heraninbabasi

24/11/2024

..

19/11/2024

Hera benim oğlum, dostum, sırdaşım, yol arkadaşım, hayattaki en büyük sınavım ve en büyük hediyemdi. Onunla birlikte yaşadıklarımız, paylaştıklarımız ve zorluklarla baş etme şeklimiz, birbirimize olan sevgimizi her zaman daha da güçlendirdi. Hayatımın en karanlık gününde bana ışık oldu, tüm hayallerimi onunla birlikte gerçekleştirdim. O, sadece bir köpek değil, benim ailem, adımı ve hayatımı anlamlandıran yoldaşımdı. Seni çok özlüyorum oğlum, iyi ki benimleydin..

12/11/2024

Sizi 80 KG 10 Yaşındaki minik Aras ile tanıştırmak istedim 😍

05/11/2024

En yakın arkadaşlarım, dostlarım, evlatlarım, kardeşlerim, sırdaşlarım. Sizin hayvan dedikleriniz..

19/10/2024

Hayvan değil evlat niyetine sevenler için açılışa özel fiyatlar!
Lütfen ürün ayrıntılarını inceleyin! Onlar için en iyisini yaptık!

Kampanya 100 kişi ile sınırlıdır.
Satın aldığınız her ürün ile sokak hayvanlarının beslenme ve barınma ihtiyaçlarına destek olmuş olursunuz ❤️

Sipariş linki:

https://heracare.com.tr/collections/all

10/10/2024

…

04/10/2024

4 Ekim - Dünya Hayvanları Koruma Günü: Hayatımızı Zenginleştiren Canlara Bir Saygı Duruşu !

Bugün sadece sıradan bir gün değil; bugün, dünyamızı bizimle paylaşan tüm hayvanları onurlandırdığımız bir gün. Yanımızda sadık dostlarımız olarak yürüyen ya da doğada özgürce dolaşan tüm hayvanlar, dünyamızı daha zengin ve güzel kılan varlıklar.

Benim için hayvanlar her zaman dosttan öte, aile oldular. Her kuyruk sallayışı, meraklı bakışı ve koşulsuz verdikleri sonsuz sevgi, aramızdaki bağı her gün hatırlatıyor. Hera, bana en derin sevgiyi gösteren bir dosttu ve şimdi Vera, bana sadakatin ve anlayışın ne demek olduğunu öğretmeye devam ediyor. Onlar benim öğretmenlerim; sabırlı olmayı, şefkatli olmayı ve gerçek bir liderliği onlardan öğreniyorum.

Bugün, sadece evlerimizdeki sevimli dostlarımızı değil, aynı zamanda doğada özgürce yaşayan her canlının da varlığını kutluyoruz. Onlara karşı olan sorumluluğumuz büyük; doğayı, yaşam alanlarını korumak ve onlara hak ettikleri sevgiyi, saygıyı vermek hepimizin görevi.

Bu Dünya Hayvanları Koruma Günü’nde hep birlikte hayvanların hak ettiği dünyayı yaratma yolunda adımlar atalım. Onların sesi olalım, onların haklarını savunalım. Her canlıya şefkat, sevgi ve saygıyla yaklaşalım. Çünkü bu dünya, sadece bizim değil; tüm canlıların ortak yuvası.

14/09/2024

Hera kardeşinle birbirinize çok iyi bakın.. Çavuşun kalbi artık savaşmak istemedi. Doğum günümde böyle bir haberi size vermek en son isteyeceğim şeydi. Herkesin başı sağ olsun.

14.09.2024 09.00

08/09/2024

Dün habersiz bir şekilde bu fotoğrafı çekmişler. Fotoğrafı gördüğümde 1.5 yıl öncesine gittim. Sonra “saçmalama, bu konuda hassas olduğun için böyle düşünüyorsun” dedim kendi kendime ve fotoğrafı paylaştım. Gelen mesajlardan anladığım kadarıyla bu fotoğraf beni değil gören herkesi 1.5 yıl öncesine götürmüştü. Onun kulağına eğilip “Hera için çok çabaladım ama başaramadım, sana söz seni yaşatacağım” dedim. Yerini bile hazırladım dün akşam. Bu olayları atlattıktan sonra kalan ömrünü en mutlu şekilde geçirsin diye her ihtimali düşündüm. Peki gören herkese aynı duyguyu hissettiren bu fotoğraf ile 1.5 yıl öncesinin farkı neydi? Hera’yı yüz binlerce insan merak edip önemserken çavuşun farkı neydi? Neden yalnızca mahallesindeki bir avuç insandan başka üzüleni, ağlayanı, merak edeni yoktu? Yalnızca şanstı. Hera sokaktan sahiplenildi , sevildi, büyütüldü, eğitildi. Çavuşa neden şans vermedik? Neden bir kişi evine alıp sıcak yuvasını açmadı? Neden 20 yıldır sokaklarda? Çünkü cins değildi, çünkü insanları güzelliğiyle cezbedemedi. Peki bu çavuşun suçu muydu? Dünya üzerinde gördüğünüz her insana sorun, eminim ki hayatında değiştirmek isteyeceği bir çok şey olacaktır. Bu kaderi, ruhsal durumu veya fiziksel özellikleri olabilir. Hangimiz bu şekilde yaratılmak istedik? Peki çavuş bunu istedi mi? 20 yıldır sokaklarda tek derdi çöpten bulduğu bir lokma ekmek ve huzurlu bir uykuyken, gecenin bir yarısı uykusunun arasında üstünden geçen arabayla acı içinde uyanmayı hak etti mi? Bir kişi alıp kliniğe götürmemiş. Sırf kanı dışarı akmadı diye içindeki acıyı, yaşadığı çaresizliği kimse anlamamış. Barınaktan sahiplenirken getiren ekibin anestezi verdiğini söyledi hekimler. Oysa anesteziden değil çektiği acıdan baygındı çavuş. Anestezi verilmemişti. Biz sahiplenip kliniğe getirene kadar ne tümörlerinden, ne iç kanamasından ne de kırıklarından haberi oldu insanlığın. Şimdi haberiniz var. Ama çavuş ağzına ne bir lokma yemek alıyor, ne su içiyor, ne yaşamak istiyor. Artık sadece gitmek istiyor. Neden? Çünkü bugüne kadar açlıkla, insanlıkla ve çaresizlikle savaştı. Peki bu onun suçu muydu? Kendi mi istedi bunu yaşamayı?
Ben bu dünyada aldığım nefesten nefret ettim. Umarım bizi bırakmazsın..

