Psia Logika

03/01/2025

Bronienie zasobów ma do siebie to, że bardzo mocno burzy relację między psami w jednym gospodarstwie domowym bądź na linii opiekun-pies. Kiedy nasz ukochany podopieczny zaczyna na nas warczeć albo co gorsza nagle ugryzie... doświadczamy bardzo przykrej sytuacji, bezsilności i często też złości.

🐶CO TO JEST I SKĄD SIĘ BIERZE?

Obroną zasobów określa się sytuację, kiedy pies chcąc chronić coś co jest dla niego wartościowe, używa zachowań agresywnych.
Mowa o sytuacji, w której pies ma już dostęp do danego zasobu, a zachowanie agresywne służy do tego, by inny pies i/lub człowiek mu tego nie zabrali.

To znaczy, że już samo pojawienie się na horyzoncie kogoś, kto potencjalnie mógłby odebrać dany zasób, uaktywnia zachowanie agresywne.

Z założenia na widok takiej demonstracji drugi pies/człowiek wycofuje się, a samo zachowanie w ten sposób się utrwala. Buduje się schemat postępowania psa.

🐶CZEGO MOŻE BRONIĆ PIES?

Najczęściej jest to jedzenie, skradziony przedmiot, dana przestrzeń bądź konkretny człowiek, natomiast zasobem może być tak naprawdę WSZYSTKO co ma w danym momencie jakąś wartość dla psa - nawet ławka w parku, przy której zatrzymaliśmy się na dłużej, kawałek cienia w słoneczny dzień czy znaleziony na spacerze randomowy kij/kamyk/cokolwiek.

Najlepiej jeśli będziecie dokładnie obserwować swojego psa i prowadzić dziennik: kiedy, gdzie i w jakim kontekście wystąpiło dane zachowanie, co się wydarzyło przed i po wystąpieniu aktu agresji u pupila oraz co w danej sytuacji było zasobem. Takie notatki bardzo ułatwią ułożenie planu treningowego dla danego psa i pomogą wam go lepiej poznać i zrozumieć, wiedzieć kiedy i czego możecie się po nim spodziewać, co znowu jest bardzo ważne w codziennym życiu z psem broniącym zasobów.

🐶ZACHOWANIE PSA

Bronienie zasobów bardzo łatwo rozpoznać, a reakcje emocjonalne psa są silne i nieadekwatne do sytuacji.

Na nasz widok pies może: zesztywnieć, położyć głowę nisko nad bronionym przedmiotem, warczeć, pokazywać zęby, często również intensywnie wpatrywać się w swojego ‘wroga’ ściągając przy tym zwykle uszy mocno do tyłu. Jeżeli przejdziemy znienacka obok psa, który akurat ma np. gryzak, może do nas wystrzelić bez ostrzeżenia i złapać 'intruza' za rękę czy nogę.

W skrajnych przypadkach pies nie ostrzega już o swoich zamiarach i po prostu gryzie. Zwykle zaczyna się od mocnego uderzenia zębami do siniaka/krwiaka, a z czasem jak problem eskaluje, siła ugryzienia się nasila.

🐶CO ROBIĆ, A CZEGO NIE?

Zaznaczam, że poniższe rady są uniwersalne, a tempo i metody treningu powinny zawsze być dobierane stricte pod psa, natomiast mogą one pomóc załagodzić konflikt zanim zaczniemy pracę ze specjalistą i przetrwać na codzień.

- Nigdy nie próbujemy zabierać psu zasobu na siłę, to może bardzo nasilić agresywne reakcje psa, a konflikt z miejsca eskaluje i problem stanie się jeszcze trudniejszy do przepracowania, a sam proces terapeutyczny dłuższy.
- Do czasu rozwiązania konfliktu, kiedy pies zaczyna warczeć czy pokazywać zęby itp. najlepiej jeśli odpuścimy i się wycofamy - więcej poniżej w podpunkcie: ‘Nie ignoruj gróźb psa!’.
- W zależności od tego, czego pies zaczął nagle bronić, zawsze warto w pierwszej kolejności wykluczyć problemy zdrowotne: jeżeli chodzi o jedzenie - zróbcie badanie na niedobory i przeanalizujcie skład karmy, wykluczcie uczulenia i problemy trawienne; jeżeli to np. wygodne miejsce na kanapie i pies nie pozwala się dotykać - być może coś go boli i szuka miękkiego posłania, a dotyk sprawia mu dyskomfort?
- Zastanów się czy potrzeby psa są zaspokojone: czy ma chociaż jeden dłuższy spacer dziennie, dobrze zbilansowany pokarm, swoje miejsce do odpoczynku, w którym nie przeszkadzają mu inne zwierzęta, my sami bądź dzieci, legowisko i miski nie znajdują się w miejscu przechodnim, a pies ma możliwość zjeść posiłek w ciszy i spokoju?
- Warto nauczyć psa komendy ZOSTAW (czyli odpuszczania ZANIM weźmie coś do pyska) oraz komendy PUŚĆ (czyli oddawania tego, co już trzyma).
- Sama terapia opiera się w gruncie rzeczy na tym, aby nauczyć pupila, że nasza bądź innego zwierzęcia obecność w pobliżu psa i jego zasobu nie stanowią zagrożenia. W pierwszych etapach, szczególnie gdy pies już potrafi wystrzelić i ugryźć ‘intruza’ zaleca się ćwiczenie z psem na smyczy i/lub w kagańcu. Szukamy takiej odległości z jakiej pies jeszcze nie broni zasobu i np. podchodzimy do pacjenta na 5m, rzucamy smaka i odchodzimy. Bardzo, bardzo powoli zmniejszamy te odległość w taki sposób, aby psia mowa ciała się nie zmieniała z neutralnej na broniącą (opisane powyżej).
- Jeżeli na jakimkolwiek etapie ćwiczeń pies znowu zacznie warczeć czy wysyłać inne sygnały ostrzegawcze, natychmiast się wycofaj i wróć do ćwiczenia na większej, akceptowalnej przez psa odległości. Następnie zwalniamy tempo ćwiczenia i dochodzimy do celu mniejszymi kroczkami (np. skracając dystans o 10cm a nie o pół metra).
- Zbliżając się do psa staramy się na niego nie gapić, nie wyciągamy w jego stronę ręki, nie zbliżamy się szybkim krokiem i nie pochylamy nad nim, może się wtedy poczuć osaczony i zaatakować.
- Ćwiczenia zaczynamy z miejscem/przedmiotem/jedzeniem neutralnym bądź o niskiej wartości, np. jeżeli problemem jest łóżko, zacznijcie od wersalki, która nie wzbudza u psa tyle emocji. Jeżeli chodzi o gryzak - niech to będzie na start drewno kawowca czy marchewka, a nie od razu ulubione ucho czy skóra.
- Dopóki nie rozwiążemy konfliktu, stosujemy strategie zamienne takie jak: zawołanie psa do siebie, aby opuścił miejsce, którego broni; podawanie psu posiłku w osobnym pomieszczeniu, w którym zostaje zamknięty sam na czas jedzenia; unikanie konfliktowych sytuacji poza zorganizowanymi sesjami treningowymi, jeśli tylko jest taka możliwość.
- Jeżeli problem dotyczy zwierząt z jednego gospodarstwa domowego bądź psa - rezydenta i zwierzęcia - gościa, to dopóki trwa konflikt i przebywają one na jednym terytorium, należy schować wszelkie konfliktogenne przedmioty takie jak zabawki, gryzaki, miski z jedzeniem, zastawić dostęp do łóżka czy wersalki bądź przestrzeń pod stołem itp.
- Jeżeli nie jesteśmy wstanie upilnować psów przed konfliktem, sprawdzi się w mieszkaniu bramka, której używamy w momencie, gdy nie jesteśmy w stanie monitorować sytuacji.

🐶NIE IGNORUJ GRÓŹB PSA

- Nigdy nie ignorujemy takich sygnałów jak: warczenie, sztywnienie, błyskanie białkiem oka, chowanie zdobyczy pod pyskiem, pokazywanie zębów, marszczenie nosa czy szczekanie. Należy się wtedy wycofać i np zawołać psa do siebie z innego pomieszczenia.
- Jeżeli regularnie będziemy ignorować wysyłane przez psa sygnały i np. na siłę zabierać mu dany przedmiot, aby mu pokazać, że się go np. nie boimy, możemy sprawić, że pies nauczy się jedynie tego, że sygnały ostrzegawcze nie działają i jedynym rozwiązaniem jest po prostu od razu gryźć.
- Gdy pies przestanie nas ostrzegać o swoich zamiarach, mamy do czynienia ze zwierzęciem nieprzewidywalnym i groźnym, z którym na dodatek dużo trudniej będzie pracować behawioralnie.

~

To zaburzenie bardzo szybko eskaluje, a reakcje psa są bardzo intensywne, dlatego im szybciej zacznie się pracę z pupilem, tym łatwiej będzie to odkręcić.

Dlatego właśnie najlepiej jest zareagować jak tylko pies po raz pierwszy zawarczy czy w inny sposób zacznie grozić nam czy innym zwierzętom. Bronienie zasobów niemal nigdy nie znika samo.

Wszystkiego Psiego! Alicja ❤

31/12/2024

Mój artykuł dla Magazynu PUPIL można już przeczytać online! Zapraszam do lektury! ☺️

Zima to trudny czas dla psa. Sprawdź, jak dbać o jego zdrowie, sierść i łapy, by czuł się bezpiecznie w zimowe dni.

30/12/2024

Ten post jest podziękowaniem dla wszystkich, którzy pojawili się na mojej drodze w 2024 roku! ❤️

Kochani, wypatrujcie swoich psiaków na zdjęciach, a tymczasem poniżej małe podsumowanie roku:

1. Miałam przyjemność pracować z około 300 psami!

2. Promowałam WYCZESANĄ AKCJĘ wraz z (dziękuję za zaproszenie!❤️)

3. Miałam przyjemność napisać artykuł do grudniowego wydania Magazynu Pupil o bezpieczeństwie i higienie psa zimą, artykuł można przeczytać również na ich stronie internetowej! ☺️


4. Poszerzyłam moją wiedzę zawodową w zakresie psiego fitnessu oraz integracji sensorycznej psów.

5. Lila zaliczyła pierwsze grzybobranie i pomagała szukać prawdziwków przy użyciu swojego nosa. ;)

6. Odbyliśmy kolejną wspólną wycieczkę na Ślężę!

7. Udało nam się wspólnymi siłami uzbierać jeszcze parę paczek na wrocławskie schronisko. ❤️
..

Żeby nie było, są rzeczy, które w tym roku nie wyszły bądź zostały odpuszczone, dlatego w kolejnym roku będę chciała się skupić na:

1. Powrocie do zawodów z Rally-o z moimi psami, w 2024 roku totalnie zabrakło na to przestrzeni; uznałam, że moje psy potrzebowały innych rzeczy bardziej i na to poświęciliśmy energię.

2. Regularne prowadzenie social mediów - miałam bardzo dużo pracy i aktywnie brałam udział w nowych kursach, na czym ucierpiała ilość moich wpisów, ale nie czuje się dobrze z tym jak to wygląda i planuje zmiany na lepsze w tym obszarze.

3. Jestem już zapisana i czekam na otwarcie w 2025 roku podyplomówki, której program w ogromnym stopniu poszerzy moje holistyczne spojrzenie na psa, ale tym razem od strony medycznej! Więcej info jak kierunek oficjalnie ruszy, nie mogę się doczekać!

Wszystkiego Psiego! Alicja ❤️

25/08/2024

ODWRAŻLIWIANIE NA KONKRETNE DŹWIĘKI



Wysoka wrażliwość i lęk przed dźwiękami towarzyszy wielu psom i ich opiekunom.

Mnóstwo psów bardzo się pobudza, kiedy ktoś puka do drzwi i nie działają wtedy żadne komendy.

Bardzo dużo naszych podopiecznych źle bądź wręcz tragicznie radzi sobie z burzą czy Sylwestrem.

W obu tych przypadkach powinien pomóc ten trening.

Krok 1: Przygotuj miejsce, które Twój pies będzie kojarzył z miłymi doznaniami
Przygotuj miejsce, które dla psa będzie równoznaczne z poczuciem bezpieczeństwa. Może to być po prostu ręcznik, koc czy posłanie, które pies kojarzy jedynie pozytywnie z przewidywalnymi czynnościami, takimi jak głaskanie lub spokojne sesje ćwiczeń z posłuszeństwa, jedzenie czy odpoczynek. Takie „miejsce bezpieczeństwa” należy przygotować jeszcze przed rozpoczęciem ćwiczeń, dlatego nie wybieramy miejsca zupełnie nowego, ale takie, które pies już zna i lubi.

Krok 2: Na bardzo niskim poziomie odtwórz/zaprezentuj psu dźwięk
Aby stworzyć jak najbardziej naturalne warunki, zastosuj odtwarzacz z rozstawionymi i wysoko ustawionymi głośnikami albo poproś drugą osobę o pomoc - np. ciche stukanie do drzwi, stukanie w garnek itp. Odtwórz dźwięk na najniższym z możliwych stopniu głośności, który spowoduje brak nasilonej reakcji (czyli nie obserwujemy oznak stresu takich jak oblizywanie nosa, drżenie ciała, dyszenie, zerwanie się z posłania itp.) - delikatne objawy stresu czy pobudzenia są w porządku, ale powinny minąć po maksymalnie 20-30 sekundach, inaczej (jeśli dany stan się utrzymuje albo nasila) oznacza to, że dźwięk jest za głośny i należy zmniejszyć jeszcze stopień trudności. Jednocześnie dźwięk powinien wywołać krótkotrwałą reakcję związaną z rozpoznaniem dźwięku (pies odwraca się w kierunku źródła dźwięku). Nagradzaj spokojną i opanowaną postawę zwierzęcia.

Krok 3: Kojarzymy dźwięk o niskim stopniu głośności z czymś pozytywnym
W czasie odtwarzania dźwięku rozpocznij podawanie psu lubianych przez niego przysmaków. Jeżeli nagranie dotyczy odgłosów deszczu lub wiatru, podawaj je przez cały czas. Jeżeli dźwięki naśladują fajerwerki, pukanie do drzwi lub burzę, wskazane może być odczekanie z podaniem nagrody do momentu, aż rozbrzmi głośny wybuch lub uderzenie. Jeżeli Twój pies preferuje zabawę ponad smakołyki - możesz użyć jego ulubionej zabawki jako nagrody: analogicznie do powyższego zaczynamy zabawę w taki sposób jaki pies lubi najbardziej, gdy rozbrzmiewa straszny dla psa dźwięk (np. rzucanie piłki lub przeciąganie liny, jeżeli taka forma aktywności motywuje psa). Jeżeli pies lubi pracować, podczas odtwarzania nagrania można kazać mu wykonywać zadania i dawać komendy typu „siad” lub „waruj”. Metody nagradzania można ze sobą mieszać.

Krok 4: Wzmacniaj odporność na bodziec i odpowiedź swojego zwierzęcia
Gdy pies przestaje okazywać jakiekolwiek objawy zdenerwowania lub strachu podczas odtwarzania dźwięku o niskim stopniu głośności i angażuje się w inną aktywność (jedzenie, wykonywanie poleceń), a jego postawa potwierdza, że nie jest zaniepokojony, pobudzony lub wystraszony, zwiększ trudność. Daj psu 10–30 sekund na przyzwyczajenie się do zwiększonego natężenia dźwięku, zanim zaczniesz próbować zwracać jego uwagę na przysmaki czy angażować go w spokojne wykonywanie poleceń bądź zabawę. Jeżeli pies zachowuje się poprawnie, możesz spróbować zacząć się z nim bawić.

+ ćwiczenia sensoryczne: wyciąganie smaczków z szeleszczącego materiału w pudełku, ostukiwanie kartonu, gdy pies wyjada smakołyki, chodzenie po różnych powierzchniach itp.

Oczywiście każdy pies jest inny i tempo treningu oraz sposób przeprowadzenia go należy dostosować indywidualnie do psa - np. jeżeli pies nie reaguje na dźwięk puszczony z nagrania, trzeba postarać się o realistyczne odtworzenie sytuacji, np. poprzez odpalanie prawdziwych fajerwerek, ale 200m od psa tak aby sobie z tym poradził.

W przypadku Sylwestra trening należy zacząć MINIMUM na miesiąc przed.

Jeżeli chodzi o pukanie do drzwi, to zapewne pierwsze kilka razy psiak się bardzo nakręci, ale jeśli po kilku próbach zobaczy, że jednak nikt nie wchodzi do mieszkania, emocje nieco opadną i trening zacznie wychodzić. :)

Wszystkiego Psiego! Alicja❤️

behawiorysta psów | trening z psem | szkoła dla psów | lęk przed burzą | lęk przed sylwestrem

25/08/2024

DLACZEGO UNIKAMY MONOTONNEGO RZUCANIA PSU PIŁKI?



Od lat psy kojarzone są z piłką, nic więc dziwnego, że naturalnym wydaje nam się zabawa w aportowanie.

O ile nie ma nic złego w rzuceniu psu zabawki 2-4 razy, o tyle organizowanie długich sesji aportowania może mieć szkodliwy wpływ na zdrowie fizyczne oraz psychiczne psa.

Uciekający przedmiot wywołuje w psie naturalną potrzebę gonienia i wynika to z jego instynktów łowieckich niezależnie od rasy czy typu psa.

UZALEŻNIENIE I FIKSACJA

Kiedy pies rzuca się w pogoń za piłką ma wyrzut adrenaliny, która dodaje mu siły i znieczula na ból, a kiedy ją złapie (co w naturze oznacza, że będzie miał co jeść i przeżyje) jego mózg zalewa dopamina, która wprawia w euforię i niesie ze sobą bardzo przyjemne wyrażenia...
..na tej samej zasadzie jak zapalenie przez nas papierosa!

1. Fiksacja na piłce powoduje:
- że pies nie zaspokaja ważnych spacerowych potrzeb jak węszenie czy nawet toaleta
- nieustanne, wysokie pobudzenie, brak umiejętności wyciszenia się, szybkie wchodzenie na wysokie emocje
- stan nieustającego stresu: zahamowanie zdolności uczenia się, gorsza jakość snu, frustracja, drażliwość, większa reaktywność

2. Nasilamy u psa odruch pogoni za obiektami w ruchu takimi jak np. rowery.

3. Problemy z układem ruchu: pies zrywa się nagle do sprintu, wykonuje dynamiczne skręty i wyskoki, co może przyczynić się np. do zerwania więzadła krzyżowego w kolanie - bardzo bolesny uraz wymagający operacji chirurgicznej.

Jeżeli twój pies jest uzależniony od piłki (na jej widok wariuje, odcina mu głowę i nic poza nią nie widzi, a mimo narastającego zmęczenia jest w stanie oddawać się pogoni bez końca...) jak najszybciej zrób mu detoks.

Zamiast aportu wybierz zabawy oparte na zamknięciu łańcucha łowieckiego i wyciszeniu psa, np. 1-2 sztuczki, chwila szarpania się i rozsypanie smaków w trawie do wywęszenia (mamy tu więc rozszarpanie i zjadanie). Po 3-4 takich seriach pies będzie pozytywnie zmęczony. :)

Wszystkiego Psiego! Alicja ❤️

Uzależnienie od piłki | behawiorysta psów we Wrocławiu | zdrowie psa | dobrostan psa

27/05/2024

Dzisiaj chciała bym pochwalić się Wam moim udziałem w Wyczesanej Akcji, w ramach której zbierana jest sierść psów czy kotów, aby stworzyć specjalne maty oczyszczające Bałtyk. ☺️

Możliwość wsparcia takiej inicjatywy to czysta przyjemność, dziękuję Uniwersytet WSB Merito Wrocław - wcześniej Wyższa Szkoła Bankowa za zaproszenie. ❤️

29/02/2024

Nie dość, że proces ich produkcji jest obrzydliwy, to na dodatek, jak się okazuje, mogą nieść ze sobą śmiertelne zagrożenie.

Kiedy tylko podczas konsultacji zauważę/dowiem się, że psiak je takie kości, zawsze przestrzegam, żeby wymienić je na zdrowe, naturalne gryzaki.

Co więc warto kupować psu?
(gryzak należy dobrać do wielkości i możliwości psa - warto też na początku kupować różne rzeczy w małej ilości i przetestować co nasz psiak lubi najbardziej)

- uszy: w wersji hipoalergicznej i niskotłuszczowej - królicze, w wersji trudniejszej do zgryzienia i bardziej tłustej - świńskie
- naturalna, suszona skóra (będzie miała wtedy brązowawy kolor, nie biały): końska, z jelenia, wołowa... :)
- ścięgna
- żwacze wołowe
- kopyta
- rogi (tutaj dla starszych psów, dla szczeniąt za twarde)
- drewno kawowca/oliwne lub korzeń wrzośca
- ser himalajski
- inne naturalne gryzaki

Unikamy:
- kości (powodują zatwardzenia)
- wszelkich dziwnych wymysłów typu kości faszerowane jakąś dziwną pastą
- szeroko pojętych przekąsek a la denta stixy (w przerażającej ilości mają w składzie głównie zboża)
- smaczków, których skład nie został dokładnie opisany i które zawierają zboża, na których jest napisane 'mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego', a mięso nie jest pierwsze w składzie
- odpadów kuchennych i jedzenia dla ludzi (nadmiar soli może wyrządzić wiele szkód w psim organizmie, ale naturalne rzeczy bez przypraw typu kawałek warzywa czy owocu, kawałek mięska bez przypraw itp. oczywiście można bezpiecznie dawać a nawet specjalnie dla psiaka ugotować/pokroić)
- z osobistej historii: unikam podgardla wołowego, mój Amik połknął cały półokrągły kawałek i stanął mu w gardle - gdyby mój mąż od razu nie włożył mu ręki do gardła, aby to wyjąć, to pies by się udusił - NIE ZOSTAWIAMY PSA SAMEGO Z GRYZAKIEM
- ostatnio kupiłam też swoim nogę sarny i nie przemyślałam tego, że jednak znajduje się tam kość - pokruszyła się na ostre kawałki i od razu im to zabrałam, jednak okazało się, że nie byl to bezpieczny gryzak

Jeżeli macie jakiekolwiek wątpliwości, linkujcie pod postem, to postaram się doradzić. :D

Wszystkiego psiego! Alicja ❤

22/02/2024

NIECH JUŻ BĘDZIE KONIEC, CZYLI JAK PRZETRWAĆ NASTOLETNI BUNT?

Wychowując psią nastolatkę i pisząc właśnie e-booka o wychowaniu psiaka od szczeniaka do dorosłości, temat psiego dojrzewania jest mi obecnie bardzo bliski.

Okres psiego buntu daje niejednemu właścicielowi w kość i to właśnie wtedy sporo osób zgłasza się do mnie po poradę.

Pamiętajcie, że nie jesteście z tym sami i inni właściciele psów przechodzą obecnie to samo! Okażcie zarówno sobie jak i swoim psom wiele wyrozumiałości w tym trudnym okresie.

W jednym tylko poście nie sposób ująć wszystkiego, co chciała bym Wam przekazać, ale upchnęłam ile tylko się dało i postarałam się uwypuklić najważniejsze kwestie! ❤️

SKĄD WIEMY, ŻE TO JUŻ?

Około czwartego/piątego miesiąca życia można zaobserwować u naszego malucha pierwsze zmiany w zachowaniu i objawy dojrzewania płciowego - mamy do czynienia z psim nastolatkiem. Zachowania, które się wtedy pojawiają to skłonność do ucieczek, wybiórcze reagowanie na komendy, które dobrze znają, większa niezależność, testowanie granic, a czasem i napady frustracji czy nadmierna impulsywność (burza hormonalna robi swoje i pies gorzej radzi sobie ze swoimi emocjami). Bywa też, że rzeczy, które do tej pory nie budziły większych emocji u naszego psa, nagle będą powodowały niepokój czy nawet lęk.

NIE KASTRUJ/STERYLIZUJ PSA

Zacznę od tego kontrowersyjnego tematu, ponieważ nadal zdarza mi się słyszeć, że weterynarz zaleca kastrację psa do roku czasu czy suczki jeszcze przed pierwszą cieczką. TACY LEKARZE NIE SĄ NA BIEŻĄCO Z DONIESIENIAMI NAUKI NA TEN TEMAT.

Cytując Dr M. Monika Baś, Anna Cywińska w artykule ‘‘Wczesna kastracja i sterylizacja psów i kotów’ w ‘Życie Weterynaryjne 2006’: Do najpowszechniej wymienianych możliwych negatywnych konsekwencji wczesnej gonadektomii u szczeniąt i kociąt należą: zaburzenia wzrostu, otyłość, zapalenie zewnętrznych narządów płciowych, zapalenie pochwy, nietrzymanie moczu u samic, niedrożność cewki moczowej u kocurów, zaburzenia rozwojowe jamy napletkowej u kocurów, obniżenie odporności, zaburzenia endokrynologiczne oraz niekorzystne, z punktu widzenia właścicieli, zmiany behawioralne (1). Istotnym problemem związanym z omawianym zagadnieniem jest także znieczulenie szczeniąt i kociąt do zabiegów (3).’’

Wyjątek stanowią oczywiście sytuacje, kiedy są do tego jasne wskazania zdrowotne. Dorosły, stabilnie emocjonalny pies ma 2-3 lata i wtedy dopiero powinno się myśleć o takim zabiegu. Jeżeli umowy adopcyjne wymagają od nas przedwczesnej kastracji, należy się podeprzeć zaświadczeniem od lekarza weterynarii.

NA CZYM SIĘ SKUPIĆ?

Po pierwsze: pamiętaj, że większość psich opiekunów przechodzi bądź przechodziło to samo ze swoim psem i doskonale rozumie co teraz czujesz (a czasami jest to po prostu bezsilność, złość, frustracja i zmęczenie powtarzaniem się po sto razy). Niemniej jednak to właśnie cierpliwość i konsekwencja w niezliczonych pokładach będzie w najbliższych miesiącach Waszym największym sprzymierzeńcem.

Poprzez cierpliwość rozumiemy powtarzanie psu sto razy, że czegoś mu nie wolno i pokazywanie co wolno w zamian. Natomiast konsekwencja oznacza ustalenie stałych i niezmiennych zasad panujących w waszej grupie rodzinnej i bezwzględne ich egzekwowanie - tutaj to my jako dobry przewodnik dajemy psu należyty przykład.

ZASADY DOMOWE

Jeżeli jeszcze tego nie zrobiłeś, warto sporządzić na kartce listę zasad obowiązującą w Waszym domu. Powinna ona uwzględniać
- co psu wolno, a czego nie (np. nie wolno gryźć mebli, ale możesz do woli używać jakiegoś gryzaka dostępnego na stałe, takiego jak drewno kawowca czy kopyto wołowe)
- jakich słów i gestów używamy dla konkretnych komend - takie same dla wszystkich domowników)
- jak reagujemy, kiedy pies zachowuje się dobrze
- jakie są konsekwencje złamania zasad domowych (oczywiście bez przemocy, a np. wyprowadzenie psa na 10-15s z pokoju lub wyjście i zamknięcie za sobą drzwi, powtarzamy do skutku, czasami sprawdza się też ignorowanie psa)

Taką listę wieszamy w widocznym miejscu, np. na lodówce

WTÓRNA SOCJALIZACJA

Wiele się mówi i pisze o tym, że okno socjalizacyjne trwa do 12 tygodnia życia i pies musi w tym czasie poznać cały świat! Ale co potem? W okresie dojrzewania mamy do czynienia z czymś, co nazywamy wtórną socjalizacją. W tym czasie pies może już reagować strachem na różne dziwne rzeczy jak np. kamienny posąg czy reklamówka na wietrze - należy wtedy absolutnie nie zmuszać psa do interakcji a samemu podejść, wesoło poklepać obiekt strachu i powiedzieć coś wesołym tonem. Z drugiej strony psi nastolatek nadal jest bardzo ciekawy środowiska i otwarty na nowe doświadczenia - pokazujemy mu więc nadal świat! Przypominamy socjalizację z tego co już zna oraz poznajemy z nowymi rzeczami. Intensywna socjalizacja psa ze światem powinna trwać nawet rok czasu i należy w tym okresie regularnie przypominać psu to co już zna (np. wizyty w restauracji) jak i pokazywać nowości!

SOCJALIZACJA Z PSAMI

W tym czasie warto zadbać też o prawidłowe rozwijanie kompetencji społecznych. Jeśli to zaniedbamy, to właśnie w tym okresie najczęściej pojawiają się zalążki, a potem rozwija agresja lękowa/dystansująca, którą odkręca się potem miesiącami, a czasem i latami ciężkiej pracy.

Taką socjalizację z psami przeprowadzamy poprzez:
- Kontakt ze spokojnymi, zrównoważonymi psami, które potrafią też postawić podrostkowi granice.
- Spacery równoległe.
- Spacery socjalizacyjne
- Naukę rezygnacji z obcych ludzi i psów.
- Naukę mijania psów na spacerze.
- Absolutnie nie wpuszczamy naszego psa w grupę biegających luzem obcych psów, omijamy szerokim łukiem psie wybiegi i nie witamy się z każdym mijanym psem!

JAK POMÓC SOBIE I PSU?

1. Powtarzajcie znane już komendy i uczcie się nowych (najważniejsze: reakcja na imię, przywołanie, siad, chodzenie przy nodze).
2. W czasie burzy hormonalnej psiaki łatwo się przebodźcowują - zaleca się więc więcej spacerów trwających do 30 minut niż wiele długich - psiaki też intensywnie w tym czasie rosną i nie wolno przeciążać układu kostnego (Jak już chcemy iść na dłuższy spacer to warto się wybrać np. 2 razy w tygodniu na jakąś łąkę/las/wały gdzie mało się dzieje i układ nerwowy nie dostaje tak bardzo w kość - są to tzw. spacery dekompensyjne, kiedy pies wącha, kopie, brudzi się itp.)
3. Zaleca się dużo aktywności, które męczą głowę psa. Są to wszelkie zabawy węchowe, ćwiczenie i uczenie się nowych sztuczek, nosework, rally-obedience (te sporty nie obciążają psich stawów), maty węchowe, lickmaty, zabawki na inteligencję itp.

~

Link do cytowanego artykułu:
https://www.estibri.pl/zalaczniki/wczesna_kastracja_kotow/2006_04_wczesna_kastracja.131124115639.pdf

Wszystkiego Psiego! Alicja ❤️

31/01/2024

Rally - obedience

To inaczej mówiąc posłuszeństwo na luzie. Założeniem tej dyscypliny sportowej jest budowanie pozytywnej relacji na płaszczyźnie przewodnik-pies, której fundamentami są wzajemne zaufanie oraz szacunek.

Sport ten zachęca do pracy z pupilem wszystkich bez względu na ograniczenia ruchowe, wiek czy typ psa, z którym przyjdzie nam pracować. Bazuje od na wykorzystaniu komend z zakresu podstaw posłuszeństwa, więc nie dość, że świetnie się bawicie, to przy okazji uczycie psa ważnych i przydatnych w życiu codziennym umiejętności, które możecie potem wykorzystywać w praktyce!

Jak to wygląda?

Ustawiamy się na mecie i startujemy! Twój pies stoi przy lewej nodze, po prawej są znaki kolejnych stacji, a pośrodku tego wszystkiego stoisz Ty. Macie 4 minuty na pokonanie kilkunastu stacji, które określają jakie zadania stoją przed Wami. Czasami obchodzisz w koło psa, który musi w tym czasie utrzymać pozycję siedzącą, innym razem pokonujesz slalom czy przywołujesz pupila do siebie i prosisz go, aby dostawił się ładnie do Twojej lewej nogi.

W zależności od zaawansowania psa, uczycie się takich rzeczy jak siad, leżeć, zostawanie w miejscu, chodzenie przy nodze na smyczy i bez, rezygnacja z jedzenia, świadomość tylnych łap czy skok przez przeszkodę.

A przede wszystkim: dobrze się przy tym bawicie!

Wszystkiego Psiego! Alicja ❤️

23/01/2024

Szukanie grzybów z psami jako alternatywa dla noseworku! ☺️

Jest to alternatywa dla psiego sportu jakim jest nosework, jednak nie mamy tutaj presji czasu na znalezienie próbki, ram i zasad sportowych, a zdobyte umiejętności można wykorzystać w praktyce podczas jesiennego grzybobrania.

(Gdyby kogoś interesowała taka forma aktywności, wprowadzam następujące zapachy: podgrzybek, prawdziwek oraz odmiana trufli występującej w Polsce, ze tak pozwolę sobie wyjątkowo na odrobinę autoreklamy. 🙃)

Szukanie zapachu działa bardzo terapeutycznie zarówno na psa (i w tym przypadku również opiekuna) oraz pływa pozytywnie na relacje pomiędzy psem a przewodnikiem, bowiem wymaga wzajemnego zaufania oraz uważnej obserwacji swojego pupila. Przy okazji jest spokojną formą aktywności na świeżym powietrzu pozbawioną kompletnie jakiejkolwiek presji i stresu.

Do szukania grzybów nadaje się każdy pies, który ma sprawny narząd węchu bez względu na rasę czy wiek. Szukanie zapachu wykorzystuje naturalne predyspozycje psa i buduje pewność siebie naszego pupila oraz uczy go wyciszenia i skupienia. Bywa pomocne zarówno przy terapii psów nadaktywnych jak i lękowych.

Wszystkiego Psiego! Alicja ❤️

22/01/2024

Zanim przeczytanie, mam dla was ćwiczenie: wymień 5 zachowań lub cech waszego psa i zastanów się czy próbujesz zmienić którekolwiek z nich, czy też nauczyliście się z tym żyć tak, aby wszystkim było dobrze.

Np. Lila kiedy się emocjonuje, lubiła brać do pyska wszystko co znajdzie na ziemi. Wiem, że w ten sposób radzi sobie z trudnymi sytuacjami, więc zamiast jej tego całkowicie zabraniać, nauczyłam jej szukania kijka do noszenia bądź przychodzenia do mnie po zabawkę, która może trzymać w pysku, kiedy tego potrzebuje.

Np. Amik jest mało towarzyskim psem jeśli chodzi o kontakty międzygatunkowe. Nie każe mu więc zaprzyjaźniać się z innymi psami, a jedynie uczę go akceptować ich obecność w jego otoczeniu.

Swoimi przemyśleniami możecie podzielić się w komentarzu albo oczywiście zachować je dla siebie. ☺️

Każdy pies, tak jak i człowiek, jest inny. Nie zrobimy z wycofanego, ostrożnego i lękowego psa spontanicznego króla towarzystwa ani wulkanu energii nie zamienimy w kanapowca.

Możemy za to zobaczyć naszego psa takim jakim jest i pomóc mu rozwinąć jego silne cechy, pokonać lęki i nauczyć funkcjonować w naszym społeczeństwie tak aby wszystkie strony były zadowolone - bez zmieniania go pod swoje oczekiwania.

Dlatego też tempo terapii i metody należy dostosować zawsze do możliwości, temperamentu i predyspozycji danego psa, a nie jedynie oczekiwań człowieka jeżeli chcemy, żeby zmiany na lepsze były trwałe i zbudowane na solidnych fundamentach, a wasza relacja kompletna.

Pozwólmy psu być psami, a jednocześnie nauczmy je jak funkcjonować w naszym społeczeństwie dla spokoju, poczucia bezpieczeństwa i harmonii po obu stronach smyczy. ❤️

Wszystkiego Psiego! Alicja ❤️

16/01/2024

Chciała bym serdecznie podziękować wszystkim moim podopiecznym za ten wspaniały rok! ❤️

-> miałam przyjemność poznać około 250 psów, nie da się tego zliczyć! 😅

-> 8 razy zawieźliśmy wielkie torby darów dla zebranych podczas spacerów socjalizacyjnych i nie tylko - bardzo Wam dziękuję w imieniu psiaków ze schroniska!

-> zdobyliśmy razem Ślężę! ⛰️

-> odbyły się trzy edycje przedszkola, kurs przywołania, w każdy wtorek i sobotę spacery socjalizacyjne i holistyczne, a w okresie wakacyjnym zajęcia z rally obedience

-> rozwinęłam swój warsztat o nowe kursy i szkolenia (np. instruktora Rally-o czy z szukania trufli z użyciem psa) 🤓

-> miałam przyjemność uczestniczyć z małym wykładem podczas Psiego Pikniku na Trójkącie, który był organizowany przez , miałam też swoje stanowisko z darmowymi poradami behawioralnymi

-> nagrałam dla Was 3 darmowe webinary, jeden z , dwa z oraz jeden live z 🎉

-> no i nie mogę pominąć, że w moim domu zagościł drugi psiak - Lagotto Romagnolo Lila z hodowli , która w listopadzie skończyła roczek. ❤️

To i wiele więcej wspaniałości wydarzyło się w minionym roku (nie starczy mi znaków, by wszystko wypisać 😅) i NIE BYLO BY TEGO BEZ WAS I WASZYCH PSÓW!

Jeszcze raz dziękuję, szykuje dla Was dużo nowego na ten rok i... Wszystkiego Psiego! Alicja ❤️