji pokrywa się z czasem, kiedy szczeniak nie jest jeszcze w pełni zaszczepiony, a co za tym idzie – narażony na choroby zakaźne. To stawia właścicieli przed dylematem: socjalizacja szczeniaka czy kwarantanna?

Z jednej strony, kwarantanna ma na celu ochronę szczeniaka przed infekcjami. Zaleca się, aby nie wyprowadzać szczeniaka na spacery i nie pozwalać mu na kontakt z innymi psami do momentu ukończenia serii szczepień, co zwykle następuje około 12-16 tygodnia życia.

Z drugiej strony, socjalizacja w tym okresie jest niezwykle ważna. Brak odpowiedniej stymulacji może prowadzić do lękliwości, agresji, problemów z zachowaniem, a nawet fobii u dorosłego psa.

Jak zatem pogodzić te dwa priorytety?

Oto kilka wskazówek:

Skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Weterynarz oceni ryzyko infekcji w Twojej okolicy i doradzi, jak bezpiecznie socjalizować szczeniaka.
Zorganizuj spotkania z innymi szczeniakami. Poszukaj psów w podobnym wieku i o znanym statusie szczepień. Zorganizuj wspólne spacery lub zabawy w bezpiecznym, kontrolowanym środowisku.
Zabieraj szczeniaka do różnych miejsc. Noś go na rękach lub w specjalnym transporterze, aby mógł obserwować świat i przyzwyczajać się do różnych bodźców.
Ucz go reagować na swoje imię i podstawowe komendy. Posłuszeństwo jest kluczowe dla bezpieczeństwa szczeniaka, a także ułatwi jego socjalizację.
Bądź cierpliwy i łagodny. Socjalizacja to proces, który wymaga czasu i zaangażowania. Nie zniechęcaj się, jeśli Twój szczeniak na początku będzie lękliwy lub nieufny.

Pamiętaj, że socjalizacja szczeniaka to inwestycja w jego przyszłość. Dobrze socjalizowany pies będzie szczęśliwym, przyjaznym i zrównoważonym członkiem rodziny.

Źródła:
https://bozita.com/pl/zycie-z-psem/rozwoj-psa/socjalizacja-psa-jak-gdzie-i-kiedy/
https://johndog.pl/blog/zyciezpsem/jak-socjalizowac-szczeniaka/
https://www.sklep.petsmile.pl/poradnik/z-czym-warto-zapoznac-szczeniaka-w-okresie-socjalizacji-i-jak-zrobic-to-prawidlo

20/08/2024

Nowe trendy w wychowaniu psa

W ostatnich latach obserwujemy znaczące zmiany w podejściu do wychowania psów. Odchodzi się od tradycyjnych metod opartych na dominacji i karach na rzecz bardziej przyjaznych i holistycznych rozwiązań. Nowe trendy kładą nacisk na budowanie relacji opartej na zaufaniu i wzajemnym szacunku, a także na zapewnieniu psu poczucia bezpieczeństwa, przewidywalności i konsekwencji.

Jednym z najważniejszych filarów nowego podejścia jest poczucie bezpieczeństwa psa. Pies, który czuje się bezpieczny, jest bardziej pewny siebie i spokojny. Wie, czego może się spodziewać po swoim opiekunie i co wolno mu robić, a czego nie. Taka pewność siebie jest niezbędna do prawidłowego rozwoju psa i jego dobrego samopoczucia.

Opiekun może zapewnić psu poczucie bezpieczeństwa na wiele sposobów. Przede wszystkim powinien stworzyć psu bezpieczne miejsce w domu, gdzie będzie mógł się schować i odpocząć. Ważne jest również, aby ustalić jasne zasady i konsekwentnie je egzekwować. Pies musi wiedzieć, że za dane zachowanie zawsze otrzyma taką samą reakcję ze strony opiekuna.

Kolejnym ważnym elementem jest przewidywalność. Pies, który wie, co się wydarzy i jak ma się zachować w różnych sytuacjach, jest bardziej spokojny i zrównoważony. Opiekun powinien zapoznać psa z różnymi sytuacjami i nauczyć go, jak ma się w nich zachować. Na przykład, jeśli pies boi się hałasu, opiekun może stopniowo przyzwyczajać go do różnych dźwięków, zaczynając od cichych i stopniowo przechodząc do głośniejszych.

Oprócz zapewnienia psu bezpieczeństwa, przewidywalności i konsekwencji, ważne jest również, aby zaspokajać jego potrzeby. Psy, tak jak ludzie, mają swoje potrzeby fizyczne i psychiczne, które należy zaspokajać. Ważne jest, aby zapewnić psu odpowiednią ilość ruchu, zabawy i stymulacji mentalnej.

Nowe trendy w wychowaniu psa to nie tylko moda, ale przede wszystkim zmiana na lepsze. Dzięki nim psy są szczęśliwsze i lepiej wychowane, a ich relacje z ludźmi są bardziej satysfakcjonujące.

Pamiętaj:

Pies to nie tylko zwierzę domowe, ale członek rodziny. Zasługuje na to, by być traktowanym z szacunkiem i miłością.
Zapewniając psu poczucie bezpieczeństwa, przewidywalność, konsekwencję i zaspokajając jego potrzeby, dajesz mu wszystko, czego potrzebuje, aby być szczęśliwym i zdrowym.

Źródła:
https://nosem.pl/pies-w-domu/wychowanie-psa-szkolenie-tresura-i-moda/
https://nasze-psy.pl/zycie-z-psem/wychowanie-psa-co-to-oznacza-w-praktyce/
https://lupidog.pl/rozwoj-psa-od-szczeniaka-do-starszaka/

Więcej informacji w poradniku – Od szczeniaka do fajnego psiaka — poradnik o wychowaniu https://www.amazon.pl/dp/B0CF45J3MW

08/05/2024

13/03/2024

Dlaczego taka "tresura psa" jest zła?
* Nie rozwiązuje problemów, a jedynie je maskuje.
* Niszczy zaufanie między psem a człowiekiem.
* Powoduje u psa cierpienie i traumę...

29/02/2024

Pies i człowiek - magia niezwykłej relacji
Wieloletnie badania i obserwacje dowodzą, że relacja psa i człowieka wykracza daleko poza zwykłą koegzystencję dwóch gatunków. To wyjątkowa więź oparta na zaufaniu, miłości i wzajemnym wsparciu.


Komunikacja - klucz do zrozumienia
Podstawą budowania relacji jest efektywna komunikacja. Pies i człowiek, choć posługują się różnymi językami, potrafią doskonale się rozumieć. Pozorne „psie sztuczki” to w rzeczywistości efekt uważnej obserwacji i interpretacji ludzkich sygnałów.

Bezpieczeństwo - fundament zaufania
Poczucie bezpieczeństwa jest fundamentalną potrzebą każdego psa. To człowiek, poprzez swoje działanie i komunikację, buduje atmosferę zaufania i zapewnia zwierzęciu komfort psychiczny.

Oswojenie - budowanie więzi
Proces oswajania to stopniowe zmniejszanie dystansu między psem a człowiekiem. To budowanie więzi opartej na wzajemnym szacunku i akceptacji.

Zabawa - wzmacnianie więzi
Wspólna zabawa to nie tylko przyjemność, ale także doskonały sposób na wzmacnianie więzi i budowanie pozytywnych relacji.

Zaufanie - owoc wspólnej pracy
Zaufanie to fundament silnej relacji. Buduje się je stopniowo, poprzez konsekwentne działanie i wzajemne zrozumienie.

Więź - siła relacji
Więź łącząca psa i człowieka jest czymś więcej niż zwykłym przywiązaniem. To silna relacja oparta na wzajemnej miłości, zaufaniu i wsparciu.

Miłość - uczucie bez definicji
Miłość do psa jest uczuciem trudnym do zdefiniowania. To mieszanina emocji, przywiązania i oddania, które tworzy wyjątkową więź na całe życie.

Budowanie relacji - praca i przyjemność
Budowanie relacji z psem to nie tylko praca, ale także ogromna przyjemność. Wspólne doświadczenia, zabawa i wzajemne wsparcie tworzą wyjątkową więź, która na zawsze odmieni Twoje życie.

Pamiętaj:

* Pies to nie zabawka, ale czujący i inteligentny byt.
* Poświęcaj psu czas i uwagę, budując z nim silną i pełną miłości relację.
* Obserwuj swojego psa i staraj się zrozumieć jego potrzeby.
* Bądź cierpliwy i konsekwentny w swoich działaniach.
* Nagradzaj psa za dobre zachowanie i wzmacniaj pozytywne relacje.
* Pies to prawdziwy przyjaciel, który na zawsze pozostanie wierny i oddany. Inwestując czas i energię w budowanie silnej relacji, zyskasz bezwarunkową miłość i kompanię na całe życie.

Źródło: https://www.pieszcharakterem.pl/artykul/jak-rozkochac-w-sobie-psa-sposoby-na-nawiazanie-i-umocnienie-wiezi

29/02/2024

Kółeczka z patykiem

28/02/2024

Toksyczna miłość – czyli gdy troska o psa staje się obsesją

Miłość do psa to piękne uczucie, ale czasem może przerodzić się w obsesję. Nadopiekuńczy opiekunowie nieświadomie krzywdzą swoje zwierzęta, ograniczając ich swobodę i nie pozwalając im na samodzielność.

Gdy troska staje się obsesją

Objawy nadopiekuńczości są łatwe do rozpoznania. Nadmierna troska o każdy aspekt życia psa, stres podczas spacerów, perfekcjonizm w kwestii komfortu zwierzęcia – to tylko niektóre z nich. Opiekun zaniedbuje własne potrzeby, a pies pozbawiony jest przestrzeni i kontroli nad własnym życiem. Nadmierna emocjonalność i wokalizacja stają się codziennością.

Skutki toksycznej miłości

Nadopiekuńczość nie pozostaje bez wpływu na psa. Lękliwość, agresja, zagubienie, wycofanie i problemy behawioralne to tylko niektóre z jej skutków. Pies pozbawiony samodzielności i możliwości radzenia sobie z trudnymi emocjami staje się bezradny i sfrustrowany.

Złota zasada: zbalansowana miłość

Szczęśliwy pies to pies, który doświadcza zbalansowanej miłości. Opiekun powinien zapewnić mu rytm dnia, jasne zasady i komunikację. Ważne jest, aby pozwolić psu na samodzielność i naukę radzenia sobie z trudnymi emocjami.

Pamiętaj:

Pies to nie człowiek. Nie traktuj go jak dziecka.
Nadmierna troska szkodzi. Zaufaj swojemu psu i daj mu swobodę.
Prawdziwa miłość to nie obsesja, ale troska o dobro psa, z poszanowaniem jego potrzeb.

Uwaga:
W przypadku poważnych problemów behawioralnych skonsultuj się z behawiorystą.

Czytaj więcej:
Idealizowanie i uczłowieczanie psów https://minipupil.pl/ekspert-radzi/idealizowanie-i-uczlowieczanie-psow/
Komunikacja z psem w praktyce https://minipupil.pl/ekspert-radzi/komunikacja-z-psem-w-praktyce/
Potrzeby psa https://minipupil.pl/ekspert-radzi/potrzeby-psa/

Źródło: https://www.pieszcharakterem.pl/artykul/przewrazliwiony-opiekun-nadwrazliwy-pies-kiedy-milosc-staje-sie-toksyczna

25/02/2024

Twój pies kręci nosem nad miską? Brak apetytu może mieć różne przyczyny.
Zajrzyj i dowiedz się, jak pomóc swojemu pupilowi.


Psy z natury uwielbiają jeść. Zdarzają się jednak wyjątki, które miewają problemy z apetytem. Brak jedzenia u psa może mieć różne podłoża, zarówno zdrowotne, jak i behawioralne. Co zrobić, gdy pupil stracił ochotę na posiłki?

Zawsze, gdy pies nagle odmawia jedzenia, należy przede wszystkim wykluczyć problemy zdrowotne. Choroby układu pokarmowego, alergie, pasożyty czy infekcje mogą powodować niechęć do jedzenia. Wizyta u weterynarza i odpowiednia diagnostyka to podstawa.

Nawet jeśli pies jest zdrowy, jego niechęć do jedzenia może wynikać z niewłaściwych nawyków żywieniowych.

* Nigdy nie zmuszaj psa do jedzenia, gdy źle się czuje. To tylko pogorszy jego samopoczucie.
* Pamiętaj, że małe psy mają małe żołądki! Nadmiar przekąsek i smakołyków może zniechęcać do jedzenia głównych posiłków.
* Stałe pory posiłków i odpowiednia ilość jedzenia to klucz do prawidłowego apetytu.

Wprowadź stały rytm karmienia. Dwa posiłki dziennie o określonych porach, np. po spacerach, to sprawdzony schemat. Pamiętaj o spokojnym otoczeniu podczas jedzenia – bez rozpraszaczy i innych zwierząt.

Dodatkowe wskazówki:
* Spróbuj różnych rodzajów karmy, aby znaleźć tę, która najbardziej odpowiada psu. Możesz też dodawać do jedzenia naturalne smakołyki, np. gotowane mięso.
* Regularne spacery i zabawy pobudzają apetyt.
* Jeśli problem z apetytem utrzymuje się, skonsultuj się z behawiorystą zwierzęcym. Pomoże on zidentyfikować behawioralne przyczyny problemu i zaleci odpowiednią terapię.

Obserwuj swojego pupila, dbaj o jego zdrowie i prawidłowe nawyki żywieniowe, a w razie wątpliwości skonsultuj się z weterynarzem lub behawiorystą.

Artykuł ten nie zastępuje konsultacji weterynaryjnej. Jeśli Twój pies ma problemy z apetytem, koniecznie skontaktuj się z lekarzem weterynarii.

Źródło:
https://www.pieszcharakterem.pl/artykul/moj-pies-nie-chce-jesc-jak-sobie-z-tym-radzic-opis-przypadku8

22/02/2024

Trening Medyczny to klucz do budowania zaufania i współpracy z psem, bez stosowania przymusu! Dowiedz się, jak wprowadzać zwierzaka w świat procedur leczniczych, respektując jego wolną wolę.


Trening medyczny
W treningu tym kluczową rolę odgrywają szacunek dla wolnej woli psa i budowanie zaufania. Psy także odczuwają stres związany z zabiegami pielęgnacyjnymi. Jak zatem unikać konieczności używania siły i przemocy? Oto kilka wskazówek opartych na treningu medycznym.

Posiadając fizyczną przewagę nad zwierzętami, często zaniedbujemy czytanie sygnałów stresu lub niechęci naszego pupila podczas zabiegów pielęgnacyjnych i wykonujemy je na siłę. Jeżeli zależy nam na tym, aby nasz pies nigdy nie czuł się zdradzony, warto zaznajomić się z treningiem medycznym. To podejście opiera się na uzyskaniu wyraźnej zgody psa na procedury lecznicze, różniące się od tradycyjnego przyzwyczajania zwierzęcia do dotyku. Zasady tego treningu zostały stworzone z myślą o zwierzętach w ogrodach zoologicznych, gdzie stosowanie siły podczas badań czy zabiegów jest wykluczone.

Jedną z metod, która pozwala nam zadbać o komfort psa jest odwrażliwianie, czyli stopniowe przyzwyczajanie zwierzęcia do konkretnych działań. Działanie może sprawić, że stresujące sytuacje staną się mniej problematyczne.

W przypadku decyzji o przeprowadzeniu treningu medycznego z własnym psem należy pamiętać o kluczowej zasadzie: pies ma prawo odmówić współpracy, a my powinniśmy uszanować tę decyzję. Rozpoczęcie treningu to praca nad sobą, akceptacja faktu, że pies ma własną wolę, którą musimy uszanować.

Trening medyczny wymaga nauczenia psa wyrażania i cofania zgody na nasze działania. Wykorzystanie różnych zachowań, takich jak dotyk nosa do naszej dłoni lub umieszczenie mordki na naszej dłoni, pomaga zwierzęciu utrzymać nieruchomą pozycję, ułatwiając wykonanie różnych procedur pielęgnacyjnych. Po nauczeniu psa podstawowych zachowań (pamiętajmy o pysznych nagrodach), przechodzimy do nagradzania go za utrzymanie pozycji przez coraz dłuższy czas. Stopniowo wprowadzamy procedury pielęgnacyjne, nagradzając psa za współpracę. Jeśli zwierzak reaguje negatywnie, przerywamy trening, szanując jego granice. Trening medyczny pozwala stworzyć system znaków, które pomagają zrozumieć nastawienie psa.

Podsumowując, respektujmy wolę psów, korzystając z treningu medycznego, aby budować zdrowe relacje oparte na zaufaniu i współpracy, zamiast sięgać po przymusowe metody.

Źródło:
https://www.pieszcharakterem.pl/artykul/pelna-zgoda-moj-czlowieku

20/02/2024

Sprawdź, jak rozpoznać objawy ukrytego cierpienia u swojego pupila.

Człowiek, gdy coś go boli, zazwyczaj wyraża to słowami. Jak dowiedzieć się, czy coś boli naszego psa? Jak odczytać symptomy bólu u czworonoga, aby szybko i skutecznie mu pomóc?
Każdy z nas zna smak bólu, towarzyszył nam przecież niejednokrotnie. Doświadczanie bólu to cecha, którą dzielimy z innymi ssakami, w tym także z naszymi czworonożnymi przyjaciółmi. Niestety, psy nie mają zdolności wyrażania tego uczucia słowami, są całkowicie zależne od nas, ich opiekunów. Dlatego istotne jest, abyśmy umieli rozpoznawać symptomy bólu u psa, abyśmy mogli bezzwłocznie podjąć odpowiednie kroki.

Czy ból u psa jest równie potrzebny jak u nas? Bez wątpienia, jest to jedna z biologicznych funkcji ochronnych organizmu. Ból pełni rolę wewnętrznego systemu wczesnego ostrzegania, umożliwiając organizmowi dostosowanie się do zagrożeń i regenerację.

Każdy opiekun psa musi zdawać sobie sprawę z tego, że to on jest w stanie dostrzec nawet najmniejsze, niepokojące objawy u swojego pupila. Zna swojego zwierzaka najlepiej, spędza z nim najwięcej czasu, co umożliwia mu stałą obserwację. Jest to szczególnie ważne w przypadku chorób, ponieważ podczas wizyty u weterynarza pies nie jest w stanie opowiedzieć o objawach, które sprawiają mu cierpienie.

Rozpoznanie bólu u psa to zadanie wymagające uwagi i wrażliwości na zmiany w zachowaniu zwierzaka. Ogólne objawy bólu, takie jak niepokój, drżenie mięśni, przyspieszony oddech czy niemrawe machanie ogonem, mogą być jedynie wierzchołkiem góry lodowej. Unikanie kontaktu, brak apetytu, agresja wobec opiekuna czy nietypowe zachowania mogą także wskazywać na cierpienie psa.

Ból u psa może wynikać z różnych przyczyn, nie zawsze związanych z urazem czy wypadkiem. Często towarzyszy procesom zapalnym, będącym wynikiem różnych schorzeń.

Pamiętajmy, że każdy pies jest inny, a objawy bólu mogą się różnić w zależności od rasy, wieku czy temperamentu zwierzaka. Kluczowe jest zatem, aby być czujnym i reagować na wszelkie zmiany w zachowaniu pupila.

Rozpoznawanie bólu u psa to nie tylko zrozumienie fizycznych objawów, ale także empatia i zrozumienie sygnałów, które zwierzę nam przekazuje. Dbać o dobre samopoczucie psa to nie tylko nasz obowiązek jako opiekunów, ale również budowanie silnej więzi opartej na wzajemnym zaufaniu i zrozumieniu. Pies, choć milczy, również potrafi powiedzieć, że coś go boli. Wystarczy, że potrafimy to dostrzec.

Źródło: https://www.pieszcharakterem.pl/artykul/jak-rozpoznac-ze-cos-psa-boli

19/02/2024

Proces nauki trwa przez całe życie psa, a kwestia nauki dorosłego, adoptowanego psa jest trudniejsze niż w przypadku szczeniąt. Jednak przekonanie, iż dorosłego psa nie da się niczego nauczyć, jest błędne

Proces nauki trwa przez całe życie psa, a kwestia nauki dorosłego, adoptowanego psa jest trudniejsze niż w przypadku szczeniąt. Jednak przekonanie, iż dorosłego psa nie da się niczego nauczyć, jest błędne.

Kilka kluczowych kroków, aby skutecznie poprowadzić adoptowanego psa przez proces uczenia:

* Zebranie informacji przed adopcją, szczególnie o zdrowiu, problemach behawioralnych i nawykach psa.
* Zapoznanie psa z nowym środowiskiem, z uwzględnieniem jego reakcji i sygnałów mowy ciała.
* Zaspokojenie podstawowych potrzeb behawioralnych, takich jak sen, wypoczynek, jedzenie, picie i poczucie bezpieczeństwa.
* Zbudowanie zaufania od pierwszych chwil spędzanych razem.
* Znalezienie idealnego rytmu w codziennym życiu psa.
* Zrozumienie mowy ciała psa jako kluczowego elementu w nauce i zmianie zachowań.

Jako opiekunowie psów, powinniśmy unikać pewnych zachowań i sytuacji, które mogą negatywnie wpłynąć na proces nauki zarówno szczeniąt, jak i dorosłych psów. Oto kilka z nich:

* Hałas i nadmierna ekscytacja – nowy opiekun może być stresującym doświadczeniem dla psa, dlatego ważne jest, abyśmy byli cierpliwi i pozwolili mu na dostosowanie się do nowych warunków w swoim tempie.
* Rozpoczęcie szkoleni w ciągu kilku dni od przybycia psa do domu – pies potrzebuje czasu, aby zaadaptować się do nowego środowiska i związać się z nowymi opiekunami. W tym czasie powinniśmy skupić się na nauce psa, jak funkcjonuje jego nowe otoczenie, a nie na szkoleniu.
* Gwałtowna zmiana karmy natychmiast po przybyciu psa do domu – zmiana diety może prowadzić do problemów trawiennych u psa. Dlatego powinniśmy stopniowo wprowadzać nową karmę, mieszając ją z dotychczasową, aby uniknąć problemów trawiennych.
* Długie i dalekie spacery w nowym miejscu – pies potrzebuje czasu, aby zaadaptować się do nowych warunków i związać się z nowymi opiekunami. Dlatego powinniśmy zacząć od krótszych spacerów w okolicy, którą pies już zna, a następnie stopniowo zwiększać czas i dystans.
* Awersyjne metody szkolenia – metody szkoleniowe oparte na karze i przemocy mogą prowadzić do problemów behawioralnych u psa. Dlatego powinniśmy stosować metody pozytywne, oparte na nagrodach i pochwałach.
* Przeczekiwanie problemów – problemy behawioralne u psa nie znikają same z siebie. Im dłużej czekamy, tym trudniej będzie je rozwiązać. Dlatego powinniśmy działać szybko i skonsultować się z lekarzem weterynarii lub zoopsychologiem, jeśli zauważymy jakiekolwiek problemy.
* Rozwiązywanie problemów na własną rękę, bez konsultacji z lekarzem weterynarii i zoopsychologiem – problemy behawioralne u psa mogą mieć różne przyczyny i wymagać różnych podejść. Dlatego powinniśmy uzyskać profesjonalną pomoc w rozwiązaniu problemów.
Źródło:

https://www.pieszcharakterem.pl/artykul/na-nauke-zawsze-jest-czas

11/02/2024

Regularne spacery z psem ze schroniska to korzyść dla wszystkich. Daj psu szansę na chwilę radości i ruchu, a sam poczujesz satysfakcję z pomagania zwierzętom https://youtu.be/phczGqcuW6U?si=4CO-3iyVc3N3Kh4N

W dzisiejszym odcinku zapraszamy Was na spacer z psami z Wałbrzyskiego Schroniska dla Bezdomnych Zwierząt. Razem z nowymi wolontariuszami poznacie schronisko...

28/01/2024

Ładna pogoda to idziemy na