06/08/2024

Selam 👋🏻

04/08/2024

Yoklama alıyoruz.. Kimler burada ??

29/07/2024

🖤

01/07/2024

Evinizde kedi veya köpek besliyorsanız kesinlikle yeni ürünlerimize göz atmalısınız..

Kredi kartı ile güvenli şekilde alışveriş yapmak için tıklayın

13/06/2024

Seni çok özledim.Bir şey itiraf edeceğim. O son gecemizde dahi ben gideceğine hiç inanmadım senin. Çok yorulduğunu gördüğüm halde biz bunu da atlatırız dedim hep. Üstesinden geleceğimize inandım. Belki eskisi gibi olmaz, belki eskisi gibi koşup oynayamaz ama Hera beni bırakmaz dedim. Sabaha kadar direnip yanındaki herkese veda ettin. En son benim kokumu alarak bıraktın nefes almayı, benim ellerimde. Yığılıp kaldığımı, hekimlerin 45 dakika boyunca müdahale ettiğini, ve çıkıp ağlayarak tek kelime edemeden sadece kafa salladıklarını hatırlıyorum. Hatta şu hayatta belki de tek unutamayacağım, sürekli kulağımda yankılanan o cümle “Sana veda etmeyi beklemiş Halil”. Sonrasında dakikalarca sarıldım sanq, vedalaştım, kokladım, öptüm.. Hatta tüylerinden bir tutam aldım. Hala baş ucumda duruyor..Bu dünyada aldığın son nefesi benim ellerimde vermen, gözlerin artık görmese dahi yüzüme hep gülerek bakmaya çalışman, şu bok gibi dünyada sırf sana yol arkadaşlığı ettiğim için biraz daha yanımda kalmaya çalışman, 1 ay yaşar dedikleri halde 10 ay savaşman. Sevginin en güzel, en yüce, en kutsal örneğiydin benim için Hera.Keşke gitmeseydin. Keşke babanı kimsesiz bırakmasaydın. Seni, senli günlerimi çok özlüyorum ben. Gün geçtikçe ağırlaşıyor bu yük.Kavuşacağımız günü iple çekiyorum. ADAMMM!!

08/06/2024

Bugün sensiz 503 gün geçti. Bir dakika ayrı kalamayan, seni göremediğinde krizlere giren ben 503 gündür sensiz nefes alıyorum. Zamanla geçer dedi herkes, olmadı, geçmedi, azalmadı. Aksine her nefesimde daha da ağırlaşıyor bu yük. Çok yorgundun, çok yorulmuştun biliyorum ama keşke gitmeseydin. Keşke hep yanımda kalabilseydin. Senli günlerimi çok özlüyorum. Sen benim en yakın arkadaşım, dostum, ailem, tek sırdaşımdın. Dün hıçkırıklara boğulurken ne çok şey yaşadığımızı, paylaştığımızı, başardığımızı gördüm. Seni her geçen gün daha çok özlüyorum benim sarı kuzum. Attığım her adımda yanımda olduğunu, kendini bana bir şekilde gösterdiğini biliyorum. En saçma yerde karşıma çıkan dükkan isimleri, araç plakaları, bina isimleri… Günde en az 1 kere karşıma çıkıyor adın bi şekilde. Bedenin yanımdan ayrılmış olsa da ruhun bir şekilde yanımda. Ölmediğini biliyorum. Unutursam öleceksin ve ben seni asla unutmayacağım. Yaptığım her işte, attığım her imzada, yürüdüğüm her yolda, aldığım her nefeste yanımda kalacaksın. Bundan 30 yıl sonra da yine Hera ve Babası olarak anılmaya devam edicez. Bizim aramızdaki bağ 3-5 yılda unutulacak, geçecek bir bağ değildi. Seni çok özlüyorum sarı çocuk. Seni çok seviyorum. Gittiğin yer güzel mi bilmem ama bıraktığın yer bok gibi. Umarım mutlusundur..

Baban..

23/05/2024

Mezarlıktan korkanın sevdiği ölmemiştir..

19/05/2024

Hayatımın hayvanlara adamamın tek sebebi halihazırda onlara zarar vermek isteyen bir çok insanın nefes almasıdır. Ben ölsem dahi sizler için olan savaşım asla bitmeyecek. Yüzünüzdeki gülümsemeye canım feda ❤